Δευτέρα 17 Απριλίου 2017

Συζητώντας με την συγγραφέα Βασιλική Τσούνη!


     Η συγγραφέας Βασιλική Τσούνη απαντά στο ερωτηματολόγιο των ΒιβλιοΑναφορών και μέσα από τις περιληπτικές απαντήσεις της μας παρουσιάζει, μεταξύ άλλων, τις «Νύμφες της Εροιβιάς», το νέο της βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΑΤΙ. Την ευχαριστώ θερμά που παρά το γεμάτο πρόγραμμά της λόγω των πρώτων παρουσιάσεων του βιβλίου της κατάφερε να ξεκλέψει τον απαιτούμενο χρόνο ώστε να πραγματοποιηθεί η παρούσα συνέντευξη! Για το blog και για εμένα προσωπικά είναι μέγιστη τιμή!
     Διαβάστε λοιπόν την συνέντευξη κι ελάτε λίγο πιο κοντά στο έργο και στην προσωπικότητα της συγγραφέως Βασιλικής Τσούνη!


1. Από τις 3 Απριλίου το δεύτερο βιβλίο σας, το «Οι νύμφες της Εροιβιάς» θα αποκτήσει μια θέση στις προθήκες των βιβλιοπωλείων! Αφού σας ευχηθώ να είναι καλοτάξιδο, θα σας ζητήσω να μας το παρουσιάσετε με τον δικό σας μοναδικό τρόπο.

Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για την τιμή και την τόση χαρά για ετούτη την συνέντευξη μα και για τις ευχές σου. Αισθάνομαι τόσο χαρούμενη που εδώ και λίγες μέρες, το νέο μου βιβλίο, οι Νύμφες της Εροιβιάς κυκλοφόρησαν  από τις εκδόσεις Μάτι και πλέον βρίσκεται σε κάθε βιβλιοπωλείο. 

Είναι ένα βιβλίο που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και παίρνει μέρος στον τόπο καταγωγής μου. Τρεις εποχές, τρεις έρωτες, τρεις γυναίκες ανοίγουν το σεντούκι με τα μυστικά και ένας τραγικός και τόσο δυνατός χείμαρρος μας παρασέρνει στα σταυροδρόμια των ψυχών τους. Μια ιστορία που ξεκινά το 1943 στην παλιά Πόλη και στο Εβραϊκό γκέτο, συνεχίζει στην πανέμορφη Μυροδάφνη το 1960 και τελειώνει στα Ιωάννινα το 2014. Ένα μυθιστόρημα με κυρίαρχο φόντο την λίμνη Παμβώτιδα και το Κάστρο.

2. Ποιο ήταν το πρώτο ερέθισμα που έπλασε στο μυαλό σας την υπόθεση του νέου σας βιβλίου;

Ένα άσχημος γεγονός που συνέβηκε στην ζωή μου εδώ και τέσσερα χρόνια περίπου. Ο θάνατος ενός αγαπημένου μου ανθρώπου που είναι βέβαια και ένας από τους ήρωες του βιβλίου μου. Με βάση αυτό και έπειτα από πολλές συζητήσεις και εκμυστηρεύσεις οικείων προσώπων, δημιουργηθήκαν οι Νύμφες της Εροιβιάς.

3. Ποιος από τους ήρωες του νέου σας βιβλίου είναι ο αγαπημένος σας; Ποιος σας ταλαιπώρησε να τον αποτυπώσετε στο χαρτί; Και ποιος σας έκανε να κλάψετε μαζί του;

Η αγαπημένη μου ηρωίδα είναι η Δάφνη, η τρίτη κατά εποχή γυναίκα που έχω μεγαλώσει μαζί της και παίζει έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Δεν μπορώ να πω πως με ταλαιπώρησε κάποιος από τους ήρωες μου, όλοι έχουν τον δικό τους ρόλο μέσα στις σελίδες του βιβλίου. Με δύο ήρωες ταυτίστηκα αρκετά και έζησα ξανά στο πλευρό τους, γράφοντας το βιβλίο και αυτοί είναι η Θεοδώρα και ο Γάκης.

4. Στο εξώφυλλο του βιβλίου γράφει πως η θεματολογία του είναι βασισμένη σε αληθινή ιστορία. Γιατί επιλέξατε αυτή την ιστορία κι όχι κάποια άλλη για να την αποτυπώσετε στο χαρτί;

Επέλεξα ετούτη την ιστορία γιατί μέσα από τις σελίδες της, έδωσα πνοή σε τόσους ανθρώπους που έχουν φύγει από την ζωή εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Με τον τρόπο πιστεύω πως έβαλα και εγώ έστω ένα μικρό λιθαράκι σε τούτη την πολυτάραχη ιστορία. 

5. Διαβάζοντας ένα βιβλίο ψάχνω πάντα κάτω από τις λέξεις τα μηνύματα που ίσως θέλει ο συγγραφέας να μεταφέρει στους αναγνώστες του. Μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας ένα μήνυμα που οι κεντρικοί ήρωες του νέου βιβλίου σας, θέλουν οπωσδήποτε εμείς οι αναγνώστες να το ''παραλάβουμε'';

Μέσα από την πολυτάραχη ιστορία την γεμάτη με έρωτες και ίντριγκες ένα μήνυμα θα μείνει στην ψυχή του αναγνώστη καθώς θα την διαβάζει. Η αγάπη, Δήμητρα μου. Υπάρχουν πολλά μυστικά που με το πέρασμα του χρόνου αλλάζουν τραγικά τις ζωές των ηρώων και τους γονατίζουν, υπάρχουν ψέματα, πόνος, απώλειες μα στο τέλος κυριαρχεί η αγάπη. Όλα από εκείνη ξεκινούν και όλα σε εκείνη καταλήγουν.

6. Πείτε μας τα συναισθήματα ή τις σκέψεις που σας συντρόφευαν την στιγμή που γράφατε την λέξη Τέλος στις Νύμφες της Εροιβιάς.

Τα συναισθήματα ήταν και παραμένουν πολλά και έντονα. Όταν γράφεις για ανθρώπους που έζησες έστω και λίγο μαζί τους, τόσο η χαρά που τους δίνει ξανά πνοή όσο και η λύπη σαν γράφεται η λέξη «τέλος» είναι μεγάλη. Έχω μάθει πως ο πόνος είναι ένα στοιχείο της ζωής. Δεν μπορείς να τον εξαφανίσεις αλλά ούτε και να τον καλμάρεις απλά συνεχίζεις να ζεις μαζί του μα και με τις αναμνήσεις.

7. Ποια επίθετα θα χρησιμοποιούσατε για να προσδιορίσετε το βιβλίο σας;

Εδώ μου βάζεις δύσκολα Δήμητρά μου. Είναι ένα τρυφερό, καθηλωτικό, αληθινό και συγκινητικό μυθιστόρημα.

8. Ποιος διαβάζει για πρώτη φορά το βιβλίο σας ή κάποιες από τις πρώτες σελίδες του από το οικείο περιβάλλον σας; Δέχεστε την όποια κριτική του και επηρεασμένη από αυτή σπεύδετε να διορθώσετε τις όποιες παρατηρήσεις του -αν φυσικά υπάρχουν!- ή είστε ‘’αμετακίνητη’’ σε ότι έχετε γράψει; 

Έχω στο πλευρό μου, ας μου επιτραπεί η λέξη, δυο φύλακες άγγελοι. Η μητέρα μου και ένας πολύ καλός μου φίλος. Διαβάζουν συνεχώς τις σελίδες, έπειτα μαζευόμαστε όλοι μαζί πίνοντας καφεδάκι, σαν την καλύτερη παρέα, και ξεκινούν οι διορθώσεις, οι παρατηρήσεις, οι κριτικές μέχρι που έχουν διαγραφεί ολόκληρες σελίδες Δήμητρα μου. Τους χρωστώ τόσα πολλά μόνο και μόνο που βρίσκονται στο πλευρό μου και με ανέχονται.

9. Πότε ήρθε η συγγραφή στην ζωή της Βασιλικής Τσούνη; Ποια ανάγκη τής ικανοποιεί;

Η συγγραφή ήρθε σε μικρή ηλικία γράφοντας ποιήματα και παραμύθια μα τα τελευταία πέντε χρόνια ασχολούμαι εντατικά μαζί της. Γράφοντας επέρχεται η κάθαρση. Ανακουφίζεται η ψυχή μου, η σκέψη μου και αισθάνομαι ένας διαφορετικός άνθρωπος.

10. Εσείς κατευθύνετε τους ήρωες ή οι ήρωες σας από ένα σημείο και μετά αυτομολούν και κατευθύνουν το χέρι σας κατά την διάρκεια της συγγραφής;

Στην αρχή τους κατευθύνω εγώ. Φτιάχνω σιγά – σιγά το καλούπι. Τους δίνω την μορφή και αυτοί δίνοντας τα δικά τους σημάδια με οδηγούν στην ολοκλήρωση του βιβλίου. Είναι κάτι μαγικό και τόσο όμορφο.

11. Αλήθεια, οι ήρωες των δύο μυθιστορημάτων σας με τους χαρακτήρες και την ιστορία τους, που πάνε μετά το τέλος της συγγραφής; Υπάρχουν σε ένα μέρος του μυαλού σας και ζουν ή ‘’εγκλωβίζονται’’ αιώνια στο χαρτί αφήνοντάς τους εκεί;

Δεν σταματούν να υπάρχουν με το τέλος της συγγραφής. Ζουν στην ψυχή μου και ταξιδεύουν μαζί μου. Άλλωστε δεν θα μπορούσα ποτέ να τους ξεχάσω και να τους θάψω για πάντα μέσα στις σελίδες των βιβλίων μου.

12. Για σας ποια στοιχεία σε ένα βιβλίο σας κάνουν να το χαρακτηρίσετε τελικά ως Λογοτεχνία;

Όταν ο λόγος, η γραφή σε οδηγούν στην τέχνη. Λέγοντας «τέχνη» εννοώ την προσπάθεια που κάνει κάθε ένας συγγραφέας να δημιουργήσει μια αρχή, μια μέση και ένα τέλος. Να πλάσει από την αρχή τους ήρωες του. Να δώσει στον καθένα τον σωστό ρόλο και οδηγηθούν όλοι μαζί στο τέλος και στην λύτρωση.

13. Στον καιρό της Κρίσης η Λογοτεχνία και η ανάγνωσή της τι μπορεί να δώσει στον μέσο πολίτη;

Τόσα πολλά Δήμητρα μου. Τον οδηγεί σε άλλες εποχές, τον ταξιδεύει, του απαλύνει λιγάκι τον πόνο, τον βγάζει από την καθημερινότητα και ελαφρύνει το άγχος που μας έχει τα τελευταία χρόνια κατασπαράξει.

14. Διαβάζετε από μικρή; Αν θέλετε πείτε μας τον τίτλο του βιβλίου που σας είχε κάνει εντύπωση όταν ήσασταν ακόμα μαθήτρια. 

Ναι διαβάζω από μικρή. Σαν τώρα θυμάμαι πόσο με μάγευαν τα παραμύθια και οι εικόνες τους σε κάθε τους σελίδα. Καθώς περνούσαν τα χρόνια στην ζωή μου μπήκανε τα μυθιστορήματα και μαζί με αυτά η μυρωδιά της σελίδας και η αφή της. Τα αγαπημένα μου είναι «η Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων» και «τα ανεμοδαρμένα ύψη».

15. Ο αγαπημένος σας σύγχρονος συγγραφέας; Και κλασσικός; 

Σύγχρονοι συγγραφείς είναι πολύ και δε θέλω να αδικήσω κανέναν. Μα πρέπει να απαντήσω Δήμητρά μου. Είναι η Αλκυόνη Παπαδάκη και από τους κλασσικούς συγγραφείς είναι Στέφαν Τσβάιχ.

16. Προτείνετε μας ένα βιβλίο!

Το άλικο γράμμα του Ναθάνιελ Χόθορν.

17. Στο ερωτηματολόγιο μου σχεδόν πάντα ρωτώ τους συγγραφείς για τα επόμενα συγγραφικά τους βήματα. Με εσάς όμως δεν θα κάνω το ίδιο, μιας και οι ήρωες του νέου σας πονήματος φαντάζομαι πως κατακλύζουν ακόμη την σκέψη σας. Θα αρκεστώ λοιπόν στο εξής ερώτημα: Πείτε μας ένα θέμα που θα θέλατε οπωσδήποτε να ασχοληθείτε σε κάποιο από τα επόμενα βιβλία σας;

Δήμητρα μου δεν έχω σκεφτεί κάποιο συγκεκριμένο θέμα. Γενικά δεν βάζω πρόγραμμα στην γραφή και ούτε λέω πως τώρα πρέπει να γράψω για κάποιο θέμα. Όλα βγαίνουν από την ψυχή, το μυαλό μου και τους ήρωες που έχω απέναντι μου και περιμένουν να τους δώσω σάρκα και οστά.

18. Κλείνοντας, και αφού σας ευχαριστήσω πολύ για τον χρόνο που διαθέσατε για να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο μου, θα ήθελα να δώσετε ένα μήνυμα που να απευθύνεται σε όλους όσους δεν διαβάζουν λογοτεχνία, προκειμένου αυτό το μήνυμα να συμβάλει στην προτροπή να έρθουν σε επαφή με τον κόσμο του βιβλίου!

Ένα πράγμα θα ήθελα να πω: πως όταν κάποιος διαβάζει βιβλία, ζει πολλές ζωές, ταξιδεύει και τα συναισθήματα του είναι σε εγρήγορση, σε σχέση με εκείνον που δεν διαβάζει και ζει μονάχα μια ζωή, τόσο μονότονη και γκρίζα από την καθημερινότητα.

****

ΟΙ ΝΥΜΦΕΣ ΤΗΣ ΕΡΟΙΒΙΑΣ

Υπόθεση Οπισθώφυλλλου:

Ιωάννινα, 1943
Λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, δυο νέοι, η Λενιώ και ο Εντίν, μέσα στα σοκάκια του Κάστρου ζουν, μα και κρατούν κρυμμένο τον μεγάλο έρωτά τους. Εκείνη μια πανέμορφη Γιαννιώτισσα και εκείνος ένας Εβραίος που τη λατρεύει περισσότερο και από τη ζωή του. Θα καταφέρουν να ζήσουν μαζί;

Χωριό Μυροδάφνη, 1960
Η Θεοδώρα προσπαθεί να σπάσει τα δεσμά της οικογένειάς της, να απαλλαγεί μια και καλή από την καταστροφική μητέρα της. Παντρεύεται τον αγαπημένο της Κωνσταντή και για να γλιτώσουν από τη μανία της ταξιδεύουν μέχρι την Πελοπόννησο στο χωριό Κρυονέρι. Μα και εκεί η τύχη δε θα τους χαμογελάσει.

Ιωάννινα, 2014
Η Δάφνη Μητροπούλου, υποβασταζόμενη από τον γιο και την κόρη της, σπαράζει πάνω από το μνήμα του αγαπημένου της συζύγου, του Άκη, αφού ήταν θέλημα Θεού να σταθεί στο πλευρό του. 
Τρεις γυναίκες ενώνουν τις ζωές τους και το κουβάρι της μοίρας ξετυλίγεται αφήνοντας πίσω του λάθη, πάθη, μυστικά και αμέτρητο πόνο, τόσο στις ίδιες όσο και στα αγαπημένα τους πρόσωπα που ζουν μαζί τους. 
Θα μπορέσει άραγε η μεγάλη, βαθιά λίμνη να τα σκεπάσει για πάντα και να τα κρατήσει στον βυθό της ή θα τα ξεβράσει στις καλαμιές, όπου πριν πολλά χρόνια οι Νύμφες της Εροιβιάς έλουζαν τα χρυσαφένια τους μαλλιά τις έναστρες νύχτες;


Βιογραφία Συγγραφέως:

Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΣΟΥΝΗ κατάγεται από τα Ιωάννινα. Σπούδασε Γεωπονία στη Λάρισα και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην πόλη καταγωγής της, όπου διαμένει μέχρι και σήμερα με την οικογένεια της. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα, περιτριγυρισμένη εδώ και χρόνια από βιβλία. Λατρεύει την μουσική, τα ζώα και την λογοτεχνία. Τις πρώτες της συγγραφικές απόπειρες της "τόλμησε" σε μικρή ηλικία, γράφοντας παραμύθια και ποιήματα.
Έργα της: ΟΙ ΝΥΜΦΕΣ ΤΗΣ ΕΡΟΙΒΙΑΣ και ΜΟΝΑΧΙΚΕΣ ΑΛΚΥΟΝΕΣ



Δήμητρα Κωλέτη  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου