Έρως, Θέρος, Πόλεμος - Ευγενία Φακίνου

     Το «Έρως, θέρος, πόλεμος» της Ευγενίας Φακίνου είναι ένα βιβλίο που το διαβάζω για δεύτερη φορά, η πρώτη ήταν το 2003, πριν έντεκα ολόκληρα χρόνια, τότε ίσως να με είχε ενθουσιάσει τώρα όμως που οι αναγνωστικές μου απαιτήσεις έχουν αυξηθεί με το πέρασμα του χρόνου το εν λόγο βιβλίο θα το χαρακτήριζα μέτριο, μιας και η ιστορία που παρουσιάζεται αν και είναι συμπαθητική εντούτοις η αφήγηση και η γραφή του ήταν τόσο επίπεδη που δεν μου πρόσφερε την απαιτούμενη ατμόσφαιρα που αναζητώ σε κάθε βιβλίο που διαβάζω και δη ιστορικό. Η ροή είναι γρήγορη κάνοντας το έτσι ένα ευκολοδιάβαστο κείμενο ενώ οι χαρακτήρες του έχουν προσεγγιστεί επιφανειακά, κάτι που φυσικά ενοχλεί. Το πρώτο κεφάλαιο, στο οποίο αναφέρεται η παιδική ζωή της ηρωίδας στη ιταλοκρατούμενη Σύμη του 1919 ήταν το ωραιότερο  κομμάτι του κειμένου καθώς υπήρχε ατμόσφαιρα, λυρισμός και όμορφες περιγραφές. Το δεύτερο ήταν στην αρχή του ανιαρό και μόνο προς το τέλος του απέκτησε ενδιαφέρον. Στο τρίτο και τελευταίο η σκηνή του αποχαιρετισμού ήταν συγκινητική και όμορφα δοσμένη. Αν υπήρχε περισσότερη ανάλυση και εμπλοκή των ηρώων στο ιστορικό πλαίσιο που χρησιμοποιεί η συγγραφέας, τότε ίσως να μου κέντριζε το ενδιαφέρον. 

Ένα συμπαθητικό έως μέτριο λοιπόν βιβλίο που διαβάζεται εύκολα.

Διαβάστε το….!

Λίγα λόγια για την υπόθεση: 

       Η Μαρία, κόρη βοσκών από την Σύμη, γεννιέται το 1919, μια εποχή που το μικρό νησί διαδηλώνει κατά των Ιταλών κατακτητών και διεκδικεί την ένωση του με την μητέρα Ελλάδα. Η τρίτη κόρη της Ελένης και του Σωτήρη επηρεασμένη από τα θαύματα που φτάνουν στην Σύμη, όπως ο ηλεκτρισμός, ο κινηματογράφος και το ραδιόφωνο, καθώς και από το έμφυτο ανήσυχο πνεύμα της, στα δώδεκα της, αρπάζει την ευκαιρία, που της δίνει μια μακρινή θεία της, εγκαταλείποντας τον μικρό τόπο της που της στερεί ακόμα και το όνειρο της μόρφωσης και μεταναστεύσει στην Αίγυπτο. Αφήνοντας όμως την Σύμη, θα αφήσει μαζί, εκτός από την οικογένειά της, την αθωότητα και την ανεμελιά της καθώς οι υποσχέσεις που της έδωσε η θεία της η Σταματία για μόρφωση, καλή ζωή και μια αξιοπρεπή δουλειά, αποδείχθηκαν όλες πλάνες.
      Ο γιος της θείας της την κάνει κουβερνάντα για το έξι μηνών παιδί του και την έχει υπό την δούλεψη του για δυο σχεδόν χρόνια. Η σκληρή όμως συμπεριφορά της νύφης της Σταματίας καθώς και τα όνειρα της που μένουν ανεκπλήρωτα την πληγώνουν και την κάνουν εν τέλει να επαναστατήσει. Απαιτεί λοιπόν να της επιστραφεί το διαβατήριο της και να εισπράξει τους μισθούς που της οφείλουν προκειμένου να βρει την χαμένη ελευθερία και αξιοπρέπεια της. Όταν εκείνος τις τα αρνείται φυλακίζοντάς την έτσι στο σπίτι του και στις υπηρεσίες του, η Φαουζάν, η νέγρα υπηρέτρια του σπιτιού, θα παραβιάσει ένα βράδυ το κλειδωμένο συρτάρι που φιλοξενεί το διαβατήριο της Μαρίας δίνοντας της μ’ αυτή την συγκινητική πράξη τα χαρτιά που θα της προσφέρουν την φυγή από το μέρος και τους ανθρώπους που την εξαπάτησαν και την εκμεταλλεύτηκαν.
        Με την βοήθεια της μαντάμ Αλουάρ, τον σωτήρα και Πυγμαλίωνα της, θα μεταλλαχθεί σε μια μορφωμένη, δυναμική, ευγενική και χειραφετημένη κοπέλα που επιλέγει το αλτρουιστικό επάγγελμα της νοσοκόμας και που στην Αλεξάνδρεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου θα γνωρίσει την φιλία, την ευδαιμονία της ανεξαρτησίας, τον έρωτα αλλά και τον θέρο του πολέμου…..

Βαθμολογία 3/5

Βιογραφία συγγραφέως

Στοιχεία βιβλίου:
Τίτλος: Έρως, Θέρος, Πόλεμος

Συγγραφέας:Ευγενία Φακίνου

Εκδ.: Καστανιώτης

Ημε.Εκδ.:2003

Σελ.:427

Δήμητρα Κωλέτη