Τώρα, αν θα έπρεπε να φτιάξω μια λίστα με τα πέντε, ας πούμε, καλύτερα-αγαπημένα μου από αυτά <<Η βιβλιοθηκάριος του Άουσβιτς >> -μαζί, φυσικά, με <<Το αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα>>- θα καταλάμβανε, χωρίς κανένα ενδοιασμό, την πρώτη θέση στη λίστα αυτή καθώς πρόκειται για ένα βιβλίο ντοκουμέντο-μαρτυρία στο οποίο ο συγγραφέας μάς παραθέτει με ρεαλισμό και ωμότητα τις συνθήκες που επικρατούσαν στο μεγαλύτερο σφαγείο της σύγχρονης Ιστορίας, στο διαβόητο Άουσβιτς-Μπιρκενάου.
Μέσω της τριτοπρόσωπης αφήγησης ο Antonio Iturbe μάς μιλά για την αληθινή ιστορία της Ντίτα Κράους, μια ιστορία που η ίδια διηγήθηκε στον συγγραφέα ούσα επιζήσασα του Ολοκαυτώματος. Η Ντίτα το 1944 είναι μια νεαρή Εβραιοπούλα, μια νεαρή κοπέλα που λατρεύει τα βιβλία και που όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο κείμενο τα βιβλία είναι για την ίδια σαν μια μπουκαπόρτα που σε οδηγεί σε ένα μυστικό δωμάτιο: μπορείς να την ανοίξεις και να μπεις μέσα. Και ο κόσμος σου είναι διαφορετικός...
Η Ντίτα λοιπόν περιορίζεται μαζί με τους γονείς της στο γκέτο της Τερεζίν στην Πράγα και αργότερα μεταφέρεται με τα ασφυκτικά γεμάτα Εβραίους βαγόνια στο στρατόπεδο του Άουσβιτς. Σαν άλλο πρόβατο επί σφαγής σταμπάρεται με τον αριθμό 67894 και στιβάζεται στο οικογενειακό στρατόπεδο. Την δεδομένη στιγμή όμως συμβαίνει κάτι περίεργο: ενώ μέχρι πρότινος τα παιδιά με το που έφταναν στο Άουσβιτς οδηγούνταν στους θαλάμους αερίων και στο θάνατο, οι αποστολές του Σεπτεμβρίου του 1944 δεν είχαν την ίδια μεταχείριση. Στο ''οικογενειακό'' στρατόπεδο τα παιδιά μένουν για λίγο ακόμα στη ζωή καθώς οι Ναζι στήνουν το μπλοκ 33 το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο από την βιτρίνα του στρατοπέδου σε τυχόν ''επίσκεψη'' των Διεθνών Ανθρωπιστικών Οργανώσεων. Μέσα σ'αυτό το μπλοκ ο Φρέντι Χιρς στήνει ένα κρυφό σχολειό και μια μικρή δανειστική βιβλιοθήκη για τους λιλιπούτειους αιχμαλώτους. Ο Χιρς θα αναθέσει στη Ντίτα τη διανομή και τη φύλαξη των παράνομων βιβλίων και η Ντίτα με σεβασμό, ιεροτελεστία αλλά και με επίγνωση του κινδύνου καθώς οι Ναζί, όπως και κάθε εκπρόσωπος τυραννικού-δικτατορικού καθεστώτος, καταφέρονται με μένος κατά των βιβλίων μιας και τα βιβλία είναι επικίνδυνα, κάνουν τους ανθρώπους να σκέφτονται(σελ. 14), γίνεται, εν τέλει, Η βιβλιοθηκάριος του Άουσβιτς.
Για την διαφύλαξη των βιβλίων ράβει ειδικές θήκες στη λερή, ριγέ στολή της, μέσα σ'αυτές μεταφέρει τα βιβλία και τα δανείζει στους δασκάλους για να κάνουν το μάθημά τους, το κρυφό και επικίνδυνο μάθημά τους. Οι μαθητές μέσω των βιβλίων δραπετεύουν νοερά από το φρικτό Άουσβιτς, το γκρίζο, λόγω της τέφρας των κρεματορίων, Αουσβιτς, το παρανοϊκό, λόγω των φρικιαστικών πειραμάτων του γιατρού Μένγκελε, Αουσβιτς, το αιμοσταγές Αουσβιτς, το Άουσβιτς των 1.100. 000 θυμάτων του.
Με όπλο λοιπόν τα βιβλία - κάτι που ως φιλαναγνώστης μου γεννά ένα επιπρόσθετο ενδιαφέρον για την εξέλιξη της ιστορίας και μια γλυκιά αίσθηση- η Ντίτα αντιστέκεται σε όλη αυτή τη φρίκη. Φοβάται. Μα ξεπερνά το φόβο της. Δεν παραιτείται ποτέ και πάντα ελπίζει πως ένα βιβλίο θα της χαρίσει τον κόσμο που ονειρεύεται! Θα της χαρίσει -θα μας χαρίσει!- συναίσθηση, συνείδηση και επίγνωση της Ιστορίας μας....
<<Η βιβλιοθηκάριος του Άουσβιτς >> έχει τιμηθεί με το βραβείο Tora (βιβλία με αξίες) το 2013 και έχει μεταφραστεί σε 22 χώρες με τις εκδόσεις ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ να το εναποθέτει και στα χέρια του αναγνωστικού κοινού της Ελλάδας. Κι έτσι, ο συγγραφέας της κατορθώνει με την αφήγηση του να μας κάνει να νιώσουμε τον φόβο, την εξαθλίωση και τον πανικό των ηρώων μιας και ο αναγνώστης βιώνει την κάθε αράδα του βιβλίου: ακούει τον στεναγμό των αιχμαλώτων, στέκεται δίπλα τους κατά την διάρκεια της πολύωρης καθημερινής καταμέτρησης των μπλοκ, βλέπει την διαλογή του ''χρήσιμου και μη'' ανθρώπινου δυναμικού για την εξυπηρέτηση της καταναγκαστικής εργασίας ενώ νιώθει να κόλλα πάνω του η τέφρα των κρεματορίων που κύκλωνε την κόλαση επί της Γης. Όπως καταλαβαίνετε, οι εικόνες που περιγράφονται είναι γροθιά στο στομάχι με την αλήθεια τους να σοκάρει και να καθηλώνει. Μέσα σ' αυτή την εκμηδένιση του ατόμου, η ίδια η καθημερινότητα και η επιβίωση είναι μια πρόκληση, μια ανατροπή που την συναντάς σε κάθε σελίδα με το ενδιαφέρον να μην μειώνεται, να μην σταματά στιγμή.
Αξιοσημείωτο είναι και το παράθεμα στο τέλος του βιβλίου στο οποίο ο συγγραφέας μάς περιγράφει -και στην ουσία μας αποκαλύπτει ότι το παρόν βιβλίο είναι μια μαρτυρία- ντοκουμέντο- την συνάντησή του με την ογδοντάχρονη και αξιοσέβαστη Ντίτα Κράους ενώ μας παραθέτει και πληροφορίες για την κατάληξη προσώπων που συναντήσαμε στο πολυπρόσωπο αυτό βιβλίο.
Εν κατακλείδι, σας παροτρύνω να επιλέξετε την Βιβλιοθηκάριο του Άουσβιτς για ανάγνωση! Πρόκειται για ένα βιβλίο ντοκουμέντο που χωρίς να ωραιοποιεί και να λειαίνει τα γεγονότα, παρουσιάζει τεκμηριωμένα την Ιστορία με την μαρτυρία της Ντίτα Κράους και την στάση της που κράτησε μπρος στην μηχανή του Γ' Ράιχ, να μας διδάσκει θάρρος, σοφία και ελπίδα για τη ζωή.
Διαβάστε το λοιπόν!
Βαθμολογία 5/5
Στοιχεία Βιβλίου :
Τίτλος: Η βιβλιοθηκάριος του Άουσβιτς
Συγγραφέας: Antonio Iturbe
Μετάφραση: Αγγελική Βασιλάκου
Εκδ. : Κλειδάριθμος
Ημερ.Εκδ.: Μάρτιος 2020
Σελ.: 528
Δήμητρα Κωλέτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου