Όπως καταλαβαίνετε η χαρά που νιώθω για την παραχώρηση της παρούσας συνέντευξης είναι τεράστια. Ευχαριστώ θερμά λοιπόν τον συγγραφέα Στέφανο Λίβο για τον χρόνο που διέθεσε ώστε να απαντήσει στο ερωτηματολόγιο των ΒιβλιοΑναφορών!
Απολαύστε την…!
1. «Tο μυστικό του Λεβάντε» κυκλοφόρησε τον Απρίλιο από τις εκδόσεις Διόπτρα! Αφού σας ευχηθώ να συνεχίσει ανεμπόδιστα το αναγνωστικό του ταξίδι, θα σας ζητήσω να μας πείτε δυο λόγια γι’ αυτό. Δυο λόγια τα οποία δεν έχουν ειπωθεί ακόμη και θα θέλατε , πολύ, να ακουστούν.
Σας ευχαριστώ πολύ. 'Το "Μυστικό" είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στην Ζάκυνθο της Κατοχής και πραγματεύεται τον αγώνα των καθημερινών ανθρώπων να ανταπεξέλθουν στις δοκιμασίες της εποχής. Νομίζω πως ό,τι ήταν να ειπωθεί έχει ήδη ειπωθεί, αλλά αυτό που θα ήθελα να επαναλάβω, κυρίως για όσους δεν το έχουν διαβάσει, είναι πως πρόκειται περισσότερο για μια τοιχογραφία της τότε κοινωνίας παρά για μια ιστορία αγάπης.
2. Ποιο ήταν το πρώτο ερέθισμα που έπλασε στο μυαλό σας την υπόθεση Του Λεβάντε;
Ήταν κάποιες κατοχικές ιστορίες που άκουσα από έναν άνθρωπο που τις βίωσε σαν παιδί τότε. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, δεν είχα σκεφτεί ποτέ -ούτε μας είχαν διδάξει κάτι στο σχολείο- ότι και η Ζάκυνθος είχε πέσει θύμα του φασισμού και του ναζισμού. Στην πορεία και στην έρευνα για το βιβλίο κατάλαβα ότι είναι τόσες πολλές οι απίθανες ιστορίες της Κατοχής που προσφέρουν εύκολα υλικό ακόμα και για τριλογία.
3. Ποιος, από το σύνολο των ηρώων σας, είναι ο αγαπημένος σας ήρωας; Και ποιος σας ‘’ταλαιπώρησε’’, είτε ψυχολογικά, αφού απείχε πολύ από τον δικό σας ψυχισμό, είτε τεχνικά, να τον αποτυπώσετε στο χαρτί;
Το αγαπημένο μου πρόσωπο είναι αναμφισβήτητα η θεία Ελπίδα, η μόνη που έχει επιζήσει από τους πρωταγωνιστές εκείνης της εποχής. Η ζωή της είναι ένα παζλ απωλειών, θανάτων και ξεπεσμού, δοκιμασίες που την έκαναν σοφή, όχι όμως τόσο όσο να μην εκπλαγεί με τα μυστικά που ανακαλύπτει για αγαπημένα της πρόσωπα έξι δεκαετίες μετά. Το πρόσωπο που με δυσκόλεψε περισσότερο ήταν η εβραία Βιολέτα, το γρανάζι που βάζει σε κίνηση όλη την ιστορία του βιβλίου. Ήταν αρκετά δύσκολο να φανταστώ, ακόμα και μετά από μακροχρόνια έρευνα, τον ψυχισμό ενός νεαρού κοριτσιού τη δεκαετία του '40, σε μια εποχή όπου κινδύνευε να διωχθεί εξαιτίας της θρησκείας της.
4. Η υπόθεση του Λεβάντε τοποθετείται χρονικά στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Τι είναι αυτό που σας μαγνήτισε, εκτός βέβαια από τα ιστορικά γεγονότα, και τοποθετήσατε τους ήρωές σας σε εποχές που η Ιστορία έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο; Η εποχή μας, άραγε, είναι μια εποχή που μπορεί να σας εμπνεύσει;
Ο Μεσοπόλεμος, η Αντίσταση, η Κατοχή και, για μας, ο Εμφύλιος ήταν τρεις δεκαετίες που δίδαξαν την ανθρωπότητα όλα τα μαθήματα που οφείλει να γνωρίζει για να επιβιώσει. Η σημερινή εποχή αποδεικνύει ή ότι δεν μάθαμε τίποτα ή ότι δεν καταφέραμε να εφαρμόσουμε αυτή την γνώση στη δική μας πραγματικότητα. Η οικονομική κρίση, που γίνεται βωμός για αποδιοπομπαίους τράγους -όπως είναι σήμερα οι ξένοι και οι πρόσφυγες-, η στροφή στα άκρα και η συντηρητικοποίηση των πληθυσμών είναι προβλήματα που βλέπουμε σήμερα να κανονικοποιούνται, παρά τις πολλές προειδοποιήσεις. Ζούμε σίγουρα σε μια εποχή που μπορεί να εμπνεύσει, αλλά προσωπικά θεωρώ ότι ο άνθρωπος ανέκαθεν μάθαινε με παραβολές και παραδείγματα, γι' αυτό έγραψα για εκείνη την εποχή και γι' αυτό και στο επόμενο βιβλίο θα γράψω για μια μελλοντική κοινωνία.