Μνήμες χαμένες στην άμμο... για τους ήρωες του πρώτου βιβλίου της Ιφιγένειας Τέκου που με φόντο τα Σεπτεμβριανά του ’55 μας μεταφέρει στην Πόλη και στα θλιβερά γεγονότα της εποχής που καθόρησαν τα μυθιστορηματικά βήματα της Άννας, της Μαρίκας και των υπόλοιπων ηρώων του.
Στις 6 Σεπτεμβρίου το πογκρόμ που εξαπέλυσε ο τουρκικός όχλος λεηλατώντας, πυρπολώντας και καταστρέφοντας τις περιουσίες των Ρωμιών της Πόλης θα βρει τα μέλη της οικογένειας Φωτεινού εκτεθειμένα στην βαρβαρότητα. Η Άννα Φωτεινού, η μια από τις δύο αγαπημένες αδερφές της οικογένειας, την ώρα που τα επεισόδια ξεσπούν φεύγει από το μάθημα φωνητικής που κάνει, μιας κι η αγγελική φωνή της είναι πολλά υποσχόμενη για το μέλλον της, και κατευθύνεται στο σπίτι της. Στο δρόμο της θα συναντήσει μια ομάδα ανδρών να κακοποιεί μια έγκυο γυναίκα, χωρίς να το σκεφτεί θα τους εμποδίσει και σε μια στιγμή οι θήτες θα βρουν νέο θύμα... Η Άννα θα τρέξει για να σωθεί και τελικά θα βουτήξει στα νερά του Βοσπόρου, τα οποία και θα την προστατέψουν από τους διώκτες της μα και θα την απομακρύνουν από την οικογένεια της και τις μνήμες της...
Κι ενώ ο Στέλιος και η Σοφία, οι γονείς της ιστορίας, αγωνιούν για την απουσία των παιδιών τους μια τέτοια βίαιη βραδιά, σε ένα άλλο σημείο της Πόλης η Μαρίκα, η δεύτερη κόρη τους, ακούει, μέσα από το ντουλάπι όπου κρύβεται , τον όχλο να σπάει την σοκολατερί, την οικογενειακή επιχείρηση, να την λεηλατεί και να καπηλεύεται τους κόπους του πατέρα της. Ένας κουκουλοφόρος μπαίνει και λίγο πριν πυρπολήσει το μαγαζί θα βιάσει την άτυχη Μαρίκα αφήνοντας στο σώμα και στη ψυχή της σημάδια που θα την συνοδεύουν σ’όλη της τη ζωή...
Τα Σεπτεμβριανά θα χωρίσουν την Άννα από την οικογένειά της και θα εγκλωβίσουν τελικά την Μαρίνα σε ένα γάμο που το μόνο που της προσφέρει είναι την οικονομική βοήθεια που τόσο ανάγκη είχε η οικογένεια μετά την καταστροφή της περιουσίας της... Οι μνήμες είναι εκεί! Και ενώνουν πάντα ανθρώπους μα και λαούς. πόσο μάλλον τις οικογένειες...
Ένα βιβλίο που διαβάζεται εύκολα, με μια γραφή απλή και με μια ιστορία που μ’άρεσε η κεντρική της ιδέα. Όμως κατά την άποψή μου -και μόνο! Είπαμε το βιβλίο είναι υποκειμενική υπόθεση!- η ιστορία είχε δοθεί τόσο επιφανειακά με τους ήρωες να μην κατορθώνουν πάντα να μ’ αγγίζουν με τις ενέργειές τους (πολλές συμπτώσεις, με κάποιους πανομοιότυπος έρωτες) ... Οι διάλογοι ήταν πάρα πολλοί, θα ήθελα περισσότερη αφήγηση. Τέλος επειδή μ’ αρέσουν τα ιστορικά μυθιστορήματα, πιστεύω πως θα έπρεπε να βάλει η συγγραφέας τους ήρωες να μας πουν, μέσω της πλοκής, περισσότερα για τα Σεπτεμβριανά μα και για τις απελάσεις του ’65 κι όχι να γίνει μια απλή αναφορά των γεγονότων.
Διαβάστε το...!
Διαβάστε το...!
Βαθμολογία 2/5
Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Μνήμες χαμένες στην άμμο
Συγγραφέας: Ιφιγένεια Τέκου
Εκδ.: Κέδρος
Ημερ.Εκδ.: 336
Σελ.: 13/06/2014
Δήμητρα Κωλέτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου