tag:blogger.com,1999:blog-30553749418435150802024-03-16T03:10:43.541+02:00ΒιβλιοΑναφορέςΔήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.comBlogger428125tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-5265830429661039872024-01-03T19:16:00.001+02:002024-01-03T19:16:24.112+02:00Παλιές και νέες χώρες - Ισίδωρος Ζουργός <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA5azjfmHU4J2QrYuU_sWLoWitXG8oN9IbPat5xYK1Xj2BWYnLBXBcdgOD0xCdFoXS5EyF3hHNC4KVDHQkL7RXX80PSgBBCMAVPJjJWlRik6UKqQBfXEzAf3D2t7gCt9jye8UEuhhAPZW50-kHexGYLIGpaa-V-kTTr0nvezfnyeqIkg5lxyrXOEAikIw/s2002/416913421_10228386065389560_8380570334829382709_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1875" data-original-width="2002" height="403" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA5azjfmHU4J2QrYuU_sWLoWitXG8oN9IbPat5xYK1Xj2BWYnLBXBcdgOD0xCdFoXS5EyF3hHNC4KVDHQkL7RXX80PSgBBCMAVPJjJWlRik6UKqQBfXEzAf3D2t7gCt9jye8UEuhhAPZW50-kHexGYLIGpaa-V-kTTr0nvezfnyeqIkg5lxyrXOEAikIw/w430-h403/416913421_10228386065389560_8380570334829382709_n.jpg" width="430" /></a></div><div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Ο <b><i>Ισίδωρος Ζουργός </i></b>είναι, για εμένα, ένας ξεχωριστός συγγραφέας που πάντα απολαμβάνω τα μυθιστορήματά του, μιας και η πένα του με τις λέξεις τις γεμάτες πλαστικότητα, με αιχμαλωτίζει στην ανάγνωση. Περιγραφές, εικόνες και ατμόσφαιρα χτίζουν κόσμους που σεργιανάς ανενόχλητα κρατώντας από το χέρι τον εκάστοτε ήρωά του.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Έναν τέτοιο ήρωα, τη Λεύκα Κηρομάνου, πιάνουμε από το χέρι κι αρχίζουμε το σεργιάνι στις </span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>«Παλιές και νέες χώρες»</i></b></span><span style="font-family: georgia; font-size: large;">. Αθήνα, Ερμούπολη και Θεσσαλονίκη του 19ου αιώνα ζωντανεύουν μπρος στα μάτια του αναγνώστη αποκαλύπτοντας μυστικά, συνθήκες και εποχές. Η Λεύκα γράφει την ιστορία της και είναι το γραπτό της ένα ντόμινο εξελίξεων και εναλλαγών που παρασύρει και σε φέρνει μπροστά, μεταξύ άλλων, σε βεγγέρες αστών όπου η ξεδιάντροπη στάση τους καθρεφτίζει τις κοινωνικές ανισότητες, σε εμπορικές και τοκογλυφικές συναλλαγές, σε μυστικά καλά κρυμμένα καθώς και σε ανθρώπους αντιφατικούς, άλλους κυριευμένους από την εξουσία του χρήματος και άλλους αγνούς και ονειροπόλους που αγγίζουν με την στάση τους και την βαθιά φιλοσοφημένη τους σκέψη.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Η δυναμική Λεύκα θα συναντήσει έναν τέτοιο ονειροπόλο, τον Μιχαήλ, θα τον ερωτευτεί και, μια από τις πιο ιδιόρρυθμες και πρωτότυπες λογοτεχνικές σχέσεις, θα ξεδιπλωθεί στις σελίδες του μυθιστορήματος. Οι δυο τους, με αφετηρία ένα κακόγουστο αστείο, θα συμπορευτούν και συγχρόνως θα μας ταξιδέψουν στην Αθήνα της μπελ εποκ εκεί όπου η νωθρή πρωτεύουσα καλύπτει πίσω από ψηλές μάντρες πλουσιόσπιτων μυστικά, στην Ερμούπολη του εμπορίου καθώς και στην πολυεθνική Θεσσαλονίκη όπου εργάτες διεκδικούν και η Ιστορία, ύστερα από αιματηρούς αγώνες, την απελευθερώνει και την κατατάσσει, μαζί με άλλες, στις νέες χώρες της νεοσύστατης Ελλάδας...</span></div><div style="text-align: justify;"><span><a name='more'></a></span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Η εναλλαγή των τόπων, η εναλλαγή της αφήγησης, από πρωτοπρόσωπη σε τριτοπρόσωπη και το αντίστροφο, οι λυρικές περιγραφές -αγαπημένες όλων αυτές που αναφέρονται στη ζωή του φαροφύλακα. Είναι τόσο επιβλητικές όπως άλλωστε και οι ίδιοι οι φάροι!-, οι άρτιοι σκιαγραφημένοι ήρωες -ξεχωριστή για εμένα η Όλγα. Η εκκωφαντική σιωπή της, η παθητικότητά της, ζωντανεύει τον κόσμο των υπηρετριών αγγίζοντας την ψυχή του αναγνώστη και δημιουργώντας του ποικίλα συναισθήματα- αποτελούν τον κορμό του κειμένου και είναι όλα αυτά που με κάνουν να χαρακτηρίσω το <b><i>«Παλιές και νέες χώρες»</i></b> ως ένα αριστούργημα! Σας παροτρύνω να το επιλέξετε για ανάγνωση! Είμαι σίγουρη ότι θα το απολαύσετε!</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Συγχαρητήρια στον συγγραφέα!</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Ξεχωριστό απόσπασμα: κάποια πράγματα στη ζωή μας δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε. Γεννιόμαστε με των ματιών μας το χρώμα και της ψυχής μας το εκμαγείο. Ό, τι δεν είναι ακριβώς στις διαστάσεις του δεν μπαίνει, όσο κι αν το στριμώξεις, δε χωράει, μόνο παραμένει στα αζήτητα και σκουργιάζει έξω στον αέρα.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i><b>Βαθμολογία 5/5</b></i></span></div><div style="text-align: left;"><a href="https://biblioanafores.blogspot.com/p/blog-page.html"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i><b>Βιογραφία συγγραφέως</b></i></span></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/BIeBCP_mQpE" width="320" youtube-src-id="BIeBCP_mQpE"></iframe></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Στοιχεία βιβλίου:</b></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Τίτλος: Παλιές και νέες χώρες</b></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Συγγραφέας : Ισίδωρος Ζουργός</b></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Εκδ.: Πατάκης</b></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Ημερ.Εκδ.: Οκτώβριος 2023</b></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Σελ.: 400</b></span></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: right;"><b><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i>Δήμητρα Κωλέτη</i></span></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-9753802113233798792023-10-12T20:28:00.007+03:002023-10-18T20:01:22.733+03:00Το κορίτσι με το σαλιγκάρι- Πηνελόπη Κουρτζή<p><span style="text-align: justify;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both;"><span><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzlPDxVB_2S0UNrR_6TV8Fzzq5orTymCuSQp5bqBv8lsS5qXrgm8noLeb41YDLTk0FOsNpF2dCukAe_R7CmrrDmGiDU3v7Z9GzI9AfZopviip8s4rspWVBQa82NnmGj58XLDJzec3ge4xxIwygDmaLyhKq6ptVIzPkYr7Bbyvi1IBmPfZgkBPM-5-B9C4/s2048/%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF%20%CE%BF%CE%B8%CF%8C%CE%BD%CE%B7%CF%82%202023-08-10%20124843.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="2048" height="501" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzlPDxVB_2S0UNrR_6TV8Fzzq5orTymCuSQp5bqBv8lsS5qXrgm8noLeb41YDLTk0FOsNpF2dCukAe_R7CmrrDmGiDU3v7Z9GzI9AfZopviip8s4rspWVBQa82NnmGj58XLDJzec3ge4xxIwygDmaLyhKq6ptVIzPkYr7Bbyvi1IBmPfZgkBPM-5-B9C4/w470-h501/%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF%20%CE%BF%CE%B8%CF%8C%CE%BD%CE%B7%CF%82%202023-08-10%20124843.jpg" width="470" /></a></div></span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><div style="text-align: justify;"> <b><i>"Το κορίτσι με το σαλιγκάρι"</i></b> της <i><b>Πηνελόπης </b></i><b><i>Κουρτζή </i></b>μεταφέρθηκε στη μικρή οθόνη, στη συχνότητα της ΕΡΤ1, με το τίτλο της σειράς να προσαρμόζεται ως <b><i>‘’Η παραλία’’</i></b>. Αν και μ' αρέσει να διαβάζω πρώτα το εκάστοτε βιβλίο και μετά να παρακολουθώ την δραματοποίηση του, αυτή τη φορά έγινε το αντίστροφο με το σενάριο- ο ρόλος του Δημητρού είναι καθηλωτικός!- να μου γεννά το ενδιαφέρον και να επιλέγω τελικά το βιβλίο για ανάγνωση, κατά τη διάρκεια της οποίας διαπίστωσα πως ουδεμία σχέση έχει η μυθοπλασία της συγγραφέως με το σενάριο το οποίο, αν και δεν περίμενα να το πω αυτό, θεωρώ πως ξεπερνά το κείμενο σε πολλά επίπεδα: πλοκή, συναισθήματα, ήρωες δομημένοι.</div></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Πιο συγκεκριμένα, βρήκα το βιβλίο, σε γενικές γραμμές άνευρο, με ήρωες επιφανειακούς και ιστορίες, κάποιες από αυτές, να μου γεννούν την αίσθηση πως ήταν εκεί απλώς για να συμπληρώσουν τις σελίδες. Αν και η αρχή του μου κέντρισε το ενδιαφέρον καθώς έχουμε ένα έγκλημα του παρελθόντος που σημάδεψε την ηρωίδα και αναμένεται η διαλεύκανσή του, στη συνέχεια, από ένα σημείο και μετά, το κείμενο έκανε μια μεγάλη κοιλιά με το μόνο που με έκανε να θέλω να συνεχίσω την ανάγνωση να είναι οι υπέροχες περιγραφές των Ματάλων. Στο φινάλε επανέρχεται το αστυνομικό μυστήριο της αρχής το οποίο μάλιστα επιλύεται μέσα σε λίγες μόνο σελίδες κάτι που με ξένισε και είναι ένα ακόμα μείον του βιβλίου....<span><a name='more'></a></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Η Υπατία κατά την διάρκεια των σπουδών της στο Λονδίνο δημιουργεί μια σχέση κτητική που την απογοητεύει και την φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση. Επιστρέφει στην Ελλάδα που εκείνη την περίοδο έχει επιβληθεί το καθεστώς των Συνταγματαρχών κρατώντας στη χούφτα της ένα μικρό σαλιγκάρι με σπασμένο το καβούκι του όπως ακριβώς είναι ραγισμένη και η καρδιά της. Στο αεροδρόμιο συναντά ένα χίπη, το Χάρη, ο οποίος την προσκαλεί στα Μάταλα επισφραγίζοντας την πρόσκληση με ένα τρυφερό φιλί. Εκείνη παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα της δέχεται την πρόκληση με την ελπίδα να βρει στην παραλία της αγάπης την ηρεμία και την λύτρωση από τα αδιέξοδα που της δημιούργησε η σχέση της με τον κρητικό Γιώργο.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Στα Μάταλα θα έρθει κοντά στο κόσμο και τη νοοτροπία των χίπις, θα γίνει ένα με την παραλία, θα γευτεί τον έρωτα, θα γνωρίσει την πραγματική φιλία... όλα αυτά έως ότου το παρελθόν την επισκεφθεί και την ταράξει, τη φέρει αντιμέτωπη ακόμα και με την δικαιοσύνη....</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Ξεχωριστό σημείο, εκτός από τις περιγραφές των Ματάλων, οι απόψεις των χίπις για ειρήνη και αδελφοσύνη των λαών.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Διαβάστε το! Μπορεί να σας προκαλέσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από ότι σ' εμένα.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Βαθμολογία 1/5</i></b></span></div></div></div><p></p><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/NQzSRoRcxGo" width="320" youtube-src-id="NQzSRoRcxGo"></iframe></div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><span style="font-family: georgia;"><b>Στοιχεία Βιβλίου:<br />Τίτλος: Το κορίτσι με τα σαλιγκάρι<br />Συγγραφέας: Πηνελόπη Κουρτζή<br />Εκδ.: Ψυχογιός<br />Ημ.Εκδ.:4 Φεβρουαρίου 2021<br />Σελ.: 368</b></span><div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-weight: 700;"><br /></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Δήμητρα Κωλέτη</i></b></span></div></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-56417144461169410072023-09-04T19:59:00.005+03:002023-09-07T14:05:06.991+03:00Το προξενιό της Ιουλίας- Γιώργος Σ. Πολίτης<p></p> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1zh7eHshyZvhoPQDkP5j0LnW1yZFP035P_nHVI5K5uszgUadBTWs30x76mskS14xv1XkaAwfR9q05mVPN0E3PYg1dN9cISENLcdokKw66-HxM-MqTI83HyNkErxs53IHw07jfYDoF9O14mOyPPGSt-xOmVOZVfbjcHJb6ms8uOk48ItyGxrWcd7Iw_r4/s1600/%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BE%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BF.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1zh7eHshyZvhoPQDkP5j0LnW1yZFP035P_nHVI5K5uszgUadBTWs30x76mskS14xv1XkaAwfR9q05mVPN0E3PYg1dN9cISENLcdokKw66-HxM-MqTI83HyNkErxs53IHw07jfYDoF9O14mOyPPGSt-xOmVOZVfbjcHJb6ms8uOk48ItyGxrWcd7Iw_r4/w480-h640/%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BE%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BF.jpg" width="480" /></a></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> <b><i>Το προξενιό της Ιουλίας</i></b> του <b>Γιώργη Σ. Πολίτη</b> ετοιμάζεται να δραματοποιηθεί για την τηλεόραση του Alpha και πριν την προβολή του το επέλεξα για ανάγνωση. Πρόκειται λοιπόν για ένα κοινωνικοπολιτικό μυθιστόρημα γεμάτο ανατροπές και με γραφή καλοδουλεμένη, λιτή και αιχμηρή που κατορθώνει να μεταφέρει τον αναγνώστη στο χώρο και στο χρόνο κοινωνώντας μας, εκτός από την μυθοπλασία, το κλίμα και την ηθογραφία της μετεμφυλιακής Ελλάδας.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Έτσι μεταφερόμαστε στην Ελλάδα του '50 εκεί που η κεντρική ηρωίδα, η Ιουλίτσα, όπως χαρακτηριστικά την προσφωνεί ο συγγραφέας θέλοντας να τονίσει τον άβουλο χαρακτήρα της και ίσως την θέση της γυναίκας εκείνης της εποχής, περνά μέσα στις φυλακές Αβέρωφ τις τελευταίες της ημέρες πριν την εκτέλεση της θανατικής ποινής που της έχει επιβληθεί καθώς καταδικάστηκε για το φόνο του άντρα και της μικρής τους κόρης. Μια νεαρή δημοσιογράφος, η Αλεξάνδρα, θέλει να της πάρει συνέντευξη και να την κάνει να μιλήσει επιτέλους, μιας και η Ιουλίτσα δεν έχει μιλήσει σε κανέναν για τα γεγονότα που στιγμάτισαν τη ζωή της και την οδηγούν σε έξι μέρες στο θάνατο. Η συζυγοκτόνος ζει στο δικό της παρανοϊκό σύμπαν, στο σκοτεινό λαβύρινθο των σκέψεών της, μέσα στη σιωπή και την παραίτηση.<span><a name='more'></a></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Η Αλεξάνδρα μπαίνει στο κελί, κάθεται δίπλα της, την προσεγγίζει με τρυφερότητα και κατορθώνει να την ξεκλειδώσει, να την βγάλει από την ματαίωση της σιωπής. Η Ιουλίτσα αρχίζει να διηγείται τη ζωή της και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες οδηγήθηκε στο ολέθριο προξενιό.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Το κείμενο πλέον κινείται σε δύο χρόνους και τόπους καθώς, εκτός από τις φυλακές Αβέρωφ, μεταφερόμαστε στη Λάρισα των αρχών του 1950 εκεί που η γυναίκα είναι ένα πλάσμα χωρίς λόγο με τη ζωή της να φτιάχνεται από άλλους και ο θεσμός του προξενιού να δημιουργεί, κατά πολύ μεγάλο ποσοστό, γάμους γεμάτους καταπίεση, ενδοοικογενειακή βία, ένοχα μυστικά και εγκλωβισμένους ανθρώπους. Όσο η εξιστόρηση προχωρά τόσο οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη και οι εικασίες για το πώς και κυρίως από ποιον διαπράχθηκαν τα φονικά εντείνουν το ενδιαφέρον της ανάγνωσης. Ο χρόνος περνά. Η εκτέλεση πλησιάζει. Ο ένοχος θα τιμωρηθεί. Ποιος όμως είναι ο ένοχος;</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> <b><i>Το προξενιό της Ιουλίας</i></b> είναι ένα καλογραμμένο βιβλίο στο οποίο τα ήθη της εποχής, η ντοπιολαλιά, το έθιμο του προξενιού, οι αντιθέσεις: η παθητική, συγκινητική, τρυφερή Ιουλίτσα και η δυναμική-ανεξάρτητη δημοσιογράφος, η δύναμη της αλήθειας και η αστυνομική χροιά το κάνουν ένα άρτιο και κοινωνικοπολιτικό -πολιτικό γιατί οι ήρωες στιγματίστηκαν από τον Εμφύλιο και η ζωή τους πέρασε υπό το πρίσμα του- μυθιστόρημα που μου κράτησε ξεχωριστή συντροφιά δημιουργώντας μου πολλά και έντονα συναισθήματα: θυμό για την παθητικότητα της Ιουλίας, για την βία που ασκούσε ο σύζυγος, αγανάκτηση για τις κακεντρέχειες και την παρεμβατικότητα τρίτων, αγωνία για την αποκάλυψη, συγκίνηση και τρυφερότητα μπρος στη μητρική αγάπη.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Διαβάστε το! Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις <i><b>Ψυχογιός!</b></i></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i><b><br /></b></i></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Βαθμολογία 5/5</i></b></span></div><div><div style="text-align: justify;"><a href="https://biblioanafores.blogspot.com/p/blog-page.html" target="_blank"><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Βιογραφία Συγγραφέως</span></a></div><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/KE8DCdMah60" width="320" youtube-src-id="KE8DCdMah60"></iframe></div><br /></div><div><b><span style="font-family: georgia;">Στοιχεία Βιβλίου: <br />Τίτλος: Το προξενιό της Ιουλίας<br />Συγγραφέας: Γιώργος Σ. Πολίτης<br />Εκδ.: Ψυχογιός<br />Ημερ.Εκδ.:2020<br />Σελ.: 397</span></b></div><div><br /></div><div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Δήμητρα Κωλέτη</i></b></span></div></div></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-1366887183057517252023-07-31T19:59:00.005+03:002023-08-05T16:10:27.467+03:00Σχεδόν γυναικα- Δημήτρης Βαρβαρήγος<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0dbZC6MVzgihrtI_bQdb1hw6cNjsM7gt_bcPQH47vx4P1Y5IBZEENbvX34kTJrh_CcCDDxN3M9HElOUj6MfCsDxm4f2bZ_T7bPh-xf-fbsGVRQJttuxE5fsUzjU8xP6ckmRu1Fb6fS-Gayj86Ma3y0J-x0jN-rg8Qgow4-So1fj1P4qfcBPTdEnxwFOM/s913/103.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: left;"><img border="0" data-original-height="913" data-original-width="625" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0dbZC6MVzgihrtI_bQdb1hw6cNjsM7gt_bcPQH47vx4P1Y5IBZEENbvX34kTJrh_CcCDDxN3M9HElOUj6MfCsDxm4f2bZ_T7bPh-xf-fbsGVRQJttuxE5fsUzjU8xP6ckmRu1Fb6fS-Gayj86Ma3y0J-x0jN-rg8Qgow4-So1fj1P4qfcBPTdEnxwFOM/w438-h640/103.jpg" width="438" /></a></div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><div style="text-align: justify;"> Το <b><i>Σχεδόν Γυναίκα</i></b> του <i><b>Δημήτρη </b></i><b><i>Βαρβαρήγου </i></b>είναι ένα μυθιστόρημα στο οποίο το έθιμο της ιερής πορνείας, όπου σύμφωνα με αυτό κάθε κορίτσι του 5ου αιώνα υποχρεούταν να περάσει μια νύχτα στο ιερό άλσος της θεάς Αφροδίτης ασκώντας τον αγοραίο έρωτα ώστε να κερδίσει την εύνοια της θεάς, αποτελεί το ιστορικό πλαίσιο πάνω στο οποίο ξεδιπλώνεται η μυθοπλασία ενώ ταυτόχρονα στις σελίδες του προβάλλεται μια άλλη εποχή, τόσο μακρινή που η αισθητική και η νοοτροπία της δημιουργεί ποικίλα συναισθήματα στον αναγνώστη.</div></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Η Ινώ, η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου, η <b><i>Σχεδόν Γυναίκα,</i></b> είναι ένα νεαρό κορίτσι, κόρη του έπαρχου της Κορίνθου, Επίβουλου, ενός φιλοχρήματου, σκληρού και φιλόδοξου πλούσιου της εποχής, που φυσικά έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για την τύχη της κόρης του. Η Ινώ βρίσκεται στο μεταίχμιο της αθωότητας και των πρώτων σκιρτημάτων, έχει ανησυχίες, ερωτήματα, πόθους και μια βαθιά επιθυμία: να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Βρισκόμαστε όμως στον 5ο αιώνα -και πόσους αιώνες μετά μέχρι να αλλάξει η θέση της γυναίκας μέσα στις κοινωνίες; - εκεί που ο πατέρας αποφασίζει τη τύχη της κόρης του.<span><a name='more'></a></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Ο Επίβουλος επιλέγει για άντρα της Ινώς, έναν πλούσιο έμπορο από χώρα μακρινή. Βρίσκεται, έπειτα από φυσικές καταστροφές της περιουσίας του, σε δυσμενή οικονομική κατάσταση και η μόνη λύση για να ανακτήσει την χαμένη του οικονομική και κοινωνική αίγλη μαζί με τις απατεωνιές του είναι και αυτός ο γάμος. Την σκυτάλη τώρα θα πάρει η γιαγιά της Ινώς, η Αίγειρα, όπου θα την καθοδηγήσει και θα την μυήσει στα μυστικά του εθίμου και του νέου ρόλου που καλείται να παίξει στο παιχνίδι της ζωής, με τα λόγια της να κάνουν το κείμενο βαθιά φιλοσοφημένο και την Αίγειρα μια από της αγαπημένες μου ηρωίδες: <i>Πάντα να έχεις μια καλή κουβέντα στα χείλη σου και θα ανακαλύψεις, ότι χαμένη από καλό λόγο ποτέ δε θα βγεις. Να προσπαθείς να τρέφεις μέσα στην καρδιά σου την κοριτσίστικη άδολη αίσθηση του αυθορμητισμού. Είναι ο μοναδικός δρόμος να μείνει η ψυχή σου ελεύθερη κι αλώβητη μέσα στο χρόνο…. Με τον καλό σου τρόπο να αφήνεις πίσω σου κομμάτια ανθρωπιάς. Κι όταν κάποιοι τα βρουν, να γυρνούν πίσω τα χρόνια και να σε θυμούνται με νοσταλγία. Η νοσταλγία χαρίζει ανάπαυση και ανακούφιση στους απογοητευμένους, σε αυτούς που η ζωή έχει κουράσει. Μην αφήνεις κρυμμένα αισθήματα, θα είναι μεγαλείο να τα δείχνεις και να τα προσφέρεις. Θα νιώθεις όμορφα, θα κυριεύει τις αισθήσεις σου μια γλυκιά ζέστη</i> (σελ. 195-6). Ενώ οι προβληματισμοί της Ινώς κάνουν το κείμενο απ΄την άλλη διαχρονικό : <i>Θέλω να ζήσω. Γιατί να μην έχουν γνώμη για τη ζωή τους οι γυναίκες; Γιατί να μην οδηγούμε οι ίδιες τη ζωή μας; Να επιλέγουμε εμείς αυτά που θα νιώθει η καρδιά μας. Έτσι είμαστε ανάξιες ακόμη και να υπάρχουμε</i> (σελ. 178).</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Οι ανατροπές που ακολουθούν και οι περιγραφές κάνουν το <i><b>Σχεδόν Γυναίκα</b></i> καθηλωτικό στην ανάγνωση με την αριστοτεχνική γραφή να δημιουργεί εικόνες και συναισθήματα που παρασύρουν σε μια άλλη εποχή με μηνύματα και σκέψεις όμως διαχρονικές που αγγίζουν την ψυχή της γυναίκας. Ο Έρωτας, η σαγήνη, η μυσταγωγία πλέκουν τη μυθοπλασία και συνοδεύουν κάθε αράδα του κειμένου.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Διαβάστε το! Μεταξύ άλλων, είναι πρωτότυπο θεματολογικά, λογοτεχνικά γραμμένο, άρτια δομημένο.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Συγχαρητήρια το συγγραφέα!</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Βαθμολογία 5/5</i></b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i><a href="https://biblioanafores.blogspot.com/p/blog-page.html" target="_blank">Βιογραφία Συγγραφέως </a><br /></i></b></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b>Στοιχεία Βιβλίου: </b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b>Τίτλος: Σχεδόν γυναίκα</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b>Συγγραφέας: Δημήτρης Βαρβαρήγος</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b>Εκδ.: 24 Γράμματα</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b>Ημερ. Εκδ.: Μάρτιος 2023 </b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b>Σελ.: 368</b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b>Δήμητα Κωλέτη</b></span></div><div><br /></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-52482058703874491222023-07-15T18:19:00.013+03:002023-07-16T13:02:40.338+03:00Αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας- Tim Marshall<div style="text-align: justify;"><div><span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnYO78TFAiu06tVNY4XQQ2885nZQjJLjmt0zCvt0r6lbe_GL_im3U7lrMJmacQoApur1lo_YU2iYUHXl9mDWYggBp7agmg1SKlY1Of-s7_lLattgTTw8KfVRIxG02TaYpSkDIDnOSOOwx0ynEFHygK-bQmxacPT9qeGAMm8IIjldcDk1_K0vd3Wb7qOFA/s400/%CE%BB.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="400" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnYO78TFAiu06tVNY4XQQ2885nZQjJLjmt0zCvt0r6lbe_GL_im3U7lrMJmacQoApur1lo_YU2iYUHXl9mDWYggBp7agmg1SKlY1Of-s7_lLattgTTw8KfVRIxG02TaYpSkDIDnOSOOwx0ynEFHygK-bQmxacPT9qeGAMm8IIjldcDk1_K0vd3Wb7qOFA/w400-h400/%CE%BB.jpg" width="400" /></a></div></span></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Αν τα παιδιά σας έχουν αδυναμία στη Γεωγραφία ε! καιρός είναι να τα αιχμαλωτίσετε μ' αυτή! Ο τρόπος; Απλός! Επιλέξτε το <b><i>Αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας- 12 μεγάλοι χάρτες για να ανακαλύψετε την ιστορία και τον πολιτισμό του κόσμου</i></b> του <b><i>Tim Marshall</i></b> που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις <b><i>Διόπτρα</i></b> σε μετάφραση <b><i>Τατιάνα Γαλάτου</i></b>.</span></div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Στις σελίδες του οι μικροί αναγνώστες -θα πρότεινα από μαθητές της Ε' τάξης και πάνω μιας και σ' αυτές τις τάξεις έρχονται ουσιαστικά σε επαφή με το μάθημα της Γεωγραφίας- θα αιχμαλωτιστούν στην ανάγνωση καθώς οι πολύχρωμοι χάρτες και οι πληροφορίες που τους συνοδεύουν θα τους τραβήξουν το ενδιαφέρον ενώ ταυτόχρονα θα τους κάνουν να κατανοήσουν πως η Ιστορία συνδέεται άμεσα με το ανάγλυφο της Γης. Η πολιτική πορεία, οι πόροι, η γεωμορφολογία και οι πολιτισμοί της Αμερικής, της Κίνας, της Ευρώπη, της Αφρικής, της Ρωσίας περικλείονται στις 80 σελίδες του, με τους χάρτες να ζωντανεύουν τις πληροφορίες και να φέρνουν όλο και πιο κοντά τους μικρούς αναγνώστες στην Ιστορία του Κόσμου μας κατανοώντας παράλληλα πολλές απο τις αποφάσεις των ηγετών και την εξέλιξη των χωρών τους.<br /> Γιατί η ΗΠΑ είναι υπερδύναμη; Γιατί η Ευρώπη έγινε το κέντρο δύο Παγκόσμιων Πολέμων; Και η Ρωσία γιατί θέλει το λιμάνι της Κριμαίας και στις μέρες μας κάνει πόλεμο με την Ουκρανία; Οι απαντήσεις στο </span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας!</i></b></span></div><div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /> Με το να το επιλέξετε λοιπόν για τα παιδιά σας θα τα φέρετε πιο κοντά στην Ιστορία, τον Πολιτισμό και τη Γεωγραφία του κόσμου μας! Μη φοβηθείτε πως θα το βαρεθούν ή θα τους κουράσει, είναι <b><i>ευκολοδιάβαστο</i></b>, <i><b>πολυτροπικό</b></i>, <b><i>ενημερωτικό</i></b> με ενδιαφέρουσες πληροφορίες και <b><i>ζωηρό</i></b> με τους υπέροχους εικονογραφημένους χάρτες να παίζουν σπουδαίο ρόλο στην κατανόηση και μεταδοτικότητα των πληροφοριών.<br /><br />📌Να σας δώσω και εγώ μια πληροφορία: Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν Οι Αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας για ενήλικες!<br />Extra πληροφορία: Πίσω από το βιβλίο της φωτογραφίας ο ανιψιός μου! Πραγματικά αιχμαλωτίστηκε από την ανάγνωση! </span></div></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><b><i><span style="font-family: georgia; font-size: x-large;">Βαθμολογία 5/5</span></i></b><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: left;"><div style="text-align: right;"><b style="font-family: georgia;">Στοιχεία Βιβλίου:</b></div><span style="font-family: georgia;"><div style="text-align: right;"><b>Τίτλος: Αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας<br />12 μεγάλοι χάρτες για να ανακαλύψετε την ιστορία και τον πολιτισμό του κόσμου</b></div></span><span style="font-family: georgia;"><div style="text-align: right;"><b>Συγγραφέας: Tim Marshall</b></div></span><span style="font-family: georgia;"><div style="text-align: right;"><b>Εικονογράφηση: Grace Easton & Jessica Smith</b></div></span><span style="font-family: georgia;"><div style="text-align: right;"><b>Μετάφραση: Τατιάνα Γαλάτου</b></div></span><span style="font-family: georgia;"><div style="text-align: right;"><b>Βραβείο- Διάκριση: Χρυσή Λίστα 2021 στην κατηγορία Γνώσεων</b></div></span><span style="font-family: georgia;"><div style="text-align: right;"><b>Εκδ.: Διόπτρα</b></div></span><span style="font-family: georgia;"><div style="text-align: right;"><b>Ημ. Εκδ.: 26 Φεβρουαρίου 2020</b></div></span><span style="font-family: georgia;"><div style="text-align: right;"><b>Σελ.: 80</b></div></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;">🌏🌎🌍🌏🌎🌍🌏🌎🌍<span><a name='more'></a></span></span></div><div style="text-align: justify;"><u style="font-family: georgia; font-size: x-large;"><b>Βιογραφία Συγγραφέως</b>:</u></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhmYT5XIG6Xw5x2lXuNxKImdXBuWOTw9lhaRuiynrJWHZUZbAuqJxbVsZprSQArYH5MPxJJa6fSztQJh_QGPMTIk0x38-d-ipfTiK9rqJCnqnZRdskWl-bcGxL82nDicPN3-AVyQZyHjg-eADV2GDPp6X5KkCi5-GgJoWXyoXpxOjkY4WJIabXAUWEiw4k" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><img height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhmYT5XIG6Xw5x2lXuNxKImdXBuWOTw9lhaRuiynrJWHZUZbAuqJxbVsZprSQArYH5MPxJJa6fSztQJh_QGPMTIk0x38-d-ipfTiK9rqJCnqnZRdskWl-bcGxL82nDicPN3-AVyQZyHjg-eADV2GDPp6X5KkCi5-GgJoWXyoXpxOjkY4WJIabXAUWEiw4k=w246-h320" width="246" /></span></a><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Ο <b><i>Tim Marshall</i></b> είναι διπλωματικός συντάκτης του Sky News. Θεωρείται αυθεντία στις διεθνείς σχέσεις και έχει διατελέσει πολεμικός ανταποκριτής σε τριάντα χώρες, κάνοντας ρεπορτάζ για τους πολέμους σε Κροατία, Βοσνία, Βόρεια Μακεδονία, Κόσοβο, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λίβανο και Ισραήλ, ενώ έχει καλύψει τρεις αμερικανικές προεδρικές εκλογές. Το μπλογκ του Foreign Matters βρισκόταν ανάμεσα στα υποψήφια για το Orwell Prize το 2010. Το 2004, ο Marshall ήταν ανάμεσα στους φιναλίστ στην κατηγορία RTS News Event για την κάλυψη του πολέμου στο Ιράκ, όπως επίσης και στο Φεστιβάλ της Νέας Υόρκης για το ντοκιμαντέρ του Το Βασίλειο της Ερήμου και το 2007 για ένα ρεπορτάζ του σχετικά με τους μουτζαχεντίν. Ο Tim Marshall είναι ο συγγραφέας του βιβλίου Αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας, ενός διαχρονικού best seller, το οποίο μαζί με το Υψώνοντας Τείχη και το Για μια Σημαία αποτελούν μια τριλογία για τη γεωπολιτική και τη διπλωματία. Το βιβλίο Αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας κυκλοφορεί και σε εικονογραφημένη έκδοση για παιδιά από τις εκδόσεις Διόπτρα.</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Δήμητρα</i></b> <i><b>Κωλέτη</b></i></span></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-36446789660703674682023-06-01T18:19:00.002+03:002023-06-27T12:58:46.201+03:00Καλντερίμι,99 χρόνια Σαλονίκη- Γιάννης Καλπούζος<div class="separator" style="clear: both;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGLN3sD1-KgzluyEd_cliEhz5QM38mMVPGgoTrKQSM3OBuqtvnEZrxs9rIlfGdHtMKDghhwpXHpGqmIf3DagGpwgfS3fEJBBchBk_qHVKhtTviaAM6oogU0IBQRP4wBiQBB5IV22OIMytUmZrmxX7nQ1JyYDsKVF4pcJ82jlns9a2hCi4nUPDiO-rfR_g/s2048/356907466_952433182641642_2064852668134369912_n.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: left;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="2048" height="617" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGLN3sD1-KgzluyEd_cliEhz5QM38mMVPGgoTrKQSM3OBuqtvnEZrxs9rIlfGdHtMKDghhwpXHpGqmIf3DagGpwgfS3fEJBBchBk_qHVKhtTviaAM6oogU0IBQRP4wBiQBB5IV22OIMytUmZrmxX7nQ1JyYDsKVF4pcJ82jlns9a2hCi4nUPDiO-rfR_g/w471-h617/356907466_952433182641642_2064852668134369912_n.jpg" width="471" /></a></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Το<b><i> Καλντερίμι-99 χρόνια στη Σαλονίκη</i></b> του <i><b>Γιάννη Καλπούζου</b></i> είναι ένα ταξίδι στη Σαλονίκη του 19ου και 20ου αιώνα με την τέχνη του λόγου να φωτίζει λυρικά τις αλλαγές της νύμφης του Θερμαϊκού τόσο σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο όσο και στην ίδια την μορφή της. Ένας αιώνας εξιστόρησης και μέσα σ’ αυτά τα χρόνια η πόλη σμιλεύεται αλλάζει πρόσωπο, διαμορφώνεται όπως ακριβώς και οι ήρωες του αγαπημένου λογοτέχνη που παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια συνεχίζουν να ονειρεύονται, να παθιάζονται, να διαμορφώνονται με τους <i>ακοίμητους σπόρους</i> να χτίζουν το χαρακτήρα, να ορίζουν τα βήματά τους άλλωστε: <i>Όλα ξεκινούν και πορεύονται σύμφωνα με όποιον ακοίμητο σπόρο φυτεύεις μέσα σου ή στον φυτεύουν. Ετούτος βαστά τα γκέμια σου και σ’ οδηγεί. Ανάβει τον πολυέλαιο της θρησκείας, το φως της πατρίδας, την πυρκαγιά του έρωτα… </i>(σελ.558)</span></div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><div style="text-align: justify;"> Ο συγγραφέας ξεκινά την αφήγηση τοποθετώντας τον κεντρικό ήρωά του, τον Παράσκο στη Σαλονίκη του 1908 τη στιγμή όπου ανακαλύπτει πως η κόρη του Ροδάμνη έχει πέσει θύμα απαγωγής από βουλγαρική ομάδα<span style="vertical-align: super;"><b>.</b></span> ο Μακεδονικός Αγώνας βρίσκεται στο αποκορύφωμά του και όλα είναι ρευστά. Τι έγινε η Ροδάμνη; Γιατί την απήγαγαν; Και ο γιος του, ο Κλεάνθης, τι ρόλο έπαιξε σ’αυτή; Τα ερωτήματα θα συνοδεύουν τον αναγνώστη καθ’ όλη την αναδρομική αφήγηση που ακολουθεί, στην οποία τα παιδικά και εφηβικά χρόνια του Παράσκου θα μας αποκαλύψουν λεπτομέρειες της ζωής του και θα μας συστήσουν τον Αντύπα, τον πατέρα του ήρωα, που ο χαρακτήρας και τα σοφά του λόγια μας κερδίζουν λέξη τη λέξη.</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span><a name='more'></a></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Ο Παράσχος μεγαλώνει στη Σαλονίκη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκεί όπου διαφορετικές εθνότητες δημιουργούν ένα πολύχρωμο μωσαϊκό στο οποίο οι γλώσσες, τα έθιμα, οι συνθήκες και η όψη της Σαλονίκης μάς ταξιδεύουν στο χωροχρόνο και μας μαγεύουν με την πολυμορφία τους. Μέσα στην πολυπολιτισμική Σαλονίκη τα παιδικά και εφηβικά χρόνια του ήρωα τα στιγματίζει η παθητική στάση του πατέρα του, η φτώχεια, μια συνθήκη που όπως εύστοχα συμπεραίνει ο Παράσχος στις τελευταίες σελίδες του μυθιστορήματος <i>φυτεύει ακοίμητους σπόρους.</i> <i>Του υποταχτικού, του φοβισμένου, του κακομοίρη αλλά και του αδικημένου</i> (σελ.559) καθώς και το γεγονός ότι μεγαλώνει χωρίς τη μητέρα του, τη Ρωξάνη, που η αινιγματική στάση του Αντύπα γεννά και άλλα ερωτήματα που μας ακολουθούν κι αυτά ως το τέλος της ανάγνωσης: Ποια ήταν η Ρωξάνη; Πέθανε όπως ισχυρίζεται ο Αντύπας ή εξαφανίστηκε όπως πιστεύει ο Παράσχος; Κι αν ναι, γιατί εξαφανίστηκε από τη ζωή του Αντύπα και του μωρού τους;</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Κι όσο η αναδρομική αφήγηση προχωρά ακολουθούμε τον ήρωα ως έφηβο, συναντάμε πρόσωπα που χτίζουν τη μυθοπλασία με την Ιόνη, το μεγάλο έρωτα του Παράσχου, να παίζει καίριο ρόλο στην εξέλιξη και την διαμόρφωση του χαρακτήρα του.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Διαβάστε το <b><i>Καλντερίμι</i></b> ! Στις σελίδες του η πλούσια μυθοπλασία, η Ιστορία, ο λυρισμός, τα καλολογικά στοιχεία, το προσαρμοσμένο στην εποχή λεξιλόγιο των διαλόγων, οι εικόνες που ταξιδεύουν στη Σαλονίκι των 99 χρόνων της αφήγησης συνθέτουν το νέο μυθιστόρημα του <b><i>Γιάννη Καλπούζου</i></b> που μόνο ως <b><i>λογοτεχνικό αριστούργημα</i></b> μπορώ να το χαρακτηρίσω!</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Βαθμολογία 5/5</i></b></span></div></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /><div style="text-align: right;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/rAOIYrkEAx8" width="320" youtube-src-id="rAOIYrkEAx8"></iframe></div></div><p></p><br /><b><span style="font-family: georgia; font-size: medium;">Στοιχεία Βιβλίου:<br />Τίτλος: Καλντερίμι-99 χρόνια Σαλονίκι<br />Συγγραφέας: Γιάννης Καλπούζος<br />Εκδ.: Ψυχογιός<br />Ημερ.Εκδ.: Μάρτιος 2023<br />Σελ.: 561</span></b><div><br /></div><div style="text-align: right;"><b><i><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Δήμητρα Κωλέτη</span></i></b></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-8928551166857579642023-03-29T16:12:00.003+03:002023-03-29T16:42:30.868+03:00Οι νεκροί περιμένουν - Διδώ Σωτηρίου <div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioqkeIPAr1KCV1ln3qJNx1OPp9doNDd7eNJqzENJhdxl_cNroRF-Vs5IsHpRWhz_E6xgjE8r4r6bot6rx3cioHCV4I1hSJ6dsj6bZbJ2Fu0Hgh-ePvUpU4VJL9ITw2ve62DAwFJGXNjlWpEnpVjhJ-ftq1iu8YcRx2QSqiQoldYg_eHPDc3lyHURoi/s1674/%CE%BF%CE%B9%20%CE%BD%CE%B5%CE%BA%CF%81%CE%BF%CE%B9%20%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BD.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1674" data-original-width="970" height="675" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioqkeIPAr1KCV1ln3qJNx1OPp9doNDd7eNJqzENJhdxl_cNroRF-Vs5IsHpRWhz_E6xgjE8r4r6bot6rx3cioHCV4I1hSJ6dsj6bZbJ2Fu0Hgh-ePvUpU4VJL9ITw2ve62DAwFJGXNjlWpEnpVjhJ-ftq1iu8YcRx2QSqiQoldYg_eHPDc3lyHURoi/w390-h675/%CE%BF%CE%B9%20%CE%BD%CE%B5%CE%BA%CF%81%CE%BF%CE%B9%20%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BD.jpg" width="390" /></a></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> </span>Στο <i><b>Οι νεκροί περιμένουν</b></i> της <b><i>Διδώς Σωτηρίου</i></b> η Αλίκη Μαγη, η κεντρική ηρωίδα, μας διηγείται σε α' πρόσωπο τη ζωή της ίδιας και της οικογένειάς της πριν και μετά την Μικρασιατική Καταστροφή. Το μεγαλείο της Σμύρνης, η πτώση και η τραγωδία της πάλαι ποτέ κοσμοπολίτικης πόλης ζωντανεύει με τρόπο μεταδοτικό και αριστοτεχνικό από την σπουδαία λογοτέχνη <b><i>Διδώ Σωτηρίου</i></b>.</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Είναι το πρώτο της βιβλίο, γραμμένο το 1959, με αρκετά αυτοβιογραφικά στοιχεία και δομημένο με τρόπο που να τονίζεται η συμφορά και οι κοσμογονικές αλλαγές που έφερε στη ζωή των Μικρασιατών η Καταστροφή. Χωρισμένο λοιπόν σε δύο μέρη, με το πρώτο να φιλοξενεί την ιστορία της οικογένειας Μάγη στη πατρογονική εστία της Μικράς Ασίας, στο Αϊδίνιο αρχικά και έπειτα στη Σμύρνη σε τόπους δηλαδή που ο πατέρας της οικογένειας δημιουργεί τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο και με το δεύτερο να την ακολουθούμε στον Πειραιά και τις προσφυγικές συνοικίες.</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Η Αλίκη ζει ανέμελα στο Αϊδίνιο με τον πατέρα να προσφέρει μια καλή ζωή στην οικογένειά του καθώς το εργοστάσιο σαπουνιού απέδιδε καρπούς. Λίγο καιρό μετά η οικογένεια για επαγγελματικούς λόγους θα μετακομίσει στη Σμύρνη, θα νιώσει την κοσμοπολίτικη αύρα της ενώ το Μάη του 1919 θα υποδεχθεί τον ελληνικό στρατό αγνοώντας τα μελλούμενα. Το Αϊδίνιο απελευθερώνεται μέχρι που ο τούρκικος στρατός οργανώνεται και το ανακαταλαμβάνει. Οι θηριωδίες στις οποίες επιδίδονται σοκάρουν με τους συγγενείς και τους συγχωριανούς τους να συμπληρώνουν το μωσαϊκό της αφήγησης ζωντανεύοντας γεγονότα και πρόσωπα.<span><a name='more'></a></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Η οικονομική κατάσταση της οικογένειας Μάγη θα αλλάξει και η φροντίδα της Αλίκης περνά στη θεία Ερμιόνη, την αδερφή του πατέρα της, και στον σύζυγό της. Ο θείος Γιάγκος διορατικός στέλνει τα γυναικόπαιδα στον Πειραιά πριν οι τσέτες μπουν στη Σμύρνη και έτσι η Αλίκη δεν βλέπει τις θηριωδίες και την βεβήλωση της αγαπημένης πόλης. Βλέπει όμως τα αποτελέσματα της Καταστροφής:</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i><br /></i></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i> Βαπόρια φτάναν το έναν πίσω από τ' άλλο και ξεφόρτωναν κόσμο, έναν κόσμο ξεκουρντισμένον, αλλόκοτο, άρρωστο, συφοριασμένο, λες κι έβγαινε από φρενοκομεία, από νοσοκομεία, από νεκροταφεία. Έπηξαν οι δρόμοι, το λιμάνι, οι εκκλησίες, τα σχολεία, οι δημόσιοι χώροι. Στα πεζοδρόμια γεννιόνταν παιδιά και πέθαιναν γέροι.</i></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i> Ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι βρεθήκανε ξαφνικά έξω από την προγονική τους γη. Παράτησαν σκοτωμένα παιδιά και γονιούς άταφους... Και βάλθηκαν να τρέχουν, να φεύγουν κυνηγημένοι απ' το τούρκικο μαχαίρι και τη φωτιά του πολέμου. Έρχεται μια τραγική στιγμή στη ζωή του ανθρώπου που το θεωρεί τύχη να μπορέσει να παρατήσει το έχει του, την πατρίδα του, το παρελθόν του και να φύγει, να φύγει λαχανιασμένος αποζητώντας αλλού τη σιγουριά.</i></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i> Ενάμισι εκατομμύριο αγωνίες και οικονομικά προβλήματα ξεμπάρκαραν στο φλούδι της Ελλάδας, με μια θλιβερή ταμπέλα κρεμασμένη στο στήθος: ¨Πρόσφυγας!"</i></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i> ...Τα μάτια τους ήταν κόκκινα από το αιμάτινο ποτάμι της κόλασης που διάβηκαν. Και σαν πάτησαν σε στέρεο έδαφος, μετρήθηκαν να δουν πόσοι φτάσανε και πόσοι λείπουν. Και οι ζωντανοί δε το πιστεύανε, μόνο άπλωναν τα χέρια τους στο κορμί τους και το ψάχνανε, για να βεβαιωθούνε πως δεν ήταν βρικόλακες. Και ψάχναν και για την ψυχή τους... Μ' αυτή ήταν άφαντη.</i> (σελ.159-160)</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Η προσφυγιά, οι δύσκολες συνθήκες της, η ανέχεια μα και η περηφάνια βρίσκουν θέση στο δεύτερο και τελευταίο μέρος του μυθιστορήματος με <b><i>Τους νεκρούς να περιμένουν</i></b> αξίες πανανθρώπινες: δικαιοσύνη, ειρήνη, δημοκρατία, να νικήσουν τα σκοτάδια των εκάστοτε εποχών.</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Διαβάστε το! Θα σας συνεπάρει η ιστορία, θα σας συγκινήσει ο λυρικός τόνος της συγγραφέως!</span></div></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Βαθμολογία 5/5</i></b></span></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://biblioanafores.blogspot.com/p/blog-page.html" target="_blank"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Βιογραφία Συγγραφέως </i></b></span></a><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/F424hEAcN58" width="320" youtube-src-id="F424hEAcN58"></iframe></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Στοιχεία Βιβλίου:</b></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Τίτλος: Οι νεκροί περιμένουν</b></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Συγγραφέας: Διδώ Σωτηρίου</b></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Εκδ.: Κέδρος</b></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Ημερ.Εκδ.: 1959</b></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Σελ.: 250</b></span></div><div style="text-align: left;"><b><i><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></i></b></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Δήμητρα Κωλέτη</i></b></span></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-31426473377007752682023-01-19T18:05:00.008+02:002023-01-19T19:21:50.094+02:00Το βραχιόλι της φωτιάς - Βεατρίκη Σαΐας- Μαγρίζου<p><span style="font-family: georgia; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7p5yswGmeRBRZjWRk3uNshsKvwJ07NZsyeMqnsw_ggZrRnE3IgasbtZpd1CFYU_K2x74G1kAmuWjPpCKV_JYBCrIIDqPPHh6gRCdcjpXbZWPI4ty1cdbbb3g1fyPSkuhAFMSXW7OvttE7JO5EkHh3EpZThLdM6ac0ZWayx4A8YNzeCSkc4dGEPm87/s1051/1674143050932_edit_2791409190198.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1051" data-original-width="791" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7p5yswGmeRBRZjWRk3uNshsKvwJ07NZsyeMqnsw_ggZrRnE3IgasbtZpd1CFYU_K2x74G1kAmuWjPpCKV_JYBCrIIDqPPHh6gRCdcjpXbZWPI4ty1cdbbb3g1fyPSkuhAFMSXW7OvttE7JO5EkHh3EpZThLdM6ac0ZWayx4A8YNzeCSkc4dGEPm87/w482-h640/1674143050932_edit_2791409190198.jpg" width="482" /></a></span></div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><div style="text-align: justify;"> Η δραματική πορεία μιας εβραϊκής οικογένειας της Θεσσαλονίκης του 20ου αιώνα καθώς και της ίδιας της κοινωνίας περνούν μέσα από την εξιστόρηση της συγγραφέως <b><i>Βεατρίκης</i></b> <b><i>Σαΐας- Μαγρίζου</i></b> στο <i style="font-weight: bold;">Βραχιόλι της Φωτιάς</i> ζωντανεύοντας στις σελίδες του την εποχή και το ιστορικό της πλαίσιο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"> Με αφετηρία την Πυρκαγιά του 1917 στη Θεσσαλονίκη η συγγραφέας μας αφηγείται την ιστορία της οικογένειας του πατέρα της. Η Μπενούτα, η μητέρα της εύπορης οικογένειας βρίσκεται μαζί με τα παιδιά της στο σπίτι τη στιγμή που η φωτιά τυλίγει την εβραϊκή συνοικία και η κάπνα κάνει αποπνικτική την ατμόσφαιρα. Για καλή τους τύχη ο τσιγγάνος Αγγελής τους ανεβάζει στο κάρο του και τους σώζει τη τελευταία στιγμή. Ο Αγγελής τους οδηγεί στον καταυλισμό των τσιγγάνων, μακριά από τη πόλη που οι φλόγες την καταπίνουν. Όσο θα μείνει στον καταυλισμό η Μπενούτα και μαζί της και οι αναγνώστες θα γνωρίσουν τη νοοτροπία, τα ήθη και τα έθιμα της νομαδικής φυλής που σε πολλά μοιάζουν με αυτά των Εβραίων αγνοώντας πως ακόμα και το φινάλε θα είναι κοινό. Φεύγοντας θα αφήσει πίσω για ευχαριστώ στην οικογένεια του Αγγελή ενα βραχιόλι κειμήλιο, ενα βραχιόλια κρίκο συνδετικό ανθρώπων και γεγονότων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i>...Φεύγοντας, της χάρισα το βραχιόλι του μπατ-μίτσβα, η μένσα μου, καταπως συνηθίζουμε να κάνουμε εμείς δώρο στα κορίτσια τη μέρα της ενηλικίωσής τους. Το δικό μου βραχιόλι ηταν, ομως ιδιαίτερο. Δε. τελείωνε σε κεφάλι φιδιού, όπως όλα τ' αλλά. Το δικό μου κατέληγε σε δύο οβάλ πλακίτσες, στις οποίες ήταν χαραγμένα τα αρχικά μου με διαμαντάκια. Ένα καλλιγραφικό Μ κι ενα Ν. Μπενούτα Ντάσα. (σελ.51-52).</i></div><span><a name='more'></a></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"> Στις σελίδες του η μυθοπλασία και το ιστορικό πλαίσιο συνδέονται άψογα. Έτσι η πυρκαγιά του 1917 και το Ολοκαύτωμα, δύο φωτιές που της ενώνει πόνος, απώλεια, εξαναγκασμός, στάχτη, αποκαΐδια και το <b><i>Βραχιόλι της Φωτιάς</i></b> θα είναι ο κεντρικός άξονας όπου θα κινηθούν οι ήρωες με τις παραδόσεις αιώνων και τις ανθρώπινες αξίες, δυστυχώς, να κονιορτοποιούνται απο την κρεατομηχανή του Β' Παγκοσμίου πολέμου.</div><div style="text-align: justify;"> Η οικογένεια της Μπενούτα καταφέρνει να σταθεί στα πόδια της, κατά κάποιον τρόπο, αγνοώντας πως μπροστά της θα σταθεί ο Β' Παγκόσμιος, το Ολοκαύτωμα και η Τελική Λύση του Χίτλερ για τους Εβραίους. Ποια μέλη της οικογένειάς της θα βγουν ζωντανά από τη μαύρη σελίδα του Ολοκαυτώματος;</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"> <b><i> Το Βραχιόλι της Φωτιάς</i></b> είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται εύκολα, έχει γρήγορη ροή και απλή γραφή που όμως μεταφέρει χωρίς πομπώδες τρόπο συναισθήματα, αυτά του πόνου, της θλίψης, της αγωνίας, του θυμού. Ένα ντοκουμέντο που αξίζει να διαβαστεί!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"> Διαβάστε το λοιπόν!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">📌Στις 24 Ιανουαρίου στην ΕΡΤFlix θα μεταδοθεί η σειρά <b><i>Το βραχιόλι της φωτιάς</i></b> βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><i>Βαθμολογία 5/5</i></b></div></span><p></p><p style="text-align: justify;"><a href="https://biblioanafores.blogspot.com/p/blog-page.html?m=1" target="_blank"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i><b>Βιογραφία Συγγραφέως</b></i></span></a><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/ysT_ZzGR4_0" width="320" youtube-src-id="ysT_ZzGR4_0"></iframe></div><p><b><span style="font-family: georgia; font-size: medium;">Στοιχεία Βιβλίου: </span></b></p><p><b><span style="font-family: georgia; font-size: medium;">Τίτλος: Το βραχιόλι της φωτιάς</span></b></p><p><b><span style="font-family: georgia; font-size: medium;">Συγγραφέας: Βεατρίκη Σαΐας-Μαγρίζου</span></b></p><p><b><span style="font-family: georgia; font-size: medium;">Εκδ.: Καστανιώτη</span></b></p><p><b><span style="font-family: georgia; font-size: medium;">Ημερ.Εκδ.: 2006</span></b></p><p><b><span style="font-family: georgia; font-size: medium;">Σελ.: 255</span></b></p><p style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i><b>Δήμητρα Κωλέτη </b></i></span></p>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-46075321700592636082023-01-08T19:25:00.012+02:002023-01-19T20:25:39.077+02:00Η Νοσοκόμα - Δήμητρα Ιωάννου <div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmZ2KF0ucgbYpfogYZVkc7W9WFH7OcdKGlZYL9hBahQp1Ejeuhl_Y24RBpSkTu9aEgnZqNCCpSax-HjcotBMMEbOxx_jyX2V6qmD9Oj-mznsaQLTT_nzXXEITbEkWhJyuI2y8wW0j_9avxoV5wfUH1R96Mj8eYgvlHVHUd0KrYUzYWnBBdx4PvTe8x/s2048/%CE%B7%20%CE%BD%CE%BF%CF%83%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%B1.jpg" style="clear: left; float: left; font-family: georgia; font-size: x-large; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="969" height="854" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmZ2KF0ucgbYpfogYZVkc7W9WFH7OcdKGlZYL9hBahQp1Ejeuhl_Y24RBpSkTu9aEgnZqNCCpSax-HjcotBMMEbOxx_jyX2V6qmD9Oj-mznsaQLTT_nzXXEITbEkWhJyuI2y8wW0j_9avxoV5wfUH1R96Mj8eYgvlHVHUd0KrYUzYWnBBdx4PvTe8x/w403-h854/%CE%B7%20%CE%BD%CE%BF%CF%83%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%B1.jpg" width="403" /></a><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> </span> <b><i>Η Νοσοκόμα</i></b> της <b><i>Δήμητρας Ιωάννου </i></b>είναι ένα καταιγιστικό μυθιστόρημα με τις ανατροπές να καθηλώνουν τον αναγνώστη στις σελίδες του. Έρωτες, πάθη, ίντριγκες και μια ανεξιχνίαστη και αινιγματική εξαφάνιση που για τριάντα χρόνια μένει στο παρασκήνιο συνθέτουν την ιστορία της Κατερίνας Συμεωνίδη, της κεντρικής ηρωίδας του κειμένου καθώς και των υπόλοιπων ηρώων που μόνο δευτεραγωνιστικό ρόλο δεν έχουν.</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Στην Άνδρο του '60 καταφτάνει <b><i>η Νοσοκόμα</i></b>, η Κατερίνα, και είναι η άφιξή της αυτή που δίνει την ώθηση για να αρχίσει το κουβάρι της αφήγησης να ξετυλίγεται. Η Κατερίνα αναλαμβάνει να κουράρει την Ισαβέλλα Δελαγραμμάτικα, την αρχόντισσα του νησιού, και είναι το δέσιμο των δύο γυναικών τέτοιο που η νεαρή νοσοκόμα αρχίζει να ερευνά τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εξαφανίστηκε πριν από τριάντα χρόνια η Φλωρέζα Δελαγραμμάτικα, η δεκαοκτάχρονη τότε κόρη της Ισαβέλλας, της μάνας που ο πόνος, η αγωνία και ο βουβός σπαραγμός με τον οποίο αντιμετωπίζει την εξαφάνιση της πρωτότοκής της, δημιουργεί έντονα συναισθήματα στον αναγνώστη, ο οποίος συμπάσχει, συμπονεί, συναισθάνεται την μάνα που ψάχνει τη λύτρωση φέρνοντας πολλές φορές στα χείλη του τους στίχους του <b><i>Γιάννη Ρίτσου</i></b>:</span></div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"> <i>Ποτέ δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ’ τα σπίτια τους, τριγυρίζουν εκεί, μπλέκονται στα φουστάνια τής μητέρας τους την ώρα που εκείνη ετοιμάζει το φαΐ κι ακούει το νερό να κοχλάζει σα να σπουδάζει τον ατμό και το χρόνο.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Πάντα εκεί ...</i></div><div style="text-align: justify;"><i> Δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά. Μένουν στο σπίτι κι έχουν μια ξέχωρη προτίμηση να παίζουν στον κλεισμένο διάδρομο και κάθε μέρα μεγαλώνουν μέσα στην καρδιά μας, τόσο που ο πόνος κάτω απ’ τα πλευρά μας, δεν είναι πια απ΄ τη στέρηση μα απ’ την αύξηση. Κι αν κάποτε οι γυναίκες βγάζουν μια κραυγή στον ύπνο τους, είναι που τα κοιλοπονάνε πάλι.</i></div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Η Κατερίνα ρωτά, ψάχνει, αναζητά την αλήθεια. Τι απέγινε το φωτεινό κορίτσι με το αέρινο φόρεμα; Ποιος και γιατί εξαφάνισε την λεπτεπίλεπτη και ευγενική Φλωρέζα; Η αλήθεια είναι εκεί κρυμμένη στα πέπλα του χρόνου, ένα φύσημα αρκεί για να βγει στο φως, όπως κάθε αλήθεια, και να λάμψει πάνω από το σκοτάδι, τα συμφέροντα και την πονηριά...<span><a name='more'></a></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Όσο ψάχνει η Κατερίνα πρόσωπα των τριών επιφανών οικογενειών της Άνδρου μπαίνουν στο κάδρο των υπόπτων και άλλοτε φτάνουν στο σημείο να λύσουν και άλλοτε πάλι να περιπλέξουν την αινιγματική υπόθεση εξαφάνισης που με τόσο ζήλο η νοσοκόμα προσπαθεί να διαλευκάνει. Η Χαρίκλεια Δελαγραμμάτικα, η μικρότερη αδερφή της Φλωρέζας, ο Ζαννής Γαλανός, ο αρραβωνιαστικός της δεκαοκτάχρονης κοπέλας, η αδερφή του, η ψυχρή Διαμάντη, ο ιερέας του νησιού που αποδεικνύει ότι τα ράσα δεν κάνουν το παπά, η αδερφή του η ραδιούργα Βιολέτα, πρόσωπα των οικογενειών Δελαγραμμάτικα, Γαλανών και Βαλμάδων αντίστοιχα, ταράζονται από τις έρευνες της Κατερίνας με τα μυστικά που κάθε ένας από αυτούς κουβαλά να κλυδωνίζουν τις διαπροσωπικές τους σχέσεις και σαν ντόμινο ο ένας να παρασύρει τον άλλο σε ενέργειες που φωτίζουν το αινιγματικό παρελθόν. Πού ήταν όλοι αυτοί την νύχτα της εξαφάνισης;</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Κι έτσι όσο τα στόματα ανοίγουν και η Άνδρος σείεται από τις αποκαλύψεις κάποιοι στριμώχνονται στον τοίχο και κάνουν σπασμωδικές κινήσεις με αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι να στοχοποιούνται ενισχύοντας έτσι την αγωνία για την έκβαση της υπόθεσης. Τα ερωτήματα πληθαίνουν με το μεγαλύτερο όλων: Ποια είναι η Κατερίνα Συμεωνίδη και γιατί σκαλίζει την εξαφάνιση της Φλωρέζας;, να μας συντροφεύει καθ' όλη την ανάγνωση και τελικά να απαντάται στο λυτρωτικό και τρυφερό φινάλε της ιστορίας.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Μέσα σ' αυτό το μυστήριο δε θα μπορούσε να λείπει το μεγαλύτερο μυστήριο όλων, ο έρωτας. Η Κατερίνα μπλέκεται στα δίχτυα του με τον Μάξιμο Γαλανό να την οδηγεί σ' αυτά για πρώτη φορά στην πολυτάραχη ζωή της...</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Σ' όλο το κείμενο οι έννοιες της αλήθειας, της αγάπης -όλων των μορφών, μητρική, αδελφική, ερωτική - και του<<είναι>> κονταροχτυπιούνται με αυτές του ψέματος, της ζήλιας και του φαίνεσθαι. Ο Τζέφρι, ο αγαπημένος μου ήρωας, με τον αλέγκρο χαρακτήρα του τονίζει μέσω της ψυχοσύνθεσης που του χάρισε η πένα της Δήμητρας Ιωάννου πως η εμφάνιση και οι ταμπέλες που αβίαστα βάζει η κοινωνία στους ανθρώπους πολλές φορές, αν όχι πάντα, λένε, στην καλύτερη των περιπτώσεων, τη μισή αλήθεια. Η μοναδικότητα και το <<είναι>> είναι αυτά που χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο με το φαίνεσθαι να αποτελεί πολλές φορές παραπλανητικό κάλυμμα...</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> <b><i>Η Νοσοκόμα</i></b> είναι ένα καλογραμμένο και προσεγμένο μυθιστόρημα με πολλές ανατροπές που μαζί με την αστυνομική του χροιά καθηλώνει τον αναγνώστη. Οι ήρωες του και κυρίως η Κατερίνα μας χαρίζει στιγμές αγωνίας, μυστηρίου και τρυφερότητας, ειδικά στο φινάλε. Η Άνδρος σε πολλά σημεία του κειμένου πρωταγωνιστεί και ταξιδεύει τους αναγνώστες στο αρχοντικό νησί.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Εν κατακλείδι σας προτείνω να διαβάσετε τη <b><i>Νοσοκόμα</i></b>! Η ιστορία της είναι, συν τοις άλλοις, μια κοινωνική ιστορία που σπάει τα στερεότυπα του κοινωνικού γίγνεσθαι ξεκαθαρίζοντας πως το καλό, το δίκαιο και η αλήθεια βρίσκονται ακόμα και εκεί που φαινομενικά μοιάζει αδύνατον να ριζώσουν ...</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><div style="text-align: justify;"> Συγχαρητήρια στη συγγραφέα!</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div></div><div class="separator" style="clear: both;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Βαθμολογία 5/5</i></b></span></div><div class="separator" style="clear: both;"><span style="font-family: georgia;"><b style="font-size: x-large;"><i><a href="https://biblioanafores.blogspot.com/p/blog-page.html" target="_blank">Βιογραφία Συγγραφέως</a><br /></i></b><br /><div style="text-align: right;"><b><span style="font-size: medium;">Στοιχεία Βιβλίου:</span></b></div><div style="text-align: right;"><b><span style="font-size: medium;">Τίτλος: Η Νοσοκόμα</span></b></div><div style="text-align: right;"><b><span style="font-size: medium;">Συγγραφέας: Δήμητρα Ιωάννου</span></b></div><div style="text-align: right;"><b><span style="font-size: medium;">Εκδ.: Ψυχογιός</span></b></div><div style="text-align: right;"><b><span style="font-size: medium;">Ημερ.Εκδ.: Νοέμβριος 2022</span></b></div><div style="text-align: right;"><b><span style="font-size: medium;">Σελ.: 424</span></b></div><i><b><span style="font-size: large;"><br />Δήμητρα Κωλέτη</span></b></i></span></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-3599045943624272442023-01-01T21:05:00.001+02:002023-01-01T21:53:58.657+02:00Ξένο Χώμα - Jeanine Cummins <div style="text-align: justify;"><span style="clear: left; float: left; font-family: georgia; font-size: large; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheYl1kphQBgH6cS5tgVXFLzhY49aU9nGzv_tvP_VP5xJ1bEoGBg2LpjoL12sQ9hdHj2aFyvYZZYTUUCQGWn5L6qIX3cBv6MtsJue8CcZN4R2YUkmv7zAZfFEIMQz5-bUIuhmOwUg2DHu_cqAvvwMxnNkLJ9vZrcySZGrRRDGL47jfRyoUY0AhX4ctk/w360-h640/img_2_1672598306449_edit_328242172865.jpg" /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Σε <b><i>Ξένο Χώμα</i></b> αναγκάζεται να μεταναστεύσει η κεντρική ηρωίδα του ομότιτλου μυθιστορήματος, η Λύδια, και ο οκτάχρονος γιος της, ο Λούκα, ώστε να γλιτώσουν από τα καρτέλ του Ακαπούλκο και να βρουν καταφύγιο σε πιο ασφαλές τόπο. Ο σύζυγός της, έγκριτος δημοσιογράφος, και άλλα δεκαπέντε μέλη της οικογένειάς της εκτελούνται μπροστά στα μάτια της ύστερα από δολοφονική επίθεση από το καρτέλ των Χαρδινέρων, επίθεση που πυροδοτήθηκε έπειτα από τις δημοσιογραφικές αποκαλύψεις του άντρα της για το έργο και τον μυστηριώδη αρχηγό του καρτέλ που εκείνη την περίοδο κυριαρχεί στο Μεξικό. Μάνα και γιος κρυμμένοι στη μπανιέρα κατορθώνουν να βρουν ζωντανοί. Για πόσο όμως; Μήπως ο στόχος δεν ήταν ο άντρας της αλλά η ιδία;</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Έτσι ύστερα από το μακελειό, η μόνη της επιλογή είναι να φύγει μακρυά από το Ακαπούλκο και να διαφύγουν μαζί με το Λούκα στις ΗΠΑ. Ο δρόμος της αναγκαστικής μετανάστευσης όπως για κάθε μετανάστη έτσι και για αυτή είναι κακοτράχαλος γεμάτος από κινδύνους, αγωνίες, εμπόδια και ανθρώπους πρακινούμενους από τα καρτέλ. Η Λύδια και ο Λούκα αναγκάζονται να διανύσουν 2500 χιλιόμετρα άλλοτε με τα πόδια κι άλλοτε στην οροφή του Θηρίου, της εμπορικής αμαξοστοιχίας που κατευθύνεται στο Βορρά, με το σάλτο των μεταναστών στα βαγόνια του να οδηγεί πολλές φορές και στο θάνατο.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Το κυνήγι της επιβίωσης και της αναζήτησης ασφαλούς εστίας γεμίζει τους αναγνώστες με αγωνία, εγρήγορση και ενσυναίσθηση για τη θέση των μεταναστών, γενικά. Το κείμενο είναι γεμάτο ανατροπές και συναισθηματικές διακυμάνσεις: θυμό, πόνο, φόβο, αγωνία, θλίψη, ελπίδα...</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Διαβάστε το <b><i>Ξένο Χώμα</i></b> της <b><i>Jeanine</i></b> <b><i>Cummins</i></b>! Θα σας συγκλονίσει με τον ρεαλισμό του !</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Βαθμολογία 5/5</i></b></span></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://biblioanafores.blogspot.com/p/jane-austen-1775-1817.html"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Βιογραφία Συγγραφέως</i></b></span></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Στοιχεία Βιβλίου:</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Τίτλος: Ξένο Χώμα</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Συγγραφέας: Jeanine Cummins</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Μετάφραση: Ρηγούλα Γεωργιάδου</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Εκδ.: ΔΩΜΑ</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Ημερ. Εκδ.: 2022</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Σελ.: 496</b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Δήμητρα</i></b> <b><i>Κωλέτη</i></b></span></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-63968490827471127212022-12-30T10:31:00.004+02:002022-12-30T15:02:42.416+02:00Το δικό μου top βιβλίων για το 2022!<div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both;"><span style="font-size: x-large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgK3QFPFX1R-ZdlB9JZHvw1hEdRgIWCGRsd_WIbxK45yuImURHmAZ6WPIoAqGjTKV86Hf5-m_LUn3VBlpGAN8gtiKmAqM-CXJGFnRAK8o3DMQU4zaa17G4y6Ow0yc8wz_MfjANgiTVz5pFqyGKt8ohImNn1Zsz8TdGUbQyUA_EcUG2eCuCIW6HKlfr-/s1133/6948bfa5bbe8ca673e26d55f4e1ce797.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1133" data-original-width="736" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgK3QFPFX1R-ZdlB9JZHvw1hEdRgIWCGRsd_WIbxK45yuImURHmAZ6WPIoAqGjTKV86Hf5-m_LUn3VBlpGAN8gtiKmAqM-CXJGFnRAK8o3DMQU4zaa17G4y6Ow0yc8wz_MfjANgiTVz5pFqyGKt8ohImNn1Zsz8TdGUbQyUA_EcUG2eCuCIW6HKlfr-/w416-h640/6948bfa5bbe8ca673e26d55f4e1ce797.jpg" width="416" /></a></div> </span><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Δέντρα, λαμπιόνια, γλυκά, κάλαντα από χαρούμενες φωνές, οικογενειακά τραπέζια! 5... 4... 3... 2.. 1... με την έλευση της νέας χρονιάς να αναμένεται με προσμονή!<br /> Πριν όμως από την αντίστροφη μέτρηση ας φτιάξουμε την λίστα με τα top βιβλία του 2022! </span></div></div><div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">5. <b><i><a href="https://biblioanafores.blogspot.com/2022/06/blog-post_12.html?m=1">Η δίκη που άλλαξε τον κόσμο</a> </i></b>του <i><b>Στέφανου</b></i> <b><i>Δάνδολου</i></b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><i><br /></i></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><i>Ο συγγραφέας συνυφαίνει την ιστορία με την μυθοπλασία και γράφει κατά την γνώμη μου ένα σπουδαίο μυθιστόρημα ιστορικού και θρησκευτικού περιεχομένου που χωρίς υπερβολή μαζί με το Ο Χριστός ξανασταυρώνεται του σπουδαίου Νίκου Καζαντζάκη αποτελεί, για το συγκεκριμένο είδος, κόσμημα για την Ελληνική Λογοτεχνία</i></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">4. <a href="https://biblioanafores.blogspot.com/2022/08/blog-post.html?m=1"><b><i>Άγραφος νόμος</i></b></a> της αγαπημένης <b><i>Σόφης</i></b> <b><i>Θεοδωρίδου</i></b> </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">...<i>ένα πλούσιο μυθιστόρημα φόρο τιμής στις γυναίκες και τον πολυσύνθετο ρόλο τους.</i></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">3. Η δυστοπία <i><b><a href="https://biblioanafores.blogspot.com/2022/09/margaret-atwoot.html?m=1">Η ιστορία της Θεραπαινίδας</a> </b></i>της <i><b>Margaret</b></i> <b><i>Atwoot</i></b> και η συνέχεια της, <a href="https://biblioanafores.blogspot.com/2022/10/margaret-atwood.html?m=1"><b><i>Οι Διαθήκες</i></b></a></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">...<i>ένα μυθιστόρημα γροθιά στο στομάχι που η δυστοπική πλοκή του δίνει άπειρη τροφή για σκέψη κάνοντας το, δυστυχώς, τόσο μα τόσο επίκαιρο και διαχρονικό.<span><a name='more'></a></span></i></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">2. <a href="https://biblioanafores.blogspot.com/2022/01/blog-post.html?m=1" style="font-style: italic; font-weight: bold;">Άγιες ψυχές</a><b style="font-style: italic;"> </b>και<b style="font-style: italic;"> </b><a href="https://biblioanafores.blogspot.com/2022/02/blog-post.html?m=1" style="font-style: italic; font-weight: bold;">Άγια Λευτεριά</a> του <i style="font-weight: bold;">Θοδωρή Παπαθεοδώρου , </i>το δεύτερο και το τρίτο μέρος της τριλογίας για την Επανάσταση του 1821</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">...<i>μια τριλογία κόσμημα για την Ελληνική Λογοτεχνία και το Ιστορικό Μυθιστόρημα</i>!</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">1. <i style="font-weight: bold;"><a href="https://biblioanafores.blogspot.com/2022/12/blog-post.html?m=1">Μικρασία- Το τραγούδι του αποχωρισμού</a> </i>του<i style="font-weight: bold;"> Θοδωρή Παπαθεοδώρου </i></span></div></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><i>Καλογραμμένο, γεμάτο εικόνες, μυρωδιές, συναισθήματα και ένα τραγούδι που σκάλωνε στα χείλη της Αννιώς όποτε η μοίρα της στερούσε πρόσωπα οικογενειακά, έρωτες και πατρίδα, ένα τραγούδι ξέσπασμα....</i></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #cc0000; font-size: large;"><b><i>Καλή Χρονιά!</i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #cc0000; font-size: large;"><b><i>Ευτυχισμένο το 2023! </i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #cc0000; font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #cc0000; font-size: large;"><div class="separator" style="clear: both; color: black; font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6cvq94tjH-oqn_EIGAxZAWMyVJZ9CZeLN7gDjLbQHb_NLKuWbA7OqffFv8hhf4FnsPTB-S1ljJEuB8-58gQYD3CrbWrllvBqWYLierf1U_Zf36voIhXK-UJSxvDPs0GVaI-hTqvkWXZykp7fGVVvLJ2Ot5TYSj9Z0bZDKwpej2uwrRx0HzSX2e93X/s720/IMG_20221230_102845.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="405" data-original-width="720" height="181" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6cvq94tjH-oqn_EIGAxZAWMyVJZ9CZeLN7gDjLbQHb_NLKuWbA7OqffFv8hhf4FnsPTB-S1ljJEuB8-58gQYD3CrbWrllvBqWYLierf1U_Zf36voIhXK-UJSxvDPs0GVaI-hTqvkWXZykp7fGVVvLJ2Ot5TYSj9Z0bZDKwpej2uwrRx0HzSX2e93X/w320-h181/IMG_20221230_102845.jpg" width="320" /></a></div><br style="color: black; font-size: medium; text-align: right;" /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Υγ: Πατήστε στους τίτλους </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">και διαβάστε τις <b><i><span style="color: #38761d;">ΒιβλιοΑναφορές</span></i></b> </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-size: large;"><b><i><span style="color: #cc0000;">Δήμητρα Κωλέτη</span></i></b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-size: large;"> </span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-26899838393308393152022-12-27T22:30:00.004+02:002022-12-28T13:59:14.045+02:00Αγιοβασιλέματα- Μαριέττα Κόντου, γράφει η μαθήτρια Ξανθίππη Κόλλια <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIclR-RbSwRlWuqt8_zYwHwwrFrR9bNHbAbcqNPCf7bc43RunfJ7PqD70_nPUC3EqEsJFGWjAwZB37ixmQC4o7Uv_tpwxF8Z1ChReIre6H5MJmPL2Wf7Uq-ouB5PH36Lw1z0Dm_Fic6w-MuHF80ulflbcTLsyDQndAGeJa6tyjfrYC5D0mOII98zpt/s1601/IMG_20221227_221353.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="clear: left; float: left; font-family: georgia; font-size: large; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1601" data-original-width="904" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIclR-RbSwRlWuqt8_zYwHwwrFrR9bNHbAbcqNPCf7bc43RunfJ7PqD70_nPUC3EqEsJFGWjAwZB37ixmQC4o7Uv_tpwxF8Z1ChReIre6H5MJmPL2Wf7Uq-ouB5PH36Lw1z0Dm_Fic6w-MuHF80ulflbcTLsyDQndAGeJa6tyjfrYC5D0mOII98zpt/w362-h640/IMG_20221227_221353.jpg" width="362" /></span></a></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Στο βιβλίο τα <b><i><span style="color: red;">Αγιοβασιλέματα</span></i></b> της <b><i>Μαριέττας Κόντου</i></b> πρωταγωνιστεί ένα έφηβο κορίτσι, η Ερμιόνη, η οποία γράφοντας ένα γράμμα στον Αϊ Βασίλη του ζητά κάτι περίεργο, να μην έρθει φέτος γιατί θα πάει εκείνη να τον βρει ... από εκείνη τη στιγμή αρχίζει ένα μαγικό ταξίδι με πολλές περιπέτειες και καινούργιες γνωριμίες που θα της μείνουν αξέχαστες. Άραγε θα καταφέρει η Ερμιόνη να συναντήσει τον αγαπημένο Άγιο, τον Άι Βασίλη, και να του μιλήσει αυτοπροσώπως;</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Τα <b><i><span style="color: red;">Αγιοβασιλεματα</span></i></b> είναι μια υπέροχη χριστουγεννιάτικη ιστορία την οποία σας την προτείνω ανεπιφύλακτα μιας και εμένα με ταξίδεψε σε ένα φανταστικό κόσμο και με ξενάγησε σε μαγικά τοπία που θα μου μείνουν χαραγμένα στο μυαλό μου για πολύ πολύ καιρό.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Με αυτή τη <i><span style="color: red;"><b>ΒιβλιοΑναφορά</b></span></i> εύχομαι στους αναγνώστες καλές γιορτές και το 2023 να είναι μια μαγική, ξεχωριστή και γεμάτη εκπλήξεις χρόνια!</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: #38761d; font-family: georgia; font-size: large;"><b><i style="background-color: white;">Βαθμολογία 5/5</i></b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Στοιχεία Βιβλίου:</b></span></div><div style="text-align: right;"><b style="font-family: georgia; font-size: large;">Τίτλος: Αγιοβασιλέματα</b></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia;"><span style="font-size: medium;"><b>Συγγραφέας: Μαριέττα Κόντου</b></span></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia;"><span style="font-size: medium;"><b>Εικονογράφηση: Βασίλης Κουτσογιάννης</b></span></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Εκδ.: Μεταίχμιο</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia;"><span style="font-size: medium;"><b>Ημερ.Εκδ.:22/10/2020</b></span></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia;"><span style="font-size: medium;"><b>Σελ.:72</b></span></span></div><div style="text-align: right;"><span style="color: #cc0000; font-family: georgia; font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: #cc0000; font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Ξανθίππη Κόλλια</i></b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="font-family: georgia;">🎅🎄</span><span style="font-family: georgia;">🎅🎄</span><span style="font-family: georgia;">🎅🎄</span><span style="font-family: georgia;">🎅🎄</span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: #38761d; font-size: large;"><b><u>Βιογραφία Συγγραφέως:</u></b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIbM95ULXehnp3kVyEFf6VLjlzXPh2ZFpIvjyWZIiMHaf-A5YZ5UjWroyq-Vbhh4eKHvgjSIWrAoC9P94Qh92DYOHrlRt9IAw3ReFvtMCmnog0z-uixrKyoml2oQLSXtlV_3d8R_6nSu_YarvBXSG1QL2DW9PBv7zP1fnWtnnhOwY4cx1cfz7a6UpX/s450/s3.gy.digital_metaixmio_uploads_asset_data_7920_3687_1.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIbM95ULXehnp3kVyEFf6VLjlzXPh2ZFpIvjyWZIiMHaf-A5YZ5UjWroyq-Vbhh4eKHvgjSIWrAoC9P94Qh92DYOHrlRt9IAw3ReFvtMCmnog0z-uixrKyoml2oQLSXtlV_3d8R_6nSu_YarvBXSG1QL2DW9PBv7zP1fnWtnnhOwY4cx1cfz7a6UpX/w200-h200/s3.gy.digital_metaixmio_uploads_asset_data_7920_3687_1.jpg" /></span></a><span style="font-size: x-large;">Η <b><i><span style="color: #cc0000;">Μαριέττα Κόντου</span></i></b> γεννήθηκε κατακαλόκαιρο του ’72 στην Αθήνα και είναι ακόμη πολύ κοντά στο «τότε»…Ανήκει στη γενιά της «Αθλητικής Κυριακής», του Carnation, του «Λόλα, να ένα μήλο», του φυτολόγιου, των λευκωμάτων με τις αφιερώσεις, των εικόνων της Sarah Kay και των βιβλίων της Πηνελόπης Δέλτα, της Άλκης Ζέη και της Ζωρζ Σαρή. Θυμάται ακόμη την ασπρόμαυρη τηλεόραση, τις ελληνικές ταινίες του Σαββατοκύριακου και το Θέατρο της Δευτέρας. Έζησε τις δασείες, τις οξείες, τις περισπωμένες και τις σχολικές ποδιές. Σπούδασε Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε το μεταπτυχιακό της στη Συστημική Θεραπεία Ζεύγους και Οικογένειας και το διδακτορικό της στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Το παραδοσιακό της παραμύθι Τα λευκά φτερά της Κορακίνας τιμήθηκε με εύφημη μνεία το 2014 από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά .</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><b><u><span style="color: #cc0000;">Βιογραφία Εικονογράφου</span></u></b>:</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-EllU_pAKOisc7RG9Axf2o0OMAo8hzDQGwx4RzZoHbx5foSZZvYcldlIUPqYYud-vAozWuRPKk4pD9qiJBqtyTCMZTQHiuX7if7Ca-qPUpNzgmLtr8dWCqTWNigDyhhQcejvF8gBNw3qQGm5Aa1O2D3om--vvt29tnGgDoX3S7LtHwPOqCEHPZkcE/s450/s3.gy.digital_metaixmio_uploads_asset_data_18855_4797_1.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-EllU_pAKOisc7RG9Axf2o0OMAo8hzDQGwx4RzZoHbx5foSZZvYcldlIUPqYYud-vAozWuRPKk4pD9qiJBqtyTCMZTQHiuX7if7Ca-qPUpNzgmLtr8dWCqTWNigDyhhQcejvF8gBNw3qQGm5Aa1O2D3om--vvt29tnGgDoX3S7LtHwPOqCEHPZkcE/w200-h200/s3.gy.digital_metaixmio_uploads_asset_data_18855_4797_1.jpg" /></a><span style="font-size: x-large;">Ο <b><i><span style="color: #38761d;">Βασίλης Κουτσογιάννης</span></i></b> γεννήθηκε στην Αθήνα το 1992 και σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Δούλεψε στο Παρίσι για ένα διάστηµα, πάνω σε εικαστικές εφαρµογές της αρχιτεκτονικής, στον µουσειακό κυρίως χώρο. Η αγάπη του για το σχέδιο και τις γραφικές τέχνες τον oδήγησε το 2015 στον χώρο της εικονογράφησης και των εκδόσεων, µε το παιδικό βιβλίο να τον συναρπάζει ακόµα περισσότερο κι από όταν ήταν ο ίδιος παιδί.</span></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-23702429701603250592022-12-01T15:05:00.037+02:002023-01-23T11:52:24.172+02:00Μικρασία, Το τραγούδι του αποχωρισμού- Θοδωρής Παπαθεοδώρου<div><div class="separator" style="clear: both;"><span><div class="separator" style="clear: both; font-family: georgia; font-size: xx-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKU1hDfgVCEKXh5V1R9oBHfprKtagD5pC8Tfhh-Hp6OBeb_5AW_GDQsPwsnTZIOPcqRY9BxNqjB_L7I_8onUrcsCgedzosKEGhzmnbpVUXSOCTuWvPrQvUGIx6eV_Q68X67QYC1udG-h5oE8PiwJv0Jwdhl08fN6a5xBArjf0uFrc7IpcP_pr9gwr2/s4032/1670958020817_edit_8676034411696.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="1908" height="835" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKU1hDfgVCEKXh5V1R9oBHfprKtagD5pC8Tfhh-Hp6OBeb_5AW_GDQsPwsnTZIOPcqRY9BxNqjB_L7I_8onUrcsCgedzosKEGhzmnbpVUXSOCTuWvPrQvUGIx6eV_Q68X67QYC1udG-h5oE8PiwJv0Jwdhl08fN6a5xBArjf0uFrc7IpcP_pr9gwr2/w394-h835/1670958020817_edit_8676034411696.jpg" width="394" /></a></div></span><div style="text-align: justify;"> <span style="font-family: georgia; font-size: large;">Το νέο βιβλίο του <b><i>Θοδωρή</i></b> <b><i>Παπαθεοδώρου</i></b>, <b><i>Μικρασία- Το τραγούδι του αποχωρισμού</i></b>, μας ταξιδεύει στα παράλια της Μικράς Ασίας, λίγα χρόνια πριν τη Καταστροφή του 1922, στη Φώκαια του 1914 εκεί όπου οι Νεότουρκοι εξαπολύουν τις πρώτες σφαγές, γεγονός που προσωπικά αγνοούσα, οι οποίες και θεωρούνται προμήνυμα όσων θα ακολουθήσουν την επόμενη δεκαετία στη Μικρά Ασία. Η πένα του συγγραφέα, που ξέρει να χειρίζεται με μαεστρία την πλούσια γλώσσα μας, μας κοινωνεί, για άλλη μια φορά, Ιστορία με τρόπο αμερόληπτο και κατανοητό, Ιστορία με τις λεπτομέρειες της να με ξαφνιάζουν και ταυτόχρονα να συμπληρώνουν με νέα κομμάτια το παζλ της αποδίδοντας συγχρόνως και το κλίμα της εποχής όπου εξελίσσεται η υπόθεση του μυθιστορήματος..</span></div></div><span><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div></span><span style="font-size: large;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"> Η Ιστορία λοιπόν δίνει το έναυσμα για να δράσουν οι ήρωες του Παπαθεοδώρου με την Αννιώ, την κεντρική ηρωίδα, να επηρεάζεται από αυτή, να διαμορφώνεται και να ορίζεται από την ορμή της όπως άλλωστε όλο το ελληνικό στοιχείο της Μικράς Ασίας των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"> Στη Φώκαια λοιπόν του 1914, η Αννιώ η μεγάλη κόρη της οικογένειας Παπάζογλου ζει και γεύεται τους καρπούς και τις ομορφιές της αιολικής γης. Τριγυρνά στην πόλη της, την γνωρίζει, την αγαπά σπιθαμή τη σπιθαμή. Γνωρίζει και τον έρωτα στο πρόσωπο ενός ιδεαλιστή δασκάλου που με την σειρά του την κάνει να αγαπήσει την Ιστορία του τόπου της. Όλα αυτά μέχρι τον Ιούνιο του 1914, τότε που οι Νεότουρκοι μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο καταστρέφουν τη Φώκαια. Βιασμοί, φωτιές, βιαιοπραγίες, λεηλασίες... Με τους Φωκαείς στο κυνήγι και στην εκρίζωση τους.<span><a name='more'></a></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"> Φύσει δυναμική η Αννιώ βιώνει τη Σφαγή με σθένος και γενναιότητα. Παίρνει στους ώμους της την ασθενική αδερφή της και τρέχει, τρέχει να γλιτώσει αφήνοντας πίσω γονείς, σπίτι, πατρίδα. Τα βήματά της την οδηγούν στη Σμύρνη, στο πολύβουο μελίσσι της Ανατολής και στις κακόφημες γειτονιές του Άγιου Κωνσταντίνου εκεί που τα σπίτια, οι ματρόνες και ο αγοραίος έρωτας μας παρουσιάζουν και αυτή την εικόνα της πολυπολιτισμικής Σμύρνης κάτι που δεν το συναντάμε τόσο συχνά σε μυθιστορήματα που τοποθετούνται στην Σμύρνη και την Καταστροφή. Μέσα σ' αυτό το πρωτόγνωρο και σκληρό σκηνικό οι δύο αδερφές προσπαθούν να επιβιώσουν και να κρατήσουν την ψυχή τους άσπιλη καθώς ένας διαρκής αγώνας επιβίωσης, αξιοπρέπειας και αναζήτησης μόλις έχει ξεκινήσει.</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"> Καλογραμμένο, γεμάτο εικόνες, μυρωδιές, συναισθήματα και ένα τραγούδι που σκάλωνε στα χείλη της Αννιώς όποτε η μοίρα της στερούσε πρόσωπα οικογενειακά, έρωτες και πατρίδα, ένα τραγούδι ξέσπασμα, βάλσαμο, παρηγοριά για όλους αυτούς τους αποχωρισμούς.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"> Η πένα του <b><i>Θοδωρή Παπαθεοδώρου</i></b> έχει συνυφάνει αριστοτεχνικά την ανατρεπτική μυθοπλασία με την Ιστορία δίνοντας το ταξίδι της εξιστόρησης γεγονότων πριν τη Καταστροφή που ως προμήνυμα όσων καταστροφικών ακολούθησαν γιγαντώνουν τα αισθήματα της θλίψης, του πόνου, της αγωνίας και του θυμού για την Καταστροφή....</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"> Διαβάστε το <b><i>Μικρασία- Το τραγούδι του αποχωρισμού του Θοδωρή Παπαθεοδώρου</i></b> πρόκειται για ένα επικό έργο!</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"> Συγχαρητήρια στο συγγραφέα!</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">📌 <b><i><a href="https://biblioanafores.blogspot.com/2022/11/blog-post.html?m=1">Ο σελιδοδείκτης των ΒιβλιοΑναφορών</a> </i></b>σταματά σε ένα σημείο ντοκουμέντο, γεμάτο αλτρουισμό και ανθρωπιά, γεμάτο Ιστορία και πρόσωπα αυτής.</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><i>Βαθμολογία 5/5</i></b></span></div></span></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://biblioanafores.blogspot.com/p/blog-page.html?m=1"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i><b>Βιογραφία Συγγραφέως</b></i></span></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/FgrxxnLYjpU" width="320" youtube-src-id="FgrxxnLYjpU"></iframe></div><p style="text-align: justify;"><br /></p><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Στοιχεία βιβλίου:<br />Τίτλος: Μικρασία, Το τραγούδι του αποχωρισμού<br />Συγγραφέας: Θοδωρής Παπαθεοδώρου<br />Εκδ.: Ψυχογιός<br />Ημερ.Εκδ.: Σεπτέμβρης του 2022<br />Σελ.: 528</b></span><p style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Δήμητρα</i></b> <b><i>Κωλέτη</i></b> </span></p>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-66349120694665240532022-11-05T19:08:00.010+02:002022-11-23T15:03:01.416+02:00Ο σελιδοδείκτης των ΒιβλιοΑναφορών σταματά...<div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;">... στις σελίδες του 1ου κεφαλαίου του ιστορικού μυθιστορήματος του <i><b>Θοδωρή<span> Παπαθεοδώρου ΜΙΚΡΑΣΙΑ, ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΥ</span></b></i></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i><b><span><br /></span></b></i></span></div> <br /><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimbqT5KeBPRZt_XilART_4ywqNrSm2xrKaKjM3HAiXz07W4briIa6KRrW9yjQts-aX5GWl2-u-SP5IhTZWk7tv_Xk_6mwCB6cEPuLi3fLouRwd0JbSWksLtYjWNmERFmeUWARyLs3VLqTFyl2_QUG-zTGJdIytK3u-dMjEEB-nwqYVrtovQj-dFa5G/s5120/%CE%95%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CF%8E%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B1%CE%BD%20%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%83%CF%86%CE%B1%CF%84%CE%B14.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2880" data-original-width="5120" height="278" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimbqT5KeBPRZt_XilART_4ywqNrSm2xrKaKjM3HAiXz07W4briIa6KRrW9yjQts-aX5GWl2-u-SP5IhTZWk7tv_Xk_6mwCB6cEPuLi3fLouRwd0JbSWksLtYjWNmERFmeUWARyLs3VLqTFyl2_QUG-zTGJdIytK3u-dMjEEB-nwqYVrtovQj-dFa5G/w493-h278/%CE%95%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CF%8E%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B1%CE%BD%20%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%83%CF%86%CE%B1%CF%84%CE%B14.jpg" width="493" /></a></div><<Πρέπει να προλάβω να τους ενημερώσω όλους, όπως κάνω τώρα και μ' εσάς>>.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><<Για ποιο πράγμα;>></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><<Πως θα βρουν καταφύγιο στα σπίτια μας εάν ξεσπάσουν ταραχές αύριο μεθαύριο. Έχουμε νοικιάσει ένα σπίτι ο καθένας μας κάτω, στην άκρη του Μεγάλου Γιαλού. Αν αρχίσουν οι σκοτωμοί κι εδώ θα υψώσουμε τη γαλλική σημαία....>></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;">... Έτρεξε στη σκάλα, ανέβηκε στην πατωσιά και βγήκε στο πίσω σαχνισί που έβλεπε στ'ανατολικά, προς το μέρος της δημόσιας που φτάνει απ'τα τουρκικά χωριά. Με το που τράβηξε τους σύρτες κι άνοιξε τα ξύλινα κανάτια και τα τζαμιλίκια του, το μέσα της τραντάχτηκε από την κοσμοχαλασιά, τ' αυτιά της βούιξαν από τους κρότους, η μύτη της έφραξε απ' την κάπνα. Στο τσαρσί γινόταν χαλασμός...</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div><div><div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: x-large;">.</span><span style="font-family: georgia; font-size: large;">..κουτρουβάλησε δυο δυο τα σκαλιά. ... της κρέμασε στο λαιμό μια μαλαματένια αλυσίδα... της πέρασε στο χέρι τρεις χρυσές βέργες...</span></div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><div style="text-align: justify;"><<Τι κάνεις;>> ρώτησε η μάνα της μέσ' απ'τα πανιασμένα χείλη της.</div><div style="text-align: justify;"><Να τα μοιραστούμε. Να έχετε κι εσείς, αν σκορπίσουμε στον χαλασμό>> της εξήγησε πνιχτά κι ύστερα, χωρίς χρονοτριβή άνοιξε την πόρτα αποφασιστηκά. <<Πάμε!>></div><div style="text-align: justify;"><<Πού;>> ρώτησε η Αννιώ...</div><div style="text-align: justify;"><<Στο σπίτι του Σαρτιώ. Δε θα χτυπήσουν σπίτι ξένο, φράγκικο!>>...</div></span></div></div><span><a name='more'></a></span><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;">〰〰〰〰</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieqRH6XJuikhsVfamPBYY6ySnaO96wKkM2JrClgvxXg5OGlopgXJn5qP19Z6qBv3Xgld5fWFsjGIX535pUM8nhUm0SfCGrLT7eO1h2v6P3W5tjgCAaoSlEJdWjzS_W6s8lwAjm0nfUrypwR3g-wqqXRl_1C8abJTbnOHujU0i-ni9NFtRt5H68ChkT/s960/1986%CE%BA.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="960" height="251" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieqRH6XJuikhsVfamPBYY6ySnaO96wKkM2JrClgvxXg5OGlopgXJn5qP19Z6qBv3Xgld5fWFsjGIX535pUM8nhUm0SfCGrLT7eO1h2v6P3W5tjgCAaoSlEJdWjzS_W6s8lwAjm0nfUrypwR3g-wqqXRl_1C8abJTbnOHujU0i-ni9NFtRt5H68ChkT/w401-h251/1986%CE%BA.jpg" width="401" /></a></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Ο <i><b>Felix Sartiaux</b></i> ήταν Γάλλος ερασιτέχνης αρχαιολόγος που το 1914 διεξήγαγε ανασκαφές στην Παλαιά Φώκαια, η οποία υπήρξε μητρόπολη(μητέρα πόλη) της Μασσαλίας. Τον Ιούνιο όμως του 1914 ο Sartiaux γίνεται και μάρτυρας της καταστροφής της Φώκαιας και του α' διωγμού των Φωκέων από τους Τσέτες, ένα ιστορικό γεγονός που προσωπικά αγνοούσα και που μέσα από το μυθιστόρημα</span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i style="font-weight: bold;"> </i>του<i style="font-weight: bold;"> Θοδωρή Παπαθεοδώρου ΜΙΚΡΑΣΙΑ, ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΥ</i></span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> </span><span style="font-family: georgia; font-size: large;">ήρθα σε επαφή. O Sartaux και οι συνεργάτες του δεν μένουν απαθείς: προσφέρουν άσυλο στους καταδιωκόμενους σηκώνοντας στα σπίτια τους τη τρίχρωμη σημαία της πατρίδας τους και φυγαδεύουν πολλούς από αυτούς στην Ελλάδα ενώ με τον φωτογραφικό του φακό αποθανατίζει τις βιαιότητες με τα κλικ του να θεωρούνται ντοκουμέντα των μεθοδευμένων διωγμών που εξαπέλυσαν οι Νεότουρκοι. </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Το φωτογραφικό υλικό καθώς και οι σημειώσεις του Sartiaux ήρθαν στο φως της δημοσιότητας το 2005 χάρις τον φωτογράφο<i><b> Χάρη Γιακουμή</b></i> ενώ το 2014, τη χρονιά συμπλήρωσης 100 χρόνων από την καταστροφή της Φώκαιας προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ <i><b>Γεγονότα στη Φώκαια 1914</b></i> των <i><b>Ανιές Σκλάβου </b></i>και <b><i>Στέλιου Τατάκη</i></b>, ντοκιμαντέρ βασισμένο στο αρχείο του Sartiaux...</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/AxcQiza-tfM" width="320" youtube-src-id="AxcQiza-tfM"></iframe></span></div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><u><b><div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dzstFs5jGsfJvAqiTaA_kIgD5CNawxxQzzr5WH8oPnJNGBjxSzpSwDEaWa-aD28sU6vYCpd3Hvs39lf1bcpxQ' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div><br /><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div>Πηγή πληροφοριών & φωτογραφιών: internet</b></u></span><p></p></div><div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i><b>Δήμητρα Κωλέτη</b></i></span></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-72246488480693376652022-10-31T23:35:00.009+02:002022-11-05T13:27:58.558+02:00Οι Διαθήκες- Margaret Atwood<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9ScIksroRHlPngVCDQ93rfvHkaCy9XD5t1JgZdttY4iNLUXKWckATMXjchAEY69fNLmVJTvZ3Vo_HAfwge8USyHFZft3gwLPooLTuxuKjCJW8gKE0e51qXsm8hMF0WPllb_5hd1gfkDoVDvy2phDVALGA4Cb4M3bw13zSiathmGgR_92apGUojbYQ/s3200/IMG_20221031_215726.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: georgia;"><img border="0" data-original-height="3200" data-original-width="1800" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9ScIksroRHlPngVCDQ93rfvHkaCy9XD5t1JgZdttY4iNLUXKWckATMXjchAEY69fNLmVJTvZ3Vo_HAfwge8USyHFZft3gwLPooLTuxuKjCJW8gKE0e51qXsm8hMF0WPllb_5hd1gfkDoVDvy2phDVALGA4Cb4M3bw13zSiathmGgR_92apGUojbYQ/w360-h640/IMG_20221031_215726.jpg" width="360" /></span></a></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> <b><i>Οι Διαθήκες</i></b> της <b><i>Margaret Atwood</i></b> ύστερα από 35 χρόνια έρχονται για να συμπληρώσουν και να ολοκληρώσουν την δυστοπική <i style="font-weight: bold;">Ιστορία της Θεραπαινίδας </i>(η <i><b>ΒιβλιοΑναφορά</b></i> μου <a href="https://biblioanafores.blogspot.com/2022/09/margaret-atwoot.html?m=1" target="_blank"><i><b><span style="color: #cc0000;">ΕΔΩ</span></b></i></a></span><span style="font-family: georgia; font-size: x-large;">) που πρωτοκυκλοφόρησε στην Ελλάδα από τις εκδόσεις ΕΣΤΙΑ το 1989. </span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i><b>Οι Διαθήκες</b></i> κυκλοφορούν από τις εκδόσεις <b><i>Ψυχογιός </i></b>σε εξαιρετική μετάφραση <b><i>Αύγουστου Κορτώ </i></b>έχοντας στις αποσκευές τις το <b><i>Βραβείο BOOKER</i></b> για το 2019.</span><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Στο νέο πολυσέλιδο δυστοπικό μυθιστόρημα της, η Atwood με γλαφυρό και καταιγιστικό λόγο μας μεταφέρει στη Γαλαάδ, εκεί όπου 15 χρόνια μετά από όσα μας διηγήθηκε στην <i><b>Ιστορία της Θεραπαινίδας</b></i>, η παρακμή και η επικείμενη καταστροφή της κάνουν τον αναγνώστη να διαβάζει το κείμενο με αμείωτο ενδιαφέρον και προσμονή. Αφηγηματικά η συγγραφέας χωρίζει το κείμενο σε τρεις αφηγητές που μέσα από τις <i>Διαθήκες</i> τους, τις παρακαταθήκες τους παρακολουθούμε την δημιουργία, το απόγειο και την κατάρρευση της ολοκληρωτικής- θεοκρατικής Γαλαάδ.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Έτσι η Θεία Λίντια, που την είχαμε συναντήσει και στο προηγούμενο βιβλίο, γράφει σε ένα ιδιόχειρο το ρόλο και τη θέση της στο καθεστώς μέσα από το οποίο δίνονται λεπτομέρειες της εγκαθίδρυσής του και της επιβολής του μιας και η ηρωίδα είναι απ' τις λίγες γυναίκες που κατέχει αξίωμα στο θεοκρατικό κράτος ούσα πρωτεργάτης. Σ' αυτό το ιδιόχειρο όμως θα καταγράψει και τα κακώς κείμενα, τα οποία αποκαλύπτουν το σαθρό οικοδόμημα του εν λόγω καθεστώτος και γενικότερα τέτοιων φαλοκρατικών, απόλυτων και δογματικών καθεστώτων.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Επόμενες αφηγήτριες οι νεαρές Άγκνες και η Ντέζι. Δυο συνομήλικα κορίτσια με τόσο όμως διαφορετικές προσωπικότητες: Η Άγκνες είναι μια νεαρή, μεγαλωμένη και γαλουχημένη στη κοινωνία της Γαλαάδ χωρίς βούληση και αμφισβήτηση των τεκταινόμενων προορισμένη μόνο να κάνει έναν γάμο και να τεκνοποιήσει όπως όλες άλλωστε οι γυναίκες της Δημοκρατίας της Γαλαάδ, και η Ντέζι, η οποία ζει στον Καναδά εκεί που υποδέχονται τις δραπέτισσες της Γαλαάδ που φυγαδεύει ένα παράνομο δίκτυο, και που ο λόγος της, οι απόψεις και οι ενέργειές της είναι αυτές που θα πυροδοτήσουν την αρχή του τέλους του καθεστώτος της Γαλαάδ...<span><a name='more'></a></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> <b><i>Οι Διαθήκες </i></b>παρά τον όγκο του είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται γρήγορα καθώς η γραφή της <b><i>Atwood</i></b> είναι απλή, σύγχρονη μα καλοδουλεμένη με τις ηρωίδες άψογα σκιαγραφημένες. Τα γεγονότα είναι καταιγιστικά και καθηλώνουν στην ανάγνωση με τις περιγραφές επιβολής του καθεστώτος να σοκάρουν με την αληθοφάνεια και την παράνοιά τους ενώ ταυτόχρονα σου γεννούν το αίσθημα της επαγρύπνησης -πόσο εύκολο είναι τελικά να επιβληθεί μια κάστα ανθρώπων καταλύοντας δικαιώματα; </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Στις σελίδες του υπάρχει καυστικό χιούμορ και ειρωνεία κυρίως στα έργα των ηγετών του καθεστώτος τονίζοντας έτσι τα σαθρά θεμέλια τέτοιων δογματικών καθεστώτων γεννώντας σου ταυτόχρονα την ελπίδα πως αργά ή γρήγορα αυτά δεν μπορούν παρά να εκλείψουν.... Το φινάλε ήταν λυτρωτικό, ευτυχώς!</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Διαβάστε τις <b><i>Διαθήκες</i></b>! Θα σας καθηλώσουν!</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></div><span style="font-family: georgia;"><i><b><span style="font-size: large;">Βαθμολογία 5/5</span></b></i></span><div><span style="font-family: georgia;"><span style="font-size: large;"><b><i><a href="https://biblioanafores.blogspot.com/p/jane-austen-1775-1817.html?m=1" target="_blank">Βιογραφία Συγγραφέως </a><br /></i></b></span><br /><br /></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><span style="font-family: georgia;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/Gv8H5pOq0Wc" width="320" youtube-src-id="Gv8H5pOq0Wc"></iframe></span></div><span style="font-family: georgia;"><div style="font-weight: bold;"><b><span style="font-family: georgia;"><br /></span></b></div><b>Στοιχεία Βιβλίου:<br />Τίτλος: Οι Διαθήκης<br />Συγγραφέας: Margaret Atwood<br />Μετάφραση: Αύγουστος Κορτώ<br />Εκδ.: Ψυχογιός<br />Ημερ.Εκδ.: 5 Μαρτίου 2020<br />Σελ.: 536</b></span><div><b><span style="font-family: georgia;"><br /></span></b></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i><b>Δήμητρα</b></i> <b><i>Κωλέτη</i></b></span></div></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-40027872985379408272022-10-20T12:35:00.002+03:002022-10-20T12:37:02.842+03:00Κατά Ιωάννη - Σπύρος Πετρουλάκης <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKul3fKGz6bGqNt4mkygqsbmgNOKi7q80uJQHugJzB5EUBhsBnrwZ4EEyRe64V5kx_b7GTfb0S50UWTJjihYMWXR4SFtQ0L96Auw2FYcWLa5WzKg5iM4eMQkje4SOttoC3F5aVv-EdNSSN-dSD-7mW3IXEWjWeLoPiq7R_ZTFwiDw92NzyMDf8lhOZ/s3243/IMG_20221020_120747.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3243" data-original-width="1908" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKul3fKGz6bGqNt4mkygqsbmgNOKi7q80uJQHugJzB5EUBhsBnrwZ4EEyRe64V5kx_b7GTfb0S50UWTJjihYMWXR4SFtQ0L96Auw2FYcWLa5WzKg5iM4eMQkje4SOttoC3F5aVv-EdNSSN-dSD-7mW3IXEWjWeLoPiq7R_ZTFwiDw92NzyMDf8lhOZ/w376-h640/IMG_20221020_120747.jpg" width="376" /></a></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Στα Χανιά του 20ου αιώνα ο Ιωάννης, ο νέος ήρωας του <b><i>Σπύρου Πετρουλάκη</i></b>, ζει με την εκ γενετής αναπηρία του να τον στιγματίζει και να τον περιθωριοποιεί ακόμα και από άτομα της ίδιας του της οικογένειας όπως λόγου χάρη της μητέρας του, μιας σκληρής προσωπικότητας που δε διστάζει να φυλακίσει και να κακοποιήσει το ίδιο της το σπλάχνο καθώς τον θεωρούσε μίασμα της φύσης και υποδιαιστερο. Μόνη διέξοδο στην κατατρεγμένη του ζωή η Τέχνη, η ζωγραφική, που μέσω αυτής η ψυχή του γαληνεύει και ταξιδεύει ελεύθερη και απαλλαγμένη από τα επίγεια. Ο έρωτας στο πρόσωπο μιας νεαρής Μουσουλμάνας θα ολοκληρώσει το "ατελές" κορμί του και κυρίως την ψυχή του...</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Στα Χανιά του τώρα και στη μονή της Παναγίας της Ακρωτηριανής, σε αυτό το σημείο να αναφέρω πως οι περιγραφές του τόπου είναι από τις πιο επιβλητικές, παραστατικές και μεταδοτικές στιγμές του κειμένου μιας και η άγρια ομορφιά της κρητικής γης αποτυπώνεται στο χαρτί έντεχνα, ο συντηρητής έργων τέχνης Σταύρος Βεργάκης αναλαμβάνει την συντήρηση των εικόνων τη μονής... ανάμεσα σ' αυτές και μίας εικόνας, η οποία αγγίζει τα όρια της βλασφημίας καθώς ο δημιουργός δεν ακολούθησε τους κανόνες της αγιογραφίας απεικονίζοντας την Παναγιά με τρόπο αιρετικό. Όσο περνούν οι μέρες και οι εργασίες της συντήρησης προχωρούν, ο Σταυρός Βεργάκης φέρνει σιγά σιγά στο φως την ιστορία που κρύβεται κάτω από το εικόνισμα, μια ιστορία γεμάτη πόνο, πάθος και σπαραγμό. Ποιος είναι όμως ο δημιουργός της; Μ' αυτό το ερώτημα ο Σταυρός φτάνει ως τη Σμύρνη και το παρόν ενώνεται με το παρελθόν, η ιστορική ανάδρομη με τη μύθοπλασία...</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Στο <b><i>"Κατά Ιωάννη"</i></b> του <b><i>Σπύρου Πετρουλάκη</i></b> ο αναγνώστης ανταμώνει έναν ήρωα που τον συμπονά, τον αφουγκράζεται, νιώθει και βιώνει μαζί του τον κοινωνικό ρατσισμό και την ενδοοικογενειακή κακοποίηση που υφίσταται με όλο του το είναι. Ανταμώνει όμως και θύτες που τον θυμώνουν, τον προβληματίζουν και που λερώνουν έννοιες και ρόλους και πιο συγκεκριμένα αυτόν της μάνας... <span><a name='more'></a></span>Η ροή του κειμένου, αν και ως δομή χωρίζεται σε δυο χρόνους, στην Κρήτη του 1920 και στη σύγχρονη, είναι γρήγορη κάνοντας την ανάγνωση εύκολη με τις περιγραφές του τόπου, όπως ανέφερα πιο πάνω, να είναι παραστατικές και ρεαλιστικές σε σημείο που να νιώθεις πως μεταφέρεσαι στο χώρο. Η πλοκή είναι ανατρεπτική με κάποιες όμως από τις ανατροπές για εμένα, και μόνο για εμένα!, να είναι υπερβολικές και δοσμένες με τόσο γρήγορο ρυθμό που ένιωσα πως δεν μου δίνετε ο απαιτούμενος χρόνος για να αφομοιώσω την εκάστοτε ανατροπή. Επίσης στο σύγχρονο κομμάτι έχω την εντύπωση πως κάποιες στιγμές και κάποια πρόσωπα ήταν περιττά...</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Αγαπημένη σκηνή αυτή της σελίδας 198 εκεί όπου ο ήρωας χάνει το αγαπημένο του άλογο, αγωνιά και θρηνεί γι' αυτό. Είναι από τις πιο τρυφερές σκηνές που εκτός των άλλων μου έφερε στα χείλη μου τους στίχους του αγαπημένου μου τραγουδιού "<a href="https://youtu.be/SYTX__Dd_nE" target="_blank"><b><i>Η ουρά του αλόγου"</i></b></a>!</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Διαβάστε το "<b><i>Κατά Ιωάννη</i></b>" του <i><b>Σπύρου Πετρουλάκη</b></i>! Είμαι σίγουρη ότι θα επιβεβαιώσετε τις θετικές επισημάνσεις μου, μη σας πω θα βρείτε και πολλές πολλές άλλες!, και θα καταρρίψετε τις αρνητικές άλλωστε μη ξεχνάμε πως το βιβλίο έχει τόσες ερμηνείες όσοι και οι αναγνώστες του</span>.</div><br /><b><i><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Βαθμολογία 3/5</span></i></b><div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i><a href="https://biblioanafores.blogspot.com/p/blog-page.html?m=1" target="_blank">Βιογραφία Συγγραφέως</a></i></b></span></div><div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i><br /></i><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/c3OZpn4xUlM" width="320" youtube-src-id="c3OZpn4xUlM"></iframe></div><br /></b></span><br /><b>Στοιχεία Βιβλίου:<br />Τίτλος: Κατά Ιωάννη<br />Συγγραφέας: Σπύρος Πετρουλάκης<br />Εκδ.: Μίνωας<br />Ημερ.Εκδ.:01/04/2022<br />Σελ.:496</b><div><b><br /><div style="text-align: right;"><b><i>Δήμητρα Κωλέτη</i></b></div></b></div></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-62310645334725693132022-09-07T17:23:00.008+03:002022-09-07T18:41:17.101+03:00Η ιστορία της θεραπαινίδας- Margaret Atwoot<p></p><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGEPKqLrC7d4Pmdt2_owqK0bzHbV9NeVj437D2Wypl-vBLu8Vi_9jdaz11QpWPvzJNu8aUbVUJcCwsJooPv4E5tt69iEJ1VzmFOvBxXiaVZeqGsS0U-hFlUrmRfg4UkXlp72AvgirypeY-gFN1VGfp3dJG3mxS52FztfXjWMHeMn7T-g2-lJQEEmyd/s5120/%CE%95%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CF%8E%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B1%CE%BD%20%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%83%CF%86%CE%B1%CF%84%CE%B13.jpg"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGEPKqLrC7d4Pmdt2_owqK0bzHbV9NeVj437D2Wypl-vBLu8Vi_9jdaz11QpWPvzJNu8aUbVUJcCwsJooPv4E5tt69iEJ1VzmFOvBxXiaVZeqGsS0U-hFlUrmRfg4UkXlp72AvgirypeY-gFN1VGfp3dJG3mxS52FztfXjWMHeMn7T-g2-lJQEEmyd/w640-h360/%CE%95%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CF%8E%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B1%CE%BD%20%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%83%CF%86%CE%B1%CF%84%CE%B13.jpg" width="640" /></span></a></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="font-size: xx-large;"></span><span style="font-size: large;"> <i><b>"Η ιστορία της θεραπαινίδας" </b></i>της <b><i>Margaret Atwoot</i></b> είναι ένα συγκλονιστικό ανάγνωσμα! Πρόκειται για επανέκδοση από τις εκδόσεις <i><b>Ψυχογιός </b></i>σε μετάφραση <b><i>Αύγουστου Κορτώ</i></b> με την πρώτη έκδοση το 1989 από τις εκδόσεις <i><b>Εστία</b></i>.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Η ιστορία της και ο χωροχρόνος που δρα η κεντρική ηρωίδα είναι μία δυστοπία με τον ολοκληρωτικό κόσμο της <b><i>Margaret Atwoot</i></b> να εμπεριέχει, δυστυχώς, στοιχεία σύγχρονων κοινωνιών: θέση της γυναίκας, πατριαρχεία, προκαταλήψεις, θρησκοληψίες, χειριστικές συμπεριφορές, έλεγχος του σώματος. Αναλύοντας τη λέξη δυστοπία (δυς+ τόπος) καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για έναν τόπο που επικρατεί το κακό, ο ολοκληρωτισμός, η αδικία, έναν τόπο όπου το άτομο χάνει τη ταυτότητα του και υποτάσσεται στις δυσμενείς συνθήκες. Σ' αυτό το τόπο οι πολίτες δεν έχουν λόγο και εκτελούν τους ρόλους που μια ελίτ ανδρών έχει καθορίσει. Όσοι αντιδρούν εκτελούνται και οι σοροί τους κρέμονται για παραδειγματισμό στο Τείχος της χώρας, της Δημοκρατίας της Γαλαάδ, η οποία και βρίσκεται εκεί που στο παρελθόν βρίσκονταν οι Η.Π.Α.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Ανάμεσα στους πολίτες της και η Τουρφέν που σα Θεραπαινίδα ανήκει στη κατώτερη κοινωνική τάξη της χώρας, είναι δούλα, την οποία χειρίζεται ο Κυβερνήτης, ο άντρας της οικογένειας και η Σύζυγός του ενώ ο ρόλος της δεν είναι άλλος από το να κάνει παιδιά στις οικογένειες που δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν. Οι Θεραπαινίδες δεν έχουν καμία ελευθερία, δεν τους επιτρέπεται να διαβάζουν, να γράφουν, να αναπτύσσουν οποιαδήποτε σχέση, να αισθάνονται. Φοράνε μια κόκκινη στολή εμπνευσμένη μάλιστα από τα στρατόπεδα Γερμανών αιχμαλώτων στον Καναδά του Β' Παγκόσμιου πολέμου, άσπρα καπέλα που μοιάζουν με κολάρα και περιορίζουν την περιφερειακή όρασή τους ενώ δεν κυκλοφορούν ποτέ μόνες τους αλλά ανά δυάδες. Ακούγονται υπερβολικά; Ίσως! Απ' την άλλη, αν στρέψουμε το βλέμμα μας στις σύγχρονες κοινωνίες ανά τον κόσμο πολλά στοιχεία του δυστοπικού κόσμου της Atwoot θα διαπιστώσουμε πως, δυστυχώς, υφίσταται ακόμη και τώρα: από την απαγόρευση να κυκλοφορούν οι γυναίκες ακάλυπτες έως την υιοθέτηση της ακραίας, φαλλοκρατικής άποψης ότι η γυναίκα είναι σκεύος αναπαραγωγής...<span><a name='more'></a></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Όσο προχωράει η διήγησή της μαζί με την καθημερινότητα της, η Τουρφέν μάς αφηγείται και στιγμές της προηγούμενης ζωής της που σαν αναλαμπές περνούν από το μυαλό της, αναλαμπές που ίσως τη στηλώνουν ώστε να ανταπεξέλθει στη νέα τάξη πραγμάτων. Όσο οι σελίδες διαδέχονται η μία την άλλη, ο αναγνώστης αγωνιά, θυμώνει, σοκάρεται και αντιλαμβάνεται τον προβληματισμό της ηρωίδας: να αντιδράσει ή να παραμείνει απαθής; Την απάντηση θα την δώσει το εγκλωβισμένο σώμα της και η ψυχή της που ζητούν, απαιτούν, να γευτούν για άλλη μια φορά την αγάπη, τον έρωτα και το πάθος ενώ η φράση <i><b>Nolite te bastardes carborundorum= μην αφήσεις τους μπάσταρδους να σε συνθλίψουν</b></i>, που βρίσκει χαραγμένη στη ντουλάπα του απογυμνωμένου από κάθε αντικείμενο που θα διευκόλυνε τυχόν κάποια αυτοχειρία δωματίου της, θα γίνει η αφετηρία για τις μικρές επαναστατικές της κινήσεις … Ποιες θα είναι αυτές θα σας αφήσω να τις ανακαλύψετε μόνοι σας στις σελίδες της <b><i>Ιστορίας της Θεραπαινίδας</i></b>.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Το βιβλίο έχει γίνει επιτυχημένη και πολυβραβευμένη σειρά ενώ το 2019 <b><i>Οι Διαθήκες</i></b>, η συνέχεια της Ιστορίας της Θεραπαινίδας, απέσπασε το βραβείο <b><i>Booker</i></b>, το οποίο μάλιστα ''μοιράστηκε'' με την <b><i>Bernardine Evaristo </i></b>για το μυθιστόρημα <b><i><a href="Bernardine Evaristo" target="_blank">Κορίτσι, γυναίκα, άλλο</a>.</i></b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Για εμένα <b><i>Η Ιστορία της Θεραπαινίδας</i></b> είναι ένα μυθιστόρημα γροθιά στο στομάχι που η δυστοπική πλοκή του δίνει άπειρη τροφή για σκέψη κάνοντας το, δυστυχώς, τόσο μα τόσο επίκαιρο και διαχρονικό.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> </span><span style="font-family: georgia; font-size: x-large;">Διαβάστε το και εσείς! Είναι ότι πιο εμπνευσμένο και καθηλωτικό έχω διαβάσει για αυτό και σας το συστήνω ανεπιφύλακτα!</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Βαθμολογία 5/5</i></b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><a href="https://biblioanafores.blogspot.com/p/jane-austen-1775-1817.html" target="_blank"><b><i>Βιογραφία Συγγραφέως</i></b></a><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/M3PbVa91u2A" width="320" youtube-src-id="M3PbVa91u2A"></iframe></div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Στοιχεία Βιβλίου:</b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Τίτλος: Η ιστορία της θεραπαινίδας</b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Συγγραφέας: Margaret Atwoot</b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Μετάφραση: Αύγουστος Κορτώ</b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Εκδ. : Ψυχογιός</b></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Ημερ. Εκδ : Μάρτιος 2018<br /></b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Σελ.: 432</b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Δήμητρα Κωλέτη</i></b></span></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-24357288840464856162022-07-30T20:06:00.010+03:002022-11-06T12:03:57.194+02:00Συνέντευξη με έναν Κουρο- Μαίρη Βογιατζή<div><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip3t5V4vvCQPhhsreOFl6II1Hd25y-HCBehNvg9C8KzARUOVpfe2Jdes55m11xg_jKAd3-NxH_0ErxRXfW6bvrvl1ItLVsbsazCnCLwsi-TFn6bdeRpKHmC_ayWBqhiuPql5aJKJx6O_yXfLPn1bLTe9T9-lKBUaUSOSITpj6Uu9JZ58bdmqZ6pZRy/s3092/IMG_20220730_194642.jpg" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-family: georgia;"><img border="0" data-original-height="3092" data-original-width="1908" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip3t5V4vvCQPhhsreOFl6II1Hd25y-HCBehNvg9C8KzARUOVpfe2Jdes55m11xg_jKAd3-NxH_0ErxRXfW6bvrvl1ItLVsbsazCnCLwsi-TFn6bdeRpKHmC_ayWBqhiuPql5aJKJx6O_yXfLPn1bLTe9T9-lKBUaUSOSITpj6Uu9JZ58bdmqZ6pZRy/w394-h640/IMG_20220730_194642.jpg" width="394" /></span></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia;">Σκίτσο: Ξανθίππη Κόλλια</span></td></tr></tbody></table><span style="font-family: georgia;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"> </span><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Πάμε να διαβάσουμε μια πρωτότυπη συνέντευξη με ενδιαφέρουσες ερωταπαντήσεις.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div></span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><div style="text-align: justify;">- Ποσών χρόνων είσαι;</div><div style="text-align: justify;">- Α, είμαι ένας αιώνιος νέος ετών 2600!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τι;;;; Ποιος μπορεί να δίνει μια τέτοια απάντηση; 2600 χρόνων;; Μάλλον ο συνεντευξιαζόμενος μας εμπαίζει. 2600 χρόνων;</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">-... γιατί σε έφτιαξαν γυμνό;</div><div style="text-align: justify;">- Μα για να συμβολίζω την ελευθερία της ομορφιάς!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αν μη τι άλλο, έξυπνη απάντηση! Ας συνεχίσουμε λίγο ακόμα μπας και καταλάβουμε ποιος είναι ο ομιλητής.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">- Γιατί βαδίζεις μπροστά με τ'αριστερο; Θες να πας κάπου;</div><div style="text-align: justify;">-... αυτό το μικρό βήμα κάθε κουρού και κόρης της Ελλάδας έφερε μετά ένα πιο μεγάλο βήμα, και λίγο αργότερα ένα ακόμα μεγαλύτερο... Μέχρι που τ' αγάλματα ελευθερώθηκαν εντελώς σα να ξεκόλλησαν από τη πέτρα...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"> Η τελευταία απάντηση μας έδωσε, φυσικά, να καταλάβουμε πως ο συνεντευξιαζόμενος δεν είναι άλλος από έναν Κούρο άλλωστε τ' αγάλματα έχουν φωνή! Τι, αμφιβάλλετε; Κακώς, πολύ κακώς!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"> Ο Ευτύχης, ένας δωδεκάχρονος μαθητής, δεν ενστερνίζεται την άποψή σας -και καλά κάνει!- καθώς πιστεύει ακράδαντα ότι τ' αγάλματα έχουν φωνή! Και έτσι όταν η δασκάλα του, του αναθέτει να γράψει στη σχολική εφημερίδα, η ιδέα να πάρει συνεντεύξεις από αγάλματα τρυπώνει στο μυαλουδάκι του και ενθουσιάζει τους πάντες.</div><div style="text-align: justify;"> Με τη φωτογραφική του μηχανή ανά χείρας, το μπλοκάκι και το μολύβι του στέκει απέναντι από τον Κουφό της Σάμου με τις ερωτήσεις να πέφτουν βροχή. Οι απαντήσεις του πέτρινου γίγαντα ενθουσιάζουν, πληροφορούν και γεμίζουν περηφάνια για την ιστορική μας κληρονομιά τον αναγνώστη του κειμένου!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"> Το <i><b>Συνέντευξη με έναν Κούρο</b></i> της <b><i>Μαίρης Βογιατζής</i></b> κυκλοφορεί από τις εκδόσεις <i><b>Ελληνοεκδοτική </b></i>και είναι το 1ο βιβλίο της σειράς Ευτυχής, ο ρεπόρτερ των μουσείων, στην οποία η συγγραφέας με απλό, χιουμοριστικό και ευφυές τρόπο, μέσω του Ευτύχη, παρακινεί τους μικρούς αναγνώστες να αφουγκραστούν τα εκθέματα του εκάστοτε μουσείου και να ακούσουν την Ιστορία που κουβαλούν, την Ιστορία των δημιουργών τους, την Ιστορία των προγόνων μας, την Ιστορία του τόπου μας, τη δική μας Ιστορία!</div><div style="text-align: justify;"> Εξαιρετική η ιδέα στο φινάλε της αφήγησης όπου η συγγραφέας δίνει οδηγίες στους αναγνώστες για το πώς μπορούν να γίνουν και οι ίδιοι ρεπόρτερ και να παίρνουν συνεντεύξεις αρθρογραφώντας όπως ο ήρωάς της κάνοντας το κείμενο διαδραστικό! Η εικονογράφηση είναι εξαιρετική, σουρεαλιστική με το άσπρο των αγαλμάτων να κυριαρχεί και να μεταδίδει την χαρά και την αισιοδοξία του!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"> Επιλέξτε το για τα παιδιά σας!! Θα πληροφορηθούν διασκεδάζοντας ενώ θα αγαπήσουν και θα δουν από διαφορετική σκοπιά τα μουσεία και τα εκθέματά τους. Ωραία επιλογή και για τους εκπαιδευτικούς, θα τους δώσει την αφορμή που ψάχνουν για να μιλήσουν για τα Μουσεία και την πολιτισμική μας κληρονομιά με διαδραστικό τρόπο !</div></span></div><span style="font-family: georgia;"><a name='more'></a></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><b><i><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Βαθμολογία 5/5</span></i></b></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Στοιχεία Βιβλίου:</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Τίτλος: Συνέντευξη με έναν Κούρο</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Συγγραφέας: Μαρία Βογιατζή</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Εικονογράφηση: Ράνια Ηλιάδου</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Εκδ.: Ελληνοεκδοτική</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Ημερ.Εκδ.: Φεβρουάριος 2022</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Σελ.: 49</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Ηλικία: +6</b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;">🗿🏛️🗿🏛️🗿🏛️</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><u>Βιογραφίες δημιουργών:</u></b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgScMpBqFLSFvz-fLpqBI-f7gvDn47A0SI8zethJ06lWwq7ocdL5hQfDUqxIPRNKhxiGeek5zBEl0D4jUhGxbr1ZqZG2hsbo5MbnHQvRwqpM3pq2uBi8urmvQ55CYqdLYw2MNEvhWDIvfjg7okNEgz2rJJdP5f-W3O0hXVrQBNKa97VgrfcUVUOAbS4/s700/mary_vogiatzi.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: georgia;"><img border="0" data-original-height="700" data-original-width="700" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgScMpBqFLSFvz-fLpqBI-f7gvDn47A0SI8zethJ06lWwq7ocdL5hQfDUqxIPRNKhxiGeek5zBEl0D4jUhGxbr1ZqZG2hsbo5MbnHQvRwqpM3pq2uBi8urmvQ55CYqdLYw2MNEvhWDIvfjg7okNEgz2rJJdP5f-W3O0hXVrQBNKa97VgrfcUVUOAbS4/w200-h200/mary_vogiatzi.png" width="200" /></span></a></div></div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><div style="text-align: justify;"><i><b>Μαίρη Βογιατζή</b></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μεγαλώνοντας στην όμορφη Σάμο, συχνά μου άρεσε να παίζω με λέξεις, εικόνες και ιδέες, φτιάχνοντας ιστορίες.</div><div style="text-align: justify;">Σπούδασα Ελληνική Φιλολογία στην Ελλάδα και, αργότερα, έκανα μεταπτυχιακές σπουδές στη Γλωσσολογία και το Μarketing στο εξωτερικό. Εδώ και πολλά χρόνια εργάζομαι στον χώρο της επικοινωνίας και του marketing, όπου καθημερινά συνεχίζω να «κατεβάζω» ιδέες και να καταγίνομαι με λέξεις και εικόνες.</div><div style="text-align: justify;">Αγαπώ την τέχνη, την ιστορία, τα ταξίδια, τα βιβλία –γενικά– και τα παιδικά βιβλία ακόμη πιο πολύ.</div><div style="text-align: justify;">Έχω παρακολουθήσει εργαστήρια και σεμινάρια δημιουργικής γραφής και σχέσης με το παιδικό και νεανικό βιβλίο ενώ κείμενά μου έχουν βραβευθεί από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά.</div><div style="text-align: justify;">Η μαμά του Ευτύχη, του ρεπόρτερ μουσείων, είναι φίλη μου. Συχνά πηγαίνουμε μαζί σε μουσεία προσπαθώντας να ακούσουμε αυτά που μας λένε τα αγάλματα και τα άλλα εκθέματα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: right;"><b><i>Ράνια Ηλιάδου</i></b></div><div style="text-align: right;"><br /></div><div style="text-align: right;">Σε ποια πόλη ζει: Θεσσαλονίκη.</div><div style="text-align: right;">Τι αγαπάει: Τους εφευρέτες, τους εξερευνητές, τους ονειροπόλους ποιητές,</div><div style="text-align: right;">τους ακροβάτες και τους θηριοδαμαστές, τη θάλασσα, τα γκρίζα σύννεφα,</div><div style="text-align: right;">τις σοκολάτες, τα χαρτιά και τα μολύβια της</div><div style="text-align: right;">και πιο πολύ από όλα αυτά τον γιο της.</div><div style="text-align: right;">Αν ένα μαγικό ραβδί εκπλήρωνε μια ευχή της, αυτή θα ήταν:</div><div style="text-align: right;">Να ταξιδεύει με ένα ιστιοπλοϊκό ψάχνοντας ανεξερεύνητα νησιά,</div><div style="text-align: right;">να ζωγραφίζει παραμύθια, να ταΐζει τους γλάρους, να ψαρεύει και να πλέκει</div><div style="text-align: right;">μακριά πουλόβερ για το νυχτερινό κρύο της θάλασσας.</div><div style="text-align: right;">Αυτόν τον καιρό: Σκηνοθετεί κόσμους παραμυθιών, ζωγραφίζει κάρτες</div><div style="text-align: right;">και τετραδιάκια, κόβει και ράβει υφάσματα και φτιάχνει κούκλες και κοσμήματα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div></span><div style="text-align: left;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Δήμητρα Κωλέτη </i></b></span></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-85195255104815222422022-07-20T17:07:00.005+03:002022-07-20T17:12:31.238+03:00Το βιβλιοπωλείο των μικρών θαυμάτων - Monica Cutierrez<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYTUs16x9mG6n4VtKsPmYF3GwDQVfZqqnrdgHffBs4thRK5YsM-BYA7hZK-a1vV8wqKn27BtC3UpZw27pqFzv4ux-InrmhOp3CgJ0cItPvXT27RTQqYhewrzyqPF9ltTaInQow5MTrCzdBrK8N5uLLmHEIoSX6fLYJCrg3vDnrvxTZAz0rh24A6_7I/s4032/IMG_20220720_151314.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="1908" height="737" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYTUs16x9mG6n4VtKsPmYF3GwDQVfZqqnrdgHffBs4thRK5YsM-BYA7hZK-a1vV8wqKn27BtC3UpZw27pqFzv4ux-InrmhOp3CgJ0cItPvXT27RTQqYhewrzyqPF9ltTaInQow5MTrCzdBrK8N5uLLmHEIoSX6fLYJCrg3vDnrvxTZAz0rh24A6_7I/w348-h737/IMG_20220720_151314.jpg" width="348" /></a></div><div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Στο <b><i>Βιβλιοπωλείο των μικρών θαυμάτων </i></b>συναντάμε τον εκκεντρικό και στριφνό κύριο Έντουαρντ Λίβινγκστον, θαμώνες με λογοτεχνικές ανησυχίες που μας ταξιδεύουν στον κόσμο του βιβλίου και αλλόκοτους πελάτες σε ένα παραμυθένιο βιβλιοπωλείο, στο Moonlight Books, η περιγραφή του οποίου είναι από τις πιο όμορφες στιγμές του κειμένου καθώς ως βιβλιόφιλη με δελέασε και με μετέφερε νοερά σ'αυτο. Πρόκειται για ένα ρετρό βιβλιοπωλείο, δίπατο με μια στριφογυριστή ξύλινη σκάλα με περίτεχνη κουπαστή που συνδέει τους δύο ορόφους με τον γυάλινο φεγγίτη να δίνει σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη το όνομα στο βιβλιοπωλείο καθώς και πανοραμική θέα στον φεγγαρόλουστο, όταν φυσικά το επιτρέπει ο καιρός του Λονδίνου, ουρανό.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Μια μέρα βροχερή η Άγκνες βρίσκει καταφύγιο στο Moonlight Books με τον κύριο Έντουαρντ να έχει βρει τη βοηθό που ζητούσε. Η Άγκνες αρχαιολόγος στο επάγγελμα βρίσκεται στο Λονδίνο ώστε να βρει μια θέση σε ένα από τα μουσεία της χώρας κάτι που μέχρι στιγμής δεν έχει κατορθώσει με τον προϋπολογισμό της να τη πιέζει αφόρητα για επιστροφή στη Βαρκελώνη, στη πατρίδα της, εγκαταλείποντας το όνειρο της επαγγελματικής της ανέλιξης. Οικονομικά πιεσμένη λοιπόν δέχεται τη θέση που της προσφέρει ο βιβλιοπώλης με ανακούφιση. Η ζωή της μπαίνει σε ένα ρυθμό με τη Λογοτεχνία να παίρνει θέση σ' αυτή και να αλλάζει σιγά σιγά τη κοσμοθεωρία της, άλλωστε: <i><b>Αν έχεις την τύχη να ανακαλύψεις ένα καλό βιβλίο, μπορεί να αλλάξει το πεπρωμένο της ψυχής σου.</b></i> (σελ. 149)</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Μια μέρα όμως χάνεται ένα πολύτιμο βιβλίο από τις προθήκες του βιβλιοπωλείου και ο επιθεωρητής Τζον αναλαμβάνει την εξιχνίαση της υπόθεσης...</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Ξεχωριστή στιγμή όπως ανέφερα είναι η περιγραφή του βιβλιοπωλείου... Όμορφο μήνυμα ότι η ευτυχία βρίσκεται στα μικρά, καθημερινά πράγματα, ότι οι άνθρωποι είναι πολυεπίπεδοι και δεν πρέπει να αναλώνονται στη ταμπέλα που οι ίδιοι βάζουν στους εαυτούς τους με αποτέλεσμα να προσηλώνονται μόνο σ' αυτή και να φθείρεται η ψυχή τους: <b><i>Είμαστε πολλά πράγματα. Η πολυπλοκότητα του ανθρώπου είναι σχεδόν άπειρη. Δεν μπορείς να προχωρήσεις στη ζωή επαναλαμβάνοντας στον εαυτό σου ότι είσαι μόνο αρχαιολόγος, γιατί τότε ό, τι άλλο κάνεις ή νιώθεις δεν θα σου φαίνεται παρά βαρετό και θλιβερό. </i></b>(σελ. 93)<span><a name='more'></a></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Αυτά είναι τα θετικά στοιχεία που αλίευσα στο <b><i>Βιβλιοπωλείο των μικρών θαυμάτων </i></b>της <b><i>Monica Gutierrez. </i></b>Γενικά όμως, και κατά τη δική μου πάντα άποψη, πρόκειται για ένα βιβλίο που <b><i>δεν με άγγιξε</i></b> καθώς το βρήκα <i><b>άνευρο, αδιάφορο θεματολογικά με τους ήρωες να είναι επιφανειακοί χωρίς ουσία και λόγο. Οι διάλογοι ήταν μη ρεαλιστικοί και βαρετοί.</b></i></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Τέλος με εξόργισε η σκηνή στο Βρετανικό Μουσείο και στην αίθουσα των γλυπτών του Παρθενώνα που σύμφωνα με την ηρωίδα ο Έλγιν τα προστάτευσε από τους αρχαιοκάπηλους ξεχνώντας να αναφέρει πως και ο ίδιος ήταν αρχαιοκάπηλος και βέβηλος του μνημείου... με το Βρετανικό Μουσείο να τα προστατεύει ακόμα και σήμερα... από τι άραγε; Και σε ποιες αίθουσες; <b><i>Ανθελληνικό</i></b> λοιπόν, <i><b>ασεβές, μια προπαγάνδα που καταρρέει με πάταγο και που δεν έχει καμία θέση μέσα σε ένα μυθιστόρημα- αν και γενναιόδωρη λέξη για ένα ψευτορομάντζο</b></i>...</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Διαβάστε το! Εσείς μπορεί να ανακαλύψετε στοιχεία που θα σας κάνουν να το απολαύσετε και να καταλάβετε γιατί είναι best seller, εγώ δεν κατάλαβα ποτέ!</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i><b><br /></b></i></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i><b>Βαθμολογία 1/5</b></i></span></div><div style="text-align: justify;"><a href="#"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i><b>Βιογραφία Συγγραφέως</b></i></span></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/vlOOOYs5xb8" width="320" youtube-src-id="vlOOOYs5xb8"></iframe></div><br /><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b>Στοιχεία Βιβλίου:</b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b>Τίτλος: Το βιβλιοπωλείο των μικρών θαυμάτων</b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b>Συγγραφέας: Monica Cutierrez</b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b>Μετάφραση: Κάλλια Ταβουλάρη</b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b>Εκδ.: Μεταίχμιο</b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b>Ημερ.Εκδ.: 2021</b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b>Σελ.: 281</b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Δήμητρα Κωλέτη</i></b></span></div></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-72525085093176093662022-07-15T19:34:00.006+03:002022-11-06T12:09:43.883+02:00Άγραφος νόμος - Σόφη Θεοδωρίδου <div><b><i></i></b><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNcMtiTGSUadLRJMzLhohL6e7nQy3lWhtdFf_6IkOlszOoOBxWaZu2qE5eScnFcGZLeV8KzkMGRpFOZeXPUQCNyZFGJddAlBvJXbsJgiULwEXr-WhzRSLtLRYaZr9oea_26bTk4Ax-VfGQQ8uMrZ175LWeEooStvfLiND0SA5LC3bsFQVA2IuhBSi1/s3383/IMG_20220801_190746.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: left;"><img border="0" data-original-height="1756" data-original-width="3383" height="371" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNcMtiTGSUadLRJMzLhohL6e7nQy3lWhtdFf_6IkOlszOoOBxWaZu2qE5eScnFcGZLeV8KzkMGRpFOZeXPUQCNyZFGJddAlBvJXbsJgiULwEXr-WhzRSLtLRYaZr9oea_26bTk4Ax-VfGQQ8uMrZ175LWeEooStvfLiND0SA5LC3bsFQVA2IuhBSi1/w640-h371/IMG_20220801_190746.jpg" width="640" /></a></div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> <i><b>Άγραφος νόμος</b></i>, το νέο, εξαιρετικό μυθιστόρημα της αγαπημένης μου συγγραφέως <b><i>Σόφης Θεοδωρίδου</i></b> είναι ένα κοινωνικό - αισθηματικό αφήγημα που μας μεταφέρει εντέχνως στο χώρο και το χρόνο στον οποίο δρουν οι ήρωες που αποκαλύπτουν τον εσωτερικό τους κόσμο όντας άψογα σκιαγραφημένοι από την πένα της συγγραφέως. </span>Αν και τοποθετημένο το 1937, διαπραγματεύεται ένα τόσο διαχρονικό και επίκαιρο θέμα, αυτό της θέσης της γυναίκας στη κοινωνία.</div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Η υπόθεση ξετυλίγεται σε ένα χωριό της Βορείου Ελλάδας εκεί που η Αιμιλία, η κεντρική ηρωίδα, ακολουθεί το Δάμο και μπαίνει στο σπίτι της οικογένειάς του ως νύφη.</span></div></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> </span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Προσφυγοπούλα από τον Πόντο έχοντας βιώσει τη σφαγή, τον εκτοπισμό και την ορφάνια γνωρίζει στην Αθήνα σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής της αφού η Θυμία, η γυναίκα που ανέλαβε τη φροντίδα της, μόλις έχει πεθάνει, τον μουσικό και προοδευτικό για την εποχή Δάμο όπου και τον ακολουθεί στο χωριό του και τον παντρεύεται.Η Αιμιλία από την Αθήνα θα βρεθεί στην επαρχία εκεί που οι γυναίκες ανήκουν στον κύρη του σπιτιού και οι νύφες στις πεθερές. Τα κορίτσια έχουν συγκεκριμένο ρόλο: γαλουχούνται για να γίνουν υπάκουες σύζυγοι, αναπαραγωγικές μηχανές και ακούραστες νοικοκυρές χωρίς βούληση, επιθυμίες και λόγο.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Οι κάτοικοι του χωριού θα την βάλουν στο στόχαστρο, θα την αποκαλούν πρωτευουσιάνα και μαζί με την πεθερά της θα δυσκολέψουν τον έγγαμο βίο με τον Δάμο που τόσο την αγαπά και τη σέβεται.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Στο χωριό που συμβιώνουν έπειτα από τους Βαλκανικούς πολέμους και τη Καταστροφή πρόσφυγες και ντόπιοι σλαβόφωνοι, η Σόνια, η περίφημη μοδίστρα νυφικών στη περιοχή, η Νίνα, η σπιρτόζα καφετζού, η Αννίτα που ο άγραφος νόμος την υποχρέωσε να παντρευτεί έναν άντρα που δεν αγαπούσε και η προδομένη Κατινούλα θα συνθέσουν το μωσαϊκό της μυθοπλασίας αναδεικνύοντας συγχρόνως τα λαογραφικά και ηθογραφικά στοιχεία της εποχής με την Ιστορία να είναι ο πρωτεργάτης αυτών: ρετσινόλαδο σε όσους δεν μιλούν σωστά τα ελληνικά την εποχή του Μεταξά, Αντίσταση και Εμφύλιος που δίχασε ακόμα και τα μέλη ίδιων οικογενειών.<span><a name='more'></a></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Οι ανατροπές, τόσο στη προσωπική ζωή των ηρώων όσο και σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο μιας και ξεσπά ο Β' Παγκόσμιος πόλεμος θα παρασύρουν τις ζωή τους σε νέες κακοτράχαλες διαδρομές μα συγχρόνως ριζοσπαστικές και φεμινιστικές με απότοκο την κατάργηση ανδροκρατούμενων στερεοτύπων και άγραφων νόμων, νόμων που με τόσες γυναικοκτονίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας φοβάμαι ότι τα κατάλοιπα τους υφίσταται και υποβόσκουν ακόμα και σήμερα σε κάποιες κοινωνίες...</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> </span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Η γραφή της <i><b>Σόφης Θεοδωρίδου</b></i> είναι γεμάτη καλολογικά στοιχεία, όμορφο και δουλεμένο λεξιλόγιο, ρεαλιστικούς διαλόγους, εικόνες, αισθήματα, πάθη, έρωτες, προδοσία, κοινωνικά στερεότυπα και ντοπιολαλιές που κάνουν την αφήγηση πολυεπίπεδη και ζωηρή.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Διαβάστε τον <b><i>Άγραφο νόμο</i></b>! Πρόκειται για ένα πλούσιο μυθιστόρημα φόρο τιμής στις γυναίκες και τον πολυσύνθετο ρόλο τους.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Βαθμολογία 5/5</i></b></span></div></div><div style="text-align: justify;"><a href="#"><b><i><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Βιογραφία συγγραφέως</span></i></b></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/1dPtEh4p9sc" width="320" youtube-src-id="1dPtEh4p9sc"></iframe></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b><span style="font-family: georgia; font-size: medium;">Στοιχεία Βιβλίου:</span></b></div><div style="text-align: left;"><b><span style="font-family: georgia; font-size: medium;">Τίτλος: Άγραφος νόμος</span></b></div><div style="text-align: left;"><b><span style="font-family: georgia; font-size: medium;">Συγγραφέας: Σόφη Θεοδωρίδου</span></b></div><div style="text-align: left;"><b><span style="font-family: georgia; font-size: medium;">Εκδ.: Ψυχογιός</span></b></div><div style="text-align: left;"><b><span style="font-family: georgia; font-size: medium;">Ημερ.Εκδ.: 7 Απριλίου 2022</span></b></div><div style="text-align: left;"><b><span style="font-family: georgia; font-size: medium;">Σελ.: 544</span></b></div><div style="text-align: right;"><b><i><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></i></b></div><div style="text-align: right;"><b><i><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Δήμητρα Κωλέτη</span></i></b></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-13636265244000501512022-07-14T12:30:00.003+03:002022-07-14T13:15:32.928+03:00Το ξανθό κορίτσι της Σαντορίνης - Μαρίζα Κωχ <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIUPcbiNXvBvzX37bjKcSEwriFfavE4kJ8JJQ3JbXC90ztFWlda-C2wQiUHYEyGvQrUMD0_T88k_vgwGIMuqzC3bt0Y2Fxmh1PH2RSZW1ufPB3x6-e_Zu19FKPZ-3NKVd1xhXyFtE6jgQJdzSizLIQ3aVXOXByYIWbeHe7r1sITgdmsZPv5cy5LY8m/s1280/FB_IMG_1657789130861.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="720" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIUPcbiNXvBvzX37bjKcSEwriFfavE4kJ8JJQ3JbXC90ztFWlda-C2wQiUHYEyGvQrUMD0_T88k_vgwGIMuqzC3bt0Y2Fxmh1PH2RSZW1ufPB3x6-e_Zu19FKPZ-3NKVd1xhXyFtE6jgQJdzSizLIQ3aVXOXByYIWbeHe7r1sITgdmsZPv5cy5LY8m/w360-h640/FB_IMG_1657789130861.jpg" width="360" /></a></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> <i><b>Το ξανθό κορίτσι της Σαντορίνης</b></i> είναι ένα όμορφο, τρυφερό, γεμάτο αθωότητα αυτοβιογραφικό αφήγημα της υπέροχης και διεθνούς φήμης Ελληνίδας τραγουδίστριας <i><b>Μαρίζας Κωχ</b></i>.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Η αφήγησή της ξεκινά από το φθινόπωρο του 1952 και την άφιξη της στο κυκλαδίτικο νησί της Σαντορίνης όπου μαζί με την αδερφή της, την Ειρήνη, θα φιλοξενηθούν στο σπίτι του θείου τους καθώς η μητέρα τους μένει πίσω στην Αθήνα για να εργαστεί. Η μικρή Μαρίζα στο νησί έρχεται κοντά στη φύση, κάνει σκανταλιές, σκασιαρχεία, ανακαλύπτει την κλίση της στη μουσική, μπαίνει στην εφηβεία, βιώνει έντονα συναισθήματα με την αγάπη των συγγενών να γίνεται σκέπη και να επουλώνει τις πληγές που άφησε η μεταπολεμική Αθήνα: φτώχεια, προκαταλήψεις και στιγματοποίηση.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Παιδιά ακόμα έζησαν το κοινωνικό στίγμα μιας και ο πατέρας τους ήταν Γερμανός αξιωματικός στην κατεχόμενη Αθήνα με τους πιτσιρικάδες να τις αποκαλούν "τα Γερμανάκια" και να τις πετροβολλούν. Παιδιά του πολέμου, λοιπόν, και δε θα μπορούσε παρά σ' αυτά η Μαρίζα Κωχ να αφιερώσει το βιβλίο της με την ευχή όπως αναφέρει στο οπισθόφυλλο<i> "... όλα τα παιδιά του πολέμου, του κάθε πολέμου, να γευτούν την αγάπη και την γιατρειά, όπως εγώ."</i></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Οι περιγραφές του νησιού μας μεταφέρουν στην ηφαιστειακή γη της Θήρας, με την επιβλητική Καλντέρα, τα καλντερίμια, τα πατητήρια, τα καφενεία και τα γαϊδουράκια που βοηθούσαν στη μετακίνηση. Τα ήθη και τα έθιμα καθώς και η ντοπιολαλιά ζωγραφίζουν την αφήγηση και ζωντανεύουν μια άλλη εποχή, μια άλλη Ελλάδα.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> <i><b>Το ξανθό κορίτσι της Σαντορίνης</b></i> κυκλοφορεί από τις εκδόσεις <b><i>Μεταίχμιο</i></b>, στις σελίδες του θα βρείτε και φωτογραφικό υλικό από το προσωπικό αρχείο της Μαρίζας Κωχ καθώς και στίχους δύο τραγουδιών για τη Σαντορίνη!</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Διαβάστε το! Θα σας συγκινήσει! Θα σας ταξιδέψει!</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i><b>Βαθμολογία 5/5</b></i></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i><b><a href="https://biblioanafores.blogspot.com/p/blog-page.html?m=1">Βιογραφία συγγραφέως </a><br /></b></i></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b><br /></b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Στοιχεία Βιβλίου:</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Τίτλος: Το ξανθό κορίτσι της Σαντορίνης</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Συγγραφέας: Μαρίζα Κωχ</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Εκδ.: Μεταίχμιο</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Ημερ.Εκδ.: Μάιος 2018</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Σελ.: 197</b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Δήμητρα Κωλέτη</i></b></span></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-35800561218570014852022-06-21T23:18:00.007+03:002022-11-06T12:22:22.188+02:00Ένα Μυστήριο για τον Μπούφο Nο 12- Γιώργος Κωνσταντινίδης & Σωτήρης Μητρούσης, γράφει η μαθήτρια ΣΤ Ξανθίππη Κόλλια<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9yzxJaG3_s0-k_BGVoMXkHC4YLeWcI9HkWpiY0xfi1ZpOWn0KEoyVcrIf6IpClLGVTJwSO77pcfnPeABuoGAIz6nhHhihNTD5h-o7IWqNrqwj99JjxWFsI88RTrm1LBKPN_Hv4xohoKM2PVZH8sGFxmRj7FNe9M7qAxFcOA_iTWp8pxxD5GTKNSa8/s500/6kf7ya.gif" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="443" height="456" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9yzxJaG3_s0-k_BGVoMXkHC4YLeWcI9HkWpiY0xfi1ZpOWn0KEoyVcrIf6IpClLGVTJwSO77pcfnPeABuoGAIz6nhHhihNTD5h-o7IWqNrqwj99JjxWFsI88RTrm1LBKPN_Hv4xohoKM2PVZH8sGFxmRj7FNe9M7qAxFcOA_iTWp8pxxD5GTKNSa8/w372-h456/6kf7ya.gif" width="372" /></a></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Η σειρά <b><i><<Ένα Μυστήριο για τον Μπούφο>></i></b> του <b><i>Γιώργου Κωνσταντινίδη</i></b> και του <b><i>Σωτήρη Μητρούση</i></b> θα σας χαρίσει στιγμές γέλιου αλλά και αγωνίας για το τι θα επακολουθήσει. Κατά τη γνώμη μου είναι η καλύτερη σειρά βιβλίων που έχω διαβάσει και κάθε καλοκαίρι ανυπομονώ να διαβάσω το καινούργιο βιβλίο της σειράς που πάντα είναι ακόμα πιο αστείο από τα προηγούμενα βιβλία.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Ο αγαπημένος μου ήρωας είναι ο Στέλιος γιατί μου χαρίζει στιγμές γέλιου καθώς όπως λέει και ο τίτλος είναι ένας μπούφος που κάνει όλο γκάφες. Αγαπημένη μου στιγμή στην εικονογράφηση του Μπούφου Νο 12 είναι εκεί που ο Στέλιος συναντάει έναν συνονόματό του και αρχίζει ένας πολύ αστείος διάλογος μεταξύ τους. Η εικονογράφηση είναι φοβερή και δίνει χρώμα στα λόγια του συγγραφέα.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Το <b><i>Ένα μυστήριο για τον Μπούφο Νο 12 </i></b>είναι το αγαπημένο μου! Μιλάει για ένα περιστατικό που συνέβη στον Στέλιο, τον πρωταγωνιστή του βιβλίου, ο οποίος πρέπει να πάει στο νοσοκομείο για να χειρουργηθεί. Καθώς πήγαινε με την αναισθησιολόγο στο δωμάτιο για να τον ναρκώσουν πριν αποκοιμηθεί, ακούει τους γιατρούς να λένε κάποια παράξενα πράγματα πως θα ρεζιλέψουν δηλαδή και θα σκοτώσουν τον Κύριο Παπαδόπουλο, από αυτή τη στιγμή αρχίζει όλη η περιπέτεια...</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Άραγε θα καταφέρει ο Στέλιος να εξιχνιάσει την υπόθεση και να σώσει τον Κύριο Παπαδόπουλο;</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Διαβάστε το για να το ανακαλύψετε!</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Βαθμολογία 5/5</i></b></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Στοιχεία Βιβλίου:</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Τίτλος: Ένα μυστήριο για τον Μπούφο Νο 12- Άτακτο Περιστατικό</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Συγγραφέας: Γιώργος Κωνσταντινίδης</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Εικονογράφηση: Σωτήρης Μητρούσης</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Εκδ.: Μίνωας</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Ημερ.Εκδ.: Απρίλιος 2022</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Σελ.: 105</b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><img border="0" src="https://www.blogger.com/img/transparent.gif" /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;">📚📚📚📚📚📚</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><u>Βιογραφίες δημιουργών:</u></b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><a href="#"></a></div><div style="text-align: justify;"><span style="clear: left; float: left; font-family: georgia; font-size: large; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="335" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrQl_fj7J8uqgoZPn2ertxzvb2JGcpUwCdAayiG1jYxnz6B4BjA5805AjXdeWNlOGBhiNN-MS9aMlQMRsZfdo8mSggp4aVjISTH4IC7-pE2sYJnKy-ugno-JTIgbf495RCsTFltN5lwx_8j_dJN-WmHCmGwcA7O7EeQqTlgwHtPf4pof3u8zWzm62h/w223-h335/Konstantinidis-Giwrgos.jpg" width="223" /></span><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Γιώργος Κωνσταντινίδης</i></b></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Γεννήθηκα στον Πειραιά. Από μικρός, θυμάμαι, μου άρεσε να λέω ιστορίες. Στο σχολείο, στην παρέα, στο ωδείο και στο σπίτι. Τα χρόνια πέρασαν κι έγινα βιολονίστας, δάσκαλος και συγγραφέας. Παρ’ όλες αυτές τις… «συγκλονιστικές αλλαγές», συνέχισα να λέω ιστορίες. Στην κόρη μου, στους μαθητές και στους φίλους. Εκείνοι με παρότρυναν να τις γράψω. Τα πρώτα μου βιβλία είναι: «Η Σιρεφά και οι χαμένες νότες», «Μια πόλη, μα ποια πόλη», «Κάποτε στη Μελωδιούπολη». Όμως, δεν έλεγα μόνο ιστορίες, άκουγα κιόλας. Άκουγα και κατέγραφα τις περιπέτειες, τις φάρσες και τις γκάφες παιδιών, απ’ όλη την Ελλάδα. Τότε γεννήθηκε η σειρά των βιβλίων «Το μπλοκάκι ενός UFO». Εύχομαι η νέα σειρά βιβλίων «Ένα μυστήριο για τον… Μπούφο» να σε ενθουσιάσει και κάποια στιγμή να βρεθούμε από κοντά για να μου πεις κι εσύ τις δικές σου ιστορίες…</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><a href="#" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="354" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4_Odyw_KihSQvw-Vvml2lEZTuAwvHttXlUfTaMJjop2dQ0dxwaZMEj1-l_t82RjP_jSr7_MROa74vcNfVNlCGkil32hdObLe5N-TQ79m-86_dOs5W0Zf4PPcB0RXbygVKIbsPi_z8Dgw/w237-h354/Mitrousis-Swtiris.jpg" width="237" /></a><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i><b>Σωτήρης Μητρούσης</b></i></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Γεννήθηκα στον Πειραιά. Είμαι επαγγελματίας γραφίστας και… ερασιτέχνης σκιτσογράφος. Από μικρός, όποτε έβρισκα ευκαιρία, μουντζούρωνα χαρτιά, μπλοκάκια και τα χέρια μου. Τα τελευταία χρόνια κάνω μουντζούρες και στο κομπιούτερ μου. Εικονογράφησα τη σειρά των βιβλίων «Το μπλοκάκι ενός UFO» και τώρα ήρθε η σειρά του… Μπούφου! Ελπίζω να διασκεδάσεις τόσο πολύ διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, όσο διασκέδασα κι εγώ όταν το σχεδίαζα! Καλή ανάγνωση</span>!</div></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif; font-size: medium; text-align: left;"></span></span></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-25174820913650724602022-06-08T17:50:00.012+03:002022-06-12T13:18:41.886+03:00Τα Φλαφ της ευτυχίας- Μαρίνα Γιώτη<span style="font-size: large;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHj4qRuw9huDC92kbqpqx030MBylGXzsyN3bSGwHnsAneaxfcklTFg2UEvGjkCnL7qLGUcuD-rBK4eh-LykW7CgH3NJ2XaXaFpb6LEAGfsWWXg7I43IKuMXbgpxOABZjfODJdj_ffvy1z6sWezsSCHhbqrBpmQQOKUQDMtJzHE5Nps2dyjv4XgMmEU/s1506/Webp.net-gifmaker%20(1).gif" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1506" data-original-width="956" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHj4qRuw9huDC92kbqpqx030MBylGXzsyN3bSGwHnsAneaxfcklTFg2UEvGjkCnL7qLGUcuD-rBK4eh-LykW7CgH3NJ2XaXaFpb6LEAGfsWWXg7I43IKuMXbgpxOABZjfODJdj_ffvy1z6sWezsSCHhbqrBpmQQOKUQDMtJzHE5Nps2dyjv4XgMmEU/w406-h640/Webp.net-gifmaker%20(1).gif" width="406" /></a></div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Καλοκαιράκι και αν όχι τέτοια εποχή τότε ποια είναι καταλληλότερη για διάβασμα ενός βιβλίου με τα μικρά σας δίπλα! Ανεμελιά, ξεκούραση και άφθονος χρόνος για πολλά πολλά βιβλία!</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Ένα από αυτά και η πρότασή μου: <i><span style="color: #bf9000;"><b>Τα Φλαφ της ευτυχίας</b></span></i> της <i><b>Μαρίνας Γιώτη</b></i> που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις <b><i>Διόπτρα</i></b>!</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Φλαφ; Τι είναι Φλαφ; Ο τίτλος από μόνος του τραβά το ενδιαφέρον του μικρού αναγνώστη με την απορία το τι είναι τα Φλαφ να το συνοδεύει ως τις πρώτες σελίδες του παραμυθιού, εκεί δηλαδή που η συγγραφέας μας συστήνει τα Φλαφ ξετυλίγοντας την όμορφη και γεμάτη μηνύματα ιστορία της.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Ο ΟΧ-Ι ζει σ' ένα μικρό πλανήτη στην άκρη του γαλαξία μας με τον ουρανό του να φωτίζεται από τα πιο λαμπερά ουράνια σώματα, τα χνουδωτά Φλαφ που όποιος τα άγγιζε </span><span style="font-family: georgia; font-size: large;">θα γινόταν ευτυχισμένος. Ο ΟΧ-Ι θαύμαζε τα Φλαφ και ονειρευόταν να πιάσει ένα... Μια μέρα ένα λαμπερό κατακίτρινο Φλαφ έπεσε από τον ουρανό και ο ΟΧ-Ι το πήρε αγκαλιά, η ευχή του μόλις είχε πραγματοποιηθεί με τον ΟΧ-Ι να είναι ο πιο ευτυχισμένος του πλανήτη του, του σύμπαντος ολόκληρου. Όπου πήγαινε είχε μαζί του το Φλαφ του... όσο όμως ο καιρός περνούσε ο ΟΧ-Ι όλο και έχανε το ενδιαφέρον του για αυτό και πλέον θαύμαζε και αποζητούσε τα υπόλοιπα Φλαφ, όλα αυτά τα Φλαφ που δεν είχε...</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Ώσπου μια μέρα ένα κορίτσι η ΝΑ-Ι του έδωσε να καταλάβει πως <b><i>η ευτυχία βρίσκεται δίπλα του και θα έπρεπε να είναι ευγνώμων για όλα όσα έχει... </i></b>άλλωστε</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i><br /></i></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i> ''Δεν είναι η ευτυχία που μας κάνει ευγνώμονες,</i></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i> αλλά η ευγνωμοσύνη που μας κάνει ευτυχισμένους''</i></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i> <b>Daivid Steindl-Rast.</b></i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Η ιστορία της <b><i>Μαρίνας Γιώτη</i></b> θα μεταλαμπαδεύσει στους μικρούς μα και στους μεγάλους αναγνώστες πως η ευτυχία μας που τόσο αναζητούμε βρίσκεται στα μικρά πράγματα της καθημερινότητάς μας που δυστυχώς τα αγνοούμε ανίκανοι να διακρίνουμε την αξία τους με εμάς να αναλωνόμαστε στο κυνήγι των άπιαστων και κενών συναισθημάτων και ουσίας πραγμάτων. Η ευγνωμοσύνη μας προς σ' αυτά θα φέρουν την ευτυχία καθώς το ευχαριστώ είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ευτυχία και την ικανοποίηση της ψυχής μας!<span><a name='more'></a></span><span><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Εξαιρετικό και έξυπνο το παιχνίδι της συγγραφέως με τα ονόματα των ηρώων: ΟΧ-Ι για τον ανικανοποίητο ήρωα και ΝΑ-Ι για την ευγνώμων ηρωίδα. Υπέροχη και η εικονογράφηση, ζωηρή και εκφραστική <i><b>με το κίτρινο να κυριαρχεί και να εκπέμπει το μήνυμα της ευγνωμοσύνης και της ευτυχίας που την συνοδεύει επιτυχώς υπερνικώντας το γκρι και το ασπρόμαυρο της αγνωμοσύνης.</b></i></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Στο τέλος της ιστορίας η εκπαιδευτικός <i><b>Γεωργία Σολωμού</b></i> παραθέτει ασκήσεις ευγνωμοσύνης ενώ στο site της<i><b> <a href="#">marinagioti,gr</a></b></i> θα βρείτε πλούσιο υλικό για τα βιβλία της: εκπαιδευτικό υλικό, παιχνίδια, κλπ. Στο κανάλι της στο yotube βρήκα βιντεάκι με το πώς να φτιάξουμε το δικό μας Φλαφ, θα ήταν ωραίο ενώ διαβάζετε στα μικρά σας να έχουν το Φλαφ τους στα χέρια τους και να σκέφτονται όλα τα πράγματα για τα οποία νιώθουν ευγνώμονες!</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Συγχαρητήρια στη δημιουργό! Βάλτε <b><i><span style="color: #bf9000;">Τα Φλαφ της ευτυχίας</span></i></b> στη βιβλιοθήκη σας μα κυρίως στη ζωή των μικρών σας!</span></div><div><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div><span style="font-size: large;"><b><i><span style="font-family: georgia;">Βαθμολογία 5/5</span></i></b><br /></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/G6Ks1jvJKas" width="320" youtube-src-id="G6Ks1jvJKas"></iframe></div></div><div><div style="text-align: left;"><b><span style="font-family: georgia;"><br /></span></b></div><div style="text-align: left;"><b><span style="font-family: georgia;">Στοιχεία βιβλίου:</span></b></div><span style="font-family: georgia;"><b><div style="text-align: left;">Τίτλος: Τα φλαφ της ευτυχίας</div><div style="text-align: left;">Συγγραφέας-Εικονογράφος: Μαρίνα Γιώτη</div><div style="text-align: left;">Εκδ.: Διόπτρα</div><div style="text-align: left;">Ηλικία: +4</div></b></span></div><div><div style="text-align: left;"><b><span style="font-family: georgia;">Ημερ.Εκδ.: 10/03/2022</span></b></div><span><div style="text-align: left;"><b><span style="font-family: georgia;">Σελ.: 64</span></b></div><div style="text-align: left;"><b><span style="font-family: georgia;"><br /></span></b></div><div style="text-align: left;"><b><span style="font-family: georgia;"><br /></span></b></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #bf9000; font-family: georgia; font-size: x-large;"><b>*******</b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #bf9000; font-family: georgia; font-size: x-large;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipjeTg5pCxmOtze09MPc-2_Dyil5LCa-pIOIAFNisPzJ833Hb2k15QHL0N8fl2L95oIJdEvmqH7CND5VJH_op9I7KNqiWbGIq33mXMw8D5-YDmQwOIkQZwFddt3gh6xysRhNQOQYEU4afepJ8weyuqfjrRmTiw6XhMQzif_gFKc6PFnTTOjDX0u436/s1140/Marina_Gioti_2-1.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1140" data-original-width="759" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipjeTg5pCxmOtze09MPc-2_Dyil5LCa-pIOIAFNisPzJ833Hb2k15QHL0N8fl2L95oIJdEvmqH7CND5VJH_op9I7KNqiWbGIq33mXMw8D5-YDmQwOIkQZwFddt3gh6xysRhNQOQYEU4afepJ8weyuqfjrRmTiw6XhMQzif_gFKc6PFnTTOjDX0u436/w266-h400/Marina_Gioti_2-1.jpg" width="266" /></a></div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><u>Βιογραφία συγγραφέως:</u></b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Η <b><i>Μαρίνα </i></b><i><b>Γιώτη </b></i>γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Σπούδασε Marketing και Καλές Τέχνες στο Georgetown University της Washington, DC όπου αποφοίτησε το 1997. Μέχρι το 1999 φοίτησε στο Pratt Institute στη Νέα Υόρκη σχεδιασμό οπτικής επικοινωνίας και εικονογράφηση. Έχει τιμηθεί µε το John Peter’s Publication Award από το Art Directors Club της Νέας Υόρκης και µε τα Διεθνή βραβεία Pentawards για τη δουλειά της, ενώ έχει αποσπάσει το 1ο Βραβείο Βιβλίου Public 2021 στην κατηγορία Ελληνική Παιδική Λογοτεχνία για το βιβλίο της Γέτι, η δύναμη του ακόμη και δυο Χρυσά Βραβεία στα Toys Awards 2022 για το επιτραπέζιο παιχνίδι της «Παραμύθια αλλιώς».</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το 2014 εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο µε τίτλο Η Στιγμούλα και ακολούθησαν Η Στιγμούλα είναι δυνατή! και η σειρά Παραμύθια…αλλιώς: Σκουφοκοκκινίτσα (στη λίστα των 10 καλύτερων παιδικών βιβλίων Public 2016), Δύο φορές κι έναν καιρό ήταν η Σταχτοπούτα, Ρεβιθοκοντούλης (στη λίστα των 10 καλύτερων παιδικών βιβλίων Public 2017) και Τι τρέχει µε τον Αϊ-Βασίλη; από τις εκδόσεις Διόπτρα. Το 2017 κυκλοφόρησε το πρώτο της λεύκωμα για μαμάδες µε τίτλο Μια καρδιά, το οποίο έχει μεταφραστεί σε δύο γλώσσες και έχει λάβει την πρώτη θέση στην κατηγορία του στο Amazon, ενώ ακολούθησαν το Μια στιγμή, Μια αγκαλιά και Δώσε Λύση στο Μελίσσι το 2019. Το 2020 κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο της σειράς Μελισσάκια στα Θρανία με τίτλο Το Κάτι τι; και το Γέτι, η δύναμη του ακόμη, το οποίο αγαπήθηκε από χιλιάδες παιδιά και κέρδισε το 1ο Βραβείο Βιβλίου Public 2021 στην κατηγορία Ελληνική Παιδική Λογοτεχνία. Το Σεπτέμβριο 2021 κυκλοφόρησε το Γέτι+, ένα ημερολόγιο θετικής σκέψης με πρωταγωνιστή το αγαπημένο σε όλους μας Γέτι! Στις 10 Μαρτίου 2022 κυκλοφόρησε το πολυαναμενώμενο βιβλίο για παιδιά Τα Φλαφ της ευτυχίας από τις εκδόσεις Διόπτρα.</span></div></div></div><div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><div style="text-align: justify;"><br /></div></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i><b>Δήμητρα Κωλέτη</b></i></span></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-78304091450706055882022-05-21T13:57:00.001+03:002022-06-17T12:50:36.316+03:00Η δίκη που άλλαξε τον κόσμο- Στέφανος Δάνδολος<p><span style="font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6zIxQZ7v3wnbulsKYTivlYDFA1aCfLFHssIvpyQ7C3I4QXbRYC4BxHNV2uDumgMkPzFfF2T-9bFTrFlQzbHqv9XY5A74DGvdgaRqQc_DqJK8tbK-f_XydLn1dXn9YzIvAKTQaxHA68YZSsdjh3qVbSf9c066qzdI2yWsbu3yLMmYDf7QwXtLlYU-e/s1640/Webp.net-gifmaker%20(2).gif" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1640" data-original-width="970" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6zIxQZ7v3wnbulsKYTivlYDFA1aCfLFHssIvpyQ7C3I4QXbRYC4BxHNV2uDumgMkPzFfF2T-9bFTrFlQzbHqv9XY5A74DGvdgaRqQc_DqJK8tbK-f_XydLn1dXn9YzIvAKTQaxHA68YZSsdjh3qVbSf9c066qzdI2yWsbu3yLMmYDf7QwXtLlYU-e/w378-h640/Webp.net-gifmaker%20(2).gif" width="378" /></a></span></div><div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> <i><b>Η δίκη που άλλαξε τον κόσμο</b></i> του <i><b>Στέφανου</b></i> <b><i>Δάνδολου</i></b> είναι ένα πόνημα που για εμένα εμπεριέχει όλα όσα θεωρώ πως συνυπάρχουν στην έννοια Λογοτεχνία: πρωτότυπο θέμα με πληροφορίες και λεπτομέρειες που μας ‘’ξανασυστήνουν’’ την ομορφότερη ιστορία του κόσμου, συναισθήματα που κατακλύζουν τον αναγνώστη ο οποίος βιώνει όλα όσα οι ήρωες κουβαλούν, αναπαράσταση της εποχής με τρόπο έντεχνο όπου έχεις την αίσθηση ότι είσαι αναπόσπαστο κομμάτι της, αφήγηση και τεχνικές που κάνουν το κείμενο ζωηρό λ.χ. η αποστροφή του λόγου στον αναγνώστη.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Ο συγγραφέας με την τέχνη του λόγου που τόσο άψογα χειρίζεται όπως μας έχει αποδείξει άλλωστε και στα προηγούμενα εξαιρετικά μυθιστορήματά του, <i><b>Ιστορία χωρίς όνομα </b></i>και <i><b>Φλόγα και Άνεμος</b></i>, μας μεταφέρει στη νύχτα που δικάζεται ο Θεάνθρωπος από τον Πιλάτο και μέσα από το πρίσμα που ακούει στο όνομα Κλαυδία Πρόκλα ξαναζούμε και κυρίως μαθαίνουμε πράγματα που αγνοούσαμε για πρόσωπα και γεγονότα που έλαβαν χώρα στη <b><i>Δίκη που άλλαξε τον κόσμο </i></b>καθώς και τις συνέπειες Της μιας και οι πρωταγωνιστές δε μπορούσαν να μείνουν ανεπηρέαστοι.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Η Κλαυδία Πρόκλα, η σύζυγος του Πιλάτου, μια Ρωμαία της αριστοκρατικής κοινωνίας την οποία η Εκκλησία αγιοποίησε και γιορτάζει στις 27 Οκτωβρίου, θα είναι η μόνη που θα προσπαθήσει τις δύσκολες στιγμές της δίκης Του να Τον σώσει, η αγάπη και η αφοσίωσή της θα κονταροχτυπηθεί με τη βία, το αίμα, το σκοτάδι και τις ραδιουργίες των Φαρισαίων και των ενορχηστρωτών της Σταύρωσής Του. Η Ραχήλ, η πιστή υπηρέτρια της, θα αναλάβει να μεταφέρει το μήνυμα της Πρόκλας στον Πιλάτο ώστε να αποφευχθεί η καταδίκη Του. Ποιο ήταν αυτό το μήνυμα; Όποιο και να ήταν δε μπόρεσε να σταματήσει το Σχέδιο Εκείνου μιας και <i><b>“Ήρθα στον κόσμο να μαρτυρήσω για την αλήθεια”...</b></i></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Μετά τη Σταύρωση η ζωή του Πιλάτου, της Πρόκλας, της Ραχήλ, αιμοσταγών στρατηγών της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας όπως του Πετρώνιου Μάξιμου θα αλλάξει. Ο τότε μικρόκοσμός τους καταρρέει με μελαγχολικό ορυμαγδό για να αναδειχθεί μέσα από το κήρυγμα και την θυσία Του, η αγάπη, η αφοσίωση και η αλληλεγγύη που ο λόγος Του εμπεριείχε.<span><a name='more'></a></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Ο Στέφανος Δάνδολος με γλαφυρό τρόπο σκαλίζει τις ψυχές των ιστορικών προσώπων και μέσα από επιστολές και ντοκουμέντα αναδεικνύει μια λεπτομέρεια που αγνοούσε ο αναγνώστης, τουλάχιστον εγώ, για την νύχτα της Δικής Του, τον ρόλο, δηλαδή, της Κλαυδίας Πρόκλας. Επίσης φωτίζεται ο ρόλος του ιερατείου και η εμπορευματοποίηση της πίστης καθώς και ο ρόλος που διαδραμάτισε στο κυνήγι του Ναζωραίου.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Τοποθετεί την αφήγησή του σε δύο χρόνους, στο 33μ.Χ όπου βλέπουμε τα τεκταινόμενα της Δικής και στο 70μ.Χ όπου οι Πρωτοχριστιανοί αντιμετωπίζονται ως αιρετικοί με την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία να τους διώκει.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Ο συγγραφέας συνυφαίνει την ιστορία με την μυθοπλασία και γράφει κατά την γνώμη μου ένα σπουδαίο μυθιστόρημα ιστορικού και θρησκευτικού περιεχομένου που χωρίς υπερβολή μαζί με το <i><b>Ο Χριστός ξανασταυρώνεται</b></i> του σπουδαίου <b><i>Νίκου</i></b> <b>Καζαντζάκη</b> αποτελεί, για το συγκεκριμένο είδος, κόσμημα για την Ελληνική Λογοτεχνία -σίγουρα θα τα τοποθετήσω στο ίδιο ράφι της βιβλιοθήκης μου!</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Διαβάστε το! Πρόκειται για ένα βιβλίο που μιλά για την αγάπη, τον έρωτα, την αφοσίωση, τη νίκη του φωτός έναντι στη βία και στο σκοτάδι της.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Βαθμολογία 5/5</i></b></span></div><div style="text-align: justify;"><a href="#"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Βιογραφία συγγραφέως</i></b></span></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><i><b>Οι <span style="color: #45818e;">ΒιβλιοΑναφορές</span> μου για:</b></i></span></div><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: left;"><i style="font-family: georgia; font-size: x-large;"><b><a href="https://biblioanafores.blogspot.com/2018/02/blog-post.html">Ιστορία χωρίς όνομα</a></b></i></div></div><div style="text-align: right;"><div><div style="text-align: left;"><a href="#"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Φλόγα και Άνεμος</i></b></span></a></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span></div><div style="text-align: right;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/h3dbBzgUFa4" width="320" youtube-src-id="h3dbBzgUFa4"></iframe>\</div></div></div><span style="font-size: large;"></span></div><p></p><p></p><p><br /><br /><b><span style="font-family: georgia; font-size: medium;">Στοιχεία Βιβλίου:<br />Τίτλος: Η δίκη που άλλαξε τον κόσμο<br />Συγγραφέας : Στέφανος Δάνδολος<br />Εκδ.: Ψυχογιός<br />Βραβείο: ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΟΙΝΟΥ ATHENS VOICE 2021<br />Ημερ.Εκδ.: 11 Νοεμβρίου 2021<br />Σελ.: 440<br /></span></b><br /></p><div style="text-align: right;"><b style="font-family: georgia; font-size: x-large;"><i>Δήμητρα Κωλέτη</i></b></div><p></p>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3055374941843515080.post-73798436050627305802022-04-17T19:54:00.006+03:002022-06-05T16:46:37.458+03:00Ούτε η μάνα μου- Έφη Καγξίδου & Λίνα Σπεντζάρη<p><span></span></p><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhFpumCCvx9zVBpgDXjd3d9s8QptxDeXo-IgakcjHE4FriNW4sG7UTnebT4BDmf7I3rRpLtWLkQaHAcKiSVrMgZfACy6Y00NXkuYeXWBNU8FgxAnv1wUqh5X_lNtl0SrPjUIpnPjRHgsyyZH9CexI_Hg2JjUDqQ57z9c-SCBfi3JscOD0xf1nDhZtS/s1008/Webp.net-gifmaker%20(3).gif" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1008" data-original-width="477" height="726" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhFpumCCvx9zVBpgDXjd3d9s8QptxDeXo-IgakcjHE4FriNW4sG7UTnebT4BDmf7I3rRpLtWLkQaHAcKiSVrMgZfACy6Y00NXkuYeXWBNU8FgxAnv1wUqh5X_lNtl0SrPjUIpnPjRHgsyyZH9CexI_Hg2JjUDqQ57z9c-SCBfi3JscOD0xf1nDhZtS/w364-h726/Webp.net-gifmaker%20(3).gif" width="364" /></a></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Στο<i><b> «Ούτε η μάνα μου»</b></i> των <b><i>Έφη Καγξίδου</i></b> και <b><i>Λίνα Σπεντζάρη</i></b> που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις <b><i>ΕΞΗ </i></b>συναντάμε μια αληθινή ιστορία γεμάτη ανατροπές, αισθήματα και ήρωες που σε οδηγούν στο ταξίδι της δικής τους πορείας ζωής, ένα ταξίδι κακοτράχαλο με πολλά σκαμπανεβάσματα και συγκινήσεις μέχρι να οδηγηθούμε, εν τέλει, στο λυτρωτικό του φινάλε.</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Ούτε η μάνα μου, ένας τίτλος παράπονο για τον κεντρικό ήρωα, τον καπετάν-Γιώργη που την κρισιμότερη στιγμή της ζωής του ούτε η μάνα του δεν πίστεψε τα λεγόμενά του με αποτέλεσμα να ανατραπούν τα μέχρι τότε κεκτημένα του.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> 1920 και η Μοίρα στήνει τα δικά της καρτέρια. Μια δολοφονία, ένας όχλος που με συνοπτικές διαδικασίες βρίσκει το θύτη και τον καταδικάζει και μια μάνα που δεν ακούει την ψυχή και την αλήθεια του ίδιου της του παιδιού, αναγκάζουν τον Γιώργη να εγκαταλείψει το νησί, τη γυναίκα και το παιδί του με το στίγμα του φονιά να έχει αγκιστρωθεί απάνω του. Η οδύσσεια του μόλις ξεκινά...</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Χίος και έπειτα Βουρλά της Μικράς Ασίας, εκεί που μια νέα αγάπη θα τον βγάλει από την μοναχικότητα χωρίς όμως να ξεκλειδώσει το μπαούλο των μυστικών του παρελθόντος. Η Πάτρα, με τα γαλάζια μάτια θα τον ταξιδέψει στη θάλασσα της συντροφικότητας, της εμπιστοσύνης, της αγάπης. Το 1922 όμως όλο και πλησιάζει με τις στάχτες της Καταστροφής να κάνουν τον Γιώργη και τη νέα οικογένειά του πρόσφυγες σε μια Ελλάδα που η Ιστορία θα του βάλει πολλές ακόμα τρικλοποδιές...</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Το <b><i>«Ούτε η μάνα μου»</i></b> είναι ένα καλογραμμένο κείμενο με όμορφο λεξιλόγιο και καλολογικά στοιχεία. Μια όμορφη εικόνα: <i>Τα στέφανα τα άλλαξε η πανσέληνος. Καλεσμένοι τα δελφίνια, οι σειρήνες, οι Νηρηίδες, τα ξωτικά, οι νεράιδες του νερού.... Μάρτυρες τ' αστέρια που απόψε ήταν όλα στον ουρανό. Δεν έλειπε κανένα. Ο ύπνος τους σκέπασε με το σεντόνι του τα χαράματα. Δεν ήθελαν να κοιμηθούν. Τους νανούρισαν τα κύματα με το τραγούδι των παφλασμών τους. Στη σιγαλιά η αγάπη ξαγρυπνούσε στο κρεβάτι. Άγιαζε τα κορμιά.</i> (σελ.183)<span><a name='more'></a></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Οι περιγραφές που αναφέρονται στην καταστροφή των Βουρλών καθώς και στον ξεριζωμό του ελληνισμού από τις πατρογονικές εστίες είναι από τα πιο έντονα και φορτισμένα συναισθηματικά σημεία του κειμένου. Η θυσία του Τουρκόπουλου στην προκυμαία συγκινητική και πανανθρώπινη! Πολύ ενδιαφέρουσες και οι ιστορίες των συγγενικών προσώπων του ζευγαριού που ως πρόσφυγες κουβαλούσαν ιστορίες που ξεπερνούν σε δύναμη και πόνο κάθε φαντασία και συγκεκριμένα της Βασιλείας με την απρόσμενη συνάντηση τη δεκαετία του '50 να με συγκινεί βαθιά...</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Έχω την αίσθηση ότι κάποια κεφάλαια, ειδικά αυτά που χρονικά τοποθετούνται στην Κατοχή και στον Εμφύλιο, θα έπρεπε να είχαν παραλειφθεί καθώς ο ήρωας και η εξέλιξη του βασικού ζητήματος που διαπραγματεύεται η ιστορία του βιβλίου σ’ αυτά τα σημεία είναι στάσιμη με τις συγγραφείς να αναλώνονται σε λεπτομέρειες που δεν εξυπηρετούν τη πλοκή.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Διαβάστε το <b><i>«ΟΥΤΕ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ»</i></b>!</span></div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"> Στις σελίδες του, συναισθήματα και ένας ήρωας που η στάση ζωής του διδάσκει θα σας κρατήσουν ξεχωριστή συντροφιά...</span></div><div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><br /></span><div><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Βαθμολογία 5/5</i></b></span></div></div><div><p><span style="font-size: large;"><a href="https://biblioanafores.blogspot.com/p/blog-page.html"><b><i><span style="font-family: georgia;">Βιογραφία Συγγραφέως</span></i></b></a><br /></span></p><p></p><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia;"><b>Στοιχεία Βιβλίου:</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia;"><b>Τίτλος: Ούτε η μάνα μου</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia;"><b>Συγγραφείς: Έφη Καγξίδου & Λίνα Σπεντζάρη</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia;"><b>Εκδ.: ΕΞΗ</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia;"><b>Ημερ.Εκδ.: 2015</b></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: georgia;"><b>Σελ.: 471 </b></span></div><p></p><span style="font-family: georgia; font-size: large;"><b><i>Δήμητρα Κωλέτη </i></b></span><div style="text-align: right;"><br /></div><p></p></div>Δήμητρα Κωλέτηhttp://www.blogger.com/profile/03637784994802712714noreply@blogger.com0