Σήμερα 23 Μαΐου, το νέο βιβλίο της κυρίας Γιώτας Γουβέλη με τίτλο «Το δάκρυ της Μάντισσας» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα και οι ΒιλιοΑναφορές έχουν την τιμή να το υποδέχονται με μία συνέντευξη της συγγραφέως στην οποία μας μίλα, μεταξύ άλλων για το βιβλίο και την συγγραφή του. Εγώ την ευχαριστώ θερμά γι’ αυτή την συνέντευξη και της εύχομαι ολόψυχα το νέο της πόνημα να είναι καλοτάξιδο!
Διαβάστε λοιπόν την συνέντευξη!
1. Από τις 23 Μαΐου το νέο σας βιβλίο, «Το δάκρυ της Μάντισσας» θα αποκτήσει μια θέση στις προθήκες των βιβλιοπωλείων! Αφού σας ευχηθώ να είναι καλοτάξιδο, θα σας ζητήσω να μας το παρουσιάσετε με τον δικό σας μοναδικό τρόπο.
Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας. Είμαι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη μ’ αυτό το βιβλίο, είναι ένα βιβλίο καρδιάς. Το έγραψα με την ίδια συγκίνηση που ένιωθα όταν άκουγα αυτή την ιστορία παιδί στα μέρη μου. Η υπόθεση είχε εκδικαστεί περί τα μέσα του 19ου αιώνα στο Κακουργιοδικείο Μεσολογγίου και ο θρύλος της περνάει από γενιά σε γενιά.
2. Στο εξώφυλλο του βιβλίου αναφέρει πως η υπόθεση του βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Ποιο στοιχείο αυτής της πραγματικής ιστορίας έπαιξε καταλυτικό ρόλο στο να ασχοληθείτε τελικά μ’ αυτή και να αποτελέσει βάση για την μυθοπλασία του νέου σας βιβλίο;
Πρόκειται για μια θρυλική υπόθεση πάθους και φονικού, στοιχεία από μόνα τους συναρπαστικά για έναν συγγραφέα. Επιπλέον, διαδραματίζεται σε μια εποχή εξίσου συναρπαστική, τη στιγμή που η Ελλάδα αρχίζει να διαμορφώνει το ευρωπαϊκό της πρόσωπο με τον ερχομό του Όθωνα και της Αμαλίας. Ο ταλανισμένος Έλληνας, που επί αιώνες υποτασσόταν στην οθωμανική αντίληψη ζωής, έρχεται τώρα σε επαφή με τον δυτικό τρόπο και καλείται να προσαρμοστεί, να αλλάξει. Αυτή η σύγκρουση του παλιού με το καινούργιο λοιπόν είναι πολύ ενδιαφέρουσα.
3. Ποιος από τους ήρωες του νέου σας βιβλίου είναι ο αγαπημένος σας; Ποιος σας ταλαιπώρησε να τον αποτυπώσετε στο χαρτί; Και ποιος σας έκανε να κλάψετε μαζί του;
Οι αντρικές μορφές του βιβλίου, ο Νάσος και ο Γιώργης ενσαρκώνουν αυτή η σύγκρουση που ανέφερα πριν. Ο Νάσος, αν και βαθύτατα συντηρητικός λόγω των επικρατούντων ηθών και της νοοτροπίας με την οποία γαλουχήθηκε, έχει ανοιχτό μυαλό και πιο πολιτισμένη συμπεριφορά. Ό αναγνώστης τον παρακολουθεί να επηρεάζεται και αργά-αργά να αλλάζει. Το ψυχογράφημα του Γιώργη όμως δίνεται πολύ αχνά, για την προσωπικότητά του μιλούν καλύτερα οι πράξεις του. Όσο για τις γυναίκες ηρωίδες, την Άννα και τη Μαρίτσα, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες και οι δυο. Η πρώτη πολιτισμένη, ευρωπαία, η δεύτερη μια χωριατοπούλα με πάθος για ζωή. Και όμως, οι αντιδράσεις τους είναι αναπάντεχες και πολλές φορές ανατρέπουν το λογικά αναμενόμενο από αυτές. Όσο για την ερώτησή σας, θα έλεγα πως η ψυχοσύνθεση της Μαρίτσας ήταν πιο απαιτητική για να τυπωθεί στο χαρτί, ενώ με την Άννα έζησα συγκλονιστικά τον έρωτά της και το σπαραγμό της.
4. Διαβάζοντας ένα βιβλίο ψάχνω πάντα κάτω από τις λέξεις τα μηνύματα που ίσως θέλει ο συγγραφέας να μεταφέρει στους αναγνώστες του. Μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας ένα μήνυμα που η ιστορία των ηρώων σας και οι ίδιοι σας οι ήρωες θέλουν οπωσδήποτε εμείς οι αναγνώστες να το ''παραλάβουμε'';
Τα τυχόν μηνύματα του βιβλίου είναι τα διδάγματα που δίνει η ίδια η ζωή μιας και πρόκειται για αληθινά γεγονότα. Δεν μπορώ να ξέρω τι θα αποκομίσει ο αναγνώστης, εγώ πάντως συγκλονίστηκα από τη σαρωτική δύναμη του ανθρώπινου πάθους, που αμφισβητεί και ανατρέπει τις οποιεσδήποτε συνθήκες.
5. Πείτε μας τα συναισθήματα ή τις σκέψεις που σας συντρόφευαν την στιγμή που γράφατε την λέξη Τέλος στην ιστορία του βιβλίου σας!
Είναι η λυτρωτική στιγμή για κάθε συγγραφέα θεωρώ. Αυτή η φουρτούνα που φούσκωνε την ψυχή με την εξέλιξη των γεγονότων έρχεται και σκάει πάνω στις τελευταίες λέξεις και όλα γαληνεύουν.
6. Ποια επίθετα θα χρησιμοποιούσατε για να προσδιορίσετε Το δάκρυ της Μάντισσας;
Είναι μια συγκινητική και δυνατή ιστορία, φοβερή και παθιασμένη όπως η ζωή.
7. Εσείς κατευθύνετε τους ήρωες ή οι ήρωες σας από ένα σημείο και μετά αυτομολούν και κατευθύνουν το χέρι σας κατά την διάρκεια της
Εδώ έχουμε να κάνουμε με πραγματικά γεγονότα, επομένως η τύχη των ηρώων μου είναι προκαθορισμένη από την ίδια τη ζωή. Οι σκέψεις τους όμως, οι συνθήκες, τα κίνητρά τους έπρεπε να αποδοθούν πειστικά ώστε να οδηγούν νομοτελειακά στις εξελίξεις. Ήταν μια πρωτόγνωρη διαδικασία για μένα, το να μην έχω λόγο στη μοίρα τους, αλλά και μια μεγάλη πρόκληση, που απαιτούσε εμβάθυνση και πειθαρχία.
8. Πότε ήρθε η συγγραφή στην ζωή της Γιώτας Γουβέλη; Ποια ανάγκη της ικανοποιεί;
Πάντα μου άρεσε να ακούω αλλά και να αφηγούμαι ιστορίες. Όταν ωρίμασαν οι συνθήκες, είχαν συσσωρευτεί δηλαδή πράγματα που ήθελα να πω και βρήκα λίγο χρόνο για τον εαυτό μου όταν μεγάλωσαν κάπως τα παιδιά μου, ξεκίνησα να γράφω. Κι όσο περνάει ο καιρός, δε μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς μια ιστορία σε εξέλιξη.
9. Στο ερωτηματολόγιο μου ρωτώ σχεδόν πάντα τους συγγραφείς για τα επόμενα συγγραφικά τους βήματα. Με εσάς όμως δεν θα κάνω το ίδιο, μιας και οι ήρωες του νέου σας πονήματος φαντάζομαι πως κατακλύζουν ακόμη την σκέψη σας. Θα αρκεστώ λοιπόν στο εξής ερώτημα: Πείτε μας ένα θέμα που θα θέλατε οπωσδήποτε να ασχοληθείτε σε κάποιο από τα επόμενα βιβλία σας;
Δε έχω ιδέα, αυτή τη στιγμή τουλάχιστον. Πριν “Το δάκρυ της μάντισσας” ακύρωσα με delete δυο μυθιστορήματα που τα είχα προχωρήσει αρκετά. Όταν ξεκίνησα όμως το συγκεκριμένο βιβλίο τίποτα δεν με σταματούσε, το έγραψα χωρίς ανάσα. Περιμένω λοιπόν την ιδέα που θα με συναρπάσει πριν κάνω την οποιαδήποτε κίνηση. Μακάρι να έρθει σύντομα, ανυπομονώ να βυθιστώ ξανά στη γοητεία της συγγραφής.
10. Κλείνοντας, και αφού σας ευχαριστήσω πολύ για τον χρόνο που διαθέσατε για να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο μου, θα ήθελα να δώσετε ένα μήνυμα που να απευθύνεται σε όλους όσους δεν διαβάζουν λογοτεχνία, προκειμένου αυτό το μήνυμα να συμβάλει στην προτροπή να έρθουν σε επαφή με τον κόσμο του βιβλίου! Σας ευχαριστώ πολύ για την εμπιστοσύνη!
Έχω σπουδάσει μαθηματικός και κρατάω σημαία μου τα λόγια του Αϊνστάιν: “Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση. Η γνώση είναι περιορισμένη, η φαντασία περικυκλώνει τον κόσμο. Το σημαντικό είναι να μην σταματήσεις να κάνεις ερωτήσεις. Η περιέργεια έχει το λόγο της που υπάρχει.” Ακριβώς αυτό κάνει η λογοτεχνία. Μέσω μιας φανταστικής ιστορίας θέτει ερωτήσεις. Έτσι, αναγνώστες και συγγραφείς αναγκάζονται να ενεργοποιήσουν τη σκέψη τους και μάλιστα μέσα από μια άκρως απολαυστική διαδικασία. Καταλαβαίνουμε τη ζωή και τον κόσμο καλύτερα διαβάζοντας λογοτεχνία, μας εξελίσσει και μας παρηγορεί.
****
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
Ύστερα από ένα τραυματικό βίωμα η Άννα, μια νεαρή κοπέλα της μεγαλοαστικής αθηναϊκής κοινωνίας στα χρόνια του Όθωνα, διορίζεται δασκάλα σε ένα ορεινό χωριό της Ρούμελης. Λίγο πριν από το ξεκίνημα της καινούριας της ζωής, συναντά μια ηλικιωμένη μάντισσα που την προειδοποιεί για τον θανάσιμο κίνδυνο που παραμονεύει στον τόπο προορισμού της. Ωστόσο, φτάνοντας στο σπίτι όπου θα φιλοξενηθεί, η νεαρή δασκάλα γίνεται δεκτή με θέρμη και ενθουσιασμό από την πεντάμορφη Μαρίτσα, η οποία ζει εκεί με τη θεία της και τον αυστηρό αδελφό της. Οι συνθήκες και τα ήθη του χωριού είναι πρωτόγνωρα και καταπιεστικά για την Αθηναία δασκάλα.
Σύντομα όμως θα ανακαλύψει πως, μέσα σ’ εκείνο το ασφυκτικό περιβάλλον, η δύναμη του ανθρώπινου πάθους βρίσκει τον τρόπο να τινάξει στον αέρα τις συμβατικότητες, τα ήθη, τη λογική, το δίκιο και, εντέλει, την ίδια τη ζωή.
Μια θρυλική υπόθεση πάθους και φονικού, που ενέπνευσε ποιητές και συγγραφείς του προηγούμενου αιώνα και εκδικάστηκε στο Κακουργιοδικείο Μεσολογγίου. Η δικογραφία φυλασσόταν μέχρι το 1957 στο Εφετείο Πατρών, οπότε και εξαφανίστηκε μυστηριωδώς.
Βιογραφία Συγγραφέως:
Η Γιώτα Γουβέλη γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μεσολόγγι. Είναι απόφοιτος του Μαθηματικού Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στην πληροφορική και τη διοίκηση επιχειρήσεων. Αρχικά εργάστηκε στον χώρο της εκπαίδευσης και στη συνέχεια σε πολυεθνικές εταιρείες επικοινωνίας, ως υπεύθυνη Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Έχει τρία παιδιά και ζει με την οικογένειά της στην Αθήνα. Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της Η Μουσική του Κόσμου (2010), Το Σκίτσο (2011), Το Κεντρί της Πεταλούδας (2013), Το Μαγεμένο Ποτάμι (2014), Η Πρώτη Κυρία (2015), Η Νύφη της Μασσαλίας (2016) και Ματωμένα Εντελβάις (2017).
Δήμητρα Κωλέτη
καταπληκτικο βιβλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ηθελα ποτε να τελειωσει αυτη η ιστορια.συγχαρητηρια στην κυρια γιουβελη. ξερει να σε κραταει αγρυπνη,ξερει να σου μεταδωσει την αγωνια. ξερει να σε συγκλονισει.γνωριζει αριστα την καθε ανθρωπινη ψυχοσυνθεση ακομα και την δικη μου μια αγνωστη .γι αυτο με κραταει καθε φορα για το ποτε θα βρω την ωρα να συνεχισω τα βιβλια της.οσο για την ρηση του αινσταιν θα την μεταφερω στα παιδια μου μιας και τα τρια ειναι λατρεις των μαθηματικων εσπουδασαν τα μαθηματικα και δουλευουν στο εξωτερικο χαρις στα μαθηματικα που εσπουδασαν . εγω συνεχιζω τωρα την μαντισσα.η κυρια γιουβελη απεχει παρασαγγας απο ολες τις συγχρονες ελληνιδες συγγραφεις.πιστευω οτι αυτο ωφειλεται στο οτι ειναι επιστημων.το γνωριζω αυτο καλα γιατι και ο πατερας μου ηταν επιστημων αλλα και εξαιρετος συγγραφεας.ευχαριστω πολυ.
ΑπάντησηΔιαγραφή