Και ο χορός των ψυχών, που ξεκίνησε στο πρώτο βιβλίο της εξαιρετικής τριλογίας των Παλιών Ασημιών της Μαίρης Κόντζογλου, συνεχίζεται και ολοκληρώνεται στο τρίτο και τελευταίο μέρος της σειράς, στο «Πέρα από τα Παλιά Ασήμια», με τρόπο που μαγεύει, συγκινεί και καθηλώνει από την πρώτη κιόλας σελίδα, από την πρώτη κιόλας λέξη του.
Η Έλσα, η προγονή της Σεβαστής Χατζηαβράμογλου, τραβά την ‘’κλωστή’’ που έχει φυλαγμένη το τελευταίο μέρος της μελωδίας ζωής της Σεβαστής, του Έλμερ, της Μακρίνας και των υπόλοιπων μελών της οικογένειας Χατζηαβράμογλου.
Έτσι στο «Πέρα από τα Παλιά Ασήμια» μεταφερόμαστε στο 1924 και στο λιμάνι της Μερσίνας, εκεί δηλαδή που η Σεβαστή με ένα μωρό στην αγκαλιά αφού κατορθώνει, μετά από πολλές ταλαιπωρίες, να φτάσει και να συναντήσει τον αγαπημένο της Έλμερ, καρτερά, όπως όλοι οι Ανταλλάξιμοι, το βαπόρι που θα την βγάλει, σύμφωνα με τις διαταγές των μεγάλων αφεντάδων, από την Μικρασιατική γη και θα την μεταφέρει στην νέα της πατρίδα, στην Ελλάδα. Το πλοίο, αν και αργοπορημένο, φτάνει στην Μερσίνα. φτάνει όμως μια μέρα μετά την συμπλοκή, την αιματηρή συμπλοκή, στην οποία η Μοίρα θα δρομολογήσει την πορεία που θα έχει το ζευγάρι στο άμεσο, και όχι μόνο, μέλλον του…
«Έι τατά, σεΐ τατά, όι μα, όι μα. Έβκαμε ση στράτα….» θα ψελλίσει, τότε, η πρόσφυγας Σεβαστή και θα αποχαιρετήσει με αυτό το αρχαίο θρηνητικό άσμα την πατρίδα της, την μεμλεκέτ της, ….θα αποχαιρετήσει τα εδάφη που της πρόσφεραν μαζί με τις άσχημες και τις πιο όμορφες στιγμές της μικρής της ζωής, στιγμές που θα τις κουβαλά για τριάντα τέσσερα ολόκληρα χρόνια, στιγμές που θα την συντροφεύουν ως το τέλος της….
Με το «Πέρα από τα Παλιά Ασήμια» ο κύκλος ζωής των ηρώων της τριλογίας έκλεισε με τον πιο νοσταλγικό, καθηλωτικό και λυρικό τρόπο προσφέροντας στους αναγνώστες μια σειρά βιβλίων που μόνο ως κόσμημα της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας μπορεί να χαρακτηριστεί! Οι ήρωες, τα συναισθήματα τους, η πλοκή και η ατμόσφαιρα που την διακατείχε υφάνθηκαν σαν άλλες κλωστές, με μαεστρία από την μοντέρνα και ρομαντική-ευαίσθητη πένα της Μαίρης Κόντζογλου (η γραφή της είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες που έχω συναντήσει μιας και είναι ένα κράμα στο οποίο περιέχονται πολλά είδη: λυρική, μοντέρνα, χιουμοριστική,κλπ) δημιουργώντας εν τέλει ένα ‘’υφαντό’’ στο οποίο η Ιστορία, το συναίσθημα και η πραγματική Λογοτεχνία αποτέλεσαν το περίτεχνο σχέδιο του.
Κατά την ανάγνωση του τρίτου και τελευταίου μέρους της τριλογίας όλες οι αισθήσεις μου βρίσκονταν σε εγρήγορση: βίωσα την Ιστορία των αλησμόνητων πατρίδων, γεύτηκα την πίκρα της προσφυγιάς, άκουσα τον θρήνο του αποχαιρετισμού, ένιωσα την δύναμη που φέρει η απόλυτη αγάπη, νοστάλγησα την αυθεντικότητα και την ομορφιά που κουβαλούσαν οι άνθρωποι εκείνων των εποχών. Οι ήρωες του ήταν εκεί για να μου ψιθυρίσουν την ιστορία, τις σκέψεις και τα αισθήματα τους κάνοντας έτσι με την άρτια σκιαγράφηση τους το κείμενο βιωματικό και άκρως μεταδοτικό. Η αγωνία, η συγκίνηση, η μελαγχολία και η πίκρα με συνόδευσαν ως το λυτρωτικό θα έλεγα τέλος, ένα τέλος που, απ’ την μια αγωνιούσα να φτάσει για να δω την κατάληξη των ηρώων, απ’ την άλλη όμως δεν ήθελα να έρθει με τίποτα -παράλογο το ξέρω(!) αλλά δεν ήθελα να αποχωριστώ τους ήρωες που τόσο αγάπησα!
Τέλος, υπήρχαν πολλές σκηνές που με έκαναν να γυρίσω πάλι -και πάλι!- πίσω και να τις διαβάσω για άλλη μια φορά! Μια από αυτές είναι η σκηνή στην οποία οι μαυροφορεμένες Καππαδόκισσες αποχαιρετούν την πατρίδα μοιρολογώντας το θρηνητικό άσθμα στο λιμάνι της Μερσίνας. Είναι από τις σκηνές που την παίρνω μαζί μου κλείνοντας το βιβλίο και που θα την θυμάμαι για πάντα!
Σας παροτρύνω να διαβάσετε το… «Πέρα από τα Παλιά Ασήμια»… να διαβάσετε…. την τριλογία των Παλιών Ασημιών! Οι σελίδες τους θα σας προσφέρουν ένα ταξίδι γεμάτο με συναισθήματα, νοσταλγία και ατμόσφαιρα!
Συγχαρητήρια στην συγγραφέα!
Βαθμολογία 5/5
Η ΒιβλιοΑναφορά των: Τα Παλιά Ασήμια
Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Πέρα από τα Παλιά Ασήμια
Συγγραφέας: Μαίρη Κόντζογλου
Εκδ.: Μεταίχμιο
Ημερ.Εκδ.: Νοέμβριος του 2015
Σελ.:684
Δήμητρα Κωλέτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου