Παρασκευή 6 Μαΐου 2016

Συζητώντας με τον συγγραφέα Γιάννη Καλπούζο!

     Ο σπουδαίος λογοτέχνης Γιάννης Καλπούζος τιμά το blog και εμένα προσωπικά με την παραχώρηση της παρούσας συνέντευξη για την οποία και τον ευχαριστώ θερμότατα που διέθεσε τον πολύτιμο χρόνο του ώστε να πραγματοποιηθεί. 
       Η πρώτη μου συγγραφική επαφή με την πένα του ήταν το 2013 με την «Ουρανόπετρα». Από τότε αναζήτησα και διάβασα όλα τα βιβλία του που είχαν εκδοθεί μέχρι εκείνη την στιγμή, μιας και η πένα του με μαγνήτισε από τις πρώτες αράδες του βιβλίου. Στο πρόσφατο βιβλίο του, το «Σέρρα: η ψυχή του Πόντου», η συνύφανση της Ιστορίας του Πόντου με τη μυθοπλασία, μαζί φυσικά με την λυρική γραφή και τους στοχασμούς του συγγραφέα για τις αρετές της ζωής, συνέθεσαν ένα αριστούργημα της σύγχρονης ελληνικής Λογοτεχνίας, το οποίο και σας προτείνω να το διαβάσετε χωρίς δεύτερη σκέψη! 
     Μέχρι όμως να έρθετε σε επαφή, όσοι δεν το έχετε κάνει ήδη, με την ιστορία του Φιλονίκη, της Φιλάνθης και της Ταλίν αλλά κυρίως με την Ιστορία του Πόντου, διαβάστε την συνέντευξη του Γιάννη Καλπούζου και ελάτε λίγο πιο κοντά στο έργο του συγγραφέα!

1. Από τις 7 Απριλίου το νέο σας βιβλίο, το «Σέρρα: Η ψυχή του Πόντου», απέκτησε μια θέση στις προθήκες των βιβλιοπωλείων! Αφού σας ευχηθώ ολόψυχα να είναι καλοτάξιδο, θα σας ζητήσω να μας το παρουσιάσετε με τον δικό σας μοναδικό τρόπο.

Το μυθιστόρημα ξεκινά στην Τραπεζούντα τον Ιούνιο του 1915. Ο Α' Παγκόσμιος πόλεμος μαίνεται, οι περισσότεροι άντρες του Ελληνισμού του Πόντου από 18 έως 45 χρόνων στενάζουν στα τάγματα εργασίας (Αμελέ Ταμπουρού), απ' όπου ελάχιστοι βγαίνουν ζωντανοί, ενώ οι χωροφύλακες καταδιώκουν τους φυγόστρατους και τους συγγενείς τους.
Ενόψει του εκτοπισμού και των σφαγών των Αρμενίων μια δεκαπεντάχρονη, που μοιάζει να τη ζωγράφισε με τα χέρια του ο ίδιος ο Θεός, καταφεύγει στο σπίτι ενός αγνώστου. Πολλά χιλιόμετρα μακρύτερα, στην Ορντού, ένα κορίτσι εύπορης ελληνικής οικογένειας ετοιμάζεται για τον γάμο της και πασχίζει να οραματιστεί το μέλλον μ' έναν άντρα τον οποίο ελάχιστα γνωρίζει.
Ο Γαληνός Φιλονίδης, ο κεντρικός ήρωας του μυθιστορήματος, διχάζεται ανάμεσα στις δυο γυναίκες και δοκιμάζονται οι ηθικές αρχές του. Είναι απόφοιτος του Φροντιστηρίου, του λαμπρότερου εκπαιδευτικού ιδρύματος του Πόντου, και φιλόλογος, σπουδαγμένος στην Αθήνα. Γνωρίζει πέντε γλώσσες, είναι πολύ θρήσκος και έχει το χάρισμα να μη διακρίνονται στο πρόσωπό του τα συναισθήματά του (λύπη, ταραχή, θυμός, φόβος), ενώ κόντρα στον ήρεμο χαρακτήρα του ασχολείται ερασιτεχνικά με την πυγμαχία.
Οι Οθωμανοί εκτελούν όποιον κρύβει Αρμενίους, ένας θηριώδης χωροφύλακας βρίσκεται συνεχώς στα ίχνη της δεκαπεντάχρονης Αρμενοπούλας κι ένας Ρωμιός καταδότης του παρέχει πληροφορίες.
Ο Γαληνός θα επωμιστεί όσα του επιφυλάσσει η μοίρα και όσα επιφέρουν οι επιλογές του μέσα από συνεχείς ανατροπές και απρόβλεπτες καταστάσεις, όπου μεταξύ άλλων εμπλέκονται Ρώσοι και Τούρκοι κατάσκοποι. Συγχρόνως θα παρασυρθεί στη δίνη των μεγάλων ιστορικών γεγονότων από το 1915 και εντεύθεν, όπως και οι λοιποί συμπρωταγωνιστές. Ωστόσο, σε μικρότερα ή μεγαλύτερα διαστήματα και ανάλογα με την περιοχή η ζωή κυλά σε ομαλούς ρυθμούς, επιτρέποντας στον έρωτα να ανθίσει και να διαφεντέψει με τον δικό του τρόπο τον μικρόκοσμο των ηρώων, μα και να φανούν τα βιοποριστικά προβλήματα και η καθημερινότητα σε κάθε της μορφή.
Ωστόσο, το απρόσμενο καραδοκεί σε κάθε βήμα, οι συγκινητικές στιγμές εναλλάσσονται με την αγωνία, τον φόβο και το άγνωστο, η αλληλεγγύη με τη διχόνοια και την αναλγησία και τα τραγικά συμβάντα με τη δύναμη των ανθρώπων να προσαρμόζονται και να συνεχίζουν τη ζωή.
Για τον Γαληνό Φιλονίδη θα έρθει η στιγμή που η αγριότητα θα τον συνθλίψει, θα ορθωθεί εντός του το μίσος και θα θέσει ως στόχο ζωής να εκδικηθεί εκείνον που του προκάλεσε τον μέγα πόνο.
Στο υπόστρωμα αλλά και στο προσκήνιο της μυθοπλασίας ιχνογραφούνται συνήθειες, συμπεριφορές, νοοτροπίες και έθιμα των Ελλήνων του Πόντου. Εξιστορούνται οι σφαγές των Αρμενίων, η διετής κατάκτηση της Τραπεζούντας από τους Ρώσους, το ποντιακό αντάρτικο κίνημα, οι προσπάθειες για τη δημιουργία της Ελληνικής Δημοκρατίας του Πόντου από το Βατούμ μέχρι τη Σινώπη, οι εκτοπισμοί με τις εξαντλητικές πορείες μέσα στο χιόνι, το κρύο και τη βροχή, οι βιασμοί, οι ληστείες, οι αρρώστιες και η πείνα που οδήγησε χιλιάδες στον θάνατο και χιλιάδες άλλους στη ζητιανιά κι εν γένει οι κατατρεγμοί των Ποντίων. Κοντολογίς όσα διέπραξαν στις δύο χρονικές περιόδους της γενοκτονίας οι Νεότουρκοι και στη συνέχεια οι Κεμαλιστές. Αναπαριστάνεται και η καθημερινή ζωή στις πρώτες δεκαετίες εφαρμογής του κομουνιστικού συστήματος στη Σοβιετική Ένωση, όπου κατέφυγε σημαντικό μέρος των προσφύγων του Πόντου, ενώ εντάσσονται στη μυθιστορία οι διώξεις των Ελλήνων επί Στάλιν, τα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στη Σιβηρία, οι στέπες του Καζακστάν, με τους αφόρητους καύσωνες το καλοκαίρι και το σφοδρό ψύχος τον χειμώνα, και πολλά άλλα.
Κάθε κεφάλαιο του βιβλίου αρχίζει με ένα απόφθεγμα του μυστηριώδους αφηγητή, το οποίο συμπυκνώνει το νόημα όσων πρόκειται να ακολουθήσουν, καθώς και τη στοχαστική πτυχή του μυθιστορήματος, των μηνυμάτων που εμπεριέχει και πολλά από τα θέματα που πραγματεύεται.
Όλα όσα συμβαίνουν στις σελίδες του μυθιστορήματος φαντάζουν φλόγες και κινήσεις του χορού σέρρα, του χορού της φωτιάς ή πυρρίχιου, απ' όπου προέρχεται και ο τίτλος του, κι όλα απηχούν στην ψυχή του κόσμου, στις ψυχές όλων μας, στο πολυσχιδές ταξίδι που γράφει η ζωή, αλλά και στο ταξίδι που γράφεται για τη ζωή.

2.  Ποιο ήταν το πρώτο ερέθισμα που έπλασε στο μυαλό σας την υπόθεση του νέου σας βιβλίου;

Η παρότρυνση της αδελφής μου το 2012 να μιλήσω με ορισμένους Ποντίους πρόσφυγες στο χωριό Βίγλα της Άρτας, όπου εγκαταστάθηκαν το 1959 ερχόμενοι από τη Σοβιετική Ένωση.

3. Διαβάζοντας ένα βιβλίο ψάχνω πάντα κάτω από τις λέξεις τα μηνύματα που ίσως θέλει ο συγγραφέας να μεταφέρει στους αναγνώστες του. Μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας ένα μήνυμα που οι κεντρικοί ήρωες του νέου βιβλίου σας, θέλουν οπωσδήποτε εμείς οι αναγνώστες να το ''παραλάβουμε'';

Τα μηνύματα είναι δεκάδες κι όλα άκρως σημαντικά. Επιλέγω, λοιπόν, τούτο: Κοιτάς μπροστά όταν δεν ξεχνάς από πού έρχεσαι.

4. Ποιος από τους ήρωες του βιβλίου σας είναι ο αγαπημένος σας; Και ποιος σας ''ταλαιπώρησε'', είτε ψυχολογικά, αφού απείχε πολύ από τον δικό σας ψυχισμό, είτε τεχνικά, να τον αποτυπώσετε στο χαρτί;

Δεν ξεχωρίζω τους ήρωές μου. Τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της γραφής. Υποδύομαι τον ρόλο του καθενός και είτε το θέλω είτε όχι είναι πλάσματα που τα γέννησε η φαντασία μου. Ασχέτως εάν κατόπιν αυτονομήθηκαν και μου υποδείκνυαν ποιον δρόμο επιθυμούν να τραβήξουν με βάση τον χαρακτήρα τους, τα ήθη και της συνθήκες της εποχής. Οι κακοί χαρακτήρες με ταλαιπώρησαν πιο πολύ. Ο Χαμζά Χαφίζ και ο Ρούρικ. Είναι βασανιστικό να μπαίνεις στην ψυχή του κακού και να πασχίζεις να λειτουργείς πειστικά και με αληθοφάνεια, σαν να είσαι εσύ ο ίδιος. Να γίνεσαι ο κακός και την επόμενη στιγμή να στρέφεσαι εναντίον του.

5. Πόση και τι είδους έρευνα κάνατε πριν την συγγραφή του νέου σας βιβλίου;

Ξεκίνησα, όπως προανέφερα, το 2012 και συνέχισα να συγκεντρώνω σποραδικά προσωπικές μαρτυρίες. Από το 2014 άρχισα επισταμένη έρευνα μέσω μιας τεράστιας βιβλιογραφίας, για τη μελέτη της οποίας, μαζί με τη συγγραφή, χρειάστηκα δύο χρόνια. Ανέτρεξα σε ό,τι μπορούσε να μου δώσει στοιχεία για την εποχή που εξελίσσεται το μυθιστόρημα, αλλά και για παλαιότερα χρόνια προκειμένου να κατανοήσω τον ελληνισμό του Πόντου και το πολυφυλετικό περιβάλλον της εκάστοτε περιοχής όπου κινούνται οι ήρωές μου. Ιστορικά βιβλία, περιηγητών, εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία αρχιτεκτονικής, λαογραφίας, ιατρικής, γεωγραφίας, πολιτικά, ενδυμασιών, τραγούδια, φωτογραφίες, ο κατάλογος είναι πολύ μακρύς.


6. Γράφετε και στίχους! Αν το «Σέρρα: Η ψυχή του Πόντου» ήταν τραγούδι ποιος/α θα θέλατε να το ερμηνεύσει;

Ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Δράμας κ.κ. Παύλος. Ως βαθύς γνώστης της Ιστορίας του Πόντου και ποντιακής καταγωγής, που σημαίνει ότι μπορεί να εισέλθει στα άδυτα της ψυχής του μυθιστορήματος και των ηρώων του, και συγχρόνως με στεντόρεια και εκφραστική φωνή. Γιατί το "σέρρα" θα γινόταν ύμνος, τη ζωής, της παλικαριάς, του ανθρώπου και του θανάτου, και όχι απλώς ένα τραγούδι.

7. Στα περισσότερα βιβλία σας η Ιστορία πρωταγωνιστεί. Τι είναι αυτό που σας μαγνητίζει, εκτός βέβαια από τα ιστορικά γεγονότα, και τοποθετείτε τους ήρωες σας σε εκείνες τις ιστορικές εποχές; Η εποχή μας, άραγε, είναι μια εποχή που μπορεί να εμπνεύσει;

Με ελκύει ο ελληνισμός στα απόμακρα γεωγραφικά σημεία, καθώς και η ιστορία που καταγράφουν οι απλοί άνθρωποι, οι συνήθειες και οι νοοτροπίες που κληροδοτούν μέσα από την προφορική εκπαίδευση από γενεά σε γενεά, αλλά και τα διδάγματα που μπορεί να προσφέρει η αναδρομή σε αλλοτινούς καιρούς. Με μαγνητίζει ιδιαίτερα η μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς, η οποία ελάχιστα διαφοροποιείται ανά τους αιώνες. Μ' ενδιαφέρει να εισχωρώ στις ζωές των ανθρώπων του παρελθόντος και να μην ανιχνεύω μονάχα τη σκόνη της Ιστορίας, γιατί είμαι πεπεισμένος ότι εμπεριέχουν το σήμερα και το αύριο, διδάσκουν, παραδειγματίζουν και μας προσφέρουν τη δυνατότητα να δούμε πιο αισιόδοξα και με αυτοπεποίθηση το μέλλον. Όσο για την εποχή μας, σαφώς και εμπνέει. Το "Σάος" είναι ένα μυθιστόρημα το οποίο πραγματεύεται τα φαινόμενα των ημερών μας.

8. Σε ποιο ιστορικό γεγονός θα θέλατε κάποτε να αναφερθείτε μέσω των ηρώων σας, μιας και θα επιθυμούσατε να γίνει ευρέως γνωστό και να ακουστούν γι' αυτό αλήθειες που ίσως έχουν παραμεριστεί;

Πάμπολλα είναι τα ιστορικά γεγονότα που μένουν στην αφάνεια και αξίζει να ακουστούν οι αλήθειες τους. Προς ποια ακριβώς κατεύθυνση κινούμαι, θα το μάθετε στο επόμενο μυθιστόρημά μου.

9. Ποιος διαβάζει για πρώτη φορά το βιβλίο σας ή κάποιες από τις πρώτες σελίδες του από το οικείο περιβάλλον σας; Δέχεστε την όποια κριτική του και επηρεασμένος από αυτή σπεύδετε να διορθώσετε τις όποιες παρατηρήσεις του -αν φυσικά υπάρχουν!- ή είστε ''αμετακίνητος'' σε ότι έχετε γράψει;

Το διαβάζει ο μεγάλος μου γιος, ο οποίος είναι φιλόλογος και υποψήφιος διδάκτορας στη δημιουργική γραφή και ετοιμάζεται να εκδώσει τα δικά του βιβλία με το ψευδώνυμο Δημήτρης Μελικέρτης. Επίσης ο δεύτερος γιος μου, με μεταπτυχιακό στην ψυχολογία, και η σύζυγός μου. Συζητάμε, ακούω και μετράω τις παρατηρήσεις τους κι εφόσον πεισθώ ότι έχουν δίκιο επανεξετάζω ορισμένα σημεία. Λειτουργούν, μ' ένα τρόπο, ως editors/book• ειδικότητα η οποία δεν υπάρχει στην Ελλάδα σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στην Ευρώπη και στην Αμερική από την εποχή του Χέμινγουεϊ.

10. Οι κριτικές που υπάρχουν για το σύνολο του έργου σας είναι κάτι παραπάνω από επαινετικές! Όλη αυτή η αγάπη σίγουρα θα σας χαροποιεί και θα σας οπλίζει με αισιοδοξία για τα μελλοντικά σας βήματα. Όταν γράφεται σκέφτεστε το αναγνωστικό σας κοινό και το τι θα του άρεσε περισσότερο και αυτό γράφετε ή αυτές οι πρακτικές, θα έλεγα, σκέψεις δεν έχουν καμία θέση την ώρα της γραφής;

Η αποδοχή των βιβλίων μου από τους αναγνώστες και οι επαινετικές κριτικές λειτουργούν ως δημιουργική πρόκληση και ευθύνη, ενώ αναμφίβολα με χαροποιούν και με ενδυναμώνουν. Η διαδικασία της γραφής είναι πολυσύνθετη. Κινητοποιείται το ταλέντο, κυρίως ως προς το ζύμωμα του λόγου, η φαντασία, η παρατήρηση και η εμπειρία. Στο πλαίσιο της εμπειρίας εντάσσεται και η γνώση για το πώς κτίζεται ένα μυθιστόρημα, χωρίς να υφίσταται συγκεκριμένη συνταγή επιτυχίας. Σ' αυτή τη γνώση εμπεριέχεται εν μέρει και το τι αγγίζει τις ψυχές και τον λογισμό των αναγνωστών, η οποία όμως πηγάζει αβίαστα, χωρίς να επιδιώξω να χειραγωγήσω τη γραφή μου σύμφωνα με την όποια επιθυμία τρίτων. Ποτέ δεν σκέφτομαι θα γράψω τούτο ή εκείνο για να αρέσει. Μπροστά μου υπάρχει η μυθοπλασία, οι ήρωες και ο κόσμος που πασχίζω να κτίσω λιθαράκι το λιθαράκι. Τίποτε άλλο. Άλλωστε ούτε οι αναγνώστες αποτελούν συγκεκριμένο σύνολο με ταυτόσημες απόψεις. Πέραν αυτού, έχω την άποψη ότι οι αναγνώστες των βιβλίων μου περιμένουν να εκπλαγούν κι όχι να καταγράψω το αναμενόμενο.

11. Από τις εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφόρησε φέτος και η διασκευή του πολυαγαπημένου Ιμαρέτ, η οποία απευθύνεται στους μικρούς αναγνώστες. Πως είναι να απευθύνεσαι στο συγκεκριμένο αναγνωστικό κοινό; Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε κατά την συγγραφή και πως τις ξεπεράσατε;

Επί της ουσίας προσάρμοσα τη γλώσσα, ώστε να είναι εύληπτη στους εφήβους και σε παιδιά άνω των δέκα ετών. Επί αυτού είχα την πολύτιμη συνεισφορά του δεκάχρονου Γιάννη Μπρούμα, στον οποίο και αφιέρωσα την έκδοση. Επίσης, αφαιρέθηκε κάθε αθυροστομία, ενώ άλλαξε ελάχιστα η πλοκή προς το τέλος. Δε γράφτηκε, δηλαδή, το Ιμαρέτ αποξαρχής. Ήθελα το βιβλίο να έχει τη σφραγίδα ενός συγγραφέα που γράφει για ενηλίκους και απευθύνεται στο νεανικό κοινό με τη νοοτροπία που αντιμετωπίζουν την αντίστοιχη λογοτεχνία σε πολλές χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής. Εκεί, βεβαίως, δε θα αφαιρούσαν την αθυροστομία. Όμως στην Ελλάδα και στην Κύπρο αντιμετωπίζεται το παιδικό και νεανικό βιβλίο με περισσή συντηρητικότητα και υποκρισία σε σχέση με τα διαλαμβανόμενα μεταξύ των παιδιών. Ανεξάρτητα από αυτά, το σημαντικό είναι η επαφή με το πλέον δυναμικό και ελπιδοφόρο κομμάτι της κοινωνίας μας. Χαίρομαι και ενθουσιάζομαι με τις συζητήσεις που ανοίγουμε στα σχολεία. Μια όμορφη Ελλάδα μεγαλώνει στις σχολικές αίθουσες και προσβλέπω σ' αυτή τη γενιά. Αρκεί να μην την τσακίσει η πρακτική και η νεόπλουτη νοοτροπία των προηγούμενων γενιών, η οποία διέλυσε τον τόπο μας.

12. Όταν τελειώνετε την συγγραφή του κάθε βιβλίου σας ποιο είναι το συναίσθημα που σας κατακλύζει και πώς αποφορτίζεστε από αυτό ώστε να προχωρήσετε στη συγγραφή του επόμενου βιβλίου σας.

Είναι ποικίλα και αντικρουόμενα τα συναισθήματα. Επειδή δουλεύω πάρα πολύ κάθε βιβλίο μου, φτάνω σε σημείο να με καταβάλλει πνευματικά και σωματικά η κοπιώδης προσπάθεια. Οπότε μοιραία νιώθω να λυτρώνομαι από το άχθος της γραφής. Συγχρόνως, ότι αποκόβομαι από δικούς μου ανθρώπους, να μου λείπουν οι ήρωές μου, και θλίβομαι. Να αποκόβομαι και από μια ολόκληρη εποχή, όπου ζούσα επί δύο τρία χρόνια σαν σε παράπλευρη πραγματικότητα. Να χάνεται ένας ολόκληρος κόσμος, να περνά στη σφαίρα της μνήμης. Το συναίσθημα της απώλειας είναι έντονο και μαζί εκείνο της νοσταλγίας. Νιώθω και ικανοποίηση και πληρότητα από το αποτέλεσμα, χωρίς να λείπουν κι οι στιγμές που με κυριεύει η αμφιβολία και η αγωνία για την τύχη του. Όσο για την αποφόρτιση, έρχεται αμέσως μετά την κυκλοφορία. Από τη στιγμή, δηλαδή, που παύει να μου ανήκει το βιβλίο και γίνεται κτήμα των αναγνωστών.

13. Στον καιρό της Κρίσης η Λογοτεχνία και η ανάγνωσή της τι μπορεί να δώσει στον μέσο πολίτη.

Καταρχάς μπορεί να προσφέρει γαλήνη και ηρεμία. Να αποκόψει τον αναγνώστη από το ζοφερό κλίμα που διαμορφώνουν με περισσή φροντίδα τα μέσα πληροφορίας για τους δικούς τους σκοπούς. Να μεταφερθεί σε μια άλλη πραγματικότητα και να αντικρίσει το σήμερα με νηφαλιότητα και περίσκεψη. Βεβαίως, και να ψυχαγωγηθεί με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου, της αγωγής της ψυχής.  Διαβάζοντας ειδικά το "σέρρα" θα αναρωτηθεί και τι μεταβολίζει τον πόνο και την αίσθηση της αδικίας σε θυμό και μίσος ή απεναντίας σε κατανόηση. Κι ακόμη, να συγκρίνει τα δεινά των Ποντίων με τα δικά μας και να αναμετρηθεί με την πρόταση ότι η πίστη για έναν καλύτερο κόσμο, πιο ανθρώπινο, συνδέεται με την αγάπη προς κάθε κατεύθυνση.

14. Πείτε μας μια φράση που σας εκφράζει και αποτελεί για σας μότο ζωής;

Δεν υπάρχει τέτοια φράση. Η ζωή είναι πολυσχιδής και δεν μπορεί να συμπυκνωθεί σε μερικές λέξεις ο τρόπος που την αντιμετωπίζω. Ωστόσο θα δανειστώ μια ρήση από το "σέρρα" για μια πτυχή της ζωής: Καταπώς νογά κανείς τον κόσμο, νογά και την αλήθεια.

15. Κλείνοντας και αφού σας ευχαριστήσω θερμά για τον χρόνο που διαθέσατε για να απαντήσετε στις ερωτήσεις μου θα ήθελα να δώσετε ένα μήνυμα στους αναγνώστες σας.

Εκφράζω καταρχάς τις ευχαριστίες μου γιατί πήραν τα βιβλία μου σαν μικρά παιδιά απ' το χέρι και τα οδήγησαν εκεί όπου πίστευαν ότι τους αξίζει. Όσο για το μήνυμα, έρχεται πάλι μέσα από το "σέρρα": Σκορπά ο Θεός στον ουρανό τους βόλους του, τεντώνει το χέρι και πότε πιάνει πλανήτη δίχως φως, πότε μετεωρίτη και πότε ήλιο λαμπερό. Μονάχα που δανείζεται κάθε φορά το δικό μου ή το δικό σου χέρι.

******

Σέρρα: Η ψυχή του Πόντου

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

Ενόψει του εκτοπισμού των Αρμενίων απ' την Τραπεζούντα τον Ιούνιο του 1915, ένα κορίτσι που μοιάζει να το ζωγράφισε ο ίδιος ο Θεός καταφεύγει στο σπίτι ενός αγνώστου. Στην Ορντού ένα άλλο κορίτσι εύπορης ελληνικής οικογένειας ετοιμάζεται για τον γάμο της και πασχίζει να οραματιστεί το μέλλον μ' έναν άντρα τον οποίο ελάχιστα γνωρίζει.
Ο χαρισματικός, θρήσκος και θεματοφύλακας των ηθών της εποχής Γαληνός Φιλονίδης διχάζεται ανάμεσα σε δυο γυναίκες δοκιμάζεται εμπρός στις ιδέες του έρχεται αντιμέτωπος με την αγριότητα και το μίσος συντρίβεται και θέτει ως στόχο ζωής να εκδικηθεί εκείνον που του προκάλεσε τον μέγα πόνο.
Στο παρασκήνιο της μυθοπλασίας ιχνογραφείται ο Πόντος μέχρι την ανταλλαγή των πληθυσμών η ομογενοποίηση των φυλών με συνδετικό κρίκο μα και άλλοθι τη θρησκεία ο φόβος, η μισαλλοδοξία και ο εθνικισμός που ενσπείρουν οι Νεότουρκοι και στη συνέχεια οι Κεμαλιστές η καθημερινή ζωή στα πρώτα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης οι διώξεις των Ελλήνων επί Στάλιν τα στρατόπεδα εργασίας στη Σιβηρία και οι στέπες του Καζακστάν με αφόρητους καύσωνες το καλοκαίρι και σφοδρό ψύχος τον χειμώνα οι πόθοι, τα πάθη και τα δεινά των Ποντίων.
Κι όλα, μέσα από το πολυσχιδές ταξίδι που γράφει η ζωή και το ταξίδι που γράφεται για τη ζωή, να φαντάζουν φλόγες και κινήσεις του ποντιακού χορού σέρρα, του χορού της φωτιάς.

Βιογραφία Συγγραφέως: 

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ γεννήθηκε στο χωριό Μελάτες της Άρτας το 1960. Έχει γράψει ποιητικές συλλογές, στίχους σε 70 τραγούδια, διηγήματα και μυθιστορήματα. Με την ποιητική συλλογή Έρωτας νυν και αεί ήταν υποψήφιος στη βραχεία λίστα για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2008, ενώ το 2009 τιμήθηκε με το Βραβείο Αναγνωστών του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (Ε.ΚΕ.ΒΙ.) για το μυθιστόρημά του ΙΜΑΡΕΤ. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν επίσης τα μυθιστορήματά του Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΩ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ, ΣΑΟΣ. ΠΑΝΤΟΜΙΜΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ, ΙΜΑΡΕΤ: ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΡΟΛΟΓΙΟΥ, ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ, ΣΕΡΡΑ. Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ καθώς και τα νεανικά μυθιστορήματα ΙΜΑΡΕΤ 1 – ΟΙ ΔΥΟ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΙΣΜΑΗΛ και ΙΜΑΡΕΤ 2 - ΦΑΡΣΕΣ, ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ.

Δήμητρα Κωλέτη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου