Πολλά βιβλία μου κράτησαν συντροφιά –αν και θα μπορούσα και θα ήθελα και άλλα!- την χρόνια που σε λίγες μέρες μας αποχαιρετά. Κάποια από αυτά με ενθουσίασαν και χαράχτηκαν ανεξίτηλα στο μυαλό και στην καρδιά μου κάποια άλλα πάλι όχι και τόσο, άλλωστε το βιβλίο είναι σαν το στύψιμο του πορτοκαλιού, στύβοντας ο χυμός που θα βγάλεις μπορεί είτε να γεμίσει το ποτήρι ως απάνω, είτε μέχρι την μέση είτε πάλι να σου δώσει μόνο μια σταγόνα. Και στις τρεις περιπτώσεις πάντως θα γευτείς στα χείλη σου την αναζωογονητική γεύση του πορτοκαλιού(η παρομοίωση είναι κλεμμένη από ένα φίλο στο fb, την θεωρώ εύστοχη)! Έτσι λοιπόν το βιβλίο πάντα κάτι δίνει στον αναγνώστη, είτε αυτό είναι λίγο είτε πολύ! Τα βιβλία που μου πρόσφεραν ένα απολαυστικό και τονωτικό χυμό είναι τα εξής:
1) "Η αμαρτία της ομορφιάς" της Σ.Θεοδωρίδου! Απολαμβάνω πάντα τα βιβλία της κας Θεοδωρίδου. Είμαι fun της!Είναι από τις ελάχιστους συγγραφείς, για την ακρίβεια μετρημένους στα δάκτυλα του ενός χεριού, που επιλέγω τα βιβλία της χωρίς καν να ρίξω μια ματιά στο οπισθόφυλλο τους. Εμπιστεύομαι την γραφή και τον τρόπο που προσεγγίζει τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται! Πολλές εικόνες και συναισθήματα μέσα από την πένα της ξεπηδούν αβίαστα από τις σελίδες των βιβλίων της και κατακλύζουν τον αναγνώστη.
2) "Τα ηράνθεμα θα ανθίσουν ξανά" του Γ.Πολυράκη! Πρώτη φορά διάβασα μυθιστόρημα στο οποίο ο συγγραφέας τοποθετεί τους ήρωες του και την ιστορία τους στον Μεσαίωνα. Μια εποχή που αν και σκοτεινή, άγρια, γεμάτη μισαλλοδοξία και δεισιδαιμονίες εντούτοις με εντυπωσίασε τόσο πολύ που θέλησα να διαβάσω και άλλα που να αναφέρονται σ'αυτή την περίοδο.
3)To "Ήταν όλα αλήθεια γλυκιά μου" της Ε.Κόκκαλη! Μια αληθινή ιστορία που σε καθηλώνει, σε θλίβει αλλά και σε κάνει να ελπίζεις με την πραγματικότητά της!!