Διαβάστε λοιπόν την συνέντευξη…. και ελάτε λίγο πιο κοντά στο έργο και στην προσωπικότητα της Θεοδώρας Τζόκα!
1. Από τις 22 Ιουνίου το νέο σας πόνημα, «Η δύναμη της στιγμής», απέκτησε μια θέση στις προθήκες των βιβλιοπωλείων! Αφού σας ευχηθώ να είναι καλοτάξιδο, θα σας ζητήσω να μας το παρουσιάσετε με τον δικό σας μοναδικό τρόπο.
Η "Δύναμη της Στιγμής" είναι η ιστορία της Νάντιας Μουρεντίν, μιας προσφυγοπούλας από τη Συρία, που η αδυσώπητη μοίρα τη ρίχνει κυριολεκτικά στις ακτές της Ελλάδας, και συγκεκριμένα στην Κω. Μέσα από μια σειρά από δύσκολες και επώδυνες καταστάσεις, η μικρή Νάντια ατσαλώνεται και ανακαλύπτει την κρυφή δύναμη που έχει μέσα της. Είναι η δύναμη που έχουμε όλοι μας όταν καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μια σκληρή πραγματικότητα. Το ταξίδι της Νάντιας είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας για γερά νεύρα. Αυτό μόνο θα πω. Τα υπόλοιπα θα τα γνωρίσετε αν διαβάσετε το βιβλίο.
2. Ποιο ήταν το πρώτο ερέθισμα που έπλασε στο μυαλό σας την υπόθεση του νέου σας βιβλίου;
Φυσικά το μεταναστευτικό. Οι πνιγμοί στο Αιγαίο. Δεν το χωρούσε ο νους μου τι συνέβαινε. Ήθελα να γράψω κάτι για αυτούς τους δύστυχους ανθρώπους. Το βιβλίο μου είναι αφιερωμένο στους Σύριους μετανάστες και τους γενναίους Έλληνες που έτρεχαν να σώσουν ζωές. Ήρωες για μένα. Μικροί καθημερινοί ήρωες.
3. Ποιος από τους ήρωες του νέου σας βιβλίου είναι ο αγαπημένος σας; Και ποιος σας ‘’ταλαιπώρησε’’, είτε ψυχολογικά, αφού απείχε πολύ από τον δικό σας ψυχισμό, είτε τεχνικά, να τον αποτυπώσετε στο χαρτί;
Η αγαπημένη μου ηρωίδα είναι η Ρόζα, η μαντάμ του οίκου ανοχής όπου αναγκάζεται να διαμείνει για ένα διάστημα η Νάντια, η πρωταγωνίστρια. Είναι μια πρώην πόρνη, έξω καρδιά, με πνεύμα ελεύθερο η οποία απλόχερα μοιράζει την αγάπη της σε όποιον την έχει ανάγκη. Μια μεγάλη αγκαλιά είναι η Ρόζα, μια ρακοσυλλέκτρια ψυχών όπως την αποκαλώ. Είναι φοβερή τύπισσα!
4. Διαβάζοντας ένα βιβλίο ψάχνω πάντα κάτω από τις λέξεις τα μηνύματα που ίσως θέλει ο συγγραφέας να μεταφέρει στους αναγνώστες του. Μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας ένα μήνυμα που οι κεντρικοί σας ήρωες θέλουν οπωσδήποτε εμείς οι αναγνώστες να το ''παραλάβουμε'';
Να σας πω την αλήθεια συνειδητά αποφεύγω να μεταφέρω μηνύματα γιατί δεν μου αρέσει ο διδακτικός τόνος σε ένα βιβλίο. Αναπόφευκτα όμως σίγουρα κάποια μηνύματα αναδύονται στο κείμενο. Από μεριάς μου μάλλον γίνονται ασυνείδητα. Αυτό που με ενδιαφέρει πιο πολύ είναι το storyline, η ιστορία δηλαδή, να δώσω στους αναγνώστες μου μια ενδιαφέρουσα ιστορία, να χαθούν μέσα σε αυτήν, να ταξιδέψουν με αυτήν, να βγούνε λίγο έξω από τον εαυτό τους. Εξάλλου πιστεύω πως ο κάθε αναγνώστης είναι ξεχωριστός, πλησιάζει το βιβλίο με τον δικό του μοναδικό τρόπο, ως εκ τούτου, ο καθένας θα εκλάβει τα δικά του μηνύματα. Στο βιβλίο θα έλεγα πως κυριαρχούν τα θέματα του ρατσισμού και της κοινωνικής δικαιοσύνης, η δύναμη του έρωτα και της αγάπης αλλά και της συχώρεσης και η αέναη μάχη ανάμεσα στο κακό και το καλό.
5. Πείτε μας τα συναισθήματα ή τις σκέψεις που σας συντρόφευαν την στιγμή που γράφατε την λέξη Τέλος Στην δύναμη της στιγμής.
6. Ποια επίθετα θα χρησιμοποιούσατε για να προσδιορίσετε το βιβλίο σας;
Γρήγορο, περιπετειώδης, απρόβλεπτο, ερωτικό, συνειδητοποιημένο, κοινωνικό, ανθρώπινο.
7. Ποιος διαβάζει για πρώτη φορά το βιβλίο σας ή κάποιες από τις πρώτες σελίδες του από το οικείο περιβάλλον σας; Δέχεστε την όποια κριτική του και επηρεασμένη από αυτή σπεύδετε να διορθώσετε τις όποιες παρατηρήσεις του -αν φυσικά υπάρχουν!- ή είστε ‘’αμετακίνητη’’ σε ότι έχετε γράψει;
Κανένας δε το διαβάζει. Τα στέλνω κατευθείαν στον εκδότη μου.
8. Τα θετικά σχόλια των αναγνωστών σίγουρα θα σας χαροποιούν και θα αντλείτε από αυτά δύναμη για την συνέχεια! Με τα αρνητικά -αν φυσικά υπάρχουν!- τι γίνεται; Πως τα αντιμετωπίζεται; Και, εξαιτίας αυτών, έχετε σκεφτεί να κάνετε εκπτώσεις στο γραπτό σας με σκοπό να αγγίξετε και αυτούς τους αναγνώστες ή όταν γράφετε, γράφετε απαλλαγμένη από τέτοιες πρακτικές, θα έλεγα, σκέψεις;
Εκπτώσεις ποτέ. Δε γράφω για να ευχαριστήσω τους πολλούς. Γράφω πρωτίστως για μένα. Τα αρνητικά σχόλια δεν με πειράζουν αρκεί να μην διακρίνω εμπάθεια και κακοβουλία σε αυτά.
9. Πότε ήρθε η συγγραφή στην ζωή της Θεοδώρας Τζόκα; Ποια ανάγκη τής ικανοποιεί;
Από πάρα πολύ μικρή. Σχεδόν από τη στιγμή που έμαθα να γράφω. Η γραφή, πέρα από ευχαρίστηση και ανάγκη, δίνει και νόημα στην ύπαρξή μου. Αυτό είναι σημαντικό για μένα. Να προσφέρω, να μετρήσει η ζωή μου για κάτι. Να ξέρω πως όταν φύγω θα αφήσω κάτι δικό μου πίσω μου.
10. Μέσα στο γραπτό σας βάζετε αυτοβιογραφικά στοιχεία; Και όταν λέω αυτοβιογραφικά στοιχεία δεν εννοώ απαραίτητα προσωπικά γεγονότα αλλά μυρωδιές, εικόνες, συναισθήματα.
Πάντα. Νομίζω πως όλοι οι συγγραφείς το κάνουν είτε συνειδητοποιημένα είτε ασυναίσθητα. Σε ένα βιβλίο πάντα πίσω από τα γραφόμενα υπάρχει ο δημιουργός του, ένα κομμάτι του δημιουργού αναπόφευκτα θα αναδυθεί.
11. Εσείς κατευθύνετε τους ήρωες ή ήρωες εσάς κατά την γραφή;
Στην αρχή εγώ, μέχρι να μεγαλώσουν λίγο και φύγουν από την αγκαλιά μου. Τότε ανοίγουν τα φτερά τους και κάνουν ότι θέλουν συχνά δημιουργώντας μου μπελάδες.
12. Αλήθεια, όλοι αυτοί οι ήρωες με τους χαρακτήρες και την ιστορία τους, που πάνε μετά το τέλος της συγγραφής; Υπάρχουν σε ένα μέρος του μυαλού σας και ζουν ή ‘’εγκλωβίζονται’’ αιώνια στο χαρτί αφήνοντάς τους εκεί;
Υπάρχουν σίγουρα εγκλωβισμένοι στο χαρτί. Στο μυαλό μου πολύ λίγο θα έλεγα. Όταν τελειώσω ένα βιβλίο, αυτό είναι, δεν το σκέφτομαι μετά. Ούτε το ξαναδιαβάζω. Απλά οι χαρακτήρες γίνονται φίλοι μου ή μάλλον στενά συγγενικά πρόσωπα και ενυπάρχουν μαζί μου. Παντοτινά.
13. Στον καιρό της Κρίσης η Λογοτεχνία και η ανάγνωσή της τι μπορεί να δώσει στον μέσο πολίτη;
Ό,τι δίνει πάντα. Ένα όμορφο ταξίδι, απόλαυση, σκέψη, διέξοδο, προβληματισμό και βάθος. Του προσθέτει βάθος και μια πιο ευρεία αντίληψη του κόσμου.
14. Ποιο βιβλίο σάς επηρέασε και έμεινε χαραγμένο στη μνήμη σας αφού πιστεύετε πως και αυτό διαμόρφωσε την σκέψη σας;
Σίγουρα ο «Λύκος της Στέπας» του Herman Hesse. Με συγκλόνισε αυτό το βιβλίο. Μπορώ να πω πως με επηρέασε πολύ και μάλιστα σε μια τρυφερή ηλικία.
15. Ο αγαπημένος σας σύγχρονος συγγραφέας; Και κλασσικός;
Δεν είναι ένας ή μία. Είναι πολλοί. Από τους συγχρόνους οι Margaret Atwood και η Doris Lessing, όπως και η Isabelle Allende, o John Fowles, o Marquez, o Umberto Ecco. Από τους κλασσικούς οι Jane Austen, F. S. Fitzgerald, Charlotte Bronte, Hemmingway, James Joyce, ο Faulkner, o Mark Twain, οι ιστορίες του Poe και του Somerset Maugham και πολλοί άλλοι. Από κλασσικούς Έλληνες συγγραφείς ξεχωρίζω τον Καραγκάτση, τον Βιζυηνό και, φυσικά, τον μεγάλο Καζαντζακή. Από τους πιο σύγχρονους η Λιλή Ζωγράφου, η Διδώ Σωτηρίου, η Αλκυόνη Παπαδάκη, η Μάρω Βαμβουνάκη, η Ζυράννα Ζατέλη και άλλοι.
16. Προτείνετε μας ένα βιβλίο!
H Καρδερίνα της Donna Tartt και Το Κορίτσι στο Τρένο της Paula Hawkins.
17. Θα κάνω την ερώτηση που κάνω στους φίλους που ξέρω πως διαβάζουν: Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτή την περίοδο;
Διαβάζω πολλά βιβλία ταυτόχρονα. Τελευταίο κόλπο αυτό. Παλιά δεν το είχα. Τώρα, ανάμεσα σε άλλα, διαβάζω Το Κορίτσι με το Τατουάζ της Joyce Carol Oates και το The Truth About the Harry Quebert Affair του Joel Dicker. Υπέροχα και τα δύο.
18. Στο προφίλ σας στο facebook έχετε κάνει μια ανάρτηση στην οποία αναφέρετε πως ξεκινήσατε την γραφή του επόμενου βιβλίου σας! Θα θέλατε να μας δώσετε ένα μικρό στοιχείο γι’ αυτό;
Χμμ! Επειδή είμαι λάτρης του σασπένς και του μυστηρίου. θα επιχειρήσω να γράψω ένα ψυχολογικό θρίλερ. Δύσκολο εγχείρημα αλλά θα το προσπαθήσω.
19. Κλείνοντας, και αφού σας ευχαριστήσω θερμά για τον χρόνο που διαθέσατε να απαντήσετε στις ερωτήσεις μου, θα ήθελα να δώσετε ένα μήνυμα στους αναγνώστες σας.
Ότι τους ευχαριστώ για τη μεγάλη αγάπη που μου έχουν δείξει και τη στήριξη που μου έχουν δώσει. Χωρίς την αποδοχή τους, δεν ξέρω αν θα μπορούσα να συνεχίσω να γράφω.
*****
Η δύναμη της στιγμής
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
Χαλέπι. Η Νάντια Μουρεντίν εγκλωβίζεται στα χαλάσματα του σπιτιού της.
Μια βόμβα έχει εκραγεί στη γειτονιά.
Δίπλα της η μάνα της νεκρή.
Φεύγουν για το άγνωστο, για την ελπίδα.
Η βάρκα τους βυθίζεται.
Η Νάντια σώζεται από έναν κάτοικο του νησιού, τον νεαρό δικηγόρο Στέφανο Αναστασιάδη.
Όμως η πραγματική της οδύσσεια μόλις έχει αρχίσει.
Στην προσπάθειά της για επιβίωση εμπιστεύεται αγνώστους και βρίσκεται κλεισμένη με τη βία σε οίκο ανοχής.
Η απόγνωση, η αδικία, η απελπισία την πνίγουν, ώσπου στη ζωή της εμφανίζεται ο Βύρωνας Βενέτης, που σώζει τη Νάντια από το μαρτύριο της ζωής της.
Ή μήπως όχι;
Μια ανατρεπτική ιστορία πάθους και μίσους, προδοσίας και εκδίκησης.
Σε μια στιγμή συμβαίνουν τα πάντα.
Ζωή και Θάνατος. Θάνατος και Ζωή.
Ξαφνικά τα λόγια τους εξαντλήθηκαν.
Μια άβολη σιωπή, βαριά σαν αυλαία θεάτρου, έπεσε μπροστά τους αποκόπτοντάς τους από το γύρω περιβάλλον. Έμειναν οι δυο τους, μόνοι επί σκηνής, χωρίς θεατές, άλαλοι, σαν δύο ηθοποιοί που έχουν ξεχάσει τα λόγια τους, να κοιτάζονται στα μάτια και εκείνα να μιλούν μια δική τους γλώσσα, να λένε μια δική τους ιστορία, για περασμένες αγάπες, για ανεκπλήρωτα πάθη, για ηδονές που το κορμί ακόμη λαχταρούσε να γευτεί. Γύρω τους, η μέρα συνέχιζε να μαζεύει σκοτάδι, ο ουρανός να μελανιάζει.
Η φωτιά στο τζάκι τσιτσίριζε.
Μια γλυκιά μέθη τούς καλούσε να παραδοθούν στα ακαταμάχητα θέλγητρά της.
Βιογραφία Συγγραφέως:
H Θεοδώρα Τζόκα γεννήθηκε στην Ελλάδα. Σε ηλικία μόλις δύο ετών μετανάστευσε στη Βοστόνη των ΗΠΑ με την οικογένειά της. Στην Ελλάδα επαναπατρίστηκε σε ηλικία δεκαοκτώ χρονών.
Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο ΑΠΘ. Εργάστηκε για πολλά χρόνια ως καθηγήτρια Αγγλικών στη δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Ασχολήθηκε εκτεταμένα με μεταφράσεις, κυρίως στον χώρο της Παιδικής Λογοτεχνίας.
Άρθρα, ποιήματα και διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε πολλά Free Press έντυπα της χώρας, καθώς και στο διαδίκτυο.
Το πρώτο της μυθιστόρημα, Το Παρελθόν Φυγείν Αδύνατον, κυκλοφόρησε το 2013 από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές.
Ακολούθησε Το Βιβλίο της Ευδοκίας από τις Eκδόσεις Λιβάνη το 2015 και Η δύναμη της στιγμής (2016).
Δήμητρα Κωλέτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου