Τα χρόνια της χαμένης αθωότητας-Σόφη Θεοδωρίδου

     «Τα χρόνια της χαμένης αθωότητας», το έβδομο βιβλίο της αγαπημένης μου συγγραφέως Σόφης Θεοδωρίδου, με ταξίδεψε, γι’ άλλη μια φορά, σε μια ιστορία στην οποία τα συναισθήματα, η ατμόσφαιρα, οι ήρωες που σου έδιναν την δυνατότητα να τους αφουγκραστείς, η πλοκή και φυσικά οι ουσιώδεις δόσεις της σύγχρονης Ιστορίας μας, με τις οποίες είναι πλαισιωμένο το κείμενο, πρωταγωνίστησαν και με καθήλωσαν στην ανάγνωσή του. 

     Η λογοτεχνική πένα της Σόφης Θεοδωρίδου αυτή την φορά τοποθετεί τις ζωές των ηρώων στις τελευταίες δεκαετίες της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας  μας μεταφέροντας μας επιτυχώς το κλίμα της εποχής. Έτσι η Κλέα, η Λόλα και η Μελισσάνθη, ο τρεις κεντρικές ηρωίδες του βιβλίου, μάς μιλούν και μας θυμίζουν, μέσα από τις ιστορίες τους, όλα όσα οδήγησαν την χώρα ως το σημερινό της σημείο: Μεταπολίτευση, διαφθορά, τρομοκρατία, σκάνδαλα, η φούσκα του χρηματιστηρίου, επανεμφάνιση της ακροδεξιάς, επιβολή του ΔΝΤ.

     Απρίλης του ’69 και η ιστορία αρχίζει…. η Κλέα, η Λόλα και η Μελισσάνθη έρχονται στον κόσμο την στιγμή που η μοίρα θα παίξει τα δικά της παιχνίδια, την στιγμή που ένας σοκαρισμένος άντρας, λόγω απρόσμενων καταστάσεων, θα καθορίσει με την επιλογή του τις ζωές της κάθε μίας ξεχωριστά…. 

     Τα τρία κορίτσια αν και γεννιούνται την ίδια μέρα και ζουν στον ίδιο τόπο, στην ίδια πόλη της Βορείου Ελλάδας, μεγαλώνουν εν τούτοις σε τελείως διαφορετικό οικογενειακό περιβάλλον: η Κλέα είναι γόνος μιας εύπορης οικογένειας και μεγαλώνει σε ένα αρχοντικό που η μοναξιά και η ανύπαρκτη εκδήλωση αγάπης από τους γονείς της την μελαγχολούν και την συνοδεύουν έως την εφηβεία της, η Λόλα είναι το στερνοπούλι μιας φτωχικής αλλά πλούσιας σε συναισθήματα, σε ήθος και σε ανθρωπιά, οικογένειας ενώ η Μελισσάνθη είναι η μοναχοκόρη μιας αστικής οικογένειας που τα λάθη του παρελθόντος της μητέρας της και οι αδυναμίες του πατέρα της θα την στοιχειώσουν από την αρχή της ενήλικης ζωής της στερώντας της τα χρόνια της χαμένης αθωότητάς της….  Παρά τις φαινομενικές διαφορές τους τα κορίτσια θα αναπτύξουν άρρηκτους θεσμούς φιλίας και θα πορευτούν ενωμένες…. μέχρι την ενηλικίωση τους… μέχρι το καλοκαίρι του ‘79…. μέχρι το όραμα της Κλέας να αποδειχθεί εν τέλει προάγγελος του χωρισμού τους…. Στα χρόνια που θα ακολουθήσουν η χώρα και οι ζωές τους θα πιαστούν στα δίχτυα που στήνει η διαφθορά, η απληστία και η ματαιοδοξία και θα χάσουν τα χρόνια της χαμένης αθωότητάς τους(;)…..

     Έχοντας διαβάσει όλα τα βιβλία της Σόφης Θεοδωρίδου καταλήγω στο συμπέρασμα πως Στα χρόνια της χαμένης αθωότητας η συγγραφέας εκτός από το γλαφυρό σκηνικό που τοποθετεί τους άριστα σκιαγραφημένους ήρωες, την ενδιαφέρουσα πλοκή του, την ατμόσφαιρά και την νοσταλγία, εναπόθεσε στις σελίδες του και
τα περισσότερα μηνύματα που συνάντησα ποτέ σε κάποιο από τα άλλα της βιβλία -όχι ότι τα άλλα υστερούσαν μηνυμάτων προς Θεού, απλώς εδώ ήταν περισσότερα και τόσα ουσιώδη! Κάθε σελίδα επομένως και ένα μήνυμα! Πώς να μην διδαχθείς λοιπόν από τις συνέπειες που είχε η ματαιοδοξία του Γεράσιμου (!), από την οικονομική κατάρρευση του Αρίστου (!), από την δύναμη ψυχής της Ακριβούλας (!), από τις καταστροφικές πλάνες της Λόλας (!), από την ταπεινότητα της Λισάβ (!) μα κυρίως από τις πράξεις και τις σκέψεις του Σαββίκου για το τι εστί αγάπη (!), η αληθινή αγάπη που όπως είπε η σοφή γιαγιά της Λόλας κρύβει έναν παραλογισμό. Είναι αποτέλεσμα της καρδιάς παρά της λογικής. Γιατί, τι έχει να κάνει ο νους με το συναίσθημα; …. όταν (η αγάπη) δεν περνά από την λογική μονάχα τότε είναι αγνή και αληθινή.

       Διαβάστε το… η λυρική πένα της κας Θεοδωρίδου θα σας αγγίξει την καρδιά ενώ τα μηνύματα που κάθε ήρωας κουβαλά θα αποκτήσουν μια θέση στην λογική προβληματίζοντάς σας!

        Συγχαρητήρια στην συγγραφέα! Για άλλη μια φορά μ’ άγγιξε!

Βαθμολογία 5/5

Στοιχεία Βιβλίου: 
Τίτλος: Στα χρόνια της χαμένης αθωότητας
Συγγραφέας: Σόφη Θεοδωρίδου
Εκδ.: Ψυχογιός
Ημερ.Εκδ.: 03/03/2016
Σελ.: 568

Η συνέντευξη της συγγραφέως για Τα χρόνια της χαμένης αθωότητας!

Δήμητρα Κωλέτη