Τρίτη 8 Απριλίου 2014

Οι κόρες του Νικόλα- Στέλλα Λεβεντογιάννη-Χάρβι

      Το 2010 η Αλεξία αναλαμβάνει να εκπληρώσει την τελευταία επιθυμία του νεκρού πατέρα της, να παραδώσει δηλαδή ένα πακέτο γεμάτο γράμματα στην ετεροθαλή αδερφή της, την ύπαρξή της οποίας αγνοούσε για εικοσιπέντε ολόκληρα χρόνια. Έχοντας στις αποσκευές της αυτό το πολύτιμο φορτίο καθώς και πολλά ερωτήματα και απορίες για την ιστορία της οικογένειας του πατέρα της, μιας οικογένειας που δεν είχε γνωρίσει μέχρι τώρα, φτάνει στην Ελλάδα και στο Διακοφτό υποδεχόμενη από τις αδερφές του Νικόλα οι οποίες αν και την αγκαλιάζουν με αγάπη εντούτοις κρατούν τα μυστικά του παρελθόντος καλά κρυμμένα αποφεύγοντας πεισματικά να διαλευκάνουν την κατάσταση, μυστικά που όπως πιστεύουν σπιλώνουν και ντροπιάζουν το όνομα και την υπόληψή τους, στην μικρή τους κλειστή κοινωνία. Στο μουσείο των Καλαβρύτων θα γνωρίσει την ιστορία του προπάππου της και με την αφήγηση της ηλικιωμένης πλέον φίλης του και μάρτυρα των τραγικών γεγονότων το 1943 αυτή του παππού της που θα την συγκίνηση και θα φωτίσει την σχέση που είχε ο πατέρας της μαζί του, ''δικαιολογώντας'' εν μέρει την σκληρή συμπεριφορά του προς τον ίδιο του τον γιο. Έτσι ανακαλύπτοντας σιγά σιγά τον γενέθλιο τόπο του Νικόλα μαθαίνει παράλληλα και την ιστορία του καθώς και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γεννήθηκε η Θεοδώρα, η ετεροθαλής της αδερφή. Όταν τα μυστικά βγαίνουν από την κρύπτη τους οι δυο αδερφές έρχονται κοντά και διδάσκονται μέσα από τα γράμματα του Νικόλα πως δεν πρέπει να φοβούνται την ντροπή ή τα σχόλια του κόσμου ή όλες αυτές τις ανοησίες αλλά να ζουν τη ζωή τους ενωμένες φροντίζοντας τις οικογένειές τους.

        Το «Οι κόρες του Νικόλα» είναι ένα βιβλίο που θα το χαρακτήριζα μέτριο και αυτό γιατί δεν μ’ άρεσε η γραφή και η ροή του. Θεώρησα υπερβολικά κάποια στοιχεία, όπως η υποδοχή της Αλεξίας από τους συγγενείς της στο αεροδρόμιο, δεν νομίζω πως εκπροσωπούσε την Ελλάδα του 2010, θύμισε ίσως άλλες εποχές. Μου κράτησε το ενδιαφέρον η αναμονή της συνάντησης των δυο αδερφών και η αποκάλυψη της ύπαρξης της μιας στην άλλη καθώς και η ιστορία του παππού στα Καλάβρυτα του 1943.Γι' αυτά και μόνο θα έλεγα πως πρόκειται για ένα μέτριο έως συμπαθητικό βιβλίο.

Βαθμολογία 3/5

Βιογραφία Συγγραφέως
Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Οι κόρες του Νικόλα
Συγγραφέας: Στέλλα Λεβεντογιάννη-Χαρβι
Μετάφραση:Χρήστος Καψάλης
Εκδ.: Ψυχογιός
Ημερ.Εκδ.:06/02/2014
Σελ.:448
Δήμητρα Κωλέτη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου