«Οι Μαγεμένες-Las Incantadas»: ένα βιβλίο για την πολιτιστική μας κληρονομιά που η ανάγνωσή του ξυπνά το αίσθημα του σεβασμού γι’ αυτή και της ευθύνης που πρέπει να έχουμε για την προστασία και την ασφάλεια της.
Ένα ιστορικό βιβλίο, στο οποίο οι κλεμμένες αρχαιότητες θρηνούν τον βίαιο ξεριζωμό τους από την πατρίδα... ουρλιάζουν για τον επαναπατρισμό τους...
Η πένα της αγαπημένης Μαίρης Κόντζογλου μας φέρνει μπροστά σε ένα άγνωστο ιστορικό γεγονός, στη αρπάγη από τον Γάλλο παλαιογράφο Εμμανουήλ Μιλλέρ των Μαγεμένων.
Για να γίνουν όμως τα πράγματα κατανοητά ας μιλήσουμε πρώτα για τις Μαγεμένες.
Οι Μαγεμένες ήταν οχτώ ανάγλυφες μυθολογικές μορφές που διακοσμούσαν μια κορινθιακή κιονοστοιχία που βρίσκονταν στην εβραϊκή συνοικία Ρόγκος στη Θεσσαλονίκη. Χρονολογείται στα τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ ή στις αρχές του 3ου και οι μορφές που απεικονίζονταν ήταν οι εξής: ο θεός Διόνυσος δίπλα σε έναν πάνθηρα, η Αύρα με το αιθέριο πέπλο της, μια Μαινάδα να παίζει με το διπλό φλάουτό της, η Αριάδνη στεφανωμένη με φύλλα κληματαριάς, ο Γανυμήδης μαζί με τον Δία μεταμορφωμένο σε αετό, η Λήδα με τον κάτασπρο κύκνο της και ένας από τους Διόσκουρους. Το 1864 ο Εμμανουήλ Μιλλέρ παρά τη γενική αντίδραση του πληθυσμού της πόλης, αποξήλωσε το μνημείο, τεμαχίζοντάς το βίαια και το μετέφερε με την συγκατάθεση της Οθωμανικής διοίκησης στη Γαλλία και στο Μουσείο του Λούβρου όπου και εκτίθεται έως και σήμερα.
Κι αφού τα ιστορικά στοιχεία της αρπαγής μας γνωστοποίησαν το άγνωστο σε πολλούς ιστορικό αυτό γεγονός, η παράθεση ενός όμορφου μύθου με τον οποίο ‘’δικαιολογείται’’ η ονομασία του μνημείου μαζί με τα προφητικά λόγια του εξόριστου Όθωνα το 1862: Φοβάμαι και για τους θησαυρούς αυτής της χώρας... Οι λαοί της Δύσης... ομοιάζουν με άτεκνους γονείς που απάγουν ένα παιδί για να έχουν κι εκείνοι. Οι συμπατριώτες μας απάγουν την κληρονομιά της Ελλάδας γιατί δεν έχουν δική τους ιστορία!(σελ.25-26) μας ανοίγουν εν τέλει το δρόμο για το ταξίδι, στο οποίο οι Μαγεμένες θα μας συνοδεύσουν από την πρώτη έως την τελευταία αράδα του εξαιρετικού αυτού βιβλίου στην Ιστορία της Σαλονίκ και του τόπου μας.
Στη Σαλονίκ του 1862, Οθωμανοί, Εβραίοι, Ρωμιοί και τόσες άλλες εθνότητες ζουν τηρώντας τα ήθη και τα έθιμα τους κάτω από την Οθωμανική διοίκηση. Ανάμεσα σ’αυτούς η Χάννα, η μικρή κόρη του αρχαιολάτρη Εβραίου υφασματέμπορα, το σπίτι του οποίου ακουμπά στο μνημείο των Μαγεμένων, κάτω από τον ίσκιο του οποίου ζει τον απαγορευμένο νεανικό της έρωτα με τον Νικόλα... Ο νεαρός γλύπτης Αλέξανδρος Δημητριάδης που βιώνει τον απόλυτο έρωτα με την όμορφη μούσα του, την Απολλίν, αλλά και την προδοσία και την οδύνη της απώλειας... Ο Δάσκαλος και οι οπαδοί της Αδελφότητας που αγωνίζονται για την Λευτεριά... Άνθρωποι τόσο αταίριαστοι κοινωνικά και θρησκευτικά, που όμως όταν τα σχέδια για την αρπαγή γίνονται γνωστά μεταξύ τους, ενώνονται και προσπαθούν με τα μικρά τους μέσα να δηλώσουν την αντίθεσή τους στην αισχρή κλοπή και να την αποτρέψουν...
Και φυσικά ανάμεσα τους και οι Μορφές του μνημείου, Μορφές που η πένα της συγγραφέως δίνει πνοή και τις ζωντανεύει μπροστά στα μάτια της Χάννας, μπροστά στα μάτια του κάθε αναγνώστη, με τα λόγια του Διονύσου για την πολιτιστική κληρονομιά του λαού μας να μας αγγίζουν βαθιά: Ανήκουμε σε όλο τον κόσμο, αλλά ο κόσμος θα έρχεται εδώ για να μας δει, δεν θα πηγαίνουμε εμείς να τους συναντήσουμε. Ανήκουμε στο μέλλον, όπως στο μέλλον ανήκει η ανθρωπότητα...
Το φινάλε του βιβλίου με τ’αγάλματα να πονούν από τον ακρωτηριασμό εντείνουν την ατμόσφαιρα...
Διαβάστε το...! Η Ιστορία των Μαγεμένων και η λογοτεχνική πένα της Μαίρης Κόντζογλου θα σας καθηλώσουν!
Βαθμολογία 5/5
Τίτλος: Μαγεμένες-Las Incantadas
Συγγραφέας: Μαίρη Κόντζογλου
Εκδ.: Μεταίχμιο
Ημερ.Εκδ.: 11/05/2017
Σελ.: 528
Δήμητρα Κωλέτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου