Φράσεις & Αποσπάσματα με...νόημα!

49ο

• Τον έρωτα φοβάμαι , που έχει αιώνια βεντέτα με τις ανθρώπινες ψυχές και όποτε  τις βρει ευάλωτες  τις πληγώνει.

''Κλειδωμένο συρτάρι''
Πασχαλία Τρυλού

48ο

• Στον έρωτα ανακαλύπτουμε ποιοι θέλουμε να είμαστε. Στον πόλεμο ανακαλύπτουμε ποιοι είμαστε πραγματικά.

''Το Αηδόνι''

Kristin Hannah

47o

• Τίποτα δεν είναι πιο περίπλοκο από τον ανθρώπινο εγκέφαλο... ένα κιλό υγρό είναι μέσα στο οποίο περιστρέφονται σύμπαντα ολόκληρα

''Όλο το φως που δεν μπορούμε να δούμε''
A.Doerr

46ο

• Τίποτα δεν είναι μάταιο. Στη ζωή δεν φτάνουμε πουθενά, μόνο περπατάμε.

''Κόρη της μοίρας''

Ιζαμπέλ Αλιέντε

45ο 

• Άμα σκαρφαλώσεις σε μια κορυφή θα αντικρίσεις άλλη ψιλότερη. Όμως ποτέ μην πεις τούτο το ύψος μου αρκεί και ποτέ ότι δε μου αρκεί. Τράβα τον δρόμο σου κα μη βάνεις όρια. Μήτε πίσω, μήτε μπρος. Γιατί το απρόσμενο σε καρτερά ολούθε.
•  Μια φράση ενός βιβλίου, μια εμπειρία και πόσο μάλλον ένας άνθρωπος ενδέχεται να επηρεάσουν τη ζωή κάποιου και να της αλλάξουν ρότα.
• Δεν υπάρχει σήμερα χωρίς χθες και αντίστροφα. Κι αν ξεχνάς εσύ το παρελθόν σου και δεν χρησιμοποιείς τις πέτρες του, το θυμούνται άλλοι, ξεδιαλέγοντας ή παραχαράζοντάς το, και κτίζουν καταπώς τους βολεύει. Και πια μόνο ετούτο το κτίσμα φανερώνεται στα μάτια του κόσμου, μα μ’ έναν τρόπο και στα δικά σου.
• Κι όταν λες δε συμμετέχω, είναι παρούσα η απουσία σου. Ανεξαρτήτως εάν θα αποβεί σε καλό ή σε κακό.
• Κάθε άνθρωπος, είτε το κατέχει είτε όχι, κουβαλά απάνω του ιστορία  χιλιετιών. Γνωρίζοντας την, ανακαλύπτει συγχρόνως και τον εαυτό του.
• Ακόμα και μια πέτρα μπορεί να γίνει δάσκαλος σου. Αρκεί να σκύψεις και να την αφουγκραστείς.
• Δεν υπάρχει νέο δίχως το παλιό, ούτε το αντίθετο. Κι όταν το νέο επιδιώκει να ξεχωρίσει παντελώς και βίαια απ’ το παλιό, αποκόβονται οι σάρκες του, αιμορραγεί και χάνει τη δύναμη του.
• Κοιτάς μπροστά όταν δεν ξεχνάς από πού έρχεσαι.

''σέρρα: η ψυχή του Πόντου''

Γιάννης Καλπούζος

44ο

• Πότε δεν μπορείς να ξέρεις αν αυτά που έζησες είναι τα χειρότερα. Από μια άποψη καλύτερα. Αυτό που κρατάει τον άνθρωπο στη ζωή είναι η ελπίδα. Κι αυτό που συντηρεί την ελπίδα είναι η άγνοια. Μπορεί να ακούγεται μοιρολατρικο,αλλά είναι αλήθεια. Ποτέ δεν ξέρουμε τι χαρές και τι λύπες μάς περιμένουν στο μέλλον. Ξέρουμε ότι θα έρθουν, αλλά δεν ξέρουμε ούτε ποιες ούτε πόσο μεγάλες θα είναι. Αυτή η άγνοια συντηρεί την προσμονή, αυτή η προσμονή την ελπίδα κι αυτή με την σειρά της τον ίδιο τον άνθρωπο.
• Ο άνθρωπος είναι ζώο της συνήθειας

''Το αστρολούλουδο του Βοσπόρου''

Θοδωρής Παπθεοδώρου

43o 

• Έτσι είναι η ζωή, ένα ξόδεμα διάρκειας. Κόσμος περνά και κόσμος φεύγει,παρέες, γνωστοί, σχέσεις, επικοινωνίες, ομάδες κι όμως, όταν έρθουν τα δύσκολα,δυο τρεις άνθρωποι όλοι κι όλοι έχουν σημασία, αυτοί που στέκονται δίπλα σου στα δύσκολα κι αυτοί που καίγεσαι να σταθείς κοντά τους.
  
  
  "Zωές του ανέμου"
  Θοδωρής Παπαθεοδώρου

42ο

• Γιατί καμιά χώρα δεν μένει υπόδουλη για πολύ. Κανένας λαός δεν υποτάσσεται για πάντα. Η ελευθερία δεν είναι πολυτέλεια, είναι αυτοσκοπό,και ως τέτοιος, δεν ξεχνιέται ποτέ. Τι κι αν περνούν μερικά χρόνια,μερικοί αιώνες... Η αδικία δεν σβήνεται εύκολα, κληροδοτειται από γενιά σε γενιά και βαραίνει τους νέους σαν χρέος που πρέπει να πληρωθεί. Οι νέοι θα επιλέξουν αν θα αγωνιστούν για την ελευθερία, αν θα αλλάξουν τον κόσμο ή αν θα λησμονηθούν από την Ιστορία.
• H Ελλάδα ήταν πάντα μια καλή πατρίδα για του προδότες, ειδικά για αυτούς που αυτοαποκαλούνται πατριώτες.
• Αυτό το ον -με νοημοσύνη ανώτερη των άλλων, καθώς έλεγε- ήταν και παραμένει ανίκανο να διαχειριστεί την να εξουσία.  δηλαδή τη δύναμη που η μητέρα φύση παραχωρεί μόνο στον αρχηγό μιας αγέλης και μόνο για έναν λόγο για να την προστατεύει από τους εχθρούς που την περιβάλουν. Όταν αυτή η εξουσία στρέφεται εναντίον αυτών που κανονικά έπρεπε να προστατεύει τότε γίνεται κατάρα, κατακυριεύει όσους την έχουν ασπαστεί και τους καταδικάζει να βασανίζουν και να βασανίζονται.
• ….Δεν άλλαξε ποτέ ο κόσμος. Ίδιος ήταν πάντα. Ποτέ καλύτερος, ποτέ χειρότερος. Ένας κύκλος αέναος και αμετάβλητος. Μόνο που κάποιοι έσπαγαν τον δικό τους κύκλο ψάχνοντας για τον έρωτα. Αυτό ήταν πάντα το μόνο μυστικό. Να κάνεις την υπέρβαση για να βρεις τον έρωτα. Τον έρωτα που σαν χαμένος θησαυρός σε περιμένει σ’ένα κρυμμένο σεντούκι. Σαν το ανοίξεις δε θα βρεις ούτε χρυσά νομίσματα, ούτε σμαραγδένια βραχιόλια. Δυο μάτια θα βρεις.Δυο μάτια που θα σε κοιτάξουν πριν κλείσεις τα δικά σου μάτια και θα σου πουν: «Άξιζε η ζωή».
  
  
  "Το μυστικό του Λεβάντε"
  Στέφανος Λίβος

41ο

• Περίεργο και αυτό το πράγμα με τις καρδιές. Όταν είναι άδειες ζυγίζουν τόνους ολάκερους, κι όποτε γεμίζουν με ευτυχία, μοιάζουν ανάλαφρες όσο ένα φτερό.

"Μια ανάσα μακριά"
Μαίρη Κωνσταντούρου

4οο

• …η ελευθερία είναι το σημαντικότερο αγαθό του ανθρώπου και το να μην την ασκεί, όταν είναι εφικτό να την ασκεί, είναι κάτι που ο Θεός δεν μπορεί να μας το ζητήσει. Το να αποποιηθεί κάποιος την ελευθερία του αποτελεί πράγματι τρομερή αμαρτία, σχεδόν προσβολή προς τον Θεό.
  ….δεν υπάρχει πια τίποτα να πιστέψει κανείς…. Το μόνο που αξίζει τον κόπο είναι να στρατευτείς στην φυλή που εσύ ο ίδιος έχεις ελεύθερα επιλέξει…. το μοναδικό που σου μένει, το μοναδικό που πραγματικά σου ανήκει, είναι η ελευθέρια της επιλογής.

"Αιρετικοί"

Leonardo Padura

39ο

• Κάποια μεγέθη στην ζωή μας είναι ασύγκριτα τελικά. Πως να εκτιμήσεις την ευτυχία, αν δεν την χάσεις; Πώς να εκτιμήσεις την χαρά, αν δεν την πονέσεις, την ελευθερία, αν δε σκλαβωθείς, και την ζωή, αν δε φτάσεις λίγο πριν το θάνατο;

''Αντίο φιλενάδα''

Πένυ Παπαδάκη

38o

• "Το ιδανικό,....., δεν υπάρχει πουθενά. Ούτε καν στη φύση. Τα πάντα πορεύονται με τις ελλείψεις και τις αδυναμίες τους. Κανείς δεν θα μπορούσε να επιζήσει, έτσι και αλλιώς, ζώντας σε έναν τέλεια φτιαγμένο κόσμο, όπου θα περιτριγυριζοταν από τελειους ανθρώπους. Όσο πιο καλά δομημένο είναι το σύστημα μιας κοινωνίας τόσο πιο πολύ δυστυχουν οι άνθρωποι. Οι ατέλειες που υπάρχουν παντού γύρω μας είναι που δίνουν αξία στην ύπαρξη μας "

''Oγκρέσα''

Κώστας Κρομμύδας

37ο

• Τη λάσπη της γης, ακόμα και τις ακαθαρσίες μπορείς να τα πλύνεις και να φύγουν. Η λάσπη όμως που έχουν οι άνθρωποι στην ψυχή, όσο και να την πλύνεις, όσο και να την καθαρίσεις, δεν φεύγει ποτέ. Μένει εκεί. Ένα άσβεστο στίγμα.

''Η εξομολόγηση''

Σπύρος Πετρουλάκης

360

• Κατάλαβα ότι όλοι πρέπει να είναι προετοιμασμένοι, να μαθαίνουν από το παρελθόν, να διδάσκονται και να επαγρυπνούν. Να επαγρυπνούν και να ελπίζουν. Να ελπίζουν στην αγάπη. Γιατί ο πόλεμος δεν είναι τίποτε άλλο από το τέλος της αγάπης. Όταν οι άνθρωποι παύουν να αγαπούν τότε έρχεται ο πόλεμος με όλα όσα φέρνει μαζί του. Και ο πόλεμος δεν είναι έργο του Θεού, είναι έργο ανθρώπων που έχασαν την αγάπη και έπαψαν να είναι άνθρωποι.

''Το διώροφο της Τσιμισκή"

Γιώτα Φώτου

35ο

• Όταν η ζωή κυλάει ευτυχισμένη, οι μέρες διαβαίνουν τόσο απαρατήρητες, που αν καμιά φορά τις αθροίσουμε, απομένουμε στοχαστικοί μπροστά στον αναπάντεχα μεγάλο αριθμό τους.

"Η μεγάλη χίμαιρα"

Μ.Καραγάτσης

34ο

• Ο άνθρωπος δεν έχει ανεξάντλητες δυνάμεις. Όταν τις χρειάζεται για έναν σκοπό, πρέπει να ξέρει να τις κουμαντάρει.
• ... ανακαλύψανε τη μεγάλη δύναμη που κρύβουν μέσα τους. Κι η δύναμη αυτή μιαν αιμοδότρα πηγή έχει: την ενότητα.

''Ηλέκτρα''
Διδώ Σωτηρίου

33ο

• .... ό,τι και να σε πει ο άλλος για να σε πληγώσει, στην ουσία δε θίγει εσένα. Το μόνο που πετυχαίνει είναι να δείξει πόσο φτωχός είναι ο ίδιος μέσα του.
• ....πιστεύω ότι υπάρχει μόνο ένα είδος ανθρώπων: Άνθρωποι

"Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια"

Harper Lee

320

• Ποτάμι η ζωή, άλλοτε ήσυχο, άλλοτε αγριεμένο. Αν ήσουν τυχερός μπορούσες να το περάσεις αλώβητος, ίσως με κάποιες μικρές εκδορές στο σώμα σου. Κι αν σε βύθιζε, πάλι μπορούσες να παλέψεις και να ξαναβγείς στην επιφάνεια. Όφειλες να παλέψεις. Δεν θα έπρεπε να αφηνόσουν να σε παρασύρει το ρέμa
• Τι κι αν κάποιων ανθρώπων έχουν τσαλακωθεί τα φτερά τους; Ποιος λέει ότι δεν θα μπορούσαν να τα τινάξουν περήφανα και με μία αέρινη κίνηση να ξαναβρούν τη δύναμη να πετάξουν;

''Τα τσαλακωμένα φτερά της πεταλούδας''

Έλενα Μακρυγιάννη-Βρυωνίδου

31ο

• ... για να έχεις μέλλον πρέπει να εγκαταλείψεις την ελπίδα ότι θα μπορέσεις να αλλάξεις το παρελθόν.

"Το φως ανάσα στους ωκεανούς"

M.L. Stedman

3οο

• ..... Να φοβάσαι τη μέρα που θα πάψουν οι βομβαρδισμοί, μόλο που θα υπάρχουν ακόμα βομβαρδιστικές, γιατί η κάθε μπόμπα είναι μια απόδειξη πως δε πέθανε το πνεύμα. Να φοβάσαι και τη μέρα που θα σταματήσουν και οι απεργίες, μόλο που θα υπάρχουν ακόμα οι μεγάλοι ιδιοκτήτες -γιατί η κάθε μικροαπεργία που χτυπιέται είναι μια απόδειξη πως έγινε το βήμα. Πρέπει και αυτό να ξέρεις -να φοβάσαι τη μέρα που ο Συνειδητός Άνθρωπος θα πάψει να αγωνίζεται και να πεθαίνει για μια ιδέα, γιατί αυτή και μόνο η ιδιότητα είναι το θεμέλιο του Ανθρώπινου Συνειδητού, κι αυτή και μόνο η ιδιότητα κάνει να είναι ο άνθρωπος ένα ον ξεχωριστό μέσα στο σύμπαν.  

"Τα σταφύλια της οργής"

John Steinbeck

29ο

• Το παρελθόν ξυπνάει την μνήμη για να βασανίζει..... τίποτα δεν φέρνει πίσω αληθινά.
• ..... η ζωή είναι ασυνορη θα τραβήξει τον δρόμο της, όσους θεούς και αν παρακαλέσουμε  μήπως και αλλάξει πορεία  
• Πόσο αντίθετα έχουν φτιάξει οι θεοί τους ανθρώπους. Πόσο διαφορετικά είναι οι ψυχές τους δομημένες. Η μια πλευρά τους γεμάτη προσόντα, αρετές, χαρίσματα, ταλέντα και η άλλη φτιαγμένη από εμπάθεια, κακιά, μισαλλοδοξία,μίσος, μοχθηρία, θυμό, έχθρα. Διττές υπάρξεις φοβικές, που παλεύουν να βρουν την εσωτερική τους ισορροπία. Και η ζωή πάντα ζητά από τους θνητούς να καταθέτουν τις δυνάμεις τους και τις ψυχές τους στο βωμό της. Τίποτα δεν τους χαρίζει, τους δίνει για λίγο δύναμη,εξουσία,επιρροή,κύρος, μα ποτέ δεν τους τ 'αφήνει για πάντα, όλα της ανήκουν. 

"Λιπεσάνορες"

Δημήτρης Βαρβαρήγος

28o 

• «Σε τίποτα δεν χρησιμεύει όλη η γεωγραφία, η τριγωνομετρία ή η αριθμητική αν δεν μάθεις να σκέφτεσαι μόνος σου. Και αυτό σε κανένα σχολείο δε σ’ το μαθαίνουν. Δεν είναι στο πρόγραμμα.»

"Μαρίνα"

Carlos Ruiz-Zafon

27ο

• Τα βιβλία είναι καθρέφτες. Σ'αυτά βλέπει  κανείς μόνο ό,τι κουβαλάει μέσα του.
• Οι πόλεμοι δεν έχουν μνήμη και κανείς δεν τολμάει να τους καταλάβει μέχρι που πια δεν απομένουν φωνές για να πουν τι συνέβη, μέχρι που φτάνει η στιγμή που δεν τους αναγνωρίζει πια κανείς και τότε επιστρέφουν με άλλη όψη κι όνομα για να καταβροχθίσουν ό,τι άφησαν πίσω.

"Η σκιά του ανέμου"

Carlos Ruiz-Zafon

26ο

• ποιος παίρνει όμως στα σοβαρά τη μοίρα; Κανείς μέχρι που θα 'ρθει η στιγμή και θα χτυπήσει το μάνταλο της πόρτα της σου, και τότε σκιάζεσαι και μετανοείς γιατί την είχες λησμονήσει, γιατί ξεχάστηκες σαν το παιδί στη στέρνα παίζοντας με τους λογισμούς σου, που είναι χάρτινο καράβι στο νερό και νομίζεις πως είσαι εσύ ο καπετάνιος και τα κανονίζεις όλα.....
  Κι όμως κάποιος χτυπάει το μάνταλο και τότε σκέφτεσαι πως άργησες, πως ξεχάστηκες, σαν τάχα να μην ήταν όλα γραμμένα, σαν....

"Στη σκιά της πεταλούδας"

Ισίδωρος Ζουργός

25ο

• Η ζωή διαλέγει πάντα πρώτη για μας, μας δένει στους δρόμος χειροπόδαρα. Η ανάγκη βιτσίζει τα άλογα κι εμείς σερνόμαστε με την πλάτη γυμνή πάνω στην άσφαλτο.
• Τι είναι εκείνες οι σκέψεις στην πίσσα της νύχτας, οι τύψεις, οι αιθερόφωνες ενοχές; Ένα τίποτα είναι μπροστά στη δύναμη της νέας μέρας που ξημερώνει. Η νέα μέρα είναι λήθη και ζωή.
• ...η κάθε παράβαση των κανόνων δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ξέσπασμα της εσωτερικής μας ελευθερίας. Η μοιχεία, το έγκλημα, η οδική παράβαση, το σκουπίδι σ'ένα καθαρό πεζοδρόμιο δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι αφροί της ψυχής, όταν εκείνη είναι ταραγμένη, γιατί η κάθε μέρα είναι προπέλα που γυρνάει ακατάπαυστα και την βασανίζει όπως τα νερά της θάλασσας.
• Η ζωή υπάρχει μόνο μια φορά, ύστερα διακτινίζεται στην αιωνιότητα. Τίποτε δεν είναι περιττό και ανώφελο, πεθαίνουν μόνο τα ευτελή και τα χωμάτινα πίστεψέ το! Όλη μας τη ζωή δουλεύουμε για ένα ουράνιο σχέδιο, για ένα άγνωστο πεπρωμένο, είμαστε οι μέλισσες του αοράτου.

"Ανεμώλα"

Ισίδωρος Ζουργός

24ο

• Κάποιες φορές η κοινωνική κατακραυγή είναι ο μεγαλύτερος φονιάς και εκείνη πρέπει να καταδικάζεται και όχι οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι είναι πιόνια ενός συστήματος που δεν έχει συναισθήματα παρά μόνο νόμους που τιμωρούν. Και μετά είσαι σταμπαρισμένος εφ' όρους ζωής. 

''Το φιλί του δράκου''

Χ.Δημουλίδου

23ο

• Η αρρώστια της γης είναι οι άνθρωποι που προσπαθούν να επιβάλλουν τις ιδέες και τις απόψεις τους σε κάποια θέματα που άλλοι μεν είναι αντίθετοι από την γνώση που κατέχουν, κι άλλοι από την αμάθεια που τους διακατέχει.
• Οι άνθρωποι είναι πλάσματα ατελή, κανένα απόλυτο δεν υπάρχει γι'αυτούς. Όταν κάποιοι απαιτούν το απόλυτο κριτήριο για το βίο τους δεν κάνουν άλλο από το να καταδικάζουν τον εαυτό τους να ζει στην αγωνία.
• ....οι άνθρωποι σέβονται αληθινά μόνο τον φόβο.

"Υπατία"

Δημήτρης Βαρβαρήγος

22o

• "...Μπορούν να σε κάνουν να πεις οτιδήποτε -οτιδήποτε-, αλλά δεν μπορούν να σε κάνουν να το πιστέψεις. Δεν μπορούν να μπουν μέσα σου"
  "Όχι" είπε αυτός με ελπίδα. "Όχι,έτσι είναι δεν μπορούν να μπουν μέσα μας. Αν μπορούμε να νιώσουμε πως αξίζει να παραμείνουμε άνθρωποι ακόμα και αν αυτό δεν έχει κανένα αποτέλεσμα, τότε τους έχουμε ΝΙΚΗΣΕΙ"

"1984:Ο μεγάλος αδερφός"

G.Orwell

21o

• Μέλλον! Τι απροσδιόριστη λέξη. Δεν μπορείς να την ανιχνεύσεις, να την ψηλαφίσεις να της δώσεις περιεχόμενο. Αλήθεια ποιος μπόρεσε να το κάνει ποτέ αυτό;

"Σμύρνη συγγνώμη"

Θεόδωρος Ι.Δεύτος

20o

• Ένα δώρο! Ναι, η ζωή είναι ένα θείο δώρο που δεν εκτιμάμε όπως πρέπει. Ένα δώρο που μπορούν να μας το αφαιρέσουν εύκολα, δε μας ανήκει ουσιαστικά. Το δεχόμαστε χωρίς ερωτηματικά, χωρίς ευχαριστώ, χωρίς αναγνώριση για το θαύμα που μας χαρίστηκε, μέχρι... κάτι τέτοιο να συμβεί και να καταλάβουμε πως ποτέ δε μας ανήκε ολοκληρωτικά. Άλλος κινεί τα νήματα, μια αόρατη, ουράνια δύναμη που αμφισβητούμε με αλαζονεία.

"Πίσω απ'τον καθρέφτη"

Άννα-Νικόλ Μανιάτη

19o

• "Ποίος φταίει για τον Εμφύλιο;"
  "Μίλησαν πολύ. Άλλοι έτσι και άλλοι αλλιώς. Δε φελά σε τίποτα να τα πω και εγώ. Εμείς οι αριστεροί ξέρουμε ότι μας ανάγκασαν να βγούμε στο βουνό. Οι δεξιοί λένε τα δικά τους. Θα τα βρει η Ιστορία όταν έρθει η ώρα......
  Για μένα άλλο είναι το σπουδαίο. Άμα ο άνθρωπος μπει στον πόλεμο γίνεται θηρίο ανήμερο. Λησμονά ότι είναι άνθρωπος απ' όποια μεριά κι αν στέκεται. Όμως ξέρεις πιο 'ναι  χειρότερο κι απ' τον άνθρωπο-αγρίμι στον πόλεμο; Ο άνθρωπος-αγρίμι σε καιρό ειρήνης. Κι έχει κάμποσα αγρίμια γύρω μας.Φαντάσου αυτά τα αγρίμια να βγουν και σε πόλεμο. Η μεγαλύτερη μάχη που χάσαμε είναι ότι δεν αξιωθήκαμε ως κοινωνία να εξαφανίσουμε τ'αγρίμια"

"Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου"

Γ.Καλπούζος

18o

• «Μπράβο ψυχή μου» την παίνεψε. «Στάθηκες γενναία...» Εκείνη την αγκάλιασε ξανά. «Δεν είμαι γενναία, μάνα! Φοβήθηκα πολύ» της ομολόγησε ψιθυριστά. «Κόρη μου, γενναίος δεν είναι όποιος δε φοβάται. Αυτός είναι ατρόμητος και τέτοιοι άνθρωποι είναι ελάχιστοι, αφού είναι στη φύση μας να φοβόμαστε. Γενναίος είναι όποιος φοβάται, μα πολεμά τον φόβο και δεν τον αφήνει να νικήσει» 
• Δεν είχαν καταφέρει να τους αφανίσουν κι όσο περνούσαν οι αναμνήσεις στους απογόνους μέσα από γεύσεις, τραγούδια, ντοπιολαλιές και ευωδιές τόσο θα παραμένουν ολοζώντανες οι παλιές πατρίδες.
• «Κάποιοι ισχυρίζονται πως το μίσος δεν έχει θέση στην καρδιά των Χριστιανών. Όταν όμως έχεις περάσει τόσα, όταν έχεις χάσει τόσα, τότε πρέπει να είσαι Θεός για να μπορέσεις να συγχωρέσεις»

"Το κορίτσι απ' την Σαμψούντα"

Σ.Θεοδωρίδου

17o

• Όταν δεν έχει ακουστεί ποτέ το γέλιο ενός ανθρώπου μην περιμένεις ποτέ από αυτόν καμία άνοιξη......
• ....ποτέ μην προδώσεις την καρδιά σου. το μυαλό και η καρδιά είναι δυο αντίθετα πράγματα που σπάνια συμβιβάζονται μεταξύ τους. Όποιο και να διαλέξεις θα πληρώσεις το αντίστοιχο τίμημα των πράξεων σου. Όμως μια ευτυχισμένη καρδιά είναι χίλιες φορές προτιμότερη από μια ζωή πνιγμένη μέσα στην ανθρώπινη λογική. Η καρδιά είναι βωμός που πάνω του πρέπει να θυσιάζονται τα πάντα ή μάλλον τα πάντα

"Αθηνά:Ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη"

Κ.Καρακάσης

16o

• Ο θάνατος περπατά μαζί σου σε κάθε βήμα. αν τον ξεχάσεις είναι λάθος, γιατί σαν έρθει θα σε βρει απροετοίμαστο. Και να τον μελετάς συνέχεια είναι λάθος, γιατί θα σκοντάφτεις σε κάθε βήμα σου και δε θ' απολαύσεις τη ζωή. Τι πρέπει να κάμνει κανείς; Να τον στοχάζεται κάθε φορά που υψώνεται μέσα του  ο καπνός της περηφάνειας.
• Μη μετανιώνεις για ό,τι έπραξες κι ας κινδύνεψες κι ας βασανίστηκες. Ωσάν δέκα ζωές είναι. Να μετανιώνει εκείνος που δεν μεγαλώνει το βήμα του ούτε ένα πόντο από το συνηθισμένο. Εκείνος που περπατά στα βήματα μυριάδων άλλων.
• Αν η αγάπη του ενός είναι πολύ μεγάλη, ημπορεί να καθρεφτίζεται και στην ψυχή του άλλου. Με κάποιο τρόπο να του γεννά αγάπη .
• Μάταια περιφέρεται ο ουρανός γύρω από τον κόσμο. Πόλη σαν την Κωνσταντινούπολη δε βλέπει πουθενά.......

"Άγιοι και  δαίμονες,εις ταν Πόλιν"

Γ.Καλπούζος

15o

• Κοιτάζοντας κανείς προς τα πίσω, οπλίζεται και μαθαίνει. Κοιτάζει μπροστά και οραματίζεται το μέλλον. Όμως δεν παύει να γράφει και να γράφεται η ζωή του στον παρόντα χρόνο.

"Ιμαρέτ, στη σκιά του ρολογιού"

Γιάννης Καλπούζος

14o

• ".....Δεν υπάρχει χειρότερο. Πάνω στη χαρά, στον εορτασμό της ζωής , να εισβάλει ο θάνατος. Να υπενθυμίζει πως είναι ο μόνος, ο υπέρτατος εξουσιαστής. Ανυπέρβλητος άρχων, αδυσώπητος. Και κυρίως, αναπόφευκτος».

"Και γύρω τους η θάλασσα"

Αφροδήτη Βακάλη

13o

• Τα όνειρα είναι για όλους και δεν κοστίζουν παρά μόνο πόνο ψυχής, άμα δεν πραγματοποιούνται
• Κάνοντας το ταξίδι της ζωής μας, θα κουραστούμε, θα λυγίσουμε, θα πέσουμε, θα σηκωθούμε. Όσες πίκρες, βάσανα, δυστυχίες, φτώχειες, κατατρεγμούς και αν περάσουμε, αρκεί μια στιγμή ευτυχίας, ακόμη και μια μικρή ανάσα , να μας μαλακώνει την καρδιά, να μας κάνει να δούμε πέρα από τον πόνο και να τα ξεχάσουμε όλα. Ευτυχία είναι οι μικρές χαρούμενες στιγμές της ζωής μας, το χαμόγελο, η αγκαλιά των δικών μας ανθρώπων. Η ζωή είναι ωραία και αξίζει να τη ζήσουμε. Δε συμφωνείτε;

"Η γειτονιά των ονείρων"
Ρούλα Σαμαϊλίδου

12o

• Όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι. Όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή θεάτρου και όλοι οι άνθρωποι είναι ηθοποιοί που κάποια στιγμή είναι υποχρεωμένοι να κάνουν την είσοδό τους σκηνή και την έξοδο τους από αυτή. Έλα λοιπόν κάνε την υπόκλιση σου.....

"Τα ηράνθεμα θα ανθίσουν ξανά"

Γ.Πολυράκης 

11o

• Η ζωή μοιάζει με παραμύθι. Μια που το αρχίζεις να το μιλείς, δεν ξέρεις αν θα 'χει δράκους ή πριγκιπόπουλα.

"Το μυστικό ήταν η ζάχαρη"

Τ.Μπάιλα

10o

• Χωρίς τις πληγές δε στρώνει η γνώση 
• Τι είναι αγάπη; Δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη.Στην συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονά και αυτός που συμπονεί. Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει και αυτός που δέχεται. Μα στην αγάπη είναι ένας. Σμίγουν οι δυο και γίνονται ένα. Δεν ξεχωρίζουν. το εγώ και το εσύ αφανίζονται. Αγαπώ θα πει χάνομαι. (Ν.Καζαντζάκης)
• .....η αγάπη διδάσκεται. Όπως και το περπάτημα, όπως και η ομιλία, όπως και το ποδήλατο ας πούμε, όπως αμέτρητα άλλα. 

"Αγαπώ θα πει χάνομαι"

Ρ.Ρώσση-Ζαΐρη

9o

• Γιατί και η ζωή ταμιευτήριο είναι. Άμα καταθέσεις καημό, θα αναλάβεις καημό. Και μάλιστα με τόκο. Άμα όμως καταθέσεις ελπίδα και ομορφιά και χαμόγελο θα τα πάρεις αβγατισμένα. 

"Ουρανόπετρα"

Γ.Καλπούζος

8o

• Κανείς δεν ξεφεύγει από το παρελθόν. Βρίσκεται πάντα πίσω μας και ορίζει τα βήματά μας.

"Οι κόρες του νερού"

Φ.Λαπατά

7o

• Σύμπτωση είναι το χέρι του Θεού, όταν ο ίδιος επιθυμεί να μείνει ανώνυμος
• Η ζωή τελικά είναι μια ανατριχίλα που φεύγει γρήγορα.
• Η ζωή βρίσκεται αλλού. Όχι στα γεγονότα αλλά στο πως έχουν βιωθεί τα γεγονότα.

" Η ξυπόλητη των Αθηνών"

Φ.Λαπατά

6o

• "Αν με ρωτούσε κάποτε ο θεός τι έκανα κάτω στη γη, θα του απαντούσα: "Τόλμησα"

"Τερέζα"

Φρέντυ Γερμανός

5o

• Θέλει λέει να 'ναι λεύτερος. Σκοτώστε τον!
• .... πυροβάτης(είναι) και κάθε τίμιος άνθρωπος στην κόλαση ετούτη που τη λένε ζωή.
• Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν άνθρωποι που κουβαλούν ιδέες, και αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλά.
• -Ε κακομοίρη άνθρωπε μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα και εσύ βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις, το μαθαίνεις όμως την ώρα που πεθαίνεις μα είναι πια πολύ αργά. Ας ανασκουμπωθούμε εμείς που το ξέρουμε , ας σύρουμε μια φωνή μπορεί να μας ακούσουν.

• -Οδήγαμε.

-Εγώ; Μα δεν είσαι παντοδύναμος Κύριε;
-Είμαι μα με την βοήθεια του ανθρώπου, χωρίς εσένα απάνω στη γης ετούτη, που εγώ την έφτιασα,δύσκολα περπατώ, σκοντάφτω,σκοντάφτω στις πέτρες,στις εκκλησίες, στους ανθρώπους.

• ...δέντρο είναι ο κόσμος, έρχεται καιρός και παραθρασεύουν τα κλαδιά που δεν κάνουν καρπό και τρώνε άδικα το δέντρο, μα ας αφήσουμε ο Θεός αυτός να το κλαδέψει. 
• Η καρδιά του ανθρώπου είναι ένα κουβάρι κάμπιες* φύσηξε Χριστέ μου να γίνουν πεταλούδες!
• Η λευτεριά δεν είναι παντοδύναμη, δεν είναι αθάνατη. Είναι και αυτή θυγατέρα του ανθρώπου κι έχει ανάγκη από τον άνθρωπο.

"Οι αδερφοφάδες"

Ν.καζαντζάκης

4o

• Η αμφιβολία απλώνει σαν μπογιά. Από την στιγμή που θα ποτίσει το ύφασμα που έχεις υφάνει χρησιμοποιώντας το νήμα της ελπίδας, ποτέ πια δε θα μπορέσεις να απαλλαγείς από τον λεκέ.

"Η σιωπή του λύκου"

J.Picoult

3o

• Ο καθένας έχει την τελεία του, κάποιοι είναι τυχεροί σ'αυτή τη ζωή και μέχρι να μπει η τελεία παίζουν κονσέρτο με τα υπόλοιπα σημεία στίξης και έρχεται το τέλος σαν αεράκι να τους πάρει, κάποιοι άλλοι πάλι οχι, και μερικοί -ακόμα πιο άτυχοι αυτοί- είναι και υποχρεωμένοι να βρουν την δύναμη, μετά την τελεία να βάλουν και την παύλα. 

"Λιωμένο μολύβι"

Π.Πράντζιος

2o

• ....από την στιγμή που ο άνθρωπος γεννιέται, ο Θεός του δείχνει τη γη, και απάνω στη γης, μιαν πολιτείαν, ένα χωριό, ένα βουνό και του λέει: "Εδώ θα πολεμήσεις"

"Ο τελευταίος πειρασμός"

Ν.Καζαντζάκης

1ο

• "Μωρέ, θεριό, αλήθεια είναι ο άνθρωπος. Ό,τι θέλει κάνει, όποια στράτα θέλει παίρνει. Η πόρτα της κόλασης και η πόρτα της παράδεισος είναι κολλητά και όπου θέλει μπαίνει... Ο διάολος μπορεί και μπαίνει μονάχα στην Κόλαση, ο άγγελος μπορεί και μπαίνει μονάχα στην Παράδεισο, ο άνθρωπός όπου θέλει!
• Αν δεν ξεχειλίσει η καρδιά του ανθρώπου από αγάπη ή θυμό τίποτα δεν μπορεί να γίνει στον κόσμο
• ...άσε τους Ρωμιούς να σκοτώνονται αναμεταξύ τους δεν έχει ξοφλημό αναθεμά την για ράτσα! Πόσα χρόνια πολεμούμε πάππου προς πάππου να την ξεκάνουμε; Τι καταφέραμε. Τον κακό μας τον καιρό! Ένα ξεριζώνεις δέκα φυτρώνουν. Αν δεν σκοτωθούν, σου λέω, σκοτωμό δεν έχουν, τους αφήνω το λοιπόν να σκοτώνονται και αμα βγάλουν καλά καλά τα μάτια τους καβαλικεύω τη φοράδα μου και πάω και βάνω τάξη.

"Ο Χριστός ξανασταυρώνεται"

Καζαντζάκης