Ο Στέφανος Δάνδολος απαντά στο ερωτηματολόγιο των ΒιβλιοΑναφορών και μας μιλά για το ΙΣΤΟΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ, το τελευταίο του πόνημα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.
Ευχαριστώ θερμά τον συγγραφέα για τον χρόνο που διέθεσε ώστε να απαντήσει στις ερωτήσεις μου και να πραγματοποιηθεί η παρούσα συνέντευξη. Για το blog και για εμένα προσωπικά είναι μεγάλη τιμή !
Διαβάστε την λοιπόν και ελάτε λίγο πιο κοντά στο έργο και στην προσωπικότητα του Στέφανου Δάνδολου!
1. Tο νέο σας πόνημα, το «Ιστορία χωρίς όνομα», κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο από τις εκδόσεις Ψυχογιός! Αφού σας ευχηθώ να συνεχίσει ανεμπόδιστα το αναγνωστικό του ταξίδι, θα σας ζητήσω να μας πείτε δυο λόγια γι’ αυτό. Δυο λόγια τα οποία δεν έχουν ειπωθεί ακόμη και θα θέλατε , πολύ, να ακουστούν.
Το βιβλίο εξιστορεί δύο καίριες χρονικές περιόδους της ζωής της Πηνελόπης Δέλτα. Το τέλος της σχέσης της με τον Ίωνα Δραγούμη, το καλοκαίρι του 1908, όταν είχε σταλεί από την οικογένειά της σε ένα σανατόριο στα περίχωρα της Βιέννης με τη ρητή εντολή να αποβάλλει από την καρδιά της το αγκάθι του παράνομου αυτού πάθους. Και το τελευταίο εικοσιτετράωρο της ζωής της, τον Απρίλιο του 1941, όταν οι Γερμανοί εισβάλλουν στην Αθήνα.
2. Πόσο κράτησε χρονικά η έρευνα που κάνατε πριν ξεκινήσετε το μυθιστόρημα στο οποίο πρωταγωνιστεί η σπουδαία συγγραφέας Πηνελόπη Δέλτα; Και κυρίως τι είδους έρευνα κάνατε;
Τα πρώτα στοιχεία αλιεύτηκαν το 2010, όταν άρχισα να ερευνώ την περίοδο των αρχών του εικοστού αιώνα για λογαριασμό της «Χορεύτριας του Διαβόλου». Βασικός πυρήνας της έρευνας όμως, στάθηκαν αργότερα οι «Ενθυμήσεις» της Πηνελόπης Δέλτα, τα κείμενα με τα οποία η ίδια ανθολόγησε τη ζωή της.
3. Κάνοντας την έρευνα σας για την ζωή της Πηνελόπης Δέλτα ανακαλύψατε κάποιο στοιχείο που σας έκανε να σκεφτείτε: πως ναι αυτό πρέπει να το αναδείξω στις σελίδες του βιβλίου μου γιατί είναι κρίμα να μείνει στην αφάνεια.
Η περίοδος που πέρασε στο σανατόριο του Γκάινφαρν, το 1908. Εκείνες οι εβδομάδες στάθηκαν καθοριστικές, πιστεύω, όχι μόνο ως προς την έκβαση της σχέσης της με τον Δραγούμη, αλλά και για τη μετέπειτα ζωή της.
4. Ποιο στοιχείο της προσωπικότητας της Πηνελόπης Δέλτας ξεχωρίζετε-θαυμάζετε; Και ποιο από την πορεία της μέσα στον κόσμο της γραφής;
Σε ό,τι αφορά την συγγραφική της καριέρα, το ότι γέννησε ολοζώντανους χαρακτήρες που αποδείχτηκαν διαχρονικοί και το ότι το μεγαλύτερο μέρος του έργου της ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του. Σε ό,τι αφορά την προσωπικότητά της, η βαθιά δύναμη της ψυχής της.
5 Διαβάζοντας ένα βιβλίο ψάχνω πάντα κάτω από τις λέξεις τα μηνύματα που ίσως θέλει ο συγγραφέας να μεταφέρει στους αναγνώστες του. Μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας ένα μήνυμα που οι ήρωες του «Ιστορία χωρίς όνομα» θέλουν να το ‘’παραλάβουν’’ οι αναγνώστες του;
Ο κάθε αναγνώστης πρέπει να εισπράττει το δικό του μήνυμα, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του, το χαρακτήρα του και τον τρόπο που ανιχνεύει τις δεύτερες και τρίτες αναγνώσεις ενός κειμένου. Δεν μπορώ να του το μεταφράσω εγώ αυτό το μήνυμα φτιάχνοντας μια ταμπέλα.
6. Κατά την συγγραφή, εσείς κατευθύνετε τους ήρωες ή οι ήρωες σας από ένα σημείο και μετά αυτομολούν και κατευθύνουν το χέρι σας; Στην «Ιστορία χωρίς όνομα» πήρε κάποιος από τους ήρωες τα ηνία της γραφής; Κι αν ναι, ποιος ήταν αυτός;
Ο συγγραφέας είναι που κατευθύνει τους ήρωες, και πάλι αυτός είναι που τους επιτρέπει να αυτομολήσουν, εάν και εφόσον μπορεί να συμβεί αυτό. Στην «Ιστορία χωρίς όνομα» πάντως δεν θα μπορούσε ποτέ να συμβεί κάτι τέτοιο, γιατί όλα υπάγονται σε μια πραγματικότητα βιωμένη και όχι επινοημένη. Όταν ζωντανεύεις μια αληθινή ιστορία, και θέλεις να καταθέσεις κάτι πειστικό, περισσότερα είναι αυτά που ΔΕΝ πρέπει να κάνεις από αυτά που πρέπει να κάνεις. Δεν λειτουργείς με την πληθωρική διάθεση του δημιουργού που χτίζει κάτι από το μηδέν. Χαλιναγωγείς τον εαυτό σου για να αποδώσεις πιστά ό,τι συνέβη, με τον τρόπο που συνέβη.
7. Ποιο ήταν το συναίσθημα και οι σκέψεις σας όταν γράφατε την λέξη ΤΕΛΟΣ στο μυθιστόρημά σας;
Βαθύτατη ευτυχία. Διότι μπορούσα επιτέλους να ξεκουραστώ.
8. Αλήθεια, οι ήρωες όλων αυτών των μυθιστορημάτων σας, με τους χαρακτήρες και την ιστορία τους, πού πάνε μετά το τέλος της συγγραφής; Υπάρχουν σε ένα μέρος του μυαλού σας και ζουν ή ‘’εγκλωβίζονται’’ αιώνια στο χαρτί αφήνοντάς τους εκεί;
Ευτυχώς εγκλωβίζονται αιώνια στο χαρτί και παύουν να με ταλαιπωρούν.
9. Να σας ρωτήσω για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;
Έχει αρχίσει να με απασχολεί μια ιδέα και προσπαθώ να την ξεκλειδώσω.
10. Κλείνοντας, και αφού σας ευχαριστήσω θερμά για τον χρόνο που διαθέσατε ώστε να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο μου, θα ήθελα να δώσετε ένα μήνυμα που να απευθύνεται σε όλους όσους δεν διαβάζουν λογοτεχνία, προκειμένου αυτό το μήνυμα να συμβάλει στην προτροπή να έρθουν σε επαφή με τον κόσμο του βιβλίου!
Δεν ξέρουν τι χάνουν!
****
Ιστορία χωρίς όνομα:Το κρυφό πάθος της Πηνελόπης Δέλτα
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
Το ξέρω πως είμαι τρελή∙ μα η αγάπη κάποιον τρελαίνει…
Ιούνιος του 1908. Η Πηνελόπη Δέλτα βρίσκεται σε ένα σανατόριο στα περίχωρα της Βιέννης. Είναι μια γυναίκα με κηλιδωμένη ζωή. Σε αυτό το άσυλο των ταλαιπωρημένων ψυχών, μακριά από τις κόρες της, την έστειλαν για να ξεχάσει τον Ίωνα Δραγούμη, τον γοητευτικό διπλωμάτη που αγάπησε παράφορα, τον άνθρωπο που έγινε η αιτία να κλυδωνιστεί ο γάμος της. Όμως η επίσκεψή του εκεί τα αλλάζει όλα. Με φόντο τις καταπράσινες ερημιές και τα μεσαιωνικά πλακόστρωτα της κεντρικής Ευρώπης θα παλέψει για τη λύτρωση της καρδιάς της, ζώντας μαζί του τρεις μέρες που θα τη σημαδέψουν για πάντα.
Τριάντα τρία χρόνια αργότερα, τον Απρίλιο του 1941, οι Γερμανοί εισβάλλουν στην Αθήνα, και εκείνη, καθηλωμένη στο σαλόνι του σπιτιού της στην Κηφισιά, επιχειρεί τον τελευταίο απολογισμό της ζωής της, έχοντας πάρει μια μοιραία απόφαση. Να ανταμώσει στον ουρανό τον άντρα που στερήθηκε κάποτε.
Το Ιστορία χωρίς όνομα είναι ένα βαθιά συγκινητικό μυθιστόρημα για το πάθος και την απώλεια, για τον έρωτα και τη μνήμη, για τις δεσμεύσεις της οικογένειας, για το σκοτάδι του πολέμου και τις πιο δραματικές στιγμές της Ελλάδας.
Βασισμένος στα ημερολόγιά της, ο Στέφανος Δάνδολος αποτίει φόρο τιμής στον εύθραυστο ψυχισμό της σπουδαιότερης Ελληνίδας συγγραφέως του εικοστού αιώνα.
Βιογραφία Συγγραφέως
Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΔΑΝΔΟΛΟΣ γεννήθηκε το 1970. Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1996. Για το σύνολο του έργου του τιμήθηκε το 2009 με το Βραβείο Μπότση, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας. Το 2004 χαρακτηρίστηκε από τον Παύλο Μάτεσι ο σημαντικότερος Έλληνας συγγραφέας της γενιάς του. Έχει γράψει έντεκα βιβλία, μεταξύ των οποίων τα μυθιστορήματα Νέρων – Εγώ, ένας θεός, που εκδόθηκε με επιτυχία στην Ιταλία, και Η Χορεύτρια του Διαβόλου, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός και μεταφράστηκε στα τουρκικά. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορεί επίσης το μυθιστόρημά του Όταν θα δεις τη θάλασσα. Το 2008 ο Στέφανος Δάνδολος συμπεριλήφθηκε στην Παγκόσμια Ανθολογία Νέων Συγγραφέων, με αφορμή το Young Writers World Festival, που πραγματοποιήθηκε στη Νότια Κορέα. Το ΙΣΤΟΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ είναι το δέκατο μυθιστόρημά του.
Δήμητρα Κωλέτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου