«Τα
δάκρυα των αγγέλων», το προτελευταίο βιβλίο της τετραλογίας του
Θοδωρή Παπαθεοδώρου για τον Εμφύλιο, μόνο δάκρυα, δάκρυα οργής, θρήνου, αγανάκτησης, μπορούν να
φέρουν στα μάτια του αναγνώστη μιας και όλα αυτά τα δεινά που συνεχίζουν να υφίστανται
οι ήρωες και η πατρίδα σοκάρουν, θλίβουν και αγανακτούν με τον ζόφο και την
παράνοια τους. Ποιός μπορεί άλλωστε να μείνει ψύχραιμος και ασυγκίνητος μπροστά
στο Παιδομάζωμα που εξαπέλυσε το ΚΚΕ το 1948-1949, όπου, όπως αναφέρει ο
συγγραφέας, 28.000 παιδιά εκτοπίστηκαν από τις εστίες τους και μεταφέρθηκαν στις
Λαϊκές Δημοκρατίες, από τις οποίες πολλά από τα αρπαγμένα παιδιά πέθαναν λόγω
των δύσκολων συνθηκών ενώ, όσα από αυτά που κατόρθωσαν να επιβιώσουν μόνο
ελάχιστα, μετά την λήξη του πολέμου, κατάφεραν να επιστρέψουν στην Ελλάδα, αλλά
και στο ‘’μάντρωμα’’ των 18.000 παιδιών στις Παιδουπόλεις της Φρειδερίκης, εκ των
οποίων τα 3.000 έμειναν έγκλειστα και μετά το κλείσιμο των ιδρυμάτων και
αντιμετωπίστηκαν ως μιάσματα; Ποιός μπορεί
να μην σοκαριστεί με τον αριθμό των νεκρών του Εμφυλίου που άγγιξε τους 154.000
(αντάρτες, στρατιώτες και άμαχος πληθυσμός) και να μην δακρύσει για τον πλέον
αιματηρότερο και καταστροφικότερο πόλεμο της Σύγχρονης Ιστορίας μας;
Ο
συγγραφέας αφιερώνει το τρίτο βιβλίο της τετραλογίας του σε όλα τα παιδιά του Εμφυλίου και πράγματι
μέσα από τις σελίδες του βλέπουμε την μάχη που δίνει η Κατερινούλα της Αριάδνης
να επιβιώσει στην σκληρή ζωή των βουνών, μια ζωή που της επιβλήθηκε μετά την
αρπαγή της από τους αντάρτες τον Δεκέμβρη του ’44, την μετατροπή της μικρής
Φανής, της κόρης της Μέλπως, σε σκληροτράχηλη αντάρτισσα και τον λυρικό, από
άποψη περιγραφής, χαμό της στην τελική μάχη που δόθηκε στις κορυφογραμμές του Γράμμου τον Αύγουστο του ’49, την βίαιη αρπαγή της Λενιώς, το στερνοπούλι
δηλαδή της Αγγέλας, από τους αντάρτες, οι οποίοι την έσυραν στα ελληνοαλβανικά
σύνορα προκειμένου να αποτελέσει ένα από τα 28.000 παιδιά που μεταφέρθηκαν στις
κομμουνιστικές χώρες καθώς και την θυσία του Νίκου από την Ήπειρο…., του Θάνου
από την Θράκη (είναι ο πατέρας του συγγραφέα που βίωσε και εκείνος την παράνοια
του πολέμου)….. , του Λιάκου από την Μακεδονία, του κάθε ένα και της κάθε μίας που
θυσιάστηκαν σ’ αυτόν τον παράλογο αδελφοκτόνο πόλεμο…..
Οι
περιγραφές που συνάντησα στα Δάκρυα των
αγγέλων είναι γλαφυρές και
κινηματογραφικά δοσμένες ενώ οι ήρωες τόσο οικείοι που ένιωσα για άλλη μια φορά
πως με έπιασαν από το χέρι και με μετέφεραν, η Γιάννα στο σκοτεινό και αιματοβαμμένο
αμπρί της, όπου και ένιωσα την απογοήτευση του απλού αντάρτη για την ήττα
του Αγώνα, η Κατερίνα στην σπηλιά-νοσοκομείο, όπου και αντίκρισα τα ανθρώπινα
κουφάρια της αιμοσταγούς μάχης, η Ελενίτσα στην αυλή και τον φούρνο του σπιτιού
της, όπου και βίωσα την αγωνιώδη προσπάθεια της θείας Βασίλαινας να την κρύψει ώστε να τη
γλιτώσει από το βίαιο ξεσπίτωμα των ανταρτών. Τα δυσοίωνα όνειρα των μανάδων πριν από
μια άσχημη στιγμή των παιδιών τους που βρίσκονται θέλοντας και μη μακριά από τις
αγκαλιές τους ήταν λυρικά δοσμένα κάτι που με συγκίνησε και μου έδειξε το αλάνθαστο
ένστικτο της μάνας και την ανιδιοτελή της αγάπη ενώ παράλληλα ενίσχυσαν και την
αγωνία μου για την εξέλιξη της πλοκής.
«Τα
δάκρυα των αγγέλων» είναι ένα βιβλίο που μέσα από την αριστοτεχνική συνύφανση της Ιστορίας με τον μύθο συγκινεί, αγανακτεί και θλίβει.
Διαβάστε το…. όταν το κάνετε θα διδαχθείτε τις τελευταίες σελίδες της εμφύλιας σύρραξης μέσα από την πένα ενός πραγματικού λογοτέχνη, του Θοδωρή Παπαθεοδώρου!
Ακολουθεί το τέταρτο και
τελευταίο μέρος της σειράς το «Οι καιροί της μνήμης»!
Βαθμολογία 5/5
Οι ΒιβλιοΑναφορές των:
Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Τα δάκρυα των αγγέλων
Συγγραφέας: Θοδωρής Παπαθεοδώρου
Εκδ.: Ψυχογιός
Ημερ. Εκδ.: 08/04/2011
Σελ.:416
Δήμητρα Κωλέτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου