Το προξενιό της Ιουλίας του Γιώργη Σ. Πολίτη ετοιμάζεται να δραματοποιηθεί για την τηλεόραση του Alpha και πριν την προβολή του το επέλεξα για ανάγνωση. Πρόκειται λοιπόν για ένα κοινωνικοπολιτικό μυθιστόρημα γεμάτο ανατροπές και με γραφή καλοδουλεμένη, λιτή και αιχμηρή που κατορθώνει να μεταφέρει τον αναγνώστη στο χώρο και στο χρόνο κοινωνώντας μας, εκτός από την μυθοπλασία, το κλίμα και την ηθογραφία της μετεμφυλιακής Ελλάδας.
Έτσι μεταφερόμαστε στην Ελλάδα του '50 εκεί που η κεντρική ηρωίδα, η Ιουλίτσα, όπως χαρακτηριστικά την προσφωνεί ο συγγραφέας θέλοντας να τονίσει τον άβουλο χαρακτήρα της και ίσως την θέση της γυναίκας εκείνης της εποχής, περνά μέσα στις φυλακές Αβέρωφ τις τελευταίες της ημέρες πριν την εκτέλεση της θανατικής ποινής που της έχει επιβληθεί καθώς καταδικάστηκε για το φόνο του άντρα και της μικρής τους κόρης. Μια νεαρή δημοσιογράφος, η Αλεξάνδρα, θέλει να της πάρει συνέντευξη και να την κάνει να μιλήσει επιτέλους, μιας και η Ιουλίτσα δεν έχει μιλήσει σε κανέναν για τα γεγονότα που στιγμάτισαν τη ζωή της και την οδηγούν σε έξι μέρες στο θάνατο. Η συζυγοκτόνος ζει στο δικό της παρανοϊκό σύμπαν, στο σκοτεινό λαβύρινθο των σκέψεών της, μέσα στη σιωπή και την παραίτηση.
