«Τα
όνειρα μυρίζουν ταμπάκο» για την Κορνηλία, την Πολύμνια, την Ζαφειρώ και τους υπόλοιπους
ήρωες του βιβλίου της Σωτηρίας Περβανά. όνειρα που βοηθούν τους ήρωες
να αποδράσουν από την σκληρή, και γεμάτη κακουχίες και βιοπάλη Θρακική γη του
20ου αιώνα.
1922...
Η Πολύμνια φτάνει στη Θράκη έχοντας στην αγκαλιά της το ασαράντιστο
μωρό της. Λίγες μέρες πριν την άφιξη της, στις στάχτες της πολυαγαπημένης της Σμύρνης
είχαν χαθεί για πάντα ο πατέρας της κόρης της, η πολυτελής και άνετη ζωή της καθώς
και η ασφάλεια που της εξασφάλιζε ο σύζυγός της. Όσοι από τους κάτοικους της κακοτράχαλης
Θράκης έριχναν το βλέμμα τους πάνω της εκείνους τους πρώτους μήνες της εγκατάστασης
της, διαπίστωναν πως μπροστά τους έστεκε ένα πλάσμα που οι δυσκολίες και οι
απώλειες που την στιγμάτισαν δεν της στέρησαν ικμάδα από την περήφανη και
αρχοντική της φύση.
Περήφανη λοιπόν και με ανάστημα αγέρωχο προσπάθησε να σταθεί στα πόδια της και
να αναθρέψει την κόρη της. Η Αρχόντω, η μαμή του χωριού που εγκαταστάθηκε, της ανοίγει
τις αγκάλες της και την βοηθά με αλτρουισμό και πηγαία αγάπη. Της δίνει μια
στέγη, ένα πιάτο φαΐ και δουλειά στο σπίτι του μεγαλοκτηματία της περιοχής. Ο
Παντελής τότε θα γοητευτεί από την καλλονή Σμυρνιά και θα την κάνει γυναίκα
του. Θα φτιάξουν την οικογένεια τους, αποκτώντας δυο παιδιά ακόμα, τον Δημήτρη
και την Ζαφείρω κι όλη μαζί θα ζήσουν στον κάμπο της Θράκης ζαλισμένοι από την ευδαιμονία
της οικογενειακής νηνεμίας.
Η Κορνηλία θα μεγαλώσει θεωρώντας και νιώθοντας τον Παντελή πραγματικό της πατέρα
καθώς εκείνος δεν θα την ξεχωρίσει ποτέ από τα δικά του παιδιά. Η Πολύμνια θα
αποκτήσει ξανά ένα κομμάτι από την αίγλη της ακριβής ζωής που έκανε στην
Σμύρνη. Οι ζωές τους πλέον κυλούν ήρεμα. Μυρίζουν όνειρα!
Όλα αυτά όμως μέχρι που ο Β’Παγκόσμιος Πόλεμος ρίχνει τη Θράκη στα χέρια των
Βούλγαρων και οι κάτοικοι της βιώνουν στο πετσί τους την σκληρή κατοχή, τις εκτελέσεις,
τα βασανιστήρια, μέχρι που ο εμφύλιος ξεσπά, μέχρι που η Ιστορία παίρνει το
πάνω χέρι, μέχρι που ο Παντελής δολοφονείται, μέχρι που ο φιλάργυρος Φώτης
γίνεται άντρας της Κορνηλίας και κάνει τη ζωή της ίδιας και της οικογένειάς της
κόλαση. Η μάνα όμως είναι εκεί. Και θα βρει την λύση. Και θα αναστήσει τα όνειρα
των παιδιών της και θα τα κάνει να μυρίσουν και πάλι ταμπάκο....
«Τα
όνειρα μυρίζουν ταμπάκο» της Σωτηρίας Περβανάς είναι ένα καλογραμμένο βιβλίο με
εξαιρετική δομή και λεξιλόγιο πλούσιο σε εικόνες και λέξεις που χτίζουν σελίδα
τη σελίδα ατμόσφαιρα, η οποία σε παρασύρει στα καπνοχώραφα της κακοτράχαλης και
πολύπαθης Θράκης. Οι ήρωες του ήταν απτοί, γεμάτοι πάθη, ανησυχίες και
προβληματισμούς για τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που βίωναν. Η Κορνηλία με
κέρδισε με την αποφασιστικότητα της, η Πολύμνια με την αξιοπρέπεια της, η
Ζαφειρώ με την αθωότητά της και ο Ηλίας με την ντομπροσύνη του.
Εκείνο που θεώρησα υπερβολικό ήταν οι σχεδόν όλοι διάλογοι των ηρώων. Τους βρήκα υπερβολικά μεγάλους με λεξιλόγιο που πιστεύω πως δεν χρησιμοποιείται εύκολα από απλούς καθημερινούς και μάλιστα σε νεαρή ηλικία ανθρώπους.
Διαβάστε το... θα νιώσετε την αγωνία της βιοπάλης, την ένδυα της εποχής μα και την υπερηφάνεια-αισιοδοξία για την προσπάθεια που κάνει ο άνθρωπος ώστε να σταθεί στα πόδια του και να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα, όπως η Κορνηλία.
Βαθμολογία 4/5
Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Τα όνειρα μυρίζουν ταμπάκο
Συγγραφέας: Σωτηρία Περβανά
Εκδ.: Κέδρος
Ημερ.Εκδ.: 17/11/2015
Σελ.: 456
Δήμητρα Κωλέτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου