Συζητώντας με τον συγγραφέα Φώτη Κατσιμπούρη!

     Φανταστική λογοτεχνία: ένα είδος που ή το λατρεύεις ή το μισείς. Προσωπικά, με τον «Όρκο» του Φώτη Κατσιμπούρη, ναι!, έβαλα στη λίστα μου βιβλία που ανήκουν και στο συγκεκριμένο είδος.

          Ο συγγραφέας του απαντώντας στο ερωτηματο-

λόγιο των ΒιβλιοΑναφορών μας συστήνει την ηρωίδα του νέου του πονήματος, του «Μάργω φως και φωτιά», το οποίο και θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος, εντός του μήνα. 

       Η ημέρα λοιπόν που η Μάργω θα αποκτήσει μια θέση στις προθήκες των βιβλιοπωλείων όλο και πλησιάζει… εμείς όμως έχουμε την χαρά να μάθουμε κάποια κομμάτια της συγκεκριμένης ηρωίδας λίγο νωρίτερα, μιας και ο συγγραφέας Φώτης Κατσιμπούρης παραχώρησε στις ΒιβλιοΑναφορές την ακόλουθη συνέντευξη, η οποία και φυσικά αποτελεί μέγιστη τιμή για το blog και για εμένα προσωπικά! Είμαι σίγουρη πως διαβάζοντάς την, οι λάτρεις της Φανταστικής λογοτεχνίας θα βρουν το επόμενο ανάγνωσμά τους ενώ όσοι δεν έχουν αποφασίσει ακόμα να ρίξουν την αναγνωστική τους ματιά στο εν λόγω λογοτεχνικό είδος ίσως να αποκτήσουν το κίνητρο που ζητούσαν για να έρθουν, επιτέλους, σε επαφή μαζί του. 

Απολαύστε την….

1.Το νέο σας πόνημα θα κυκλοφορήσει τον Νοέμβριο από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος με τίτλο «Μάργω φως και φωτιά»! Αφού σας ευχηθώ να είναι καλοτάξιδο, θα σας ζητήσω να μας το παρουσιάσετε με τον δικό σας μοναδικό τρόπο.

Η προέλευση της βασικής μας ηρωίδας, της Μάργως, ανάγεται στην εποχή του μύθου. Αρχικά ήταν μια νύμφη του βουνού, μια αμαδρυάδα, δηλαδή ένα πλάσμα με διπλή και αλληλένδετη υπόσταση που την συναποτελεί η δρυς, δηλαδή το δέντρο- τροφός και σώμα, αλλά και το ανθρώπινο γυναικείο σώμα. Στους ιστορικούς χρόνους, στο βουνό γίνονται κοινές γιορτές προς τιμήν της θεάς Αρτέμιδος. Θέλοντας να γνωρίσει από κοντά τους ανθρώπους, αγαθή, νέα και αφελής, σαρκώνεται το γυναικείο σώμα και ανακατεύεται αρχικά με τις γυναίκες που έχουν πάει στη γιορτή. Ξεθαρρεύοντας πλησιάζει και τους άντρες. Μια παρέα αντρών την παρασύρει κάπου απόμερα και ακολουθεί η βάναυση κακοποίηση της… Αυτό το γεγονός αλλάζει δραματικά το χαρακτήρα της. Επιστρέφει στη δρυ της και επικαλείται τη δημιουργό - μητέρα της, οπότε, με μια επώδυνη διαδικασία, μεταβάλλεται σε ένα πλάσμα γεμάτο αρχέγονη γνώση και δύναμη, μοχθηρό και ενίοτε ζωώδες, μία μάγισσα εκ φύσεως και στην υπηρεσία της Φύσης και καταλαμβάνεται από μανία. Από κείνη τη στιγμή ονομάζει τον εαυτό της Μάργω (Μαργώ) λόγω της μανιώδους οργής ή της μαργότητας, όπως λέγεται στα αρχαία η μανιώδης οργή, που ορίζει τις διαθέσεις της απέναντι στους άντρες. Η επόμενη κίνηση της είναι να επιστρέψει στο ναό για να εκδικηθεί, περιλαμβάνοντας στην εκδίκησή της όλους τους άντρες προσκυνητές αδιάκριτα. Έτσι, το βουνό γίνεται ο τόπος που διαφεντεύει η Μάργω, η μάγισσα του βουνού. Η δράση της θα είναι αποτέλεσμα του μίσους και της τιμωρητικής της διάθεσης προς τους άντρες. Κάθε ασεβής πράξη προς τη Φύση από μέρους των ανθρώπων θεωρείται προσβολή. Στο Μεσαίωνα, τους πιστούς της νέας θρησκείας που ανηφορίζουν το βουνό και προσπαθούν να χτίσουν έναν ναό στα ερείπια ενός αρχαίου, τους τρομοκρατεί, εξοντώνει κάποιους και τελικά τους διώχνει. Επίσης, ενδιαφέρον μέρος είναι, σε αυτό το σημείο, η σχέση ανάμεσα σε αυτήν και τον άρχοντα Νικάνορα και κυρίως ο έρωτας της Μάργως με τον Μάρκο, έναν νεαρό μοναχό, που όμως τελειώνει δυσάρεστα… Ό,τι πρόκειται να επακολουθήσει στη σύγχρονη εποχή, που είναι και το μεγαλύτερο μέρος του μυθιστορήματος, έχει τις καταβολές του σε αυτό το πολύ σημαντικό κομμάτι της μυθοπλασίας, το οποίο έχω τοποθετήσει στο Μεσαίωνα. Στη σύγχρονη εποχή μπλέκονται και μια σειρά από άλλα, πολύ ενδιαφέροντα, ως χαρακτήρες, πρόσωπα, που παίζουν σημαντικότατο ρόλο στην εξέλιξη και στην κορύφωση. Άλλωστε, το μεγαλύτερο μέρος του μυθιστορήματος, όπως σας είπα, εκτυλίσσεται στη σύγχρονη εποχή, όπου δρουν αυτά τα πρόσωπα. Τα σχετικά όμως με τη δράση τους θα τα αφήσω στον αναγνώστη να τα ανακαλύψει. 

2. Ποιο ήταν εκείνο το ερέθισμα που έπλασε στο μυαλό σας την υπόθεση του νέου σας βιβλίου; 

Το ερέθισμα έχει να κάνει με την πρώτη εικόνα του βιβλίου. Ένας βραδινός περίπατος μες στη ομίχλη, κάποιο φθινόπωρο… μια ψευδαίσθηση στην καταχνιά που βαθαίνει και σχηματοποιείται σε ένα εξωπραγματικό ή εξώκοσμο πρόσωπο… στο πρόσωπο μιας γυναίκας ας πούμε. Η συνάντηση μαζί της είναι και η ρωγμή, η κρυφή δίοδος, για την απόδραση σε έναν άλλον κόσμο ή η λαχτάρα για μια τέτοια διαφυγή. Δηλαδή το ερέθισμα δεν ήταν τίποτα περισσότερο από τις δυο ή τρεις, πρώτες σελίδες του βιβλίου, βιωμένες σε πραγματικό χρόνο, μαζί με την αναγκαία απαγωγή του νου, από κει και μετά, στον φανταστικό κόσμο της Μάργως. Έναν κόσμο που γεννήθηκε και αναπτυσσόταν, μετά το ερέθισμα, μόνος του, αργά και σταθερά αλλά με συνέπεια και δύναμη, περιμένοντας να περιγραφεί, να έρθει στο φως του πραγματικού κόσμου ένα κομμάτι του, μια γοητευτική για μένα εκδοχή του, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου.

3. «Μάργω φως και φωτιά», ένας τίτλος στον οποίο πρωταγωνιστεί ένα γυναικείο όνομα. Ποια στοιχεία της Μάργω θα πρέπει να διαθέτει η σύγχρονη γυναίκα και γενικότερα ο σύγχρονος άνθρωπος για να αντεπεξέλθει στις ανάγκες της εποχής;

Η Μάργω, στην ώριμη φάση της και στην κατάληξη της ιστορίας, έγινε ένας ήρεμος, στοχαστικός παρατηρητής των ανθρώπων και των εποχών. Αυτό το στοιχείο νομίζω πως λείπει από την εποχή μας ή συναντιέται σπάνια. Είναι εκείνο το στοιχείο που μπορεί να μας κάνει, αν όχι σοφότερους, σίγουρα συνετότερους και πιο ψύχραιμους σε δύσκολες ή δυσανάγνωστες καταστάσεις. Συνήθως κρίνουμε γεγονότα και πρόσωπα και αποτιμούμε την ίδια τη διαδρομή μας σε ένα εφήμερο παρόν, επιφανειακά, βιαστικά και συχνά βασισμένοι, με έναν εμμονικό και απόλυτο τρόπο, είτε στο συναίσθημα είτε σε μια "αυτιστική" λογική, έναν πεπερασμένο ορθολογισμό, που μας συμφέρει ή μοιάζει σωστός εκείνη τη στιγμή, αλλά δεν οδηγεί κατ’ ανάγκην σε ορθά συμπεράσματα. Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο της Μάργως είναι ο δυναμισμός της, η ελεύθερη φύση της, ο πρωτογονισμός της, συνδυασμένος στο τέλος και με ωριμότητα, αλλά και η επίγνωση της ανάγκης για ισορροπημένη και αρμονική σχέση με το περιβάλλον φυσικό, κοινωνικό και ανθρώπινο. Από αυτά θα ήθελα να κρατήσουμε ό,τι έχει να κάνει με το περιβάλλον και την αρμονική σχέση με αυτό, αλλά και την σημασία της ελεύθερης φύσης του ανθρώπου σε εποχές που ελευθερίες και δικαιώματα συμπιέζονται κάτω από το βάρος άλλων προταγμάτων.

4. Διαβάζοντας ένα βιβλίο ψάχνω πάντα κάτω από τις λέξεις τα μηνύματα που ίσως θέλει ο συγγραφέας να μεταφέρει στους αναγνώστες του. Μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας ένα μήνυμα που η Μάργω θέλει οπωσδήποτε να το ‘’παραλάβουμε’’;

Η πλοκή και η δράση του βιβλίου, στη σύγχρονη εποχή, στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό, σε μια υπόσχεση που λαμβάνει η Μάργω, πριν χίλια χρόνια. Η υπόσχεση έχει να κάνει με τη προσδοκία γέννησης μιας νέας νύμφης και την ελπίδα έτσι για μια συνέχεια, τη συνέχεια της ίδιας και του ρόλου που παίζει στον κόσμο των ανθρώπων, κυρίως την ελπίδα για την συνέχεια του μυστικού κόσμου που ενσαρκώνει και συμβολίζει. Η ελπίδα λοιπόν και η προσδοκία για τη συνέχιση ενός κόσμου που αγαπάμε και οραματιζόμαστε, οπωσδήποτε και η πίστη στην αξία της ζωής σε εποχές δύσκολες, και η πεποίθηση πως αυτό είναι το σωστό κριτήριο για τις πράξεις μας είναι σίγουρα ένα μήνυμα. Κι ας λένε πως η ελπίδα είναι υπερτιμημένη έννοια, ή πάλι εκείνο το χιλιοπαιγμένο τηλεοπτικά απόφθεγμα του Καζαντζάκη ότι αν δεν ελπίζεις σε τίποτα είσαι ελεύθερος. Αν δεν ελπίζεις σε τίποτα σημαίνει πως έχεις πάψει να ονειρεύεσαι. Και αν δεν τολμάς να ονειρεύεσαι (που σημαίνει και να ελπίζεις), πώς μπορείς να είσαι ελεύθερος. Ωστόσο, για να γυρίσουμε στην ερώτηση, δεν μου αρέσει ιδιαίτερα ο διδακτισμός στα μυθιστορήματα και οι διάφορες ηθικές κατακλείδες στο τέλος τους, οπότε, το όποιο μήνυμα είναι καθαρά προσωπικό θέμα του αναγνώστη να το διαγνώσει.

5. Διορθώστε με αν κάνω λάθος. Διαβάζοντας τον Όρκο (είναι το μόνο από τα βιβλία σας που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής), τα αποσπάσματα που έχετε δημοσιεύσει στο fb για τη Μάργω και την περίληψη του Σκιοφύλακα βγάζω το συμπέρασμα πως γράφετε και έχετε ιδιαίτερη αδυναμία στην Φανταστική Λογοτεχνία. Πιστεύετε πως στην Ελλάδα δίνετε, πρώτα από τους εκδότες και μετά από τους ίδιους τους αναγνώστες, στο συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος, τόση προσοχή όση του πρέπει; 

Η Λογοτεχνία του Φανταστικού σίγουρα είναι ένα είδος που έχει τους αναγνώστες του και στη χώρα μας, αναγνώστες συνεπείς, απαιτητικούς, που διαβάζουν πολύ κι έχουν υψηλό λογοτεχνικό κριτήριο. Είναι αναγνώστες "φιλοσοφημένοι" ή "ψαγμένοι" (ας μου επιτραπεί ο νεολογισμός), οπότε δεν τίθεται θέμα αν αυτοί δίνουν επαρκή προσοχή σε ένα είδος που έτσι κι αλλιώς αγαπούν και στηρίζουν, αλλά εάν βρίσκουν εύκολα τη Λογοτεχνία του Φανταστικού και εάν οι εκδοτικοί βγάζουν τέτοια βιβλία ή αν δίνουν την ευκαιρία σε συγγραφείς που καταπιάνονται με αυτό το είδος να εκδώσουν τη δουλειά τους. Είναι γεγονός πως κατακλυζόμαστε από ένα, με το ζόρι δύο ή τρία, είδη λογοτεχνίας που και αυτά υπακούοντας σε γνωστές και χιλιοχρησιμοποιημένες φόρμες γραφής, συνταγές επίμονα επαναλαμβανόμενες, στην ουσία είναι ένα. Ας σκεφτούμε λοιπόν πόσοι άλλοι αναγνώστες θα μπορούσαν να είναι φίλοι της Λογοτεχνίας του Φανταστικού, αν είχαν και περισσότερες αλλά και αντίστοιχες επιλογές, πέρα από τις συνηθισμένες που αντικρίζουν στις προθήκες και στα ράφια των βιβλιοπωλών. Εννοείται πώς μιλάμε πάντα για συγγραφικές προσπάθειες που οι δημιουργοί σέβονται τον εαυτό τους και τον αναγνώστη και το αποτέλεσμα σε καμιά περίπτωση δεν είναι ένα κακέκτυπο ισοπεδωτικό πέρασμα και από αυτό το λογοτεχνικό είδος, ανάμεσα σε άλλα. Άλλωστε, η Λογοτεχνία του Φανταστικού είναι το είδος που κατεξοχήν αποπνέει τον αέρα και κατέχει την αίγλη μιας μυσταγωγικής ιερότητας, οπότε ο κάθε επίδοξος συγγραφέας αυτού του είδους, πρέπει να μπαίνει στη διαδικασία της συγγραφής με τον πρέποντα σεβασμό και την ανάλογη ιεροπρεπή διάθεση. Έτσι, θα καταλήξω πως πρέπει οι εκδοτικοί να δώσουν περισσότερη προσοχή σε αυτό το είδος λογοτεχνίας ώστε να το ανακαλύψουν και οι αναγνώστες, αναγνώστες που αγνοούν την ύπαρξή του και ενδεχομένως να τους αρέσει. Είναι ίσως κι ένας τρόπος για να αλλάξει και να εξελιχθεί ο στάσιμος, εδώ και πολλά χρόνια, χώρος του βιβλίου στην χώρα μας.

6. Ποιος από το σύνολο των ηρώων σας είναι ο αγαπημένος σας ήρωας; Και ποιος σας ‘’ταλαιπώρησε’’, είτε ψυχολογικά, αφού απείχε πολύ από τον δικό σας ψυχισμό, είτε τεχνικά, να τον αποτυπώσετε στο χαρτί;

Από το σύνολο των ηρώων μου, αυτή την περίοδο, αγαπημένος μου χαρακτήρας είναι η Μάργω που έχει και την τιμητική της με την κυκλοφορία του νέου βιβλίου μου. Βέβαια, πάντα μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου θα κατέχουν ο Κωνσταντής και η Αχερώ από τον "Όρκο", ο Σκιοφύλακας - Νικηφόρος Λύγαρης μαζί με την σύγχρονη και τη μεσαιωνική Ελένη από τον "Σκιοφύλακα", σίγουρα και ο τσοπεράς Αρχάγγελος από το "Ανάμεσα σε δυο Αγγέλους". Πρόσωπα που με ταλαιπώρησαν είναι εκείνα που άργησαν κάπως να αυτονομηθούν από την καθοδήγηση μου, να επαναστατήσουν γρήγορα και να αρχίσουν να κάνουν τα δικά τους, όπως είναι και το επιθυμητό στην πορεία της συγγραφής, ώστε οι χαρακτήρες να είναι αυθεντικοί και αληθινοί. Τέτοιοι δύσκολοι χαρακτήρες ήταν οι Βαλτάτζηδες και η γηραιά μύστης Κάθριν Νάιτγουντ στη Μάργω. Δεν είναι θέμα εγγύτητας ή απόστασης των ηρώων από το δικό μου ψυχισμό, είναι περισσότερο ζήτημα διαμόρφωσης μιας ξεχωριστής και ολοκληρωμένης οντότητας με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και πότε αυτό θα έρθει. Όχι πώς, αλλά πότε. Όταν συμβεί αυτό, ο κάθε χαρακτήρας δημιουργεί μόνος του τη δράση του κι όλοι μαζί οι ήρωες συνθέτουν τη δραματουργική εξέλιξη, την πλοκή, τις ανατροπές, την κορύφωση.

7. Το δεύτερο βιβλίο σας, «Ο Όρκος», για το οποίο, δράττομαι της ευκαιρίας, να σας συγχαρώ για την συγγραφή του, μιας και το θεωρώ προσωπικά ένα λογοτεχνικό αριστούργημα, έχει για κεντρικό άξονα την παραλογή «Του νεκρού αδερφού». Η παράδοση από ότι φαίνεται ενέπνευσε τον Φώτη Κατσιμπούρη! Η εποχή μας, άραγε, μπορεί να σας εμπνεύσει; Έχει εκείνο το στοιχείο που θα σας βοηθήσει να πλάσετε μια ιστορία; Και αν ναι, ποιο είναι αυτό; 

Σας ευχαριστώ πολύ για τα επαινετικά σας λόγια αναφορικά με τον Όρκο. Η εποχή μας, όπως και κάθε εποχή, είναι γεμάτη αφορμές που μπορούν να δώσουν το έναυσμα για να στηθεί μια καλή ιστορία. Οι δικές μου αφορμές είναι απλές. Και αφορμές θεωρώ ένα στιγμιότυπο της καθημερινότητας μου, μια μουσική, ένα τραγούδι, ένα πρόσωπο, συνήθως άγνωστο, τυχαία και χωρίς διάρκεια γεγονότα, σημαντικά ή ασήμαντα, που όμως μπορούν να δώσουν μιαν αρχή ή ένα κομβικό σημείο της μυθοπλασίας. Δεν μου αρέσουν οι αφορμές που βασίζονται σε προκάτ ιστορίες του κοριτσιού ή της γιαγιάς της διπλανής πόρτας ή της τάδε καημένης που ατύχησε στη ζωή της, αφηγήσεις που ξανακούσαμε σε ένα οικογενειακό τραπέζι, διανθισμένες συχνά και με ροζ λεπτομέρειες. Όπως σας είπα ήδη, σχετικά με το έναυσμα για να ξεκινήσει η συγγραφή της Μάργως, αυτό δεν ήταν παρά η εικόνα ενός τοπίου μια συγκεκριμένη εποχή, μια ορισμένη ώρα της ημέρας. Η παραλογή του Νεκρού Αδερφού, δηλαδή ο κεντρικός άξονας πάνω στον οποίο αυτοσχεδίασα, παίρνοντας μόνο όσα χρειαζόμουν, και αντίστοιχα η συγγραφή του Όρκου, ήταν μια εξαίρεση. 

8. Πότε ήρθε η συγγραφή στην ζωή του Φώτη Κατσιμπούρη; Ποια ανάγκη τού καλύπτει; 

Απόπειρες συγγραφής ξεκίνησαν μετά τα είκοσι και ήταν προσπάθειες για μικρές ολοκληρωμένες ιστορίες, διηγήματα ας πούμε, που δεν ξέρω καν που είναι καταχωνιασμένα. Μη έχοντας τότε υπολογιστή, καθώς και την πρόνοια για ένα οργανωμένο αρχείο, ήταν γραμμένες στο χέρι και μπήκαν σε κάποιο κουτί και παραμένουν εκεί. Δεν με ικανοποιούσαν. Είναι άλλωστε δύσκολο είδος το διήγημα, να φτιάξεις δηλαδή μια καλή και ολοκληρωμένη από κάθε άποψη ιστορία, κλείνοντας την το πολύ σε μερικές δεκάδες σελίδων. Ο στόχος από την αρχή ήταν το μυθιστόρημα. Αυτό ήρθε με το Σκιοφύλακα. Ήταν το πρώτο μου και ξεκίνησε με αφορμή πάλι μια νυχτερινή εικόνα. Συναρπαστική εμπειρία η συγγραφή του καθώς ήταν και πρωτόγνωρη. Η ανάγκη που καλύπτει η συγγραφή είναι η έκφραση και μέσα από αυτήν η λαχτάρα για αναδιήγηση εκδοχών του κόσμου ή για ανασκευή του στις σελίδες ενός βιβλίου. Αλλά πέρα από κάθε θεωρητικοποιημένη ανάλυση, η συγγραφή καλύπτει απλά την ανάγκη να φτιάξεις και να πεις μια καλή ιστορία που καταρχήν συναρπάζει εσένα τον ίδιο.

9. Στον καιρό της Κρίσης η Λογοτεχνία και η ανάγνωσή της τι μπορεί να δώσει στον μέσο πολίτη; 

Στον καιρό της κρίσης η Λογοτεχνία μπορεί να είναι ένα καταφύγιο, μια απόδραση από τη δύσκολη καθημερινότητα που βιώνουν χιλιάδες συνάνθρωποι μας, γι’ αυτό και δεν κρίνω τις αναγνωστικές επιλογές κανενός. Το να ξεχαστεί κάποιος από τα προβλήματα που τον βαραίνουν διαβάζοντας ένα βιβλίο δεν είναι και λίγο. Το βιβλίο βοηθάει και να διαμορφώσει κάποιος στάση ζωής, να εσωτερικεύσει συναισθήματα άλλων, άγνωστα ως εκείνη τη στιγμή, να κατανοήσει συμπεριφορές και τελικά να γίνει πιο ανεκτικός στην άλλη άποψη και στη διαφορετικότητα. Με λίγα λόγια μπορεί να συμβάλλει, σε αυτό που είπα και παραπάνω, στο να οδηγηθεί δηλαδή κάποιος να γίνει ένας νηφάλιος, στοχαστικός παρατηρητής της εποχής που ζει και των ανθρώπων.

10. Ποιος διαβάζει για πρώτη φορά το βιβλίο σας ή κάποιες από τις πρώτες σελίδες του από το οικείο περιβάλλον σας; Δέχεστε την όποια κριτική του και επηρεασμένος από αυτή σπεύδετε να διορθώσετε τις όποιες παρατηρήσεις του -αν φυσικά υπάρχουν!- ή είστε ‘’αμετακίνητος’’ σε ότι έχετε γράψει; 

Ο πιο αυστηρός κριτής μου είναι ο εαυτός μου. Υπάρχουν μέρες που μπορεί να γράψω 5 ή 6 σελίδες, για παράδειγμα, και την επόμενη να σβήσω 8. Οι παρατηρήσεις είναι πάντοτε καλοδεχούμενες, τις λαμβάνω υπόψη κρατώντας τες ως σημείωση. Δεν είμαι ο τύπος του συγγραφέα που τρέχει να διαβάσει σε κάποιο κοντινό του πρόσωπο κάθε κεφάλαιο που τελειώνει. Συνέβη κάποιες φορές στο πρώτο και το έκοψα θεωρώντας το ανούσιο, ανόητο και εγωκεντρικό. Αν έχω αμφιβολία για ένα απόσπασμα ή σημείο, μόνον τότε θα πάρω την άποψη κάποιου οικείου μου, άποψη, που όπως σας είπα, κρατάω ως σημείωση. Συνήθως, για τα δύσκολα σημεία, ζητάω τη γνώμη φίλων συγγραφέων που εμπιστεύομαι την άποψη τους ως αξιόπιστη, έντιμα εκφρασμένη και πιο "επαγγελματική".

11. Όταν τελειώνετε την συγγραφή του κάθε βιβλίου σας ποιο είναι το συναίσθημα που σας κατακλύζει και πώς αποφορτίζεστε από αυτό ώστε να προχωρήσετε στη συγγραφή του επόμενου βιβλίου σας; 

Η στιγμή της ολοκλήρωσης ενός βιβλίου είναι πολύ ξεχωριστή. Εκείνη τη στιγμή, το κυρίαρχο συναίσθημα είναι μια βαθιά, γαλήνια ικανοποίηση, κι ένα αίσθημα πληρότητας που είναι δύσκολο να αναλυθεί. Και ύστερα έρχεται και η νοσταλγική διάθεση, η αναπόληση σε εικόνες ενός ακόμα ταξιδιού της γραφής, των προσώπων που το στοιχειοθετούν και των καταστάσεων που διαδραματίστηκαν. Ένας απόηχος όλων αυτών, μαζί με σκόρπιες φευγαλέες εικόνες τους, ηχούν και πεταρίζουν στο νου για μεγάλο διάστημα και μετά την ολοκλήρωση της συγγραφής. Η αποφόρτιση έρχεται με τον καιρό. Δεν βιάζομαι άλλωστε να διώξω όλα αυτά τα συναισθήματα από μέσα μου. Τα αφήνω να ξεθωριάσουν από μόνα τους. Εξάλλου, αν τύχει να ξεκινήσω κάποιο άλλο βιβλίο γρήγορα, όπως συνέβη με τον Όρκο που τον ξεκίνησα λίγο καιρό μετά την ολοκλήρωση του Σκιοφύλακα, είναι η γέννηση ενός εντελώς διαφορετικού κόσμου που άνετα μπορεί να συνυπάρξει αρμονικά, ως ένα παράλληλο σύμπαν, με το προηγούμενο βιβλίο.

12. Ποιο βιβλίο σάς επηρέασε και έμεινε χαραγμένο στη μνήμη σας αφού πιστεύετε πως και αυτό διαμόρφωσε την σκέψη σας;

Σε αυτά τα βιβλία που περιγράφετε θα μπορούσα να τοποθετήσω το "Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα", το " Ο Παίκτης", το "Άκου ανθρωπάκο", το "Αναφορά στον Γκρέκο" και άλλα. Και πέρα από αυτά δεν θα μπορούσα να παραλείψω ποιήματα και διηγήματα του Ε.Α. Πόε και βιβλία του Στίβεν Κίνγκ όπως το "Σάλεμ’ς Λοτ" και "Οι Νυχτερίτες".

13. Ο αγαπημένος σας σύγχρονος συγγραφέας; Και κλασσικός; 

Από τους σύγχρονους συγγραφείς θα ξεχώριζα την Ελένη Στασινού και τον Βαγγέλη Ραπτόπουλο και από τους κλασικούς τον Ντοστογιέφσκι.

14. Θα κάνω την ερώτηση που κάνω στους φίλους που ξέρω πως διαβάζουν: Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτή την περίοδο; 

Διαβάζω το βιβλίο "Η ληστεία στην Ελλάδα - 19ος αιώνας" του Ιωάννη Κολιόπουλου και πριν από αυτό διάβασα τη συλλογή διηγημάτων του Ατρέα Λιμβρού "Δημώδη ή Δειμώδη;".

15. Πείτε μας μια φράση που σας εκφράζει και αποτελεί για σας μότο ζωής;

Προσπάθησε να κάνεις στους άλλους ό,τι θα ήθελες να κάνουν αυτοί σε σένα και μην σταματάς να κυνηγάς το όνειρό σου.

16. Στο ερωτηματολόγιο μου ρωτώ σχεδόν πάντα τους συγγραφείς για τα επόμενα βήματα τους. Με εσάς όμως δεν θα κάνω το ίδιο, μιας και η Μάργω φαντάζομαι πως κατακλύζει ακόμη την σκέψη σας. Θα αρκεστώ λοιπόν στο εξής ερώτημα: Πείτε μας ένα θέμα που θα θέλατε οπωσδήποτε να ασχοληθείτε σε κάποιο από τα επόμενα βιβλία σας; 

Το θέμα ενός επόμενου βιβλίου μου θα μπορούσε να είναι η ενδοοικογενειακή βία, η προκατάληψη, ο συντηρητισμός και η μισανθρωπία που συνυπάρχουν μαζί με την ενδοοικογενειακή βία, μέσα πάντοτε από μια ιστορία φαντασίας και μυστηρίου ή τρόμου. Κάτι σχετικό είναι το βιβλίο Ρόουζ Μάντερ του Στ. Κίνγκ.

17. Κλείνοντας, και αφού σας ευχαριστήσω πολύ για τον χρόνο που διαθέσατε για να απαντήσετε στις ερωτήσεις μου, θα ήθελα να δώσετε ένα μήνυμα στους αναγνώστες σας.

Πρώτα από όλα θέλω να τους ευχαριστήσω από καρδιάς (όπως και εσάς για την ευκαιρία που μου δώσατε) για την στήριξή τους και επειδή μου παραχώρησαν ένα τιμητικό μέρος στην βιβλιοθήκη τους κι ένα πολύτιμο κομμάτι του προσωπικού τους χρόνου διαβάζοντας τα βιβλία μου. Επίσης τους καλώ σε ένα νέο ταξίδι στον κόσμο της Μάργως αυτή τη φορά, στον παράξενο και γοητευτικό κόσμο της γυναίκας του βουνού. Τέλος, θα ήθελα να τους προτρέψω να συνεχίσουν να διαβάζουν. Το διάβασμα μας αλλάζει τη διάθεση, αλλάζει τις αντιλήψεις μας και πλαταίνει τον κόσμο των συναισθημάτων μας και είναι και διαφυγή στους καιρούς που ζούμε. Θέλω να τους ευχηθώ ακόμα να είναι καλά, γεροί και δημιουργικοί σε ό,τι κάνουν και πάνω από όλα να ελπίζουν στην πραγμάτωση των ονείρων τους και να αγωνίζονται για αυτά.

*******

Βιογραφία συγγραφέως:

Ο ΦΩΤΗΣ ΚΑΤΣΙΜΠΟΥΡΗΣ γεννήθηκε στην Καλαμάτα. Σπούδασε Παιδαγωγική στην Παιδαγωγική Ακαδημία της Τρίπολης και στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός. Είναι παντρεμένος

και πατέρας δύο παιδιών. Στον ελεύθερο χρόνο του ασχολείται με την πόλη του και συμμετέχει σε παρουσιάσεις βιβλίων και συγγραφέων στα πλαίσια του πολιτιστικού συλλόγου "Πολιτιστικός Αντίλογος" και "Βιβλιοθήκη των Φίλων".

Βιβλία του: Μάργω φως και φωτιά (προσεχώς), Ανάμεσα σε δυο αγγέλους, Ο όρκος και Ο σκιοφύλακας

Πηγή βιογραφίας: www.biblionet.gr

Δήμητρα Κωλέτη