Το
«Όσο αντέχει η ψυχή» είναι το πρώτο και μοναδικό βιβλίο της Λένας Μαντά που έχω
διαβάσει μέχρι τώρα. Διαβάζοντάς το απωθήθηκα από το να προχωρήσω στην ανάγνωση
και άλλων βιβλίων της συγγραφέως καθώς η υπόθεση της κεντρικής ηρωίδας, της Ηρώς,
αλλά κυρίως η γραφή που την βρήκα απλή αναφορά γεγονότων και η πλοκή που ήταν προβλέψιμη, δεν κέντρισε το ενδιαφέρον μου. Το βρήκα υπερβολικό ως προς την
υπόθεση -όλα τα έπαθε πια αυτή η Ηρώ και
όλα λύθηκαν με έναν μαγικό τρόπο- , άνευρο και επίπεδο ως προς το ύφος
του μιας και η γραφή δεν μου δημιούργησε κανένα συναίσθημα, και επιφανειακό ως προς
την ανάλυση-προσέγγιση των χαρακτήρων.
Μαζί με την γρήγορη ροή, κάτι που έκανε ευκολοδιάβαστο το κείμενο, στο «Όσο αντέχει η ψυχή» αυτό που μ' άρεσε αρκετά ήταν η ιστορία της αδερφής της Ηρώς, η οποία, αν και θα ήθελα να αναλυθεί κι άλλο από την συγγραφέα εστιάζοντας κυρίως στη σχέση των δύο αδερφών, με άγγιξε με την αλήθεια της.
Μαζί με την γρήγορη ροή, κάτι που έκανε ευκολοδιάβαστο το κείμενο, στο «Όσο αντέχει η ψυχή» αυτό που μ' άρεσε αρκετά ήταν η ιστορία της αδερφής της Ηρώς, η οποία, αν και θα ήθελα να αναλυθεί κι άλλο από την συγγραφέα εστιάζοντας κυρίως στη σχέση των δύο αδερφών, με άγγιξε με την αλήθεια της.
Πολλοί
φίλοι αλλά κυρίως η αδερφή μου που είναι fun της Λένας Μαντά, μού έχουν διευκρινίσει
πως δεν έχω διαβάσει το πιο αντιπροσωπευτικό βιβλίο της. Εύχομαι να
ξεπεράσω τους ενδοιασμούς που μου δημιουργήθηκαν
μετά την ανάγνωση του εν λόγω βιβλίου και να επιλέξω κάποιο από τα υπόλοιπα
βιβλία της στο μέλλον όπως τα: Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι και Έρωτας σαν βροχή για
τα οποία μου έχουν πει πολύ καλά λόγια!
Διαβάστε
το….. είμαι σίγουρη πως όταν το κάνετε θα απορρίψετε το σχόλιο μου καθώς όπως έχω
πει επανειλημμένα και πιστεύω ακράδαντα το βιβλίο είναι υποκειμενική υπόθεση.
έχει να κάνει με το γούστο του καθενός και το τί ζητάει από το κάθε βιβλίο που
διαβάζει!
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Η Ηρώ είναι το πρώτο παιδί της οικογένειας. Γεννιέται το 1930 σε ένα ορεινό χωριό. Η μητέρα της, η Φιλιώ, φέρεται με σκληρότητα και αδιαφορία στα τρία της παιδιά ενώ αλέγκρα -το λιγότερο- από την φύση της απατά κατά συρροή τον σύζυγό της.
Όταν ο Δημήτρης ανακαλύπτει τις απιστίες της και συγκεκριμένα αυτή με τον αδελφικό του φίλο, εγκαταλείπει το σπίτι του πεπεισμένος, και από τα λεγόμενα της, πως τα παιδιά μπορεί και να μην είναι δικά του. Τότε η Φιλιώ φέρνει στο σπίτι τον νέο της εραστή. Ο Γρηγόρης όμως αποδεικνύεται ένας ανήθικος και διεστραμμένος άνθρωπος καθώς δεν διστάζει να αποπειραθεί να βιάσει την μικρή Ηρώ. Η Ηρώ σοκαρισμένη από την αποκρουστική αυτή κίνηση αλλά και από την αδιάφορη και σκληρή στάση της μητέρας της αποφασίζει να εγκαταλείψει σε ηλικία δέκα χρόνων το σπίτι της και να βρεθεί σε άγνωστους και κακοτράχαλους δρόμους, δρόμους που θα πληγώσουν το σώμα και την ψυχή της…. την ψυχή που στο πέρασμα των χρόνων θα αντέξει άραγε όλα όσα τις επιφυλάσσει η μοίρα;
Όταν ο Δημήτρης ανακαλύπτει τις απιστίες της και συγκεκριμένα αυτή με τον αδελφικό του φίλο, εγκαταλείπει το σπίτι του πεπεισμένος, και από τα λεγόμενα της, πως τα παιδιά μπορεί και να μην είναι δικά του. Τότε η Φιλιώ φέρνει στο σπίτι τον νέο της εραστή. Ο Γρηγόρης όμως αποδεικνύεται ένας ανήθικος και διεστραμμένος άνθρωπος καθώς δεν διστάζει να αποπειραθεί να βιάσει την μικρή Ηρώ. Η Ηρώ σοκαρισμένη από την αποκρουστική αυτή κίνηση αλλά και από την αδιάφορη και σκληρή στάση της μητέρας της αποφασίζει να εγκαταλείψει σε ηλικία δέκα χρόνων το σπίτι της και να βρεθεί σε άγνωστους και κακοτράχαλους δρόμους, δρόμους που θα πληγώσουν το σώμα και την ψυχή της…. την ψυχή που στο πέρασμα των χρόνων θα αντέξει άραγε όλα όσα τις επιφυλάσσει η μοίρα;
Βαθμολογία 1/5
Βιογραφία Συγγραφέως
Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Όσα αντέχει η ψυχή
Συγγραφέας: Λένα Μαντά
Εκδ.: Ψυχογιός
Ημερ.Εκδ.: 10/05/2012
Σελ.: 432
Δήμητρα Κωλέτη
Συμφωνώ απόλυτα!!! Καλημέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ για το σχόλιο Γεωργία! Καλή σου μέρα!
ΔιαγραφήΔήμητρά μου, σεβαστή απόλυτα η άποψή σου. Δεν έχω διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο και δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη. Τα μόνα δύο βιβλία που διάβασα της κ. Μαντά ήταν το «Θεανώ, Η Λύκαινα Της Πόλης», το οποίο μου άρεσε πάρα πολύ και «Το Σπίτι Δίπλα Στο Ποτάμι», το οποίο δεν με ενθουσίασε. Η δική μου πρόταση αν θέλεις κάποια στιγμή να ξαναδιαβάσεις δικό της βιβλίο είναι να δοκιμάσεις τη Θεανώ, νομίζω πως είναι το μόνο που ίσως σου αρέσει, καθώς έχει αρκετά ιστορικά στοιχεία για τα Σεπτεμβριανά στην Πόλη το 1955.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ Κλειώ για την πρόταση σου! Ναι, ίσως το επιλέξω στο μέλλον!
Διαγραφή*Καλημέρα. Έχω διαβάσει όλα τα βιβλία της Λένας Μαντά, εκτός από δυο το ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΚΑΦΕΣ ΣΤΗ ΧΟΒΟΛΗ και ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ, ΘΑ ΣΤΡΩΣΕΙ. Για τα περισσότερα αρνούμαι ακόμα να καταθέσω και οποιαδήποτε άποψη. Ωστόσο, από το πλήθος των βιβλίων που έχει γράψει θα σου πρότεινα κι εγώ τη ΘΕΑΝΩ, Η ΛΥΚΑΙΝΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ή το ΒΑΛΣ ΜΕ ΔΩΔΕΚΑ ΘΕΟΥΣ. Είναι οριακά πιο ανεκτά, το πρώτο εξ'αιτίας της ιστορικής του υπόστασης και το δεύτερο εξ'αιτίας της εμπνευσμένης δομής του και της γρήγορης πλοκής. Μέχρι εκεί όμως. Και προς Θεού σε ξορκίζω, επειδή μάλλον ταιριάζουν οι απόψεις μας, μην πέσει στα χέρια σου το ΜΕ ΛΕΝΕ ΝΤΑΤΑ και το ΠΕΝΤΕ ΚΛΕΙΔΙΑ. Εγώ δεν πρόλαβα να το σώσω και δεν σώθηκα κι εγώ!*
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ Ελευθεριε για τις συμβουλές και παροτρύνσεις σου! Σίγουρα θα τις έχω υπόψιν μου! Μάλλον θα επιλέξω κάποια στιγμή στο μέλλον τη Θεανώ:Η λύκαινα της πόλης ,μου την έχουν προτείνει πολλοί και τώρα και εσύ! Ε, δεν μπορεί θα με αποζημιώσει! Στο μέλλον όμως και μάλιστα στο μακρινό ώστε να αποβαλλω την άρνηση που δημιούργησε το Όσο αντέχει η ψυχή για Μαντά.
ΔιαγραφήΚαλή σου μέρα! Σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου!