 |
| Λιθογραφία του N.Charlet Παιδιά παίζουν τον πόλεμο Ελλήνων και Τούρκων |
«Η αηδονόπιτα» του Ισίδωρου Ζουργού είναι το τρίτο βιβλίο του που διαβάζω και πραγματικά το λάτρεψα ήδη από τις πρώτες του σελίδες! Πρόκειται για ένα αριστούργημα, ένα έπος στο οποίο το όνειρο της ελευθερίας και του έρωτα ενός φιλέλληνα Αμερικανού που καταφτάνει στην επαναστατημένη Ελλάδα τον φθινόπωρο του 1821 πρωταγωνιστεί και παρασύρει τον αναγνώστη μεταφέροντάς τον νοερά στην Σαλονίκη και στο λεηλατημένο σπίτι του Ασημάκη εφέντη, στον Όλυμπο και στο αρματολίκι καθώς και στο Μεσολόγγι και στην τραγική-ηρωική του Έξοδο την άνοιξη του 1826. Η αφήγηση, η οποία γίνεται στο μεγαλύτερο μέρος του κειμένου σε α’ πρόσωπο, μέσα από το ημερολόγιο του Γκάμπριελ, και σε λίγα αλλά καίρια σημεία σε γ’ πρόσωπο, η πλοκή με τις ανατροπές που συναντάμε ακόμα και στις τελευταίες σελίδες, η ατμόσφαιρα καθώς και η χρονική περίοδος που τοποθετεί την υπόθεσή του, μια περίοδος που δεν την συναντάς πολύ συχνά στην λογοτεχνία και δη από σύγχρονους συγγραφείς, είναι τα στοιχεία αυτά που εμένα με κράτησαν αιχμάλωτη της ανάγνωσής του διατηρώντας το ενδιαφέρον μου, από τις πρώτες έως τις τελευταίες σελίδες, αμείωτο.
Μόνο η λέξη Λογοτεχνία μπορεί να χαρακτηρίσει την αηδονόπιτα (=σαν κάτι όπως πίτα γεμάτη με όνειρα, γεμάτη με το άπιαστο, το χιμαιρικό) μιας και ο Ισίδωρος Ζουργός κατόρθωσε να με πάρει από το χέρι και να με τοποθετήσει στα γεγονότα που εξιστορεί σελίδα τη σελίδα και στους τόπους που αυτά διαδραματίζονται ζώντας έτσι την Ιστορία του Γένους και την ιστορία των ηρώων του, μια ιστορία που με συγκίνησε βαθιά και που θα μείνει χαραγμένη στην μνήμη μου για πάντα. Επιπροσθέτως η συνύφανση του μύθου και τον ιστορικών πεπραγμένων γίνεται με τρόπο τόσο έντεχνο, σε σημείο μάλιστα που ο αναγνώστης να μην διακρίνει πότε είναι μπροστά του η μια και πότε η άλλη ίνα αυτού του περίτεχνου υφαντού που ο συγγραφέας μάς χάρισε απλόχερα, φανερώνοντάς μας μ'αυτό τον τρόπο, για άλλη μια φορά, την δεινότητα του στον γραφτό λόγο!
Η συνάντηση του Γκάμπριελ με την Λαζαρίνα, οι μάχες στις ντάπες του Μεσολογγίου, η σκηνή της Εξόδους τους, η θυσία του Κούρου στο Ιόνιο πέλαγος προκειμένου να εξημερώσει τον οργισμένο Ποσειδώνα είναι κάποιες από τις πολλές δυνατές άκρως κινηματογραφικές σκηνές που συγκράτησα και που βίωσα νοερά και εγώ μαζί με τους ήρωες του βιβλίου, ήρωες που τους αγάπησα μιας και απέπνεαν περηφάνια, αρχοντιά αλλά και μελαγχολία.
Μόνο η λέξη Λογοτεχνία μπορεί να χαρακτηρίσει την αηδονόπιτα (=σαν κάτι όπως πίτα γεμάτη με όνειρα, γεμάτη με το άπιαστο, το χιμαιρικό) μιας και ο Ισίδωρος Ζουργός κατόρθωσε να με πάρει από το χέρι και να με τοποθετήσει στα γεγονότα που εξιστορεί σελίδα τη σελίδα και στους τόπους που αυτά διαδραματίζονται ζώντας έτσι την Ιστορία του Γένους και την ιστορία των ηρώων του, μια ιστορία που με συγκίνησε βαθιά και που θα μείνει χαραγμένη στην μνήμη μου για πάντα. Επιπροσθέτως η συνύφανση του μύθου και τον ιστορικών πεπραγμένων γίνεται με τρόπο τόσο έντεχνο, σε σημείο μάλιστα που ο αναγνώστης να μην διακρίνει πότε είναι μπροστά του η μια και πότε η άλλη ίνα αυτού του περίτεχνου υφαντού που ο συγγραφέας μάς χάρισε απλόχερα, φανερώνοντάς μας μ'αυτό τον τρόπο, για άλλη μια φορά, την δεινότητα του στον γραφτό λόγο!
Η συνάντηση του Γκάμπριελ με την Λαζαρίνα, οι μάχες στις ντάπες του Μεσολογγίου, η σκηνή της Εξόδους τους, η θυσία του Κούρου στο Ιόνιο πέλαγος προκειμένου να εξημερώσει τον οργισμένο Ποσειδώνα είναι κάποιες από τις πολλές δυνατές άκρως κινηματογραφικές σκηνές που συγκράτησα και που βίωσα νοερά και εγώ μαζί με τους ήρωες του βιβλίου, ήρωες που τους αγάπησα μιας και απέπνεαν περηφάνια, αρχοντιά αλλά και μελαγχολία.
Ο Ζουργός είναι ένας πραγματικός λογοτέχνης και «Η αηδονόπιτα» του είναι ένα άρτιο, καλογραμμένο, ατμοσφαιρικό, αριστουργηματικό βιβλίο που πρέπει να διαβαστεί από όλους!
Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα!
Διαβάστε το!
Ο Γκαμπριέλ, φοιτητής της κλασικής φιλοσοφίας, απογοητευμένος από τον ανεκπλήρωτο έρωτα του με την Ελίζαμπεθ, την κόρη του θετού του πατέρα, εγκαταλείπει την Βοστόνη το καλοκαίρι του 1821 και, παρασυρμένος από την αγάπη του για τους Έλληνες φιλοσόφους και τα ιδανικά τους που γνώρισε και εντρύφησε τα χρόνια των σπουδών του, ταξιδεύει στην επαναστατημένη Ελλάδα προκειμένου να βοηθήσει στον Αγώνα των απογόνων του Πλάτωνα και της Δημοκρατίας. Φτάνει στη Σαλονίκη τον Φεβρουάριο του ’22 την στιγμή που ο κουρνιαχτός από τις σφαγές, τις λεηλασίες και τους βιασμούς που βίωσε η πόλη ως αντίποινα για τον ξεσηκωμό έχει κάπως κατακαθίσει. Κατευθύνεται στο σπίτι του Ασημάκη εφέντη ώστε να παραδώσει το γράμμα που του εμπιστεύτηκε, ο Ιωάννης Παπάφης, ο άνθρωπος που τον βοήθησε στην Μάλτα να βρει μπάρκο για την Ελλάδα. Μπαίνει στην ιδιότυπη παρέα του καπεταν Νικήτα ,της γυναίκας του της Λαζαρίνας και του καλαμαρά Παναγιώτη και πορεύεται μαζί τους προς τον νότο. Στο δρόμο τους συναντούν καμένα χωριά, πείνα και απελπισία….
Ο καπεταν Νικήτας ανακαλύπτει το ψέμα του πεθερού του Ασημάκη εφέντη, ο οποίος προκειμένου να αποκαταστήσει την ατιμασμένη κόρη του τον παγίδεψε σε ένα γάμο μαζί της τάζοντάς του ως αντάλλαγμα τον ανύπαρκτο θησαυρό που βρίσκεται θαμμένος στα βουνά του νότου, και εγκαταλείπει την γυναίκα του ενώ ο Γκάμπριελ μένει δίπλα της πιστός φύλακας άγγελος της και βαθιά ερωτευμένος μαζί της. Μετά από πολλές περιπέτειες και απώλειες η Λαζαρίνα και ο Γκάμπριελ βρίσκονται στο πολιορκημένο Μεσολόγγι διεκδικώντας μέσα από τον προσωπικό και συλλογικό τους αγώνα το κομμάτι της αηδονόπιτας του έρωτα και της ελευθερίας…… Άραγε ποιο από τα δυο κομμάτια θα γευτούν και θα δικαιωθούν από την γεύση του;
Βαθμολογία 5/5
Βιογραφία Συγγραφέως
Βαθμολογία 5/5
Βιογραφία Συγγραφέως
Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Η αηδονόπιτα
Τίτλος: Η αηδονόπιτα
Συγγραφέας: Ισίδωρος Ζουργός
Εκδ.:Πατάκης
Ημερ.Εκδ.:2008
Σελ.:597
Δήμητρα Κωλέτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου