Έθιμα ταφής - Hannah Kent

Στο «Έθιμα ταφής» της Hannah Kent ο αναγνώστης μεταφέρεται στην Ισλανδία του 1829 και παρακολουθεί μέσω της ενδιαφέρουσας, εναλλασσόμενης, από τριτοπρόσωπη σε πρωτοπρόσωπη και αντίστροφα, αφήγησής του την ιστορία της Άγκνες Μάγκνουσντότιρ, της τελευταίας, δηλαδή, γυναίκας που καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε δι’ αποκεφαλισμού στην Ισλανδία, τον Ιανουάριο του 1830.

Η Άγκνες, λοιπόν, καταδικάζεται σε θάνατο για την δολοφονία του εραστή της Νάταν Κέτιλσον και του Πέτουρ Γιόνσον, ο οποίος ήταν φίλος του Νάταν και βρίσκονταν στο υποστατικό του την ημέρα της δολοφονίας. Εωσότου όμως να εκτελεστεί η ποινή της, η Άγκνες μεταφέρεται στο υποστατικό του Νομαρχιακού Υπαλλήλου, Γιον Γιόνσον. Η υποδοχή που θα της επιφυλάξει η γυναίκα του Γιον, η Μαργκρέτ, και οι κόρες του, Λάουγκα και Στέινα, θα είναι ψυχρή καθώς ο τρόμος που έχει φωλιάσει μέσα τους για την φόνισσα τις έχει παραλύσει. Δεν μπορούν και δεν θέλουν να έρθουν σε επαφή με την στυγνή δολοφόνο που η φήμη της έχει ταξιδέψει σε όλη την πεδιάδα. Η μοναχικότητα όμως του χειμώνα καθώς και ο ιεροδιάκονος εφημέριος Τότι, ο οποίος έχει οριστεί πνευματικός της με σκοπό να την καθοδηγήσει στην μεταμέλεια κάτω από την χριστιανική καθοδήγησή του, θα φέρουν την Άγκνες και τα μέλη της οικογένειας πιο κοντά…. Η Άγκνες τότε θα ανοίξει την καρδιά της και θα μιλήσει για την δύσκολη ζωή της ως νόθο παιδί, για την αγάπη που πάντα ζητούσε και που πίστεψε τελικά πως την βρήκε στο πρόσωπο του Νάταν, για την προδοσία του, για την νύχτα του φονικού καθώς και για τα πρόσωπα που ενεπλάκησαν έμμεσα και άμεσα στο έγκλημα αυτό. Με την αναδρομική της αφήγηση θα φωτίσει τα κίνητρα, τις συγκυρίες αλλά και τους πραγματικούς θύτες και τα θύματα του διπλού αυτού φονικού που σε λίγους μήνες θα την οδηγήσει και την ίδια στο θάνατο....

Το «Έθιμα ταφής» είναι ένα καταπληκτικό βιβλίο με θεματολογία, αφήγηση, περιγραφές και ήρωες τέτοιους που προκαλούν το ενδιαφέρον της ανάγνωσης από την πρώτη κιόλας σελίδα του! Αυτό που μ’ άρεσε ιδιαίτερα ήταν η αφήγησή του, την οποία την βρήκα άκρως ενδιαφέρουσα, μιας και η συγγραφέας δεν αρκέστηκε μόνο στην περιγραφή των γεγονότων (τριτοπρόσωπη αφήγηση) αλλά έδινε πολύ συχνά τον λόγο, μέσω της πρωτοπρόσωπης αφήγησης, στην ηρωίδα της, την Άγκνες, κάτι που, φυσικά, με βοήθησε να δω και να καταλάβω την ψυχοσύνθεσή της. Οι περιγραφές του φονικού, της εξομολόγησης και της αναμονής για την εκτέλεση στην στοργική, ερωτική, θα έλεγα, αγκαλιά του Τότι, δόθηκαν με τρόπο μεταδοτικό, λυρικό και κινηματογραφικό μεταφέροντας με στο χωροχρόνο τους αβίαστα. Σε όλη την έκταση του κειμένου υπήρχε ατμόσφαιρα,  μυστήριο και λυρισμός που παρέσερνε τον αναγνώστη στην συνέχεια της ανάγνωσης του. Τέλος η ροή του ήταν γρήγορη και καθόλου κουραστική.

Διαβάστε το… πρόκειται για ένα καλογραμμένο αστυνομικό-κοινωνικό βιβλίο που μέσα από την αληθινή και σκληρή ιστορία της Άγκνες θα σας παρασύρει και θα σας μεταφέρει στην παγωμένη και ατμοσφαιρική Ισλανδία του 19^ου αιώνα.

Από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει!

Βαθμολογία 5/5

Βιογραφία Συγγραφέως

Στοιχεία Βιβλίου:

Τίτλος: Έθιμα ταφής

Συγγραφέας: Hannah Kent

Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου

Εκδ.: Ίκαρος

Ημερ.Εκδ.: Οκτώβριος 2014

Σελ.: 418

Δήμητρα Κωλέτη