Ναζιράν: Καμένη από οξύ-Celia Mercier

      Ένα σκληρό βιβλίο, στο οποίο μέσα από την μαρτυρία της Ναζιράν (υπαρκτό πρόσωπο όπως και η ιστορία της) μας παρουσιάζεται η βάρβαρη τακτική που λαμβάνει χώρα στο Πακιστάν, αυτή της επίθεσης, για λόγους τιμωρίας και όχι μόνο, με βιτριόλι.

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

      Ο πατέρας της Ναζιράν,ένας άνθρωπός που κοιτά μόνο το κέρδος, στα δεκατέσσερα της την πουλά στον Αντίλ, ο οποίος την παντρεύεται και την μεταφέρει στο χωριό του. Εκεί θα γνωρίσει την βία, τον εξευτελισμό, την σκληρή συμπεριφορά και την υποβίβαση της στο ρόλο της δούλας από την πεθερά της, την Κιράν αλλά και θα γευτεί κάποιες ευτυχισμένες στιγμές διπλά στον Αντίλ. Όταν έρθει στον κόσμο η δεύτερη κόρη της, ο σύζυγος της πεθαίνει από φυματίωση αφήνοντάς την μόνη και έρμαιο μπροστά στις αποφάσεις της πεθεράς της. Η Κιράν, μετά από τρεις μόλις μήνες, θα την εξαναγκάσει να παντρευτεί τον Φαουάντ, τον μεγαλύτερο αδερφό του Αντίλ, προκειμένου η περιουσία να παραμείνει στην κατοχή της οικογένειας. Ο Φαουάντ όμως αποδεικνύεται ένας ψεύτης, βίαιος κι τυχοδιώκτης σύζυγος. Μαζί με την Σιρίν, την άλλη του γυναίκα, θα σχεδιάσουν την δολοφονία της Ναζιράν με σκοπό να κατηγορήσουν τον γείτονά τους, τον Τζαβέντ, και να σφετεριστούν την περιουσία του. Το φονικό όπλο που θα επιλέξουν δεν θα είναι άλλο από το βιτριόλι, μιας και το καυστικό αυτό υγρό βρίσκεται εν αφθονία στην περιοχή καθώς χρησιμοποιείται για το καθάρισμα των σπόρων του βαμβακιού που καλλιεργείται στην πακιστανική ύπαιθρο αλλά και των γεωργικών εργαλείων. Λίγα μόνο γραμμάρια αρκούν για να κάψουν και να παραμορφώσουν το πρόσωπο της Ναζιράν, να την μεταφέρουν στην κόλαση του πόνου, της μελαγχολία και της αυτοκαταστροφής. Η περίθαλψη και η ψυχολογική υποστήριξη όμως που θα δεχτεί από το "Ίδρυμα Επιζώντων από Επιθέσεις με Οξύ" θα την δυναμώσει και θα την μετατρέψει σε μια γυναίκα που θα διεκδικήσει το δικαίωμα να ζει ελεύθερα και χειραφετημένα παίρνοντας μέρος, με αυτήν την εξομολογητικού χαρακτήρα μαρτυρία, στον αγώνα που γίνεται για την εξάλειψη των επιθέσεων με βιτριόλι. Το βιτριόλι αν και κατέστρεψε τα χαρκτηριστικά της δημιουργώντας ένα τέρας, -όπως λέει και η ίδια- εντούτοις έπλασε μια γυναίκα που είναι άξια θαυμασμού και προσοχής, όπως όλες φυσικά οι γυναίκες-θύματα τέτοιων απάνθρωπων-σαδιστικών συμπεριφορών..........

       Το "Ναζιράν: Καμένη από οξύ" είναι ένα σκληρό βιβλίο που πονά τους αναγνώστες από τον τίτλο του κιόλας. Σ'όλες τις σελίδες βλέπεις την βαρβαρότητα, την αδικία και την υποβίβαση της γυναίκας. Ο επίλογος σε κάνει να ελπίζεις και να εύχεσαι πως το φαινόμενο θα εκλείψει σύντομα -μακάρι!- καθώς οι νόμοι για τους θύτες αρχίζουν να αυστηροποιούνται δικαιώνοντας τα θύματα όλο και συχνότερα. Αυτό που με ξένισε ήταν η γραφή, μιας και ήταν πολύ απλή. Βέβαια τι γραφή θα μπορούσε να επιλεγεί εκτός από την συγκεκριμένη(;) καθώς πρόκειται για ένα βιβλίο μαρτυρία-εξομολόγηση ενώ τα γεγονότα που περιγράφονται σ'αυτό είναι τόσο έντονα,ώστε οι λογοτεχνικές αναφορές μπορεί και να ήταν εν τέλει παράταιρες, αν και μια περαιτέρω ανάλυση θα μείωνε τον εκνευρισμό που ένιωσα από τα τόσα γεγονότα που κατέκλυζαν την κάθε σελίδα. Μια λογική δηλαδή απόσταση του ενός από του άλλου συμβάντος και η απαιτούμενη περιγραφή αυτού ήταν αυτό που έλειπε και που ζητούσα από το βιβλίο.
Ένα καλό βιβλίο λοιπόν!

Βαθμολογία 3/5

Βιογραφία Συγγραφέως

Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Ναζιράν: Καμένη από οξύ 

Συγγραφέας:Celia Mercier
Μετάφραση:Χριστίνα Μανιά

Εκδ.:Παπαδόπουλος

Ημερ.Εκδ.:Οκτώβρης 2012

Σελ.:236

Δήμητρα Κωλέτη