«Το χρονικό ενός πολυταξιδεμένου γάτου» της Hiro Arikawa είναι, όπως προϊδεάζει και ο τίτλος του, ένα πρωτότυπο μυθιστόρημα στις σελίδες του οποίου φιλοξενείται μια ιδιαίτερη ιστορία με την αφήγηση να οδηγεί τον αναγνώστη σε μονοπάτια συγκινητικά, τρυφερά, ανθρώπινα. μονοπάτια στρωμένα με αξίες διαχρονικές όπως η συντροφικότητα, η φιλία κι η αφοσίωση.
Το κείμενο χωρίζεται σε δύο χρόνους, στο συγγραφικό παρόν και, με τη χρήση των αναδρομών, στο παρελθόν, ενώ η αφήγηση εναλλάσσεται, κι αυτή, από τριτοπρόσωπη σε πρωτοπρόσωπη με τον Νάνα τον πανέμορφο, χνουδωτό και έξυπνο γάτο να μας μιλά για τα γεγονότα της ζωής του.
Ο Νάνα, πέντε χρόνια πριν, ήταν ένας αδέσποτος γάτος στους πολυσύχναστους δρόμους του Τόκυο. Ήταν ανεξάρτητος, κυνηγός και περήφανος. Για τίποτα δε θα χαλάλιζε την ανεξαρτησία αυτή ούτε καν για την ασφάλεια και την ζεστασιά ενός σπιτιού. Ο δρόμος και οι περιπέτειές του ήταν ότι πιο πρέπον για τον ανεξάρτητο χαρακτήρα του. Μόνο μια αδυναμία είχε, το ασημί βαν του Σατόρο όπου και κούρνιαζε στις ρόδες του και τις κροκέτες κοτόπουλου που του σέρβιρε στην πιλοτή της πολυκατοικίας του ο τριανταπεντάχρονος άντρας. Για χάρη αυτών των εδεσμάτων μάλιστα άφηνε, πού και πού, τον Σατόρο να τον χαϊδεύει.
Ένα ατύχημα όμως θα δώσει στον Σατόρο το ρόλου του αφεντικού για τον γάτο της ιστορίας μας. Το ποδαράκι του χνουδωτού φίλου μας τραυματίζεται σοβαρά από ένα αυτοκίνητο κι ο Σατόρο αναλαμβάνει την περίθαλψη του, τον πηγαίνει στο κτηνίατρο και τον κρατά στο σπίτι του για να τον φροντίσει. Η κοινή τους ζωή ξεκινά. Ο αδέσποτος γάτος δέχτηκε λόγω της κατάστασής του τις φροντίδες του Σατόρο, δέχτηκε και τον ίδιο τον Σατόρο, δέχτηκε και το σπιτικό και το νέο του όνομα, αφού πλέον έγινε ο Νάνα, ο Νάνα του Σατόρου.
