‘’Απ’ότι κάλλη έχει ο άνθρωπος, τα λόγια έχουν τη χάρη να κάμουσι κάθε καρδιάν παρηγοριά να πάρει’’
Μ’ αυτούς τους στίχους από τον Ερωτόκριτο του Β. Κορνάρου ο συγγραφέας Αντώνης Παπαθεοδούλου στολίζει την πρώτη σελίδα του υπέροχου βιβλίου «Ο ραφτάκος των λέξεων», προϊδεάζοντάς μας πως στις επόμενες σελίδες οι λέξεις και η ομορφιά τους θα πρωταγωνιστήσουν μαζί με τον ήρωά του.
Και έτσι γίνεται καθώς ο ραφτάκος, ο ήρωας δηλαδή του κειμένου, και οι λέξεις υφαίνουν ένα μοναδικό, νοσταλγικό και τρυφερό παραμύθι που κάνει τον αναγνώστη να αγαπήσει και να παίξει με τις λέξεις και την ουσία τους.
Ο ραφτάκος που ζει σε μια μικρή πόλη, τόσο μικρή που μοιάζει σαν χωριό, είναι ο μοναδικός που ασκεί σ’ αυτή το επάγγελμα του ράφτη. Όλοι μικροί και μεγάλοι ράβονται σε εκείνον. Είναι λοιπόν μοναδικός. Δεν τον κάνει όμως μόνο αυτό μοναδικό αλλά κυρίως ο τρόπος που ράβει τα ρούχα των πελατών του και πιο συγκεκριμένα το υλικό που χρησιμοποιεί για να ενώνει τα υφάσματα κατά την ραφή τους: η συνηθισμένη κλωστή απουσιάζει, στην θέση της χρησιμοποιεί λέξεις! Λέξεις επιλεγμένες από τον ίδιο από παραμύθια, ποιήματα, τραγούδια, εγκυκλοπαίδειες και λογοτεχνικά βιβλία που έχουν κατακλύσει το ραφταδικό του. Λέξεις που τις βάζει στην σειρά και δημιουργούν μοναδικά και πολύτιμα ρούχα.
Έτσι όταν ράβει καλοκαιρινά ρούχα διαλέγει λέξεις που ανακουφίζουν την κάψα του καλοκαιριού: ίσκιος, κρύσταλλο, γάργαρο νερό. Ενώ για τα χειμωνιάτικα: λιακάδα, φλόγα, θράκα. Οι πελάτες του όταν φορούν τα ρούχα του νιώθουν δροσιά και ζέστη αντίστοιχα, νιώθουν την δύναμη των λέξεων...
Τα χρόνια όμως περνούν. Το χωριό γίνεται πόλη. Το επάγγελμα του ράφτη περνά στη λήθη. Η βιομηχανία και η μόδα παίρνουν το πάνω χέρι. Ο κόσμος πλέον επιλέγει για ρουχισμό τα τυποποιημένα που επιβάλει η μόδα και το στυλ της εποχής. Και ο ραφτάκος παύει να ράβει... Και ξεχνιέται απ’όλους.
Ώσπου έναν βαρύ χειμώνα, που το κρύο και ο χιονιάς έπεσε πάνω από την πόλη και τους κατοίκους της και κανένα από τα ρούχα τους δεν μπορούσε να τους ζεστάνει, βγήκαν από τα μπαούλα τα ρούχα τα ραμμένα από τον ξεχασμένο ράφτη. Η θαλπωρή αυτών των ρούχων φέρνει στην μνήμη τους τον ραφτάκο που από εκείνη την στιγμή κι ύστερα πιάνει τα ραφτικά του κι αρχίζει να ράβει πάλι τα μοναδικά του ρούχα μαθαίνοντάς μας πως οι λέξεις έχουν την δική τους μοναδική δύναμη, μια δύναμη που μπορεί να ζεστάνει την ψυχή του ανθρώπου... να τον κάνει να νιώσει όμορφα... να τον κάνει να σταθεί στα πόδια του!
Διαβάστε το! Η εικονογράφηση της Ί. Σαμαρτζή –λατρεύω την δουλειά της!- απογειώνει το τρυφερό, εξαιρετικό αυτό κείμενο!
Συγχαρητήρια στον συγγραφέα!
«Ο ραφτάκος των λέξεων» κυκλοφόρησε το 2012 από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ στη σειρά ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ ενώ το 2017 επανεκδόθηκε ανανεωμένο (σκληρό εξώφυλλο, μεγαλύτερο μέγεθος, κλπ).
Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Ο ραφτάκος των λέξεων
Συγγραφέας: Αντώνης Παπαθεοδούλου
Εικονογράφηση: Ίρις Σαμαρτζή
Εκδ.: Μεταίχμιο
Ημερ.Εκδ.: Μάιος 2012
Σελ.: 36
Βιογραφίες:
Ο Αντώνης Παπαθεοδούλου γεννήθηκε το 1977 στον Πειραιά. Από το 1999 γράφει, μεταφράζει και διασκευάζει ιστορίες, τραγούδια και σενάρια για παιδιά. Βιβλία του έχουν τιμηθεί με βραβεία και διακρίσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Η Ίρις Σαμαρτζή γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Γραφιστική και Αρχιτεκτονική εσωτερικού χώρου-διακόσμηση στη Σχολή Βακαλό, απ’ όπου αποφοίτησε με υποτροφία. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια πάνω στην παιδική ζωγραφική και στη δραματική τέχνη στην εκπαίδευση, ενώ συνεργάστηκε με τη Σχολή Βακαλό ως βοηθός καθηγητή στα μαθήματα Σκηνογραφίας, Product Design και Αρχιτεκτονικής διαμόρφωσης εσωτερικών χώρων (2001-2006). Από το 2003 διδάσκει ζωγραφική και κατασκευές σε ιδιωτικά σχολεία. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, ενώ παράλληλα από το 2004 ασχολείται με την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων. Βραβεύτηκε από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου με έπαινο για την εικονογράφηση των βιβλίων Από την καλή και από την ανάποδη (2006) και Το ξύπνημα των κούκων (2008), κι από τα ΕΒΓΕ για το εξώφυλλο του βιβλίου Το δέντρο που είχε φτερά (2011).
Δήμητρα Κωλέτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου