
Στην πλοκή λοιπόν εστιάστηκε το δικό μου ενδιαφέρον, εκεί που ο δημοσιογράφος-ερευνητής Μίκαελ Μπλούμκβιστ -μη μου ζητήσετε να σας το πω, δεν θα τα καταφέρω. Και που το γράφω, το κάνω με την βοήθεια του βιβλίου που έχω μπροστά μου. Τι ονόματα κι αυτά!- δέχεται την πρόταση του υπερήλικα βιομήχανου Χένρικ Βάνιερ να ερευνήσει την εξαφάνιση της δεκαεξάχρονης τότε ανιψιάς του, Χάριετ Βάνιερ. Ο Χένρικ θέλει λίγο πριν φύγει απ’την ζωή να κάνει μια τελευταία προσπάθεια γύρω απ΄ο την εξαφάνιση της Χάριετ, τα ίχνη της οποίας χάθηκαν το 1966 κατά την διάρκεια ενός φεστιβάλ που γίνονταν στην περιοχή. Κανένας έως τότε δεν κατόρθωσε να απάντησε στο ερώτημα τι έγινε στην έφηβη Χάριετ: απήχθει; δολοφονήθηκε; Ο Χένρικ θέλει να μάθει την αλήθεια άλλωστε τα κορνιζαρισμένα λουλούδια που λαμβάνει από ανώνυμο αποστολέα κάθε χρόνο στα γενέθλια του εδώ και τρεις δεκαετίες του υπενθυμίζουν την Χάριετ και τον κάνουν να πιστεύει πως ο δολοφόνος γνωρίζει την ‘’εμμονή’’ του και τον ειρωνεύεται με τον πιο ανήθικο τρόπο.
Ο Μίκαελ λοιπόν αναλαμβάνει να ρίξει μια ματιά στην υπόθεση και μετακομίζει στο νησί που οι οικογένειες των Βάνιερ ζουν και τον φέρνουν αντιμέτωπο με μια υπόθεση γεμάτη μυστήριο... Όταν η έρευνα φτάσει σε κομβικό σημείο ο Μίκαελ θα ζητήσει από ένα γραφείο της Σουηδίας που ειδικεύεται στην ασφάλεια και την έρευνα την βοήθειά του. Το γραφείο θα του προτείνει την Λίσμπετ Σάλαντερ.