Ο Ισίδωρος Ζουργός είναι, για εμένα, ένας ξεχωριστός συγγραφέας που πάντα απολαμβάνω τα μυθιστορήματά του, μιας και η πένα του με τις λέξεις τις γεμάτες πλαστικότητα, με αιχμαλωτίζει στην ανάγνωση. Περιγραφές, εικόνες και ατμόσφαιρα χτίζουν κόσμους που σεργιανάς ανενόχλητα κρατώντας από το χέρι τον εκάστοτε ήρωά του.
Έναν τέτοιο ήρωα, τη Λεύκα Κηρομάνου, πιάνουμε από το χέρι κι αρχίζουμε το σεργιάνι στις «Παλιές και νέες χώρες». Αθήνα, Ερμούπολη και Θεσσαλονίκη του 19ου αιώνα ζωντανεύουν μπρος στα μάτια του αναγνώστη αποκαλύπτοντας μυστικά, συνθήκες και εποχές. Η Λεύκα γράφει την ιστορία της και είναι το γραπτό της ένα ντόμινο εξελίξεων και εναλλαγών που παρασύρει και σε φέρνει μπροστά, μεταξύ άλλων, σε βεγγέρες αστών όπου η ξεδιάντροπη στάση τους καθρεφτίζει τις κοινωνικές ανισότητες, σε εμπορικές και τοκογλυφικές συναλλαγές, σε μυστικά καλά κρυμμένα καθώς και σε ανθρώπους αντιφατικούς, άλλους κυριευμένους από την εξουσία του χρήματος και άλλους αγνούς και ονειροπόλους που αγγίζουν με την στάση τους και την βαθιά φιλοσοφημένη τους σκέψη.
Η δυναμική Λεύκα θα συναντήσει έναν τέτοιο ονειροπόλο, τον Μιχαήλ, θα τον ερωτευτεί και, μια από τις πιο ιδιόρρυθμες και πρωτότυπες λογοτεχνικές σχέσεις, θα ξεδιπλωθεί στις σελίδες του μυθιστορήματος. Οι δυο τους, με αφετηρία ένα κακόγουστο αστείο, θα συμπορευτούν και συγχρόνως θα μας ταξιδέψουν στην Αθήνα της μπελ εποκ εκεί όπου η νωθρή πρωτεύουσα καλύπτει πίσω από ψηλές μάντρες πλουσιόσπιτων μυστικά, στην Ερμούπολη του εμπορίου καθώς και στην πολυεθνική Θεσσαλονίκη όπου εργάτες διεκδικούν και η Ιστορία, ύστερα από αιματηρούς αγώνες, την απελευθερώνει και την κατατάσσει, μαζί με άλλες, στις νέες χώρες της νεοσύστατης Ελλάδας...
