Στο "Φύλακα στη σίκαλη" του Salinger, ο ήρωάς του, ο Χόλντεν Κώλφηντ ένας δεκαεξάχρονος έφηβος περιπλανιέται για τρεις σχεδόν μέρες στους δρόμους της χριστουγεννιάτικης Νέας Υόρκης. Έχει αποβληθεί από το σχολείο του, για άλλη μια φορά, και αντί να επιστρέψει στο σπίτι του, φοβούμενος προφανώς την κατσάδα των γονιών του, νοικιάζει ένα δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο και περνά τρεις μέρες γεμάτες αναμνήσεις, οι οποίες μας πληροφορούν για την οικογένειά του και για ο,τι έχει βιώσει μέχρι στιγμής, αλκοόλ, συναντήσεις από το παρελθόν, εσωτερικούς μονολόγους καθώς και ζητήματα υπαρξιακού τύπου που τριβελίζουν τη σκέψη του.
Ο Χόλντεν είναι ένας καταθλιπτικός ήρωας με σκέψεις που φανερώνουν αμφισβήτηση και ματαίωση για την ζωή, λόγω της ηλικίας του, μιας και βρίσκεται στο μεταίχμιο της ενηλικίωσης του κάτι που τον ταράζει και επηρεάζει όπως είναι φυσικό τον εσωτερικό του κόσμο. Ο έφηβος θέλει με νύχια και με δόντια να μείνει στον κόσμο των παιδιών, στην αθωότητα και στην ασφάλεια που χαρακτηρίζει την παιδική ηλικία. Ο Χόλντεν λοιπόν δε θέλει να περάσει στον κόσμο των μεγάλων, οι κινήσεις, οι σκέψεις καθώς και η αιτιολογία του ίδιου του τίτλου το δηλώνουν κατηγορηματικά: "Τέλος πάντων, να, φαντάζομαι όλα κείνα τα πιτσιρίκια να παίζουνε ένα παιχνίδι σ’ ένα μεγάλο σικαλοχώραφο και τα ρέστα. Χιλιάδες πιτσιρίκια, και δεν είναι κανένας εκεί - θέλω να πω, κανένας μεγάλος - εκτός από μένα. Και γω στέκομαι φύλακας, στο χείλος ενός τρελογκρεμού. Αυτό που πρέπει να κάνω, είναι να τα πιάνω άμα κάνουνε να πέσουνε στο γκρεμό -θέλω να πω, άμα τρέχουνε και δε βλέπουνε πού πάνε, πρέπει να πετάγομαι από κάπου και να τα πιάνω. Αυτό θα κάνω όλη μέρα. Θα ‘μαι μονάχα ο φύλακας στη σίκαλη..."
Ο συγγραφέας δίνει το κείμενο σε α' πρόσωπο κάτι που βοηθά τον αναγνώστη να νιώσει τον ήρωα και να ακούσει τις σκέψεις του ενώ παράλληλα οι ψυχολογικές μεταπτώσεις του Χόλντεν καθώς και ο ίδιος ο χαρακτήρας του αντικατοπτρίζονται σελίδα τη σελίδα με την ματαίωση να συγκρούεται με το χιούμορ και η κατάθλιψη με την αναίδεια αλλά και την ευαισθησία που κουβαλά ο χαρακτήρας του εφήβου.
"Ο φύλακας στη σίκαλη" είναι ένα βιβλίο ενηλικίωσης που προσωπικά, αν και μου άφησε ένα αίσθημα ανολοκλήρωτου στο φινάλε καθώς πιστεύω ότι η αφήγηση τελείωσε απότομα ενώ σε κάποια σημεία το βρήκα και λίγο βαρετό, μ'άγγιξε και με συγκίνησε αρκετά η επιθυμία-ανάγκη του ήρωα να παραμείνει στον ασφαλή και αυθόρμητο κόσμο των παιδιών. Η γραφή ήταν ταιριαστή στο περιβάλλον και στα πρόσωπα της ιστορίας, μιας ιστορίας που η αγάπη για τα παιδιά και όσα φέρουν υπερνικά στο τέλος τη μιζέρια και τους φόβους που κουβαλά η αλλαγή και το άγνωστο αύριο!
Το βιβλίο δημοσιεύτηκε το 1951 και έχει πουλήσει παγκοσμίως 65 εκατομμύρια αντίτυπα.
Διαβάστε το!
Βαθμολογία 3/5
Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Ο φύλακας στη σίκαλη
Συγγραφέας: J.D. Salinger
Μετάφραση: Τζένη Μαστοράκη
Εκδ.: Επίκουρος
Ημερ.Εκδ.: Φεβρουάριος 1978
Σελ. : 256
~°~°~
Ο J. D. Salinger γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1919. Κέρδισε τη συγγραφική του φήμη του με την έκδοση ενός και μόνο μυθιστορήματος, του "The Catcher in the Rye" ("Ο φύλακας στη σίκαλη", 1951), του οποίου ο κεντρικός ήρωας, Holden Caulfield, συνόψιζε τη βίαιη έκφραση του άγχους της νέας γενιάς της εποχής. Η αίσθηση που προκάλεσε το βιβλίο και η ταύτισή του με τη γενιά των μπήτνικ, ανάγκασε τον Σάλιντζερ να εγκαταλείψει τη Ν. Υόρκη για ένα σπίτι στους μακρινούς λόφους του Cornish, N.H. Προηγουμένως, είχε προλάβει να δημοσιεύσει και ορισμένα διηγήματά του, σε ένα από τα οποία -στο "A Perfect Day for Bananafish" ("Τέλεια μέρα για μπανανόψαρα", περιοδικό "New Yorker", 1949)-, εμφανίζεται για πρώτη φορά ο Seymour Glass, χαρακτήρας τον οποίο ξαναβρίσκουμε στα βιβλία "Franny and Zooey" ("Φράνυ και Ζούι", 1961) και "Raise High the Roof Beam, Carpenter and Seymour: An Introduction" (1963), τα μόνα άλλα μυθιστορήματα που εξέδωσε ο Σάλιντζερ. Από 35, περίπου, διηγήματά του που δημοσιεύτηκαν σε διάφορα περιοδικά, επέτρεψε να εκδοθούν όσα, κατά τη γνώμη του, μπορούσαν να αντέξουν στο χρόνο, στον τόμο "Nine Stories" ("Εννέα ιστορίες", 1953).
Ο Τζ. Ντ. Σάλιντζερ έφυγε από την ζωή στις 28 Ιανουαρίου του 2010 στο Νιου Χάμσάιρ στο σπίτι που πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην μικρή πόλη Κόρνις όπου έγραψε και το μυθιστόρημα που τον έκανε έναν από τους σημαντικότερους συγγραφείς των ΗΠΑ.
Δήμητρα Κωλέτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου