«Το μεγάλο σχέδιο της ζωής, της τύχης του καθενός, της μοίρας κάθε πλάσματος, είναι ένα τεράστιο χαρτί με γραμμές, άλλες ίσιες κι άλλες μπερδεμένες. Στα μάτια των ανθρώπων δείχνει μια ακαταλαβίστικη μουντζούρα, στα μάτια του Θεού όμως είναι ξεκάθαρο το σχέδιο, ευδιάκριτο το καταπού τραβά η κάθε γραμμή».
Αυτό είναι για τον Γιώργη Αηδονάκη η ζωή: ένα χαρτί με γραμμές άνισες και ακαταλαβίστικες που σαν τις θωρεί ο άνθρωπος δεν κατορθώνει να τις αποκωδικοποιήσει. Στη
ζωή όμως του Γιώργη θα συντελεστεί ένα μικρό θαύμα, στο οποίο η Σταυροκατίνα,
μια φωτισμένη μορφή, θα κατορθώσει σε μια δύσκολη καμπή της ζωής του να ξεμπερδέψει
αυτές τις γραμμές και να φανερώσει μπρός του ένα μέρος από το θεϊκό σχέδιο που του αναλογεί…..
Ο Γιώργης βλέποντας την λίγων μηνών κόρη του να αργοσβήνει ανεξήγητα φτάνει μετά από παρότρυνση του σοφού Τυροθόδωρα στο μοναστήρι της Μαραθανοκεφάλας, στο οποίο και έρχεται σε επαφή με την καλόγρια Σταυροκατίνα. Η Σταυροκατίνα τότε του φανερώνει πως η κορούλα του κουβαλά από την στιγμή της γέννησης της μια κατάρα που την οδηγεί σιγά σιγά στον θάνατο. Ο μόνος τρόπος για να απαλλαγεί το μικιό του απ’ αυτήν είναι να δεχτεί να πάρει ο ίδιος στις πλάτες του αυτή την κατάρα και μέσα από τις μελλοντικές του πράξεις, στις οποίες οφείλει να επιδείξει υπομονή, πίστη στον Θεό και στις βουλές του, να κατορθώσει ίσως να την λύσει.
Τα λόγια της Σταυροκατίνας θα συνοδευτούν και από ένα θαύμα, ένα θαύμα το οποίο και θα πείσει τον Γιώργη να δεχτεί αδιαμαρτύρητα τα λόγια και τις νουθεσίες της καλόγριας που μόνο σκοπό έχουν να σώσουν την μικρή Κλειώ. Πατέρας και κόρη, μετά από τους χρησμούς και τα θαύματα της Σταυροκατίνας, φεύγουν από το μοναστήρι και επιστρέφουν στο σπίτι τους, όπου, μόλις φτάνουν, η Κωστούλα, η μητέρα της οικογένειας, αντικρίζει μια υγιέστατη κόρη και έναν αποφασισμένο Γιώργη που για να γλυτώσει την κορούλα του, την σουρλουλού του όπως την προσφωνεί, είναι διατεθειμένος να δώσει για αντάλλαγμα στο Χάρο ακόμα και την ίδια του την ζωή…
Τα χρόνια περνούν… η Κλειώ μεγαλώνει…. και η κατάρα που σιγοκοιμόταν για μια τετραετία, ξυπνά τελικά και χτυπά με την ανεξέλεγκτη δύναμή της την οικογένεια Αηδονάκη, την οποία οι άδικες κατηγορίες, η καταδίκη, η φυλάκιση, η απώλεια, ο θάνατος, ο πόνος και η μοναξιά την στοιχειώνουν και την ταλαιπωρούν για τριάντα ολόκληρα χρόνια… την στοιχειώνουν και την ταλαιπωρούν δηλαδή μέχρι την στιγμή που η κατάρα λύνεται επιτρέποντας στα εναπομείναντα μέλη της οικογένειας να ζήσουν πλέον απαλλαγμένα από τους σκόπελους της….
Στου αηδονιού το δάκρυ συνάντησα γρήγορη ροή, σωστό διαχωρισμό ενοτήτων, άρτια σκιαγράφηση των ηρώων και κυρίως του Γιώργη, τον οποίο τον βρήκα δωρικό και ανθρώπινο, γνήσιο δηλαδή Κρητικό χαρακτήρα, καθώς και όμορφες περιγραφές και σκηνές που ήταν δοσμένες με τρόπο κινηματογραφικό και μεταδοτικό. Ένα ακόμα συν, για εμένα, αυτού του βιβλίο είναι η χρήση του κρητικού ιδιώματος από τον συγγραφέα στους διαλόγους των ηρώων γεγονός που με βοήθησε να ακούσω, να γευτώ και να νιώσω τις ομορφιές της Κρήτης. Με έκανε δηλαδή να ταξιδέψω στο φιλόξενο νησί, να ακούσω την λυρική αυτή ντοπιολαλιά, να μυρίσω τη ρίγανη και το θυμάρι που φυτρώνει στις πλαγιές του Ψηλορείτη, να νιώσω και να βιώσω και εγώ την ιστορία των περήφανων αυτών ηρώων.
Η σύλληψη της υπόθεσης από τον Γεώργιο Τζιτζικάκη αν και ήταν έξυπνη, κατά την ταπεινή μου άποψη, θεωρώ πως σε ορισμένα σημεία της έχει δοθεί με υπερβολικό και όχι τόσο αληθοφανή τρόπο. Υπήρχαν δηλαδή μέσα στις σκηνές που πριν τις χαρακτήρισα κινηματογραφικές και κάποιες που υπερέβαλαν σε φαντασία γεγονός που εμένα με ξένισε και με εκνεύρισε σε αυτά τα σημεία (δεν μπορώ να δεχτώ έτσι απλά πως ένα βρέφος πετιέται στον γκρεμό και τελικά σώζεται….). Η πλοκή από την μέση και μετά ήταν καταιγιστική και ανατρεπτική κάνοντας το κείμενο να κυλήσει με περισσότερο ενδιαφέρον, το οποίο και αυξήθηκε κι άλλο κάπου προς το τέλος, εκεί δηλαδή που συνάντησα μια απρόσμενη ανατροπή, η οποία και οδήγησε στο λυτρωτικό τέλος του.
Διαβάστε το…. παρά τις υπερβολές που βρήκα σε κάποια σημεία εν τούτοις πρόκειται για ένα καλό ανάγνωσμα που θα σας κρατήσει όμορφη συντροφιά και θα σας δώσει πολλά μήνυματα για την ζωή, την αυτοθυσία, την ανιδιοτελή αγάπη και την δύναμη ψυχής!
Βαθμολογία 3,5/5
Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Τ’αηδονιού το δάκρυ
Συγγραφέας: Γιώργος Ελ. Τζιτζικάκης
Εκδ.: Ωκεανίδα
Ημερ.Εκδ.: 14/04/2015
Σελ.: 608
Δήμητρα Κωλέτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου