Η Κάθαρση, το τρίτο και τελευταία βιβλίο της λογοτεχνικής σειράς Οι κόρες της Ελλάδας κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ψυχογιός ολοκληρώνοντας το μωσαϊκό των ηρώων μα και της ίδιας της Ιστoρίας της Ελλάδας και της πρωτεύουσάς της, της Αθήνας, με τρόπο λυτρωτικό, ταξιδιάρικο και κυρίως λογοτεχνικό. Η πένα της αγαπημένης συγγραφέως Φιλομήλα Λαπατά αποτύπωσε άψογα -άραγε φτάνει το εν λόγω επίρρημα για να εκφράσω το θαυμασμό μου για την γραφή της συγγραφέως;- στις σελίδες του αυτοτελούς μυθιστορήματος Η Κάθαρση την Αθήνα της τελευταίας εικοσαετίας του 19ου αιώνα με τις κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές της, τα ήθη και τα έθιμά της, τα χαρακτηριστικά πρόσωπα της Πλάκας και τα ξεχασμένα πλέον επαγγέλματά της, τα μνημεία και τα νέα κτήρια της να είναι αυτά, που αποκαλύπτουν στον αναγνώστη την ηθογραφία/τοπογραφία της εποχής και που, εντέλει, τον παρασύρουν νοερά σε μια άλλη εποχή, σε μια άλλη Αθήνα.
Το 1882 ο Φοίβος Νεγρεπόντης, αξιωματικός της Αστυνομίας Αθηνών, υπόσχεται στον ετοιμοθάνατο θείο του πως θα εξιχνιάσει αυτός την μοναδική υπόθεση που δεν είχε καταφέρει να επιλύσει και που τον βασάνιζε μέχρι και το τέλος της ζωής του: τη δολοφονία της ιερόδουλης των Αθηνών. Λίγο καιρό μετά, η υπόθεση βγαίνει από το αρχείο, το μέγαρο Βαρβαρέσων, Δούκα και Βογιατζόγλου ανοίγει την πόρτα του στον επίμονο αξιωματικό μιας και είναι το κοντινότερο κτήριο στον τόπο του εγκλήματος και μαζί του πρόσωπα: Λέγκω, Οδύσσεια, Ομέρ…,
