Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου η συγγραφέας Πένυ Παπαδάκη απαντά στο ερωτηματολόγιο των ΒιβλιοΑναφορών και μεταξύ άλλων μας παρουσιάζει το «Αντίπαλοι στην αγάπη»!
Την ευχαριστώ από καρδιάς γι’ αυτή την συνέντευξη και εύχομαι ολόψυχα το νέο της πόνημα που κυκλοφορεί σήμερα σε όλα τα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Ψυχογιός να είναι καλοτάξιδο!
Διαβάστε λοιπόν την συνέντευξη και ελάτε πιο κοντά στο έργο και στην προσωπικότητα της συγγραφέως Πένυ Παπαδάκη!
1. Το «Αντίπαλοι στην αγάπη» σήμερα αποκτά μια θέση στις προθήκες των βιβλιοπωλείων! Αφού σας ευχηθώ να είναι καλοτάξιδο, θα σας ζητήσω να μας το παρουσιάσετε με τον δικό σας μοναδικό τρόπο.
Κυρία Κωλέττη σας ευχαριστώ για τις ευχές σας και κυρίως για το βήμα που μου δίνετε να μιλήσω για το νέο μου βιβλίο.
Το θέμα του βιβλίου ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ είναι λίγο τολμηρό για μία γυναίκα συγγραφέα και είναι αλήθεια πως δυσκολεύτηκα να «βουτήξω την πένα στο μελάνι». Με το που ξεκίνησα όμως, το απόλαυσα πολύ κι ελπίζω να το απολαύσουν και οι αναγνώστες.
Οι ρόλοι αλλάζουν σε αυτό το πόνημά μου και γίνεται η γυναίκα ο θύτης κι ο άντρας το θύμα. Ένα θύμα που καταπιέζεται κι ενίοτε κακοποιείται από τη γυναίκα σε όποιο ρόλο της αναλογεί (μητέρα, αδερφή, σύζυγο, κόρη, ερωμένη, προϊσταμένη κ.λ.π) με διαφορετικό τρόπο. Κοινωνικά, λεκτικά, οικονομικά, συναισθηματικά… Όπως αντιλαμβάνεστε το όλο εγχείρημα ενέχει ένα ρίσκο, αλλά γενικώς ρισκάρω και τολμώ να θίγω δύσκολα θέματα.
2. Ποιο ήταν το πρώτο ερέθισμα που έπλασε στο μυαλό σας την υπόθεση του νέου σας βιβλίου;
Το ερέθισμα ήταν μία ερώτηση ενός άντρα σε μία παρουσίασή μου. «Γιατί πρέπει πάντα στα βιβλία να είναι η γυναίκα το θύμα;» Αυτό ήταν. Όργωσε το χωράφι του μυαλού μου, έβαλε τον σπόρο του κι ιδού ο καρπός της ερώτησής του. Καμιά φορά αρκεί μια λέξη, μια εικόνα, μια πρόταση, μια ερώτηση για να γεννηθεί ένα βιβλίο.
3. Ποιος από τους ήρωες του νέου σας βιβλίου είναι ο αγαπημένος σας; Ποιος σας ταλαιπώρησε να τον αποτυπώσετε στο χαρτί; Και ποιος σας έκανε να κλάψετε μαζί του;
Όλους τους ήρωες μου τους αγάπησα πολύ, μα αυτός που με έκανε να κλάψω είναι ο Άγγελος. Του έδωσα, τιμής ένεκεν, το όνομα του άντρα που με ενέπνευσε να γράψω το βιβλίο.
4. Διαβάζοντας ένα βιβλίο ψάχνω πάντα κάτω από τις λέξεις τα μηνύματα που ίσως θέλει ο συγγραφέας να μεταφέρει στους αναγνώστες του. Μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας ένα μήνυμα που η ιστορία των ηρώων σας και οι ίδιοι σας οι ήρωες θέλουν οπωσδήποτε εμείς οι αναγνώστες να το ''παραλάβουμε'';
Είναι πολλά τα μηνύματα αυτού του βιβλίου αλλά αν πρέπει να σταθώ στο πιο δυνατό, είναι να βρούμε ξανά, άντρες και γυναίκες τον βηματισμό μας. Κανένας από τους δύο, μπροστά ή πίσω από τον άλλον. Πιασμένοι από το χέρι να διασχίζουν τη ζωή παρέα. Γιατί είναι ωραία στο μαζί.
5. Πείτε μας τα συναισθήματα ή τις σκέψεις που σας συντρόφευαν την στιγμή που γράφατε την λέξη Τέλος στην ιστορία του «Αντίπαλοι στην αγάπη».
Πάντα νιώθω αυτή τη χαρμολύπη που με ακολουθεί καιρό μετά το τέλος. Είναι σαν να αποχαιρετάς το παιδί σου που φεύγει από το σπίτι για να ανοίξει τα δικά του τα φτερά. Χαίρεσαι γιατί το κάνει, μα λυπάσαι που φεύγει από την αγκαλιά σου.
6. Ποια επίθετα θα χρησιμοποιούσατε για να χαρακτηρίσετε το «Αντίπαλοι στην αγάπη»;
Είναι ένα βιβλίο κοινωνικό, ευαίσθητο, τρυφερό και διδακτικό.
7. Ποιος διαβάζει για πρώτη φορά το βιβλίο σας ή κάποιες από τις πρώτες σελίδες του από το οικείο περιβάλλον σας; Δέχεστε την όποια κριτική του και επηρεασμένη από αυτή σπεύδετε να διορθώσετε τις όποιες παρατηρήσεις του -αν φυσικά υπάρχουν!- ή είστε ‘’αμετακίνητη’’ σε ότι έχετε γράψει;
Από το οικείο περιβάλλον μου, δεν το διαβάζει κανένας. Τα παιδιά μου γνωρίζουν πάντα τι πραγματεύεται το βιβλίο που γράφω, κι αν δυσκολευτώ σε κάτι τα συμβουλεύομαι, και κυρίως τον γιο μου που διαβάζει πολύ και τα πάντα, κι έχει σωστή κρίση. Εννοείται πως πρώτη το διαβάζει η Αγγέλα Σωτηρίου που είναι υπεύθυνη του εκδοτικού τμήματος και στη συνέχεια ο επιμελητής μου ή η επιμελήτριά μου.
8. Αλήθεια, όλοι αυτοί οι ήρωες με τους χαρακτήρες και την ιστορία τους, που πάνε μετά το τέλος της συγγραφής; Υπάρχουν σε ένα μέρος του μυαλού σας, ζουν και ίσως να τους ανασύρετε κάποτε χρησιμοποιώντας τους σε κάποιο από τα επόμενα βιβλία σας ή ‘’εγκλωβίζονται’’ αιώνια στο χαρτί αφήνοντάς τους εκεί;
Οι ήρωές μου είναι κομμάτι της ζωής μου. Έζησα μαζί τους τόσες ώρες, τόσα συναισθήματα! Πως είναι δυνατόν να τους ξεχάσω; Τους θυμάμαι με τρυφερότητα κι αγάπη, κι εύχομαι να τους αγάπησαν και οι αναγνώστες.
9. Πότε ήρθε η συγγραφή στην ζωή της Πένυ Παπαδάκη; Ποια ανάγκη τής ικανοποιεί;
Από τον καιρό που έμαθα να γράφω, έγραφα, Σκέψεις, συναισθήματα, ιδέες, όνειρα. Ήταν και είναι μέχρι σήμερα ο τρόπος μου να εκφράζομαι. Όντας εσωστρεφής, είναι ο τρόπος μου να επικοινωνώ με τον κόσμο. Όμως η συγγραφή ως ολοκληρωμένο έργο ήρθε στη ζωή μου το 2004 με το πρώτο μου βιβλίο ΤΟ ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΙΝΑΣ.
10. Μέσα στο γραπτό σας βάζετε αυτοβιογραφικά στοιχεία; Και όταν λέω αυτοβιογραφικά στοιχεία δεν εννοώ απαραίτητα προσωπικά γεγονότα αλλά μυρωδιές, εικόνες, συναισθήματα.
Εννοείται. Πως μπορείς να ξεφύγεις από τον εαυτό σου; Πάντα χρησιμοποιώ «κομμάτια» μου στα βιβλία μου.
11. Εσείς κατευθύνετε τους ήρωες ή οι ήρωες σας από ένα σημείο και μετά αυτομολούν και κατευθύνουν το χέρι σας κατά την διάρκεια της συγγραφής;
Ξεκινώ να τους κατευθύνω και καταλήγω να με κατευθύνουν. Όχι πάντα, αλλά συμβαίνει κι αυτό. Κι έχει μεγάλο ενδιαφέρον όταν συμβαίνει .
12. Για σας ποια στοιχεία σε ένα βιβλίο σας κάνουν να το χαρακτηρίσετε τελικά ως πραγματική Λογοτεχνία;
Πραγματική λογοτεχνία! Μεγάλη συζήτηση σηκώνει αυτό το θέμα. Ωστόσο επιγραμματικά θα πω, πως ένα βιβλίο που αντέχει στην πάροδο των χρόνων και έχει κερδίσει με το θέμα του, τον λόγο του, και την αλήθεια του τους αναγνώστες, ίσως και να ανήκει σε αυτήν την κατηγορία.
13. Στον καιρό της Κρίσης η Λογοτεχνία και η ανάγνωσή της τι μπορεί να δώσει στον μέσο πολίτη;
Η λογοτεχνία στον καιρό της κρίσης μπορεί να δώσει πολλά. Δύναμη, αισιοδοξία, χαρά, απόλαυση, προβληματισμούς, διδάγματα, είναι τόσα πολλά και παντός καιρού. Μόνο κέρδος μπορεί να έχει όποιος διαβάζει.
14. Ο αγαπημένος σας σύγχρονος συγγραφέας; Και κλασσικός;
Αγαπημένοι μου σύγχρονοι συγγραφείς. Πολλοί και πώς να τους ξεχωρίσω χωρίς να αδικήσω κανέναν; Αγαπημένοι κλασσικοί; Καζαντζάκης, Μυριβήλης, Ντοστογιέφσκι κι άλλοι πολλοί.
15. Υπάρχει κάποιο βιβλίο σύγχρονου συγγραφέα που διαβάσατε και θα θέλατε να το είχατε γράψει εσείς;
«ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ» της Έμα Ντόναχιου. Με ξάφνιασε, με συγκλόνισε, με κέρδισε. Κι όχι τόσο για το θέμα του που είναι πράγματι πολύ ωραίο, αλλά με τον τρόπο που το απέδωσε η συγγραφέας.
16. Διαβάζετε από μικρή; Αν θέλετε πείτε μας τον τίτλο του βιβλίου που σας είχε κάνει εντύπωση όταν ήσασταν ακόμα μαθήτρια.
Ναι διάβαζα πολύ από μικρή κι αυτό το οφείλω στον αδερφό μου που με μύησε στην λογοτεχνία και γενικά στις τέχνες λόγω και της δικής του αγάπης για όλα αυτά. Το πρώτο μου ανάγνωσμα ήταν Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΜΑΤΙΑ του Στρατή Μυριβήλη και δεν είναι τυχαίο που ανήκει στους αγαπημένους μου συγγραφείς.
17.Έβδομο βιβλίο -αν δεν κάνω λάθος! Βάλτε ένα τίτλο σ’ αυτή την συγγραφική σας πορεία που να προσδιορίζει τα συναισθήματά σας!
Ναι είναι το έβδομο βιβλίο μου κι αν υπάρχει ένας τίτλος αυτός είναι ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. Αφιερωμένο σε όλους τους αναγνώστες μου που με την αγάπη και την στήριξή τους μου δίνουν δύναμη και ώθηση να συνεχίζω.
18. Τι να περιμένουμε στο μέλλον από την πένα σας; Έχετε μπει στην διαδικασία συγγραφής του;
Δουλεύω πάνω σε ένα κοινωνικό θέμα που το είχα χρόνια στο μυαλό μου και προς το παρόν δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω. Κρατάμε ως στοιχείο ότι δουλεύω κι επομένως οι αναγνώστες έχουν κάτι νέο να περιμένουν.
19. Κλείνοντας, και αφού σας ευχαριστήσω πολύ για τον χρόνο που διαθέσατε για να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο μου, θα ήθελα να δώσετε ένα μήνυμα που να απευθύνεται σε όλους όσους δεν διαβάζουν λογοτεχνία, προκειμένου αυτό το μήνυμα να συμβάλει στην προτροπή να έρθουν σε επαφή με τον κόσμο του βιβλίου!
Το μήνυμά μου σε όσους δεν διαβάζουν, είναι να κάνουν μία αρχή με θέματα που άπτονται των ενδιαφερόντων τους, κι ίσως ξαφνιαστούν με το κέρδος που θα αποκομίσουν μέσα από αυτό. Η σχέση του αναγνώστη με το βιβλίο είναι καθαρά προσωπική και δεν μπορείς να πιέσεις κανέναν να διαβάσει με το ζόρι. Μα… ας δοκιμάσουν και μπορεί μετά από την δοκιμή να γίνουν οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του.
*****
ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
«Είμαστε αντίπαλοι;» ρώτησε χαμογελώντας ο Δημήτρης. «Πάντα θα είμαστε. Φαντάσου να παίζατε μόνο με τον εαυτό σας. Βαρετό δε θα ήταν;» του απάντησε η Άρτεμις με νάζι.
Η τελευταία επιθυμία του Σταμάτη ήταν να βάλει τα Ρεμάλια ξανά στο παιχνίδι. Τα Ρεμάλια. Μια ποδοσφαιρική ομάδα εφήβων, που διαλύθηκε νωρίς, όπως κάθε εφηβικό όνειρο. Κι ύστερα… χάθηκαν. Τους πήρε ο χρόνος από το χέρι και τους έβαλε να παίξουν μπάλα με έναν δύσκολο κι επικίνδυνο αντίπαλο: τη γυναίκα. Δύσκολος παίκτης η γυναίκα, με όπλα άλλοτε φανερά και άλλοτε μυστικά, που τα επιστρατεύει σε κάθε αγώνα και σε κάθε ρόλο της. Είτε είναι μάνα είτε γιαγιά, είτε είναι σύζυγος ή ερωμένη, είτε κόρη ή εγγονή.
Αέναος ο αγώνας αυτός που αιώνες τώρα δίνεται μες στης ζωής το γήπεδο. Ποιος είναι ο νικητής και ποιος ο ηττημένος, καμία σημασία. Γιατί είναι ο αγώνας που μετράει! Ένα είναι σίγουρο. Μπορεί ο αγώνας να είναι γένους αρσενικού, μα η ζωή είναι πάντα γυναίκα.
Βιογραφία Συγγραφέως:
Η ΠΕΝΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε λογιστική και ασχολήθηκε με το αντικείμενο των σπουδών της για είκοσι πέντε χρόνια, δίχως να επιτρέψει στους αριθμούς να επηρεάσουν το ανήσυχο πνεύμα της. Εργάστηκε επίσης για επτά χρόνια στον τομέα του μάρκετινγκ, μέχρι το 2011, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. Μιλά αγγλικά και γερμανικά. Το 2007 έγινε μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και το 2015 μέλος της ΑΕΠΙ, καθώς καταπιάνεται και με τη στιχουργία. Ύστερα από αρκετά χρόνια που ασχολείται με τη συγγραφή εξακολουθεί να πιστεύει πως η μεγαλύτερη δημιουργία της ζωής της είναι τα δύο παιδιά της, στα οποία σχεδόν πάντα αφιερώνει τα βιβλία της. Όνειρό της; Να παραμείνει ονειροπόλα και το πνεύμα της να συνεχίσει να είναι ανήσυχο.
Έργα της: ΦΩΣ ΣΤΙΣ ΣΚΙΕΣ, ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΖΩΗΣ, ΑΝΤΙΟ ΦΙΛΕΝΑΔΑ, ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ, ΤΟ ΖΕΜΠΕΚΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΙΝΑΣ, ΧΩΡΙΣ ΔΙΧΤΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ και ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
Δήμητρα Κωλέτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου