Καλογραμμένο, με γρήγορη ροή, περιγραφές χωρίς φλυαρίες, και ήρωες γεμάτους πάθη, σκέψεις και ενέργειες που μας μεταφέρουν τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που επικρατούσαν την σκοτεινή εποχή του Β’Παγκοσμίου Πολέμου, της Κατοχής, των Εμφυλιακών και Μετεμφυλιακών χρόνων στην πατρίδα μας, είναι κάποια από τα χαρακτηρίστηκα στοιχεία του νέου βιβλίου της Γιώτας Φώτου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός με τίτλο «Στης καρυδιάς τον ίσκιο».
Κι όλα αυτά έχοντας για σημείο αναφοράς, όπως προϊδεάζει και ο τίτλος, την υπεραιωνόβια καρυδιά, κάτω απ’τον βαρύ ίσκιο της οποίας τα πρόσωπα δύο οικογενειών δέχονται την Μοίρα τους και πορεύονται σε μονοπάτια που το Κακό συγκρούεται με την Αθωότητα και ο Έρωτας με την στεγνή Λογική...
Το κείμενο ξεκινά με την Θάλεια, που μας μιλά, με πρωτοπρόσωπη αφήγηση, για τα γεγονότα που σημάδεψαν την παιδική της ηλικία και την οικογένειά της, την οικογένεια του Θύμιου και της Άννας Λυμπέρη.
21 Ιουλίου 1940, ημερομηνία ορόσημο για την Θάλεια.
21 Ιουλίου 1940, λίγους μήνες πριν οι Ιταλοί να χτυπήσουν την Ελλάδα, το σπίτι και η ζωή της πεντάχρονης Θάλειας γεμίζουν σκιές. Σκιές που πλακώνουν την οικογένεια και την ψυχή του παιδιού. Σκιές που είναι σαν να προμηνύουν το άσχημο ριζικό που φυλάσσουν οι Μοίρες για τα μέλη της οικογένειας, που οι αναδρομικές αφηγήσεις κάποιων απ’αυτά, όπως της Βαγγελιώς, μας μεταφέρουν κι άλλο πίσω φτάνοντάς μας στα ήθη και στις νοοτροπίες του 1908.
Η οικογένεια Λυμπέρη λοιπόν με αφετηρία την 21η Ιουλίου του 1940 θα αφήσει πίσω της τις ευτυχισμένες, αν και δύσκολες από άποψη οικονομικών, στιγμές. Η ανέχεια, ο αγώνας για επιβίωση και οι απώλειες που φέρνει ο πόλεμος θα εντείνουν την δυστυχία που έπεσε στο σπιτικό της με την γέννηση του ασθενικού πέμπτου παιδιού. Η Άννα καταβάλετε από το άδικο αυτό χτύπημα της Μοίρας. Ο Θύμιος δεν προλαβαίνει να της συμπαρασταθεί, η πατρίδα άλλωστε τον καλεί. Η Βαγγελιώ ζει μέσα στις τύψεις... Και η Θάλεια, όσο οι μήνες κυλούν, αφήνει όλο και περισσότερο την παιδική της αθωότητα και ανεμελιά πίσω.
Στο απέναντι σπίτι κάτω από τον ίσκιο της ίδιας καρυδιάς η οικογένεια Ταρούση βιώνει κι αυτή την εποχή και προσπαθεί να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες της. Όταν ο πόλεμος τελειώσει τα μέλη της θα κατορθώσουν να επιζήσουν και θα ελπίσουν για το μέλλον. Ο Εμφύλιος όμως ξεσπά και απειλεί γι’άλλη μια φορά την πατρίδα και τους ήρωές μας. Βράχος ακλόνητος για την οικογένεια Ταρούση θα σταθεί, όπως πάντα, η μάνα της οικογένειας! Οι φροντίδες και οι ενέργειές της στέλνουν τους γιους της μακριά από τα πεδία των εμφύλιων παρατάξεων και τους χαρίζει μια νέα αρχή στη Γη της Επαγγελίας και στο Τορόντο, όπου και μεταναστεύουν.
Στο Τορόντο λοιπόν θα μεταφερθούν, στα τελευταία κεφάλαια του βιβλίου, οι ήρωες, εκεί δηλαδή που ο Δημοσθένης, το στερνοπούλι της Ταρούσαινας, η Θάλεια και η Αγαθούλα Λυμπέρη θα βρεθούν σε ένα κύκλο γεγονότων που τα πάθη, οι αδυναμίες, η εκδίκηση και ο έρωτας θα πρωταγωνιστήσουν...
Όπως προείπα είναι ένα καλογραμμένο και ευκολοδιάβαστο βιβλίο με ήρωες που με έκαναν να τους συναισθανθώ και μ’ άγγιξαν. Εκείνο όμως που σαν αναγνώστρια δεν μ’άγγιξε στο εν λόγω βιβλίο ήταν κάποια χαρακτηριστικά στην θεματολογία του και συγκεκριμένα τα μεταφυσικά του στοιχεία. Είμαι άνθρωπος που αδυνατώ να πιστέψω πως κάποιοι μπορούν να είναι άρχοντες του κακού-του σκότους και να χρησιμοποιούν τις δυνάμεις του ώστε να αλλάξουν τη ζωή την δική του και των γύρων τους. Αντιθέτως πιστεύω ακράδαντα αυτό που λέει η συγγραφέας μέσω της ώριμης πλέον Θάλειας στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου: Λαβύρινθος η ζωή κάθε ανθρώπου. Εμπόδια, κλειστές πόρτες, πισωγυρίσματα, κύκλοι ώσπου να βρεθεί ανοιχτή δίοδος. Πέρασα μέσα από πολλές δυσκολίες για να συνειδητοποιήσω ότι τελικά δεν επιλέγει ο ίδιος ο άνθρωπος όσα θα του φέρει η μοίρα, είναι όμως υπεύθυνος για την διαχείριση αυτών και έχει το καθήκον να αγωνίζεται ακόμα κι όταν όλα δείχνουν δυσπρόσιτα. Διαφορετικά γίνεται ο ίδιος συνένοχος σε όσα θα ακολουθήσουν. (σελ.361)
Διαβάστε το...!
Βαθμολογία 4/5
Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Στης καρυδιάς τον ίσκιο
Συγγραφέας: Γιώτα Φώτου
Εκδ.: Ψυχογιός
Ημερ.Εκδ.: 08/06/2017
Σελ.: 384
Δήμητρα Κωλέτη
Δήμητρα Κωλέτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου