Ένα βιβλίο που αν και ξεκίνησε ωραία με πολύ ενδιαφέρον και ατμόσφαιρα, οι υπερβολές, που βρήκα από το σημείο που άρχισε η αφήγηση της Εύας για την ζωή και κυρίως την κατάληξη του Μιχαήλ, με έκανε να σκεφτώ, αρκετές φορές, την διακοπή της ανάγνωσης του. Η συντομία όμως του κειμένου καθώς και η αθώα ερωτική ιστορία της Μαρίνας και του Όσκαρ με έκαναν να συνεχίσω το διάβασμα και να απολαύσω την ιστορία τους, η οποία και ήταν άξια προσοχής.
Στις σελίδες της Μαρίνας συνάντησα, για άλλη μια φορά, την μεστή γραφή του Carlos Ruiz-Zafon, την πρωτοπρόσωπη, περιεκτική χωρίς ανούσιες λεπτομέρειες αφήγηση, τις περιγραφές της αγαπημένης του Ισπανού συγγραφέα πόλης, της Βαρκελώνης, καθώς και το μεταφυσικό στοιχείο. Εδώ όμως κατά την γνώμη μου, όχι τόσο αυτό αλλά κυρίως ο τρόπος που έχει δώσει ο συγγραφέας το μεταφυσικό στοιχείο, ήταν το μεγάλο μείον του κειμένου, μιας και ήταν πολύ σύντομος, χωρίς δηλαδή την απαιτούμενη ανάλυση που θα με βοηθούσε στην κατανόηση του κάνοντας έτσι αυτό το στοιχείο να φαντάζει στα μάτια μου περιττό, παιδιάστικο και καρτουνίστικο.
Η φαντασία και τα συγγραφικά τρικ είναι ωραία και είναι αυτά που κάνουν τα βιβλία αυτού του είδους να ξεχωρίζουν το ένα από το άλλο καθώς αποτελούν το αποτύπωμα των συγγραφέων, όμως αυτά πρέπει να είναι δοσμένα με τρόπο που να μην ξενίζει και εμένα το συγκεκριμένο στοιχείο με ξένισε πολύ….
Το «Μαρίνα» αν και είναι το βιβλίο με το οποίο θα γίνει γνωστός στο αναγνωστικό κοινό της Ελλάδας ο Carlos Ruiz-Zafon εγώ το διάβασα τελευταίο κατά σειρά κάτι που με κάνει να χαίρομαι γι' αυτό καθώς αν το είχα διαβάσει πρώτο θα είχα αποθαρρυνθεί και ίσως να μην είχα επιλέξει για ανάγνωση την τριλογία Το κοιμητήριο των λησμονημένων βιβλίων που ακολούθησε και που πραγματικά πρόκειται για μια εξαιρετική σειρά βιβλίων με ιδιαίτερη, για εμένα, αδυναμία στο 1ο και στο 3ο βιβλίο της.
Έχοντας διαβάσει και τα τέσσερα βιβλία του Ισπανού συγγραφέα μπορώ να πω πως η συγγραφική του εξέλιξη είναι εμφανέστατη και αξιέπαινη! Από το «Μαρίνα» που είναι γραμμένο το 1999 έως το «Η σκιά του ανέμου» (το 1ο βιβλίο της τριλογίας) που είναι γραμμένο το 2002 τα συγγραφικά του βήματα είναι αλματώδη!!
Κατά την γνώμη μου λοιπόν το «Μαρίνα» είναι ένα μέτριο έως αδιάφορο βιβλίο ως προς το φανταστικό κομμάτι και συμπαθητικό και ατμοσφαιρικό ως προς την ιστορία της Μαρίνας και του Όσκαρ!
Διαβάστε το...., κάνοντάς το ίσως και να απορρίψετε την δική μου άποψη! Είπαμε το βιβλίο είναι υπόθεση υποκειμενική...
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Ο Όσκαρ Ντράι είναι δεκαπέντε χρονών και ζει σε ένα οικοτροφείο της Βαρκελώνης. Βιώνει την μοναξιά και την μελαγχολία της. Οι περίπατοι στους κοντινούς δρόμους των χαλαρώνουν και των αναζωογονούν. Σ’ έναν από αυτούς τους περιπάτους μαγεύεται από την μουσική που ακούγεται από το εσωτερικό ενός αριστοκρατικού αρχοντικού και χωρίς να το πολυσκεφτεί μπαίνει μέσα. Εκεί η επιβλητική και άγρια μορφή του ιδιοκτήτη τον τρομάζουν και τον κάνουν να το βάλει στα πόδια άρον άρον. Πάνω στον πανικό παίρνει μαζί του το ρολόι που του κέντρισε το ενδιαφέρον μπαίνοντας στο σπίτι και που έσπευσε να το περιεργαστεί. Ο Όσκαρ όμως δεν είναι κλέφτης και έτσι μετά από λίγες μέρες κατευθύνεται και πάλι στο αρχοντικό προκειμένου να επιστρέψει το ρολόι. Εκεί γνωρίζει την Μαρίνα, την κόρη του ιδιοκτήτη Χέρμαν, και γίνονται φίλοι. Μαζί περνούν τις ώρες τους και για πρώτη φορά ο Όσκαρ νιώθει πως ανήκει σε μια οικογένεια. Η Μαρίνα ένα από εκείνα τα απογεύματα τον οδηγεί στο νεκροταφείο της Σαριά και του δείχνει τον τάφο που αντί για το όνομα του νεκρού έχει χαραγμένη μια μαύρη πεταλούδα. Αυτή η πεταλούδα και η μαυροφορεμένη γυναίκα που τον επισκέπτεται την τελευταία Κυριακή κάθε μήνα κεντρίζουν το ενδιαφέρον των παιδιών. Εκείνη την Κυριακή αποφασίζουν να ακολουθήσουν την αινιγματική αυτή γυναίκα κάτι που θα τους φέρει αντιμέτωπους με την φρίκη, την παράνοια, την απώλεια αλλά και την ανιδιοτελή αγάπη καθώς και τον αθώο έρωτα…..
Βαθμολογία 2/5
Φράσεις & Αποσπάσματα με....νόημα! (29ο)
Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Μαρίνα
Συγγραφέας:Carlos Ruiz-Zafon
Μετάφραση:Κατερίνα Ρούφου
Ημερ.Εκδ.: Μάιος 2012
Σελ.:278
Βιβλιοαναφορά της τριλογίας Το κοιμητήριο των λησμονημένων βιβλίων:
Δήμητρα Κωλέτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου