Συνέντευξη με έναν Κουρο- Μαίρη Βογιατζή

Σκίτσο: Ξανθίππη Κόλλια

     Πάμε να διαβάσουμε μια πρωτότυπη συνέντευξη με ενδιαφέρουσες ερωταπαντήσεις.

- Ποσών χρόνων είσαι;

- Α, είμαι ένας αιώνιος νέος ετών 2600!

Τι;;;; Ποιος μπορεί να δίνει μια τέτοια απάντηση; 2600 χρόνων;; Μάλλον ο συνεντευξιαζόμενος μας εμπαίζει. 2600 χρόνων;

-... γιατί σε έφτιαξαν γυμνό;

- Μα για να συμβολίζω την ελευθερία της ομορφιάς!

Αν μη τι άλλο, έξυπνη απάντηση! Ας συνεχίσουμε λίγο ακόμα μπας και καταλάβουμε ποιος είναι ο ομιλητής.

- Γιατί βαδίζεις μπροστά με τ'αριστερο; Θες να πας κάπου;

-... αυτό το μικρό βήμα κάθε κουρού και κόρης της Ελλάδας έφερε μετά ένα πιο μεγάλο βήμα, και λίγο αργότερα ένα ακόμα μεγαλύτερο... Μέχρι που τ' αγάλματα ελευθερώθηκαν εντελώς σα να ξεκόλλησαν από τη πέτρα...

      Η τελευταία απάντηση μας έδωσε, φυσικά, να καταλάβουμε πως ο συνεντευξιαζόμενος δεν είναι άλλος από έναν Κούρο άλλωστε τ' αγάλματα έχουν φωνή! Τι, αμφιβάλλετε; Κακώς, πολύ κακώς!

     Ο Ευτύχης, ένας δωδεκάχρονος μαθητής, δεν ενστερνίζεται την άποψή σας -και καλά κάνει!- καθώς πιστεύει ακράδαντα ότι τ' αγάλματα έχουν φωνή! Και έτσι όταν η δασκάλα του, του αναθέτει να γράψει στη σχολική εφημερίδα, η ιδέα να πάρει συνεντεύξεις από αγάλματα τρυπώνει στο μυαλουδάκι του και ενθουσιάζει τους πάντες.

       Με τη φωτογραφική του μηχανή ανά χείρας, το μπλοκάκι και το μολύβι του στέκει απέναντι από τον Κουφό της Σάμου με τις ερωτήσεις να πέφτουν βροχή. Οι απαντήσεις του πέτρινου γίγαντα ενθουσιάζουν, πληροφορούν και γεμίζουν περηφάνια για την ιστορική μας κληρονομιά τον αναγνώστη του κειμένου!

     Το Συνέντευξη με έναν Κούρο της Μαίρης Βογιατζής κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική και είναι το 1ο βιβλίο της σειράς Ευτυχής, ο ρεπόρτερ των μουσείων, στην οποία η συγγραφέας με απλό, χιουμοριστικό και ευφυές τρόπο, μέσω του Ευτύχη, παρακινεί τους μικρούς αναγνώστες να αφουγκραστούν τα εκθέματα του εκάστοτε μουσείου και να ακούσουν την Ιστορία που κουβαλούν, την Ιστορία των δημιουργών τους, την Ιστορία των προγόνων μας, την Ιστορία του τόπου μας, τη δική μας Ιστορία!

     Εξαιρετική η ιδέα στο φινάλε της αφήγησης όπου η συγγραφέας δίνει οδηγίες στους αναγνώστες για το πώς μπορούν να γίνουν και οι ίδιοι ρεπόρτερ και να παίρνουν συνεντεύξεις αρθρογραφώντας όπως ο ήρωάς της κάνοντας το κείμενο διαδραστικό! Η εικονογράφηση είναι εξαιρετική, σουρεαλιστική με το άσπρο των αγαλμάτων να κυριαρχεί και να μεταδίδει την χαρά και την αισιοδοξία του!

     Επιλέξτε το για τα παιδιά σας!! Θα πληροφορηθούν διασκεδάζοντας ενώ θα αγαπήσουν και θα δουν από διαφορετική σκοπιά τα μουσεία και τα εκθέματά τους. Ωραία επιλογή και για τους εκπαιδευτικούς, θα τους δώσει την αφορμή που ψάχνουν για να μιλήσουν για τα Μουσεία και την πολιτισμική μας κληρονομιά με διαδραστικό τρόπο !

Το βιβλιοπωλείο των μικρών θαυμάτων - Monica Cutierrez

     Στο Βιβλιοπωλείο των μικρών θαυμάτων συναντάμε τον εκκεντρικό και στριφνό κύριο Έντουαρντ Λίβινγκστον, θαμώνες με λογοτεχνικές ανησυχίες που μας ταξιδεύουν στον κόσμο του βιβλίου και αλλόκοτους πελάτες σε ένα παραμυθένιο βιβλιοπωλείο, στο Moonlight Books, η περιγραφή του οποίου είναι από τις πιο όμορφες στιγμές του κειμένου καθώς ως βιβλιόφιλη με δελέασε και με μετέφερε νοερά σ'αυτο. Πρόκειται για ένα ρετρό βιβλιοπωλείο, δίπατο με μια στριφογυριστή ξύλινη σκάλα με περίτεχνη κουπαστή που συνδέει τους δύο ορόφους με τον γυάλινο φεγγίτη να δίνει σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη το όνομα στο βιβλιοπωλείο καθώς και πανοραμική θέα στον φεγγαρόλουστο, όταν φυσικά το επιτρέπει ο καιρός του Λονδίνου, ουρανό.

     Μια μέρα βροχερή η Άγκνες βρίσκει καταφύγιο στο Moonlight Books με τον κύριο Έντουαρντ να έχει βρει τη βοηθό που ζητούσε. Η Άγκνες αρχαιολόγος στο επάγγελμα βρίσκεται στο Λονδίνο ώστε να βρει μια θέση σε ένα από τα μουσεία της χώρας κάτι που μέχρι στιγμής δεν έχει κατορθώσει με τον προϋπολογισμό της να τη πιέζει αφόρητα για επιστροφή στη Βαρκελώνη, στη πατρίδα της, εγκαταλείποντας το όνειρο της επαγγελματικής της ανέλιξης. Οικονομικά πιεσμένη λοιπόν δέχεται τη θέση που της προσφέρει ο βιβλιοπώλης με ανακούφιση. Η ζωή της μπαίνει σε ένα ρυθμό με τη Λογοτεχνία να παίρνει θέση σ' αυτή και να αλλάζει σιγά σιγά τη κοσμοθεωρία της, άλλωστε: Αν έχεις την τύχη να ανακαλύψεις ένα καλό βιβλίο, μπορεί να αλλάξει το πεπρωμένο της ψυχής σου. (σελ. 149)

      Μια μέρα όμως χάνεται ένα πολύτιμο βιβλίο από τις προθήκες του βιβλιοπωλείου και ο επιθεωρητής Τζον αναλαμβάνει την εξιχνίαση της υπόθεσης...

     Ξεχωριστή στιγμή όπως ανέφερα είναι η περιγραφή του βιβλιοπωλείου... Όμορφο μήνυμα ότι η ευτυχία βρίσκεται στα μικρά, καθημερινά πράγματα, ότι οι άνθρωποι είναι πολυεπίπεδοι και δεν πρέπει να αναλώνονται στη ταμπέλα που οι ίδιοι βάζουν στους εαυτούς τους με αποτέλεσμα να προσηλώνονται μόνο σ' αυτή και να φθείρεται η ψυχή τους: Είμαστε πολλά πράγματα. Η πολυπλοκότητα του ανθρώπου είναι σχεδόν άπειρη. Δεν μπορείς να προχωρήσεις στη ζωή επαναλαμβάνοντας στον εαυτό σου ότι είσαι μόνο αρχαιολόγος, γιατί τότε ό, τι άλλο κάνεις ή νιώθεις δεν θα σου φαίνεται παρά βαρετό και θλιβερό. (σελ. 93)

Άγραφος νόμος - Σόφη Θεοδωρίδου

     Άγραφος νόμος, το νέο, εξαιρετικό μυθιστόρημα της αγαπημένης μου συγγραφέως Σόφης Θεοδωρίδου είναι ένα κοινωνικό - αισθηματικό αφήγημα που μας μεταφέρει εντέχνως στο χώρο και το χρόνο στον οποίο δρουν οι ήρωες που αποκαλύπτουν τον εσωτερικό τους κόσμο όντας άψογα σκιαγραφημένοι από την πένα της συγγραφέως. Αν και τοποθετημένο το 1937, διαπραγματεύεται ένα τόσο διαχρονικό και επίκαιρο θέμα, αυτό της θέσης της γυναίκας στη κοινωνία.

        Η υπόθεση ξετυλίγεται σε ένα χωριό της Βορείου Ελλάδας εκεί που η Αιμιλία, η κεντρική ηρωίδα, ακολουθεί το Δάμο και μπαίνει στο σπίτι της οικογένειάς του ως νύφη.

      Προσφυγοπούλα από τον Πόντο έχοντας βιώσει τη σφαγή, τον εκτοπισμό και την ορφάνια γνωρίζει στην Αθήνα σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής της αφού η Θυμία, η γυναίκα που ανέλαβε τη φροντίδα της, μόλις έχει πεθάνει, τον μουσικό και προοδευτικό για την εποχή Δάμο όπου και τον ακολουθεί στο χωριό του και τον παντρεύεται.Η Αιμιλία από την Αθήνα θα βρεθεί στην επαρχία εκεί που οι γυναίκες ανήκουν στον κύρη του σπιτιού και οι νύφες στις πεθερές. Τα κορίτσια έχουν συγκεκριμένο ρόλο: γαλουχούνται για να γίνουν υπάκουες σύζυγοι, αναπαραγωγικές μηχανές και ακούραστες νοικοκυρές χωρίς βούληση, επιθυμίες και λόγο.

     Οι κάτοικοι του χωριού θα την βάλουν στο στόχαστρο, θα την αποκαλούν πρωτευουσιάνα και μαζί με την πεθερά της θα δυσκολέψουν τον έγγαμο βίο με τον Δάμο που τόσο την αγαπά και τη σέβεται.

      Στο χωριό που συμβιώνουν έπειτα από τους Βαλκανικούς πολέμους και τη Καταστροφή πρόσφυγες και ντόπιοι σλαβόφωνοι, η Σόνια, η περίφημη μοδίστρα νυφικών στη περιοχή, η Νίνα, η σπιρτόζα καφετζού, η Αννίτα που ο άγραφος νόμος την υποχρέωσε να παντρευτεί έναν άντρα που δεν αγαπούσε και η προδομένη Κατινούλα θα συνθέσουν το μωσαϊκό της μυθοπλασίας αναδεικνύοντας συγχρόνως τα λαογραφικά και ηθογραφικά στοιχεία της εποχής με την Ιστορία να είναι ο πρωτεργάτης αυτών: ρετσινόλαδο σε όσους δεν μιλούν σωστά τα ελληνικά την εποχή του Μεταξά, Αντίσταση και Εμφύλιος που δίχασε ακόμα και τα μέλη ίδιων οικογενειών.

Το ξανθό κορίτσι της Σαντορίνης - Μαρίζα Κωχ

      Το ξανθό κορίτσι της Σαντορίνης είναι ένα όμορφο, τρυφερό, γεμάτο αθωότητα αυτοβιογραφικό αφήγημα της υπέροχης και διεθνούς φήμης Ελληνίδας τραγουδίστριας Μαρίζας Κωχ.

      Η αφήγησή της ξεκινά από το φθινόπωρο του 1952 και την άφιξη της στο κυκλαδίτικο νησί της Σαντορίνης όπου μαζί με την αδερφή της, την Ειρήνη, θα φιλοξενηθούν στο σπίτι του θείου τους καθώς η μητέρα τους μένει πίσω στην Αθήνα για να εργαστεί. Η μικρή Μαρίζα στο νησί έρχεται κοντά στη φύση, κάνει σκανταλιές, σκασιαρχεία, ανακαλύπτει την κλίση της στη μουσική, μπαίνει στην εφηβεία, βιώνει έντονα συναισθήματα με την αγάπη των συγγενών να γίνεται σκέπη και να επουλώνει τις πληγές που άφησε η μεταπολεμική Αθήνα: φτώχεια, προκαταλήψεις και στιγματοποίηση.

     Παιδιά ακόμα έζησαν το κοινωνικό στίγμα μιας και ο πατέρας τους ήταν Γερμανός αξιωματικός στην κατεχόμενη Αθήνα με τους πιτσιρικάδες να τις αποκαλούν "τα Γερμανάκια" και να τις πετροβολλούν. Παιδιά του πολέμου, λοιπόν, και δε θα μπορούσε παρά σ' αυτά η Μαρίζα Κωχ να αφιερώσει το βιβλίο της με την ευχή όπως αναφέρει στο οπισθόφυλλο "... όλα τα παιδιά του πολέμου, του κάθε πολέμου, να γευτούν την αγάπη και την γιατρειά, όπως εγώ."

     Οι περιγραφές του νησιού μας μεταφέρουν στην ηφαιστειακή γη της Θήρας, με την επιβλητική Καλντέρα, τα καλντερίμια, τα πατητήρια, τα καφενεία και τα γαϊδουράκια που βοηθούσαν στη μετακίνηση. Τα ήθη και τα έθιμα καθώς και η ντοπιολαλιά ζωγραφίζουν την αφήγηση και ζωντανεύουν μια άλλη εποχή, μια άλλη Ελλάδα.

     Το ξανθό κορίτσι της Σαντορίνης κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, στις σελίδες του θα βρείτε και φωτογραφικό υλικό από το προσωπικό αρχείο της Μαρίζας Κωχ καθώς και στίχους δύο τραγουδιών για τη Σαντορίνη!

      Διαβάστε το! Θα σας συγκινήσει! Θα σας ταξιδέψει!

Βαθμολογία 5/5

Βιογραφία συγγραφέως

Στοιχεία Βιβλίου:

Τίτλος: Το ξανθό κορίτσι της Σαντορίνης

Συγγραφέας: Μαρίζα Κωχ

Εκδ.: Μεταίχμιο

Ημερ.Εκδ.: Μάιος 2018

Σελ.: 197

Δήμητρα Κωλέτη