Είπα να κάνω ένα ξεφύλλισμα στο πρώτο βιβλίο της σειράς (Γη της πικραμένης Παναγίας) του αγαπημένου συγγραφέα Θοδωρή Παπαθεοδώρου με ιστορικό υπόβαθρο την Κύπρο, ώστε να θυμηθώ κάποια σημεία του πριν την ανάγνωση του δεύτερου βιβλίου (Γη του άγριου καιρού), που αυτές τις μέρες απέκτησα. Ξεφύλλισμα όμως και Θ Παπαθεοδώρου δεν πάνε μαζί. Ο λόγος του είναι εκεί και τέτοιος που βυθίζεσαι στο κείμενο με την Ιστορία να σε αγκιστρώνει και να σου επιβάλει την διδαχή της, με την (μυθ)ιστορία να σε κρατά δέσμιο του κειμένου και να σου μεταλαμπαδεύει γνώση καθώς και το εκάστοτε συναίσθημα που κουβαλούν οι καλοσχηματισμένοι ήρωες, αντίστοιχα.
Παραμονή της Παναγίας του 1974 ο Αττίλας 2 ξεκινά και πρόσωπα και τόποι της Κύπρου βεβηλώνονται από τους εισβολείς. Αμμόχωστος, Λευκωσία, Γερόλακος, πατόνται από Τούρκους, βομβαρδίζονται ανελέητα, με τους εισβολείς να αιχμαλωτίζουν και να λεηλατούν τόπους και ψυχές αθώων Ελληνοκυπρίων. Ανάμεσα τους οι μάνες της πικραμένης νήσου, η Μαρίτσα που μέσα στον χαλασμό χάνει ένα από τα αγρινάκια της, η Χαρά που γίνεται ασπίδα για τη μικρής της κόρη, βιάζεται ομαδικά και λυσσαλέα και η Ελένη που μαζί με την Ελευθερίτσα της αγωνιούν για τους αγνοούμενους άντρες της οικογένειάς τους.
Οι σελίδες προχωρούν με την αγωνία για την πορεία των ηρώων μέσα στον ορυμαγδό της Εισβολής να κυριαρχεί, ο συγγραφέας μάς βουτά τότε στο παρελθόν, στη δεκαετία του '50, εκεί που οι ήρωες δρουν, ερωτεύονται, δημιουργούν και συντάσσονται ο καθένας από το δικό του μετερίζι στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της Κύπρου κατά των Άγγλων αποικιοκρατών, αρχικά, και στη συνέχεια τον διμέτωπο αγώνα, Άγγλων και συγχρόνως Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι με τις ευλογίες της Αγγλίας κυνήγησαν ανελέητα τους αγωνιστές έχοντας στην ατζέντα τους την Διχοτόμηση. Φυλακίσεις, κυνήγι, αγχόνη, προδοσία, διχασμός στη Γη που είκοσι χρόνια μετά θα γίνει για όλους Γη της Πικραμένης Παναγιάς...
Ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου με λόγο που συγκλονίζει, συγκινεί και κάνει τον αναγνώστη να αγωνιά για τους υπέροχους ήρωες που με τόση μαεστρία έχει δημιουργήσει η πένα του συνθέτει, για άλλη μια φορά, ένα εξαιρετικό και άρτιο ιστορικό μυθιστόρημα, στις σελίδες του οποίου κυριαρχούν η ατμόσφαιρα της εποχής, οι ιστορικές πληροφορίες- που για μένα οι περισσότερες ήταν άγνωστες-, η εξαιρετική χρήση της γλώσσας και η πλοκή που σε κρατά δέσμιο της ανάγνωσης. Οι περιγραφές του ξεριζωμού, των βιασμών, των εκτελέσεων καθώς και οι αγνοούμενοι σφίγγουν την καρδιά του αναγνώστη ενώ τα τραγικά λάθη πολιτικών τρυπούν τη σκέψη και εξοργίζουν ακόμη και σήμερα.
Για εμένα ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου είναι από τους πιο αξιόλογους συγγραφείς ιστορικών μυθιστορημάτων καθώς η έρευνα που κάνει για την εποχή με την οποία καταπιάνεται είναι αξιόλογη και τεκμηριωμένη, κάτι που το αποδεικνύει η βιβλιογραφία και οι σημειώσεις που παρατίθενται στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου. Η Γη της Πικραμένης Παναγιάς είναι ένα ακόμη αριστούργημα που επιβεβαιώνει την άποψή μου αυτή για αυτό το λόγο και σας προτείνω να διαβάσετε και εσείς τη Γη της Πικραμένης Παναγιάς. Θα σας πληροφορήσει και θα σας δημιουργήσει πολλά πολλά συναισθήματα, ό,τι ακριβώς ζητάμε απο ένα ιστορικό μυθιστόρημα.
Ακολουθεί το δεύτερο και τελευταίο μέρος της διλογίας για την Κύπρο με τίτλο Γη του Άγριου Καιρού. Ανυπομονώ να το διαβάσω καθώς έχουμε αφήσει τους ήρωες σε κομβικά σημεία.
Συγχαρητήρια στο συγγραφέα!
Βαθμολογία 5/5
Δείτε τις ΒιβλιοΑναφορές έργων του συγγραφέα ΕΔΩ
Στοιχεία βιβλίου:
Τίτλος: Γη της Πικραμένης Παναγιάς
Συγγραφέας: Θοδωρής Παπαθεοδώρου
Εκδ.: Ψυχογιός
Ημερ.Εκδ.: Μάρτης 2024
Σελ.: 504
Δήμητρα Κωλέτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου