Οι μάνες της άδειας αγκαλιάς - Θοδωρής Παπαθεοδώρου

Και η Ιστορία συνεχίζεται….. Μέσα από τις ιστορίες των μανάδων που ο αδελφοκτόνος πόλεμος άφησε τις αγκαλιές τους άδειες και τις καρδιές τους πληγωμένες να στάζουν αίμα και παράπονο, ο συγγραφέας Θοδωρής Παπαθεοδώρου, μετά τις κόρες, δίνει τη σκυτάλη στις μάνες όπου και μας παρουσιάζουν το κλίμα και τα γεγονότα που ακολούθησαν τα Δεκεμβριανά με την ήττα του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ φτάνοντας έως και τον προτελευταίο χρόνο του Εμφυλίου, δηλαδή το 1948. Παρά την συμφωνία της Βάρκιζας τον Φεβρουάριο του 1945 το κλίμα ανάμεσα στις δυο παρατάξεις όλο και δυναμιτίζεται επηρεάζοντας έτσι την πορεία της Αγγέλας, της Μέλπως, της Αριάδνης καθώς και της πατρίδας όπου και μπαίνει τον Μάρτιο του 1946 στην τρίτη και τελική φάση του Εμφυλίου.

Με πόνο καρδιάς λοιπόν παρακολουθούμε την αγωνιώδη και ψυχοφθόρα προσπάθεια της Αριάδνης να εντοπίσει την κορούλα της που με την αποχώρηση των ηττημένων ανταρτών από την Αθήνα στις αρχές του ’45 σύρθηκε ως όμηρος μαζί με χιλιάδες άλλους αστούς στα βουνά ώστε να χρησιμοποιηθούν ως κάλυψη και μέσο για τις μελλοντικές τους διαπραγματεύσεις με τις κυβερνητικές δυνάμεις, την Μέλπω που δέχεται όλη την βία και το κυνήγι από τις παρακρατικές εθνικιστικές οργανώσεις που οργιάζουν και από το ίδιο το κράτος το οποίο το 1946 την οδηγεί στον Αϊ Στράτη όπου και δέχεται, για ένα χρόνο, αλύπητα την σαδομαχιστική συμπεριφορά των φυλάκων του ξερονησιού καθώς και την Αγγέλα που μέσα σ’ αυτά τα μπαρουτοκαπνισμένα χρόνια συναντά τα παιδιά τις ελάχιστες φορές εντείνοντας έτσι την αγωνία της για τις ζωές τους ειδικά τώρα(1948) που όπως όλα δείχνουν η μάχη των μαχών προετοιμάζεται και είναι σχεδόν σίγουρο πως θα δοθεί έχοντας για κεντρικό πεδίο σύγκρουσης τον Γράμμο και το χωριό της, το Μυριόφυλλο.

Το όργιο βίας, οι σφαγές που έλαβαν χώρα και από τις δυο αντιμαχόμενες παρατάξεις σε όλο τον ελλαδικό χώρο εις το όνομα της ελευθερίας, η μετάλλαξη των ανθρώπων σε θηρία, το αδελφικό αίμα που χύθηκε καθώς και τα βασανιστήρια των σκοτεινών αυτών εποχών με σόκαραν με την ωμότητά τους. Η ιστορία της Αριάδνης και της κορούλας της Κατερίνας με συγκινεί κατάτι περισσότερο καθώς μου δείχνει ακράδαντα πως το μεγαλύτερο θύμα όλων σε μια σύρραξη είναι ο άμαχος πληθυσμός. Αυτός δηλαδή που βρίσκεται ανάμεσα στις δυο παρατάξεις και δέχεται, χωρίς να μπορεί να προστατεύσει τον ίδιο του τον εαυτό, τα ανεξέλεγκτα πυρά τους.

Η δυνατή πλοκή, η συγκίνηση που αιωρείται σ’ όλο το κείμενο, τα πρόσωπα που σου προκαλούν συμπόνια και θλίψη για όλα αυτά που τραβούν μαζί με την ταλαίπωρη και τσακισμένη Ελλάδα συνθέτουν ένα έργο που με καθήλωσε στην ανάγνωσή του.  Για άλλη μια φορά έγινα ένα με τους ήρωες και τις ιστορίες τους ταξιδεύοντας νοερά στην εποχή με τα ζοφερότερα ιστορικά γεγονότα ενώ παράλληλα πληροφορήθηκα αντικειμενικά και τεκμηριωμένα για ιστορικά συμβάντα που αγνοούσα πλήρως -είπαμε πως ο Εμφύλιος, δυστυχώς, είναι από τα κομμάτια της Ιστορίας που τα σχολεία έχουν αποκλείσει από την διδακτέα ύλη τους-, όπως το σχέδιο του ΚΚΕ για την διαίρεση της Μακεδονίας καθώς και την ύπαρξη του γιουγκοσλάβικου χωριού Μπούλκες στο οποίο το ΚΚΕ εφάρμοσε το λαϊκό κράτος (χαφιεδισμός, κατάργηση ατομικών δικαιωμάτων, εκτελέσεις, λαϊκά δικαστήρια, κλπ) που ονειρευόταν να εγκαταστήσει μετά την λήξη του Εμφυλίου, εφόσον έβγαινε νικητής, και στην Ελλάδα.

Διαβάστε το «Οι μάνες της άδειας αγκαλιάς»! Ακολουθώντας τις ζωές των μανάδων και των παιδιών τους που εμπλέκονται θέλοντας και μη στον αδελφοκτόνο πόλεμο θα συγκινηθείτε και θα διδαχθείτε την Ιστορία μας ουσιαστικά!

Σας το προτείνω!

Σειρά έχουν «Τα δάκρυα των αγγέλων»!

Βαθμολογία 5/5

ΒιβλιοΑναφορά του 1ου βιβλίου της τετραλογίας:

Οι κόρες της λησμονιάς

Βιογραφία Συγγραφέως

Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Οι μάνες της άδειας αγκαλιάς
Συγγραφέα: Θοδωρής Παπαθεοδώρου
Εκδ.: Ψυχογιός
Ημερ. Εκδ.: 29/10/2010
Σελ.:496

Δήμητρα Κωλέτη