Confiteor, ο τίτλος του, μια λατινική λέξη που σημαίνει εξομολογούμαι- ομολογώ και αυτό ακριβώς κάνει ο ήρωας του Καταλανού συγγραφέα, ο Αντριά που, υπό την απειλή της απώλειας μνήμης λόγω Αλτσχάιμερ, γράφει μία επιστολή που απευθύνεται στην αγαπημένη του, την εβραϊκής καταγωγής Σάρα, στην οποία και της μιλά λεπτομερώς για την ζωή του κι όλα όσα τον διαμόρφωσαν. Μέσα από αυτή την επιστολή έρχονται στο φως αρχικά η παιδική ηλικία του Αντριά καθώς και οι σχέσεις του με τους απαιτητικούς γονείς του και κυρίως με τον αινιγματικό και σκοτεινό πατέρα του που είχε μεγάλες και εξωπραγματικές απαιτήσεις από τον γιο του. Η ζωή του κυλά σε ένα αποστειρωμένο από αγάπη σπίτι. Παρόλα αυτά μπορούμε να πούμε πως ήταν μια ήρεμη, χωρίς ανατροπές και σκαμπανεβάσματα ζωή.
Όλα όμως θα αλλάξουν με τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα του, τότε δηλαδή που ο Αντριά θα έρθει σε επαφή με τα κειμήλια του αποθανόντα συλλέκτη έργων πατέρα του. Ένα από αυτά τα έργα τέχνης θα μονοπωλήσουν τη ζωή του Αντριά και κατ' επέκταση όλη την πλοκή του μυθιστορήματος. Εξάλλου κάθε αντικείμενο έχει τη δική του ξεχωριστή ιστορία, τη δική του πορεία στο χρόνο.
