Τα φύλλα στο ημερολόγιο όλο και γυρνούν... οι μήνες διαδέχονται ο ένας τον άλλο μέσα στον χρόνο, με τον Δεκέμβρη να καρτερά περισσότερο από όλους την σειρά του! Κι εκείνος σαν να θέλει να μας δείξει την αξία του, σαν να θέλει να μας δελεάσει, μας χαρίζει την ομορφότερη γιορτή του χρόνου! Μας χαρίζει τα Χριστούγεννα και την ζεστή ατμόσφαιρά που αυτά αποπνέουν... Μας χαρίζει φως, μυρωδιές, στιγμές συντροφικότητας, μας χαρίζει την χρυσόσκονη του παραμυθιού που μας γυρίζει, εμάς τους μεγαλύτερους, πίσω στα χρόνια της παιδικής μας αθωότητας...
Το ημερολόγιο αλλάζει μήνες, αλλάζει εποχές... Η Άνοιξη δίνει την σκυτάλη στο Καλοκαίρι κι αυτό με την σειρά του στο ανεμοδαρμένο Φθινόπωρο, στην εποχή που τα αποδημητικά πουλιά αφήνουν τις χώρες που Αυτός επισκέπτεται ενώ εκείνα κυριευμένα από το ένστικτο της επιβίωσης αρχίζουν το ταξίδι της αναζήτησης θερμότερων περιοχών. Τα χελιδόνια φεύγουν και το φευγιό τους αυτό γίνεται για την Γιολάντα Τσορώνη-Γεωργιάδη αφετηρία για να ξεκινήσει την αφήγηση του νέου της βιβλίο, του «Ο Μέγας ΜελοΜακάρων που μελοΚαμάρωνε», στις σελίδες του οποίο το κεντρικό μήνυμα ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΙΡΑΣΜΑ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ αγγίζει τις ψυχές των μικρών αναγνωστών, και όχι μόνο!, ενώ παράλληλα δίνει στα Χριστούγεννα την ουσιώδη διάστασή τους.
Τα χελιδόνια φεύγουν, λίγο πριν φύγουν όμως οι φίλοι τους τα σπουργίτια τα παρακαλούν λυπημένα να μείνουν για να περάσουν μαζί τα Χριστούγεννα και να μοιράσουν Αγάπη. Τα χελιδόνια απ'την μια τους εξηγούν πως είναι αδύνατον να μείνουν: δεν μπορούν να ζήσουν στο κρύο, δεν θα καταφέρουν να βρουν την τροφή που θα τους κρατήσει στην ζωή, ενώ απ'την άλλη τα λόγια των φίλων τους των σπουργιτιών τους γεννούν πολλά ερωτήματα: «Μα τι τέλος πάντων είναι αυτά τα Χριστούγεννα...;», και «Πώς γίνεται να μοιράσουμε Αγάπη;», αλήθεια «Μοιράζεται τάχα η Αγάπη...;¨», ερωτήματα που θα μείνουν αναπάντητα καθώς ο αρχηγός του σμήνους τα καλεί να φύγουν. Και τα χελιδόνια... φεύγουν.
