Υπέροχα διηγήματα, ανθρώπινα και συγκινητικά! Με λίγα λόγια, χωρίς ανούσιες περιγραφές ο Σαμαράκης λέει αυτό που θέλει να πει με την κάθε του ιστορία αγγίζοντας τον αναγνώστη. Αγαπημένες μου "η σαρξ", "το ποτάμι" και "το ποδήλατο".
"Η σαρξ": Ο ιερέας μιας λαϊκής συνοικίας, της οποίας οι ενορίτες βρίσκονται μακρυά από τον Θεό, καλείται από ένα παιδί να μεταλαύει έναν ενορίτη του που βρίσκεται στο κατώφλι του θανάτου. Εκεί η σκηνή που ακολουθεί σε αφήνει άφωνο:
«Ήρθες;» είπε.Η φωνή του έβγαινε με πολύν κόπο από μέσα του.
«Ναι», είπε. «Ήρθα».
«Γιατί φοράς μαύρα;» ρώτησε ο άνθρωπος.
Κοίταξε το παιδί. Η ανάσα του ανθρώπου γινόταν ολοένα και πιο βαριά.
«Ήθελα να σου μιλήσω», είπε, κι έσκυψε πάνω στο κατακίτρινο πρόσωπο.
Να, τώρα θα του έλεγε για το Θεό, για την αιωνιότητα.
Όμως, ο άνθρωπος έκλεισε ξανά τα μάτια του.....
....Πήρε το δισκοπότηρο από το τραπέζι. Έγνεψε του παιδιού, που ήρθε κοντά και τον ανασήκωσε λίγο. Άνοιξε τα μάτια του.
Έβαλε μετάληψη στη λαβίδα.«Έλα», είπε.
Μισάνοιξε το στόμα του.Πήγε να πει αυτός:«Εις το όνομα του Πατρός…»Δεν πρόλαβε να μιλήσει.
«Δώσ’ μου!» είπε ο άνθρωπος, προτού καταπιεί καλά καλά.
Τον κοίταξε.
«Δώσ’ μου!»
Το στόμα του, μισάνοιχτο, περίμενε. Κι αυτός που ήταν έτοιμος να πει για την αιωνιότητα! Μια σύγχυση ήτανε μέσα του.
«Δώσ’ μου!»
Κάτι ξέσπασε μες στο στήθος του, μια στοργή, μια τρυφερότητα, σαν πατέρας ένιωθε που ταΐζει το παιδί του που πεινάει. Άρχισε να δίνει τη μια κουταλιά ύστερ’ από την άλλη.
Τα μάτια του ανθρώπου ήταν αλλιώτικα τώρα. Τα μάτια του παιδιού ήταν αλλιώτικα τώρα.
Η βροχή έπεφτε πάντα. Το γραμμόφωνο έπαιζε πάντα.
«Θεέ μου!» είπε ο άνθρωπος.
Δεν είπε τίποτα αυτός.
Βαθμολογία 5/5
Βαθμολογία 5/5
Στοιχεία βιβλίου:
Τίτλος: Ζητείται ελπίς
Τίτλος: Ζητείται ελπίς
Συγγραφέας:Αντώνης Σαμαράκης
Εκδ.:Ψυχογιός
Ημερ. Εκδοσής:13/06/2013
Σελ.:88
Δήμητρα Κωλέτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου