Το δικό μου top βιβλίων για το 2016!

       Οι μέρες και οι μήνες του 2016 πέρασαν.... Κάνοντας τον απολογισμό για την χρονιά που φεύγει, οι στιγμές ενός βιβλιόφιλου σαν κι εμένα, σαν κι εσάς, είναι, αν όχι όλες σίγουρα οι περισσότερες από αυτές, συνυφασμένες με ένα βιβλίο! Έτσι λοιπόν οι στιγμές της ζωής μου για την χρονιά που σε λίγες ημέρες θα παραχωρήσει την θέση της στο νέο έτος συνοδεύτηκαν από τους ήρωες, τους χαρακτήρες, τα συναισθήματα και τις υποθέσεις του εκάστοτε βιβλίου που επέλεξα για ανάγνωση. Κάποια από αυτά τα βιβλία, από αυτούς τους χαρακτήρες, από αυτές τις υποθέσεις μ’ άγγιξαν βαθιά και μου πρόσφεραν ανεκτίμητες στιγμές! Κάποια άλλα πάλι όχι και τόσο... Συμβαίνουν κι αυτά... 

      Στην εν λόγω ανάρτηση θα επικεντρωθούμε στα βιβλία που χαράχτηκαν στο μυαλό και κυρίως στην καρδιά μου, τα οποία και κατά κόρον ήταν και τα περισσότερα! Το top βιβλίων λοιπόν για το 2016 είναι το ακόλουθο:

1. Το «Σαν ταξιδιάρικα πουλιά» του αγαπημένου μου συγγραφέα Θοδωρή Παπαθεοδώρου, το δεύτερο δηλαδή μέρος διλογίας, στην οποία ο Έρωτας με φόντο την Ιστορία της Πόλης σαγηνεύει.

2. «Η γυναίκα του φάρου» της Πασχαλίας Τρυαλού. Αργώ να πιάσω το ύφος της συγγραφέως αλλά όταν μπω στο κλίμα τότε πραγματικά θαυμάζω την έμπνευση της κας Τραυλού. 

3. Τρία βιβλία που τοποθετούνται στην επαναστατημένη Ελλάδα! «Οι κόρες της Ελλάδας-Η επιστροφή» της Φιλομήλα Λαπατά. Εξαιρετικό ιστορικό μυθιστόρημα που μας μεταφέρει στην προεπαναστατική και επαναστατική Ελλάδα. Αναμένω με μεγάλο ενδιαφέρον το δεύτερο μέρος της τριλογίας! Τα «Βρωμοθήλυκα της Ιστορίας» της Ελένης Στασινού, στο οποίο η Επανάσταση εμπνέει την συγγραφέα και τοποθετεί κάποιους από τους ήρωές της σ’αυτή την ιστορική στιγμή. Πολύ καλό! Καθώς και το «Αγγέλικα, η μαντενούτα» της Ελένης Κεκροπούλου. Η ζωή της μητέρας του Διονύσιου Σολωμού μού δημιούργησε πολλά, πολλά συναισθήματα.

4. «Η φόνισσα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Το διαβάζω για δεύτερη φορά, και τότε και τώρα σοκαρίστηκα με την ένταση της γραφής.

5. «Το δωμάτιο» της Ema Donoghue και «Οι καταρράκτες των Ρόδων» της Kimberley Freeman. Δύο εξαιρετικά βιβλία ξένων συγγραφέων που με καθήλωσαν το καθένα για τους δικούς του λόγους.

6. «Τα χρόνια της χαμένης αθωότητας» της Σόφης Θεοδωρίδου! Γιατί είναι η Σόφη Θεοδωρίδου!

7. «Στο δρόμο των αρωμάτων» του Μάνθου Σκαργιώτη, το «σέρρα: Η ψυχή του Πόντου» του Γιάννη Καλπούζου και το «Άγριες θάλασσες» της Τέσυ Μπάιλα. Λογοτεχνία και Ιστορία πρωταγωνιστούν και καθηλώνουν!

Βρωμοθήλυκα της Ιστορίας-Ελένη Στασινού

    Τα «Βρωμοθήλυκα της Ιστορίας» της Ελένης Στασινού είναι για εμένα το πρώτο μυθιστόρημα της συγγραφέως που διαβάζω και πραγματικά από τις πρώτες κιόλας σελίδες του αυτό που θαύμασα ήταν η γραφή και η ατμόσφαιρα που αυτή απέπνεε. Μια γραφή που πολλές φορές με έκανε να σκεφτώ πως διαβάζω κείμενο μεγάλου κλασσικού-διαχρονικού συγγραφέα.

     Εκτός από την γραφή που προανέφερα, αυτό που μου κέντρισε το ενδιαφέρον ήταν η ίδια του η υπόθεση, η οποία ξεκινά λίγα χρονιά πριν το ξέσπασμα της ελληνικής επανάστασης και περνώντας μέσα από τα δύσμορφα μονοπάτια της Ιστορίας μας φτάνει έως και τα χρόνια της Χούντας.

  Το κείμενο χωρίζεται σε πέντε βιβλία-κεφάλαια στα οποία εξιστορούνται οι γεμάτες περιπέτειες και έρωτα ιστορίες ανθρώπων που αν και απέχουν οι ζωές τους χρόνια, αιώνες, εντούτοις ο ένας αγγίζει τον άλλο με το δικό του μοναδικό τρόπο.

     Το πρώτο βιβλίο διηγείται την ιστορία του Αλία και της Μαρίας Δρακοπούλου. Ο Αλίας, ο μικρός γιος του μπέη της αλβανικής φυλής που έδρευε στην περιοχή του Λάλα, διαφέρει από τα υπόλοιπα μέλη της φυλής του καθώς απαρνιέται την βία και την ωμότητά που τους χαρακτηρίζει. Γίνεται ένας ευαίσθητος νέος που μετά από την πρώτη του αποτυχημένη συμμετοχή στα γιουρούσια των Λαλαίων επιλέγει να γίνει γιατρός ώστε να απαλύνει τον πόνο που σπέρνει ο πατέρας του και οι συμπολίτες του. Σ’ αυτή μάλιστα την πρώτη και τελευταία του συμμετοχή σε σφαγές θα σώσει από τον βιασμό και τον θάνατο την Ειρήνη, την μετέπειτα ψυχοκόρη του Δρακόπουλου. Σε ένα τυχαίο συναπάντημα  του στην αγορά της πόλης με την Ειρήνη θα γνωρίσει την Μαρία, στα μάτια της οποίας θα γνωρίσει και τον Έρωτα, έναν έρωτα που θα τον εξαναγκάσει με το βάθος του να απαρνηθεί φυλή, θρησκεία και οικογένεια.
     Οι μήνες περνούν με τον Αλία να ιππεύει το άλογο του τις νυχτερινές ώρες κρυφά από όλους για να συναντήσει στο τέλος της διαδρομής του την αγάπη, το πάθος. Μαζί μ’ αυτόν όμως τρέχει και η Ιστορία, και η Επανάσταση. Η Πελοπόννησος φλέγεται. Το Λάλε είναι έτοιμο να πέσει στα χέρια των επαναστατών. Οι Λαλαίοι οπισθοχωρούν για να γλιτώσουν. Όλοι ακολουθούν τον μπέη τους, όλοι εκτός από το μπεόπουλο. Ο Αλίας θα ακολουθήσει αντίθετη πορεία και θα κινηθεί προς το χωριό της αγαπημένης του έχοντας στις αποσκευές του την ευχή της μάνας του, την κατάρα του πατέρα και ένα θεϊκό κόσμημα, τα οποία θα τον ακολουθούν, κυρίως τα δύο τελευταία, αυτόν και τους απογόνους του για τους επόμενους δύο αιώνες, για τα επόμενα τέσσερα κεφάλαια-βιβλία και θα κινούν τα νήματα των ιστοριών.....