Κυριακή 31 Ιουλίου 2016

Συζητώντας με την συγγραφέα Σίσσυ Θεοφανοπούλου!

    Η Σίσσυ Θεοφανοπούλου απαντά στο ερωτηματολόγιο των ΒιβλιοΑναφορών και μας παρουσιάζει, μεταξύ άλλων, τις «Γυναίκες θάλασσες», το νέο της δηλαδή πόνημα, το οποίο και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη. Την ευχαριστώ θερμά που διέθεσε τον πολύτιμο χρόνο της για να πραγματοποιηθεί η παρούσα συνέντευξη ενώ της εύχομαι ολόψυχα οι «Γυναίκες θάλασσες» να είναι καλοτάξιδες! 
         Διαβάστε λοιπόν την συνέντευξη και ελάτε πιο κοντά στο έργο και στην προσωπικότητα της Σίσσυς Θεοφανοπούλου!
  
1. Tο νέο σας πόνημα, το «Γυναίκες θάλασσες», πρόσφατα απέκτησε μια θέση στις προθήκες των βιβλιοπωλείων! Αφού σας ευχηθώ να είναι καλοτάξιδο θα σας ζητήσω να μας πείτε δυο λόγια γι’ αυτό. Δυο λόγια τα οποία δεν έχουν ειπωθεί ακόμη και θα θέλατε , πολύ, να ακουστούν. 

To “Γυναίκες Θάλασσες” είναι ένα μυθιστόρημα εμπνευσμένο από σημαντικές ανθρώπινες αξίες και γραμμένο γι’ αυτές. Βασικό του στοιχείο είναι οι ανατροπές αλλά και οι τρεις άξονες στους οποίους κινείται κοινωνικό-αισθηματικό-αστυνομικό.

2. Ποιο ήταν το πρώτο ερέθισμα που έπλασε στο μυαλό σας την υπόθεση του νέου σας βιβλίου; 

Η επίσκεψή μου στο νησί της Χϊου και το άρωμα μαστίχας.

3. Ποιος από τους ήρωες του νέου σας βιβλίου είναι ο αγαπημένος σας; Και ποιος σας ‘’ταλαιπώρησε’’, είτε ψυχολογικά, αφού απείχε πολύ από τον δικό σας ψυχισμό, είτε τεχνικά, να τον αποτυπώσετε στο χαρτί; 

Ποιος είναι ο αγαπημένος μου δεν μπορώ να σας αποκαλύψω γιατί θα πρόδιδα κάποια στοιχεία από την πλοκή του βιβλίου που δεν πρέπει. Αυτός που με «παίδεψε» περισσότερο είναι ο Άρης Σταματίου, ο αντι-ήρωας του βιβλίου. Βλοσυρός, Δύσκολος, Εγωιστής. 

4. Εσείς κατευθύνετε τους ήρωες ή οι ήρωες σας από ένα σημείο και μετά αυτομολούν και κατευθύνουν το χέρι σας κατά την διάρκεια της συγγραφής;

Αυτομολούν από πολύ νωρίς. Παίρνουν τα ινία και πάμε… πάμε μαζί…Εγώ θέτω τη βάση, την αρχική έμπνευση κι αυτοί με παρασύρουν σε ένα συναρπαστικό ταξίδι συγγραφής… Ο καθένας «ολοκληρώνει» τον χαρακτήρα του μόνος του.

5. Διαβάζοντας ένα βιβλίο ψάχνω πάντα κάτω από τις λέξεις τα μηνύματα που ίσως θέλει ο συγγραφέας να μεταφέρει στους αναγνώστες του. Μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας ένα μήνυμα που οι ήρωες της ιστορία σας θέλουν οπωσδήποτε να το ‘’παραλάβουμε’’; 

Σάββατο 30 Ιουλίου 2016

Νύφες-Ιωάννα Καρυστιανή

Κουπαστή - σούρουπο

H Νίκη μόνη στα ρέλια. Τα μαλλιά της στον αέρα.
Ο καπετάνιος πλησιάζει σχεδόν αθόρυβα. Τον παίρνει χαμπάρι από το τσαφ του αναπτήρα του καθώς ανάβει τσιγάρο.

ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ
Πρώτη θα φανεί η Αφροδίτη. Μετά
ο Σείριος. Κατόπιν ο Ωρίον. Όταν
καλοσοτεινιάσει φαίνονται και τα μικρά
μικρά. Όλα μαζί ταξιδεύουν προς την
Δύση. Έρχονται όλα από την Ανατολή.

ΝΙΚΗ
Από την Ανατολή και τα αστέρια....
στην Δύση. Σαν εμάς. (σελ. 143)

....Σαν την Νίκη και τις άλλες εφτακόσιες γυναίκες που τον Ιούνιο του 1922 άφησαν την Ανατολή της φτώχειας, της ορφάνιας και των απωλειών του πολέμου και επιβιβάστηκαν στο υπερωκεάνιο που τις μεταφέρει στην Αμερική και στην νέα προδιαγεγραμμένη ζωή τους. Κορίτσια ορφανά, κορίτσια φτωχά, κορίτσια όμορφα που αναγκάζονται να αφήσουν για πάντα πίσω τους πατρίδα, γονείς αλλά και κρυφούς έρωτες προκειμένου να γίνουν οι νύφες της φωτογραφίας...., οι νύφες που επιλέχθηκαν από τους μετανάστες γαμπρούς με κριτήριο μόνο μια κιτρινισμένη φωτογραφία σταλμένη από την πατρίδα. 
       Στο εικοσαήμερο ταξίδι τους, τα κορίτσια της Γ’ θέσης θα ρθουν αντιμέτωπα με τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς της ψυχής τους... Έτσι η Χαρώ παίζοντας το ούτι της θα βρει την δική της λύση στο προσωπικό της αδιέξοδο..., η δεκαεξάχρονη Όλγκα θα επαναστατήσει και θα ζήσει αυτό που ταιριάζει στα νιάτα της... ενώ η Νίκη, η Νίκη που δεν έχει λάβει ούτε ένα ερωτικό γράμμα, που δεν έχει νιώσει ποτέ το ερωτικό σκίρτημα, θα βρεθεί ανάμεσα στα θέλω και στα πρέπει που κουβαλά μια Ελληνίδα του 20ου αιώνα....

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2016

Greek θέραπι-Θάλεια Κουνούνη

      Greek θέραπι! Ένα βιβλίο που θεραπεύει με το σαρκαστικό χιούμορ του την όποια πεσμένη ψυχολογία των αναγνωστών! Και πώς να μην την θεραπεύσει όταν μια μισοπαντρεμένη, μια ολίγον τι έγκυος κι ανύπαντρη -προσκυνώ: Αννίτα η ετοιμόλογη!-, μια δύστροπη γεροντοκόρη -την λατρεύω όμως!-, μια  νεαρή ξανθιά -κακοκουρεμένη κατά την Ιουλία!- γεροντοκόρη -κι αυτή!-, ένας τρυφερός και χαρούμενος ομοφυλόφιλος, ένας πράος δικηγόρος -που έμπλεξε ο άνθρωπος!- και ένας ψυχολόγος με τις δικές του εμμονές σμίγουν, κάτω από τραγελαφικές καταστάσεις, και δημιουργούν μια παρέα που κάνει τα πάντα (;) για να μοιράσει περιουσίες και να λύσει αινίγματα του παρελθόντος αλλά και του παρόντος....  
     Η πρώτη τραγελαφική σκηνή, αυτή δηλαδή που ενώνει τους παλιούς γνώριμους αλλά και τους νεοφερμένους της παρέας του Greek θέραπι είναι η εξής: 
Η Ιουλία και ο Στέφανος παντρεύονται με κουμπάρο τον Αντρέα, φίλο από τα σχολικά της χρόνια, ο ποίος ζει και δημιουργεί στην Αμερική μαζί με τον άντρα του τον Πάτρικ και την υιοθετημένη κόρη τους Λουίζ. Παρόντες στο γάμο η Πρώτη Κυρία της χώρας, η Τζένη, με την βοηθώ της την Αφροδίτη, η οποία έχοντας θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο ΕΞΌΝΤΩΣΗ ΤΗΣ ΤΖΕΝΗΣ έχει καλέσει τα ΜΜΕ για να απαθανατίσουν την Πρώτη Κυρία να είναι ανάμεσα τους καλεσμένους ενός γάμου που έχει για κουμπάρο έναν ομοφυλόφιλο (μέγα σκάνδαλο για την συντηρητική Πρώτη Κυρία!). Και πάνω που φτάνει ο παπαράτσι και οπλίζει την μηχανή του το δημοσιογραφικό του ενδιαφέρον μετατοπίζεται.... Ο γαμπρός σωριάζεται, η νύφη ωρύεται, οι καλεσμένοι φεύγουν άρον άρον...
     Επόμενη σκηνή (τελευταία, δε θα σας πω άλλη!) στο νεκροτομείο: πάνω στον σπαραγμό σκάει μύτη η Αννίτα -προσκυνώ! Επαναλαμβάνομε το ξέρω αλλά.... προσκυνώ!- και ο δικηγόρος του συγχωρεμένου έχοντας στα χέρια του.... την κληρονομιά του εκλιπόντος. Την ποια; Ωχ! 
Και τα ερωτήματα γεννιούνται! Ποια είναι η άμεσα δικαιούχος της; Η Ιουλία η μισοπαντρεμένη ή η Αννίτα η ερωμένη του κι ολίγον τι έγκυος; Είπε Αμήν ο παππάς ή όχι; Δεν είπε! Άρα η Αννίττα! Ναι αλλά χορέψαμε τον χορό του Ησαΐα (μη σας πω σχόλιο της θείας Σούλας επ’ αυτού! Ακόμα γελάω!)! Τότε η Ιουλία, έγκυρος ο γάμος γαρ!  
     Ο Φαίδωνας σε εκείνο το σημείο ανοίγει την αίθουσα του ιατρείου του και μας χαρίζει συνεδριάσεις γεμάτες ξεκαρδιστικούς διαλόγους αλλά και συμπεράσματα που σου μεταφέρουν μηνύματα για το σεβασμό στην διαφορετικότητα και την προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου....

Κυριακή 17 Ιουλίου 2016

Φωτογραφία σε σεπία- Isabelle Allende

      Η Αουρόρα γράφει την ιστορία τηςγράφει και μας ξετυλίγει σιγά σιγά το κουβάρι της ζωή της, στο οποίο ο έρωτας, οι ίντριγκες, οι προδοσίες και τα πάθη δίνουν τις δικές τους αποχρώσεις. 
     Η Ελίζα Σόμερ, η ηρωίδα του βιβλίου η «Κόρη της μοίρας», εδώ, στην «Φωτογραφία σε σέπια», έχει αποκτήσει δυο παιδιά, τον Λάκυ και την Λυν. Η Λυν που είναι μια κοπέλα απαράμιλλου κάλλους, ερωτεύεται παθιασμένα τον μποέμ γιο της Παουλίνα ντε Βάλιε τον Ματίας. Ο Ματίας εκμεταλλεύεται την δροσιά και τον αυθορμητισμό των νιάτων της, κάνει μια σχέση μαζί της, ώστε να κερδίσει το στοίχημα που είχε βάλει με τους φίλους του, και την εγκαταλείπει εν τέλει όταν του ανακοινώνει πως είναι έγκυος. Εκείνη με την υποστήριξη της μητέρας της και του στωικού πατέρα της, του Ταο Τσι’Εν, γεννά την κόρη της Αουρόρα και λίγες ώρες μετά αφήνει την τελευταία της πνοή γεμίζοντας τους οικείου της με απέραντη θλίψη και πόνο. Η Αουρόρα ορφανή και νόθα θα μεγαλώσει ήρεμα δίπλα στον δοτικό παππού της και την τρυφερή γιαγιά της υπό την προστασία του ανθρώπου που αν και δεν είχε καμία σχέση με την Λυν την στήριξε μέχρι την τελευταία στιγμή, του Σεβέρο ντε Βάλιε.
     Όλα αυτά μέχρι τα πέντε της χρόνια όπου και η ζωή της θα ανατραπεί.... Ο παππούς της θα πεθάνει αιφνίδια και η γιαγιά της θα αποφασίσει να εμπιστευτεί την φροντίδα της εγγονής της στην Παουλίνα, στην μάνα του Ματίας. Το σκηνικό για την Αουρόρα τότε θα αλλάξει άρδην! Από την κινέζικη συνοικία και το σπίτι απλών αλλά και τρυφερών ανθρώπων μετακομίζει με συνοπτικές διαδικασίες στην πιο εύπορη περιοχή  του Σαντιάγκο και σε ένα παλάτι γεμάτο άγνωστα πρόσωπα. Η γιαγιά της η Παουλίνα, μια δυναμική και επιτυχημένη επιχειρηματίας της εποχής της, θα την βοηθήσει να προσαρμοστεί και θα τα καταφέρει... Τα μόνο που θα μείνουν στο μυαλό της, χωρίς βέβαια να μπορεί να τα συνδέσει με τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής της καθώς η Παουλίνα της έχει αποκρύψει όλα τα γεγονότα εκείνης της περιόδου, είναι ένας συγκεκριμένος εφιάλτης που της ταράζει για χρόνια τον ύπνο της και ένα κινέζικο όνομα που ηχεί στα αυτιά της ανά τακτά χρονικά διαστήματα. 
      Και ενώ τα χρόνια περνούν με την Ιστορία της Χιλής να γράφει τις δικές της δύσκολες και μαύρες σελίδες της καθώς και με την Αουρόρα να έχει κάνει έναν αποτυχημένο γάμο και να καταπιάνεται με την τέχνη της φωτογραφίας, η Ελίζα Σόμερ κάνει την εμφάνιση της, ύστερα από απουσία δεκαπέντε χρόνων, φωτίζοντας τα σκοτεινά και έως εκείνη τη στιγμή ανερμήνευτα κομμάτια της ζωής της δίνοντάς μας έτσι ένα ανατρεπτικό φινάλε....