«...κάποτε μου είπε ότι είμαι φλόγα»...
Είσαι φλόγα. Μακριά σου παγώνω και κοντά σου καίγομαι.
«Φλόγα;»
«Ναι. Για εκείνον ήμουν φλόγα»
«Εκείνος τι ήταν για εσάς;»
«Εκείνος... εκείνος ήταν άνεμος»
Εκείνη Φλόγα! Εκείνος Άνεμος! Εκείνη, η Κυβέλη Αδριανού, η μεγάλη θεατρίνα της εποχής. Εκείνος, ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο Γέρος της Δημοκρατίας, ο οραματιστής, ο πολιτικός που το όνομά του συνδέθηκε με την νεότερη ιστορία της πατρίδας μας. Ανάμεσά τους η φλόγα του πάθους, του έρωτα και της αγάπης. Ανάμεσά τους ο άνεμος της Ιστορίας.
Με τον έρωτα της Φλόγας και του Άνεμου, της Κυβέλης και του Γεώργιου Παπανδρέου, καταπιάνεται στο νέο του μυθιστόρημα ο Στέφανος Δάνδολος χαρίζοντας στους αναγνώστες ένα λυρικό κείμενο, ένα κείμενο ύμνο στην αγάπη πλημμυρισμένο με εικόνες φορτισμένες συναίσθημα που έχουν την ικανότητα να διοχετεύονται και να γίνονται κτήμα όσων βυθίζονται στην ανάγνωσή του.
Ο συγγραφέας επιλέγει να τοποθετήσει τους ήρωές του -υπαρκτούς και χάρτινους- στο 1968 και στις τέσσερις μέρες από τον θάνατο του Γέρου της Δημοκρατίας ως και την κηδεία του. Μέσα σ’ αυτές τις τέσσερις μέρες η πένα του Δάνδολου μας συστήνει το ζευγάρι και μας μιλά για την θυελλώδη σχέση του. Αρχειακό υλικό και επιστολές που αντάλλασσε το ζευγάρι ξεδιπλώνουν σιγά σιγά την πορεία τους.
Κι έτσι μεταφερόμαστε στο 1920 και στη Χίο εκεί που η Κυβέλη πάει με το θίασο της για περιοδεία και συναντά τον Γενικό Διοικητή του νησιού τον Γεώργιο Παπανδρέου. Τι κι αν και οι δυο τους βρίσκονται σε γάμο, ο έρωτας παίρνει το πάνω χέρι, ρίχνει τα πέπλα του και τους παρασύρει στα μονοπάτια του. Εγκαταλείπουν τους συζύγους και τα παιδιά τους αψηφώντας το σκάνδαλο και ζουν μαζί τον παράνομο έρωτάς τους. Αποκτούν τον γιο τους. Παντρεύονται μετά από χρόνια. Θηλυκά όμως μπαίνουν ανάμεσά τους. Κάποια από αυτά, η Πατρίδα..., η Εξορία..., η Ιστορία..., η Δικτατορία....
Η Δικτατορία που το 1968, και μέσα στις τέσσερις μέρες από το θάνατο του Γιώργη της έως την κηδεία του, πιέζει την Κυβέλη, τη νόμιμη σύζυγό του, να αναλάβει η Κυβέρνηση των Συνταγματαρχών τη κηδεία δημοσία δαπάνη προκειμένου να ενισχυθεί το γόητρο της, εγχώρια και διεθνώς.
Η Κυβέλη θυμάται, πιέζεται μα κυρίως θρηνεί την απώλεια του. Την απώλεια της δικής της πατρίδας γιατί «Η μοναδική μας πατρίδα είναι οι άνθρωποι που αγαπήσαμε με πάθος» (σελ. 76).
Όλα αυτά μέσα στο διαμέρισμα της ογδοντάχρονης Κυβέλης...
Έξω στην Αθήνα των Συνταγματαρχών χάρτινοι ήρωες ενισχύουν την πλοκή και την ανατρέπουν περίτεχνα.
Ένας από αυτούς ο Φώντας (Αγαπημένος ήρωας!- Είναι σπαρακτική η ανάγκη του να εκφράσει ένα συναίσθημα), ο υπασπιστής του Υπουργού Εσωτερικών Στυλιανού Παττακού, στα χέρια του οποίου πέφτει το σημειωματάριο του νεκρού ηθοποιού Αλέξανδρου Κροντηρά. Μέσα στις σελίδες του ο Φώντας βρίσκει τα λόγια-σκέψεις που θα του ξυπνήσουν το συναίσθημα, που θα τον απεγκλωβίσουν από το γκρίζο και θα τον κάνουν να σπάσει την σκληρή και άκαμπτη περιβολή που του επέβαλλε ο σκληρός πατέρας του.
Η Όλγα, νοικοκυρά, έγκυος στο πρώτο της παιδί. Έχει μια ρυθμισμένη ζωή που την απογοητεύει. Βρίσκεται μέσα σε ένα γάμο που ο σύζυγος της είναι απών.
Τέλος η κυρία Φωτεινή και ο κύριος Μιχάλης, δυο πρόσωπα που γεννούν ερωτήματα. Φτάνουν σε ένα ξενοδοχείο του Φαλήρου και θέλουν μέσα σε τρεις μέρες να τα ζήσουν όλα. Και μετά τι;
Χάρτινα πρόσωπα που συνδέονται μεταξύ τους και όλοι μαζί με την Κυβέλη με ένα τρόπο που με ενθουσίασε και με έκανε να θαυμάσω τη λογοτεχνική δεινότητα του συγγραφέα.
Χάρτινοι και υπαρκτοί ήρωες όπως η Κυβέλη και ο Γέρος της Δημοκρατίας, μα και όπως η Μελίνα Μερκούρη, ο Αλέκος Παναγούλης, ο Κώστας Γαβράς, ο Βασίλης Βασιλικός αποτυπώνονται στις σελίδες του «Φλόγα και Άνεμος» συνθέτοντας την τοιχογραφία της εκάστοτε εποχής, ζωντανεύοντας την αριστουργηματικά. Γιατί ναι!, το «Φλόγα και Άνεμος» δεν είναι μια απλή ερωτική ιστορία δυο ανθρώπων που άφησαν το στίγμα τους στον Πολιτισμό και την Πολιτική της Ελλάδας αντίστοιχα αλλά ένα μωσαϊκό στο οποίο απεικονίζεται με ζωηράδα, παραστατικότητα και μεταδοτικότητα η Ελλάδα του Μεσοπολέμου, της Κατοχής, των Δεκεμβριανών καθώς και τα πρώτα χρόνια της πέτρινης εφταετίας. Στις 500 σελίδες του μια εποχή παίρνει μορφή και μας προσφέρεται απλόχερα...
Δυο σκηνές που με καθήλωσαν:
Η σκηνή του αποχαιρετισμού με τη νεκρώσιμη πομπή, τη λαοθάλασσα δηλαδή που ξεχύθηκε για πρώτη φορά μετά την επιβολή της Χούντας μετατρέποντας την στην πρώτη αντιδικτατορική διαδήλωση , και της ταφής ήταν από τις πιο έντονες σκηνές του κειμένου! Μου μετέφερε το κλίμα, την ατμόσφαιρα, με έκανε να νιώσω περήφανη.
Την ίδια ώρα που ο Γεώργιος Παπανδρέου ενταφιαζόταν η σκηνή που περιγράφεται με το ζευγάρι στο ξενοδοχείο του Φαλήρου είναι σπαρακτική, γροθιά στο στομάχι... Συγχρόνως είναι και αποκαλυπτική καθώς σε εκείνο το σημείο κατάλαβα το ρόλο του ζευγαριού στη μυθοπλασία και θαύμασα τη λογοτεχνική μαεστρία του συγγραφέα!
Διαβάστε το «Φλόγα και Άνεμο», πρόκειται για ένα πολυσύνδετο βιβλίο, κινηματογραφικά δοσμένο που θα σας ταξιδέψει στον κόσμο των ηρώων χωρίς φειδώ! Μιλάμε για Λογοτεχνία! Ο Στέφανος Δάνδολος ανήκει στους μεγάλους σύγχρονους Λογοτέχνες και εγώ χαίρομαι που διάβασα ένα τέτοιο αριστουργηματικό έργο!
Κάντε το και εσείς!
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός!
Συγχαρητήρια στο συγγραφέα!!
Βαθμολογία 5/5
Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Φλόγα και Άνεμος
Συγγραφέας: Στέφανος Δάνδολος
Εκδ.: Ψυχογιός
Ημερ.Εκδ.: Φεβρουάριος 2020
Σελ.: 570
Δήμητρα Κωλέτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου