Ζωές του ανέμου - Θοδωρής Παπαθεοδώρου

    1967… χρονιά που η Ιστορία σαρώνει για άλλη μια φορά την πατρίδα μας… χρονιά που οι ήρωες του νέου βιβλίου του Θοδωρή Παπαθεοδώρου «Ζωές του ανέμου» περνούν μέσα από τα γεγονότα της, τα οποία και θα σαρώσουν, με την σειρά τους, ανελέητα τα όνειρα και τις ζωές αυτών....

    Ο Χρόνης, ο ένας από τους ήρωες του πολυπρόσωπου αυτού βιβλίου, συνεχίζει την αφήγηση του από το σημείου που την άφησε στο πρώτο βιβλίο της εξαιρετικής αυτής διλογίας, στο «Ζωές του φθινοπώρου». Έτσι η Άννα, ο Αλέκος, ο Σπύρος, ο Λουκάς και οι υπόλοιποι ένοικοι του κτηρίου Δουρούτη, του συγκροτήματος κατοικιών κοντά στο κέντρο της Αθήνας, ζουν την γεμάτη με φτώχια, βιοπάλη, μόχθο, όνειρα και πάθη καθημερινότητά τους αγνοώντας πως οι μήνες που διανύουν είναι οι τελευταίοι πριν τα τανκ της Χούντας επαναφέρουν το κυνήγι, τον τρόμο, τα βασανιστήρια, τις φυλακίσεις και τις εξορίες στην πολύπαθη Ελλάδα. 

     Η Άννα και ο Αλέκος, λοιπόν, γεύονται τον φλογερό και ανέλπιστο έρωτα τους, ο Λουκάς χώνεται όλο και πιο βαθιά στην άκρα αριστερά, ο Σπύρος λύνει τις εκκρεμότητες του με την Άννα, η Αργυρώ διαφωτίζεται στον έρωτα και στο Κόμμα, ο Αγησίλαος προσδοκά, η Λόλα μηχανορραφεί…. Όλα αυτά όμως μέχρι την 21^η Απριλίου, την ημέρα δηλαδή που οι Συνταγματάρχες ανατρέπουν μαζί με το πολίτευμα και τα δεδομένα στις ζωές των πολυάριθμων ηρώων μας… 

     Σ’ αυτό το σημείο η αφήγηση του Χρόνη γεμίζει με τρεχαλητό, κρυψώνες, αποτυχημένες επαναστατικές ενέργειες, διαμελισμένα σώματα και ψυχές από τα βασανιστήρια της ΕΑΤ-ΕΣΑ και των δημίων της διαβόητης ταράτσας της οδού Μπουμπουλίνας, εξορίες..., καγκελόφραχτα παράθυρα φυλακών που στερούν την ελευθερία αλλά γιγαντώνουν την αγάπη, τον έρωτα και τον καρπό της…..

     Στο «Ζωές του ανέμου» ο αγαπημένος μου συγγραφέας Θοδωρής Παπαθεοδώρου άγγιξε πάλι με σεβασμό και αντικειμενικότητα ένα κεφάλαιο της σύγχρονης Ιστορίας μας, που τα σχολικά βιβλία αναφέρονται, όπως και για τον Εμφύλιο, ακροθιγώς, αυτό δηλαδή που μιλά για την πέτρινη εφταετία. Οι πληροφορίες που δίνονται, πληροφορίες όχι εγκυκλοπαιδικές αλλά ουσιαστικές, για την επιβολή της Χούντας, τις ανύπαρκτες ενέργειές ανατροπής της, τα βασανιστήρια και το κυνήγι που επέβαλε ειδικά τον πρώτο καιρό, τον καιρό δηλαδή της εδραίωσης της, ήταν δοσμένες, από την πένα του συγγραφέα, με άρτιο και κατανοητό τρόπο, χωρίς να κουράζουν και να εμποδίζουν την εξέλιξη της πλοκής.

    Η πλοκή και των δύο βιβλίων είναι εμπνευσμένη, απρόβλεπτη και καταιγιστική, η γραφή καυστική και περιγραφική ενώ οι ήρωες του άρτια σκιαγραφημένοι και δομημένοι έτσι ώστε ο καθένας από αυτούς να δίνει με την προσωπικότητα του, τις ενέργειες και τις σκέψεις του ένα μικρό κομμάτι, το οποίο και συμπληρώνει επιτυχώς το στήσιμο του μωσαϊκού της εποχής που αυτοί δρουν^. με αποκορύφωμα, φυσικά, την κεντρική και αγαπημένη, για εμένα, ηρωίδα του, την Άννα, στο πρόσωπο της οποίας η μισαλλοδοξία και η παράνοια των δικτατορικών καθεστώτων αποτυπώθηκαν, μαζί με την ευαισθησία και την ευγένεια ψυχής που την διακατείχε -κάτι που προσωπικά με συγκλόνισε!-, άψογα από τον συγγραφέα.
     Κλείνοντας τον σχολιασμό μου θα ήθελα να αναφερθώ και στις περιγραφές, σ’ αυτές που αναφέρονται στα βασανιστήρια των Εσατζήδων, οι οποίες ήταν ωμές και ρεαλιστικές και  που με σόκαραν και με πόνεσαν ως άνθρωπο μιας και μου έδειξαν για άλλη μια φορά τα ζωώδη ένστικτα που κουβαλά ο άνθρωπος και που όταν βρίσκεται σε θέση ισχύος βγαίνουν στην επιφάνεια ρημάζοντας ζωές και ιδανικά, αλλά κυρίως σ’ αυτές που η Άννα και ο Αλέκος συναντιούνται στην εξορία μετά από μήνες αναγκαστικού χωρισμού, στις οποίες αποτυπώνεται ολοφάνερα η άλλη πλευρά του ανθρώπου, η όμορφη και ελπιδοφόρα. Δεν θα μπω στην διαδικασία να περιγράψω τις συγκεκριμένες σκηνές, θα ήταν κρίμα, άλλωστε, να τις προδώσω, όμως, κατά την άποψη μου, οι σκηνές που συναντάμε στο 39^ο κεφαλαίο είναι οι πιο ρομαντικές, συγκινητικές, ανθρώπινες και ερωτικές -ναι θα χρησιμοποιήσω και αυτό το επίθετο!- σκηνές που έχω συναντήσει έως τώρα στα τόσα βιβλία που έχω διαβάσει! Νιώθω ακόμα και τώρα που γράφω την ΒιβλιοΑναφορά μου την γλυκόπικρη γεύση που μου άφησαν διαβάζοντάς τες....!

     Τα θερμά μου συγχαρητήρια, λοιπόν, στον κύριο Θοδωρή Παπαθεοδώρου! Η διλογία του είναι ένα κόσμημα της σύγχρονης εγχώριας λογοτεχνίας!
      Διαβάστε τις…. «Ζωές του φθινοπώρου»…. διαβάστε τις…. «Ζωές του ανέμου»…. πρόκειται για μια διλογία που θα σας μπάσει αβίαστα στο χωροχρόνο μιας άλλης ξεχασμένης εποχής….., πρόκειται για μια διλογία που θα σας συγκινήσει…., πρόκειται για μια διλογία που θα σας ταξιδέψει στην πραγματική Λογοτεχνία!

Βαθμολογία 5/5

Βιογραφία Συγγραφέως

Στοιχεία Βιβλίου:

Τίτλος: Ζωές του ανέμου

Συγγραφέας: Θοδωρής Παπαθεοδώρου

Εκδ.: Ψυχογιός

Ημερ.Εκδ.: 5 Νοεμβρίου του 2015

Σελ.: 704

Φράσεις & Αποσπάσματα με... νόημα! (44ο)

Η ΒιβλιοΑναφορά μου για το: Ζωές του φθινοπώρου

Η συνέντευξη που παραχώρησε ο συγγραφέας στις ΒιβλιοΑναφορές!

Blog Ψυχογιός: Ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου γράφει για τις ΖΩΕΣ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ

Δήμητρα Κωλέτη