Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

Τα σταφύλια της οργής - John Steinbeck

«Τα σταφύλια της οργής» του John Steinbeck είναι ένα από τα πιο συγκλονιστικά βιβλία που έχω διαβάσει έως τώρα! Έχει βραβευτεί το 1940 με το βραβείο Pulitzer, έχει μεταφραστεί στις περισσότερες γλώσσες ενώ έχει μεταφερθεί και στον κινηματογράφο. Ο Νομπελίστας συγγραφέας (έχει κατακτήσει το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1962 για τα έργα του: Τα σταφύλια της οργής και το Άνθρωποι και ποντίκια), μέσα από την ιστορία της οικογένειας Τζόουντ, αποτυπώνει τον πόνο της προσφυγιάς, της πείνας και της ανεργίας καθώς και τον αγώνα των απανταχού προσφύγων για την επιβίωση τους σε συνθήκες άθλιες και ψυχοφθόρες. Οι αλήθειες που ξεπηδούν από το αριστουργηματικό και κλασσικό αυτό βιβλίο για τον ρόλο των Τραπεζών και του χρήματος που κυριαρχεί τον κόσμο μας, στο βωμό του οποίου θυσιάζονται έννοιες όπως η Αλληλεγγύη, ο Άνθρωπος και η Αρετή, είναι ολοφάνερες και ουσιώδεις. Ο αναγνώστης διαβάζοντας το προβληματίζεται, νουθετείται και αφυπνίζεται για αγώνες διεκδίκησης των δικαιωμάτων, που θα εξασφαλίσουν τον αυτοσεβασμό, την αξιοπρεπή διαβίωση και την κατάργηση της εργασιακής εκμετάλλευσης. Είναι ένα κείμενο στο οποίο η Αλληλεγγύη πρωταγωνιστεί προβάλλοντας έτσι το ‘’εμείς’’ και καταβαραθρώνοντας το ‘’εγώ’’ που περιορίζει και αφανίζει  τον ανθρωπισμό.
Οι χαρακτήρες των ηρώων μού γέννησαν θαυμασμό για την δυναμική του να αντέξουν όλη αυτή την υποβίβαση, την εξαπάτηση, τον ρατσισμό και την εξαθλίωση που υπέστησαν από τους μεγαλοτσιφλικάδες. Οι περιγραφές του ήταν έντονες και μεταδοτικές καταφέρνοντας έτσι να μου δώσουν το αίσθημα της εποχής και των κοινωνικών συνθηκών της. Κάποιες σκηνές θα μου μείνουν χαραγμένες στο μυαλό για την σκληρότητα τους, την ευαισθησία και τον ρεαλισμό τους, με μεγαλύτερη όλων αυτή της τελευταίας σελίδας -όσοι το έχουν διαβάσει καταλαβαίνουν σε ποια αναφέρομαι, όσοι πάλι όχι δεν θα την αναφέρω περαιτέρω γιατί θα ήταν κρίμα να την αποκαλύψω!- που με συγκλόνισε και που με έκανε να επιβεβαιώσω την άποψη πως στον απλό άνθρωπο, στον άνθρωπο του λαού, στον άνθρωπο του μόχθου βρίσκεται το μεγαλείο ψυχής, η ευαισθησία και η ανθρωπιά. Σε εκείνον και μόνο σε εκείνον φωλιάζει η προσφορά, η αξιοπρέπεια, ο σεβασμός και η αλληλεγγύη.
Στα χρόνια της χρηματοοικονομικής Κρίσης, «Τα σταφύλια της οργής» είναι επίκαιρα όσο ποτέ καθώς τα κατακτημένα εδώ και χρόνια δικαιώματα και ο σεβασμός στον Άνθρωπο έχουν δυστυχώς καταπατηθεί, όσο ποτέ άλλοτε, από τους ανθρώπους που κρατούν στα χέρια τους τον πλούτο και την εξουσία.
Διαβάστε το! Πρόκειται για ένα κοινωνικοπολιτικό δράμα στο οποίο πρωταγωνιστούν οι διαχρονικές αλήθειες που αφορούν τον Άνθρωπο, την Οικογένεια, τον Σεβασμό και την Αλληλεγγύη!

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

     Η οικογένεια Τζόουντ μετά την ραγδαία βιομηχανοποίηση και το οικονομικό κραχ του 1929 μετακινείται από την Οκλαχόμα προς την Δυτική και καρποφόρα Αμερική προκειμένου να βρει την Γη της Επαγγελίας και τα καλά της. Το σαράβαλο φορτηγάκι τους στοιβάζει τα λιγοστά υπάρχοντα τους, τα όνειρα και τις ελπίδες για εργασία και αξιοπρεπή διαβίωση στα χώματα που όπως προπαγανδίζουν οι φυλλάδες θα τους προσφέρουν ότι ζητούν. Από τις πρώτες όμως μέρες του ταξιδιού οι απώλειες που υφίσταται η οικογένεια είναι πολλές και στενάχωρες.
           Ο παππούς της οικογένειας μη μπορώντας να αντέξει τον ξεριζωμό από τα προγονικά εδάφη αφήνει την τελευταία του πνοή. Λίγες μέρες αργότερα, και ενώ μόλις έχουν διανύσει τα πρώτα μίλια της Καλιφόρνιας, τον ακολουθεί και η γυναίκα του.
         Φτάνοντας στην Καλιφόρνια η μητέρα, ο πατέρας, ο θείος, τα πέντε παιδιά τους και ο πάστορας Κέισι διαπιστώνουν πως η Γη της Επαγγελίας είναι μια πλάνη και πως το μόνο που θα τους προσφέρει είναι η εξαθλίωση, η ανεργία, η πείνα και η εξαπάτηση. Παρ’ όλες τις αντιξοότητες εκείνοι θα παλέψουν με πείσμα και αξιοπρέπεια για τον επιούσιο...... Οι μεγαλοτσιφλικάδες όμως θα εκμεταλλευτούν την κατάστασή τους καλλιεργώντας έτσι με την στάση τους τα σταφύλια της οργής, …..τα σταφύλια που στάζουν θυμό ….έναν θυμό που ενώνεται και τροφοδοτείται με το στοιχειό που έσπειραν ανενδοίαστα οι εταιρείες και οι Τράπεζες για χάρη του πλούτου, αυτό του λιμού…….

Βαθμολογία 5/5


Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Τα σταφύλια της οργής
Συγγραφέας: John Sreinbeck
Μετάφραση: Μιχάλης Μακρόπουλος
Εκδ.: Παπαδόπουλος
Ημερ.Εκδ.: 26/03/2014
Σελ.: 560
Δήμητρα Κωλέτη

2 σχόλια:

  1. Ισως να πέρασαν και σαράντα χρόνια από τότε που το διάβασα, κι όμως είναι από τα βιβλία που μένουν στη μνήμη του αναγνώστη! Ο Στάιμπεκ ενας μεγάλος συγγραφέας, δημοσιογράφος - χρονικογράφος της εποχήςτου. Αναπαριστά με σαφήνεια και συγγραφική μαεστρία τον εκριζωμό, τις ψυχικές και σωματικές ταλαιπωρίες των ηρώων του, μετά το οικονομικό κράχ του 29, όπως ακριβώς επισημαίνει στην αξιόλογη κριτική της η κ. Κωλέττη. Η θεματολογία του γενικά ακολουθεί δύο κατευθύνεις. Η πρώτη αφορά ιστορίες απλοϊκών ανθρώπων που τούς κυβερνούν αποκλειστικά οι βιολογικοί νόμοι( Πεδιάδες της Τορτίγια - Ανθρωποι και ποντίκια ), η δεύτερη την ταξική πάλη , των απλών ανθρώπων εναντίον των διεφθαρμένων (Αμφίβολη μάχη - Σταφύλια της Οργής). Εχει πλούσιο συγγραφικό έργο, πολλά έχουν γίνει θεατρικά και κινηματογραφικά και γνώρισαν παγκόσμια επιτυχία. Αξιόλογο είναι πέραν του συγγραφικού έργου του και το δημοσιογραφικό ως ανταποκριτή- σχολιαστή των δεινών του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου .Συγχαρητήρια στην κ. Κωλέττη που μας έδωσε την ευκαιρία να τον ξαναθυμηθούμε και ίσως επανέλθουμε, γιατί πραγματικά αξίζει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σας ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σας κα Μανακη! Πολύ κατατοπιστικά τα στοιχεία που μας αναφέρατε για τον συγγραφέα και το έργο του!
      Χαίρομαι πραγματικά που σας το θυμησα!

      Διαγραφή