Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016

Σαν ταξιδιάρικα πουλιά - Θοδωρής Παπαθεοδώρου

   Η επόμενη γενιά ηρώων από «Το αστρολούλουδο του Βοσπόρου» ξετυλίγει την ιστορία της στο δεύτερο βιβλίο της σειράς του Θοδωρή Παπαθεοδώρου, στο «Σαν ταξιδιάρικα πουλιά», με τρόπο που συγκινεί, πληροφορεί, νοσταλγεί, ταξιδεύει τον αναγνώστη στην Πόλη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, των Ταγμάτων Εργασίας, του Πογκρόμ και των Απελάσεων του 1955, καθώς και τον γεμίζει με αισθήματα αγάπης και απόλυτου έρωτα μέσα από την ερωτική ιστορία του Παναγιώτη και της Φεράχ, του Ρωμιού και της Τουρκάλας, των δυο δηλαδή κεντρικών ηρώων του.
      Η ιστορία τους θα ξεκινήσει το 1941, την χρονιά που η Τουρκία θέλοντας να κρατήσει ουδετερότητα στον πόλεμο που μαίνονταν στην Ευρώπη και πιεσμένη από την Αμερική και τους Ρωμιούς της Πόλης αποφασίζει να συγκεντρώσει είδη πρώτης ανάγκης και τρόφιμα με σκοπό να τα στείλει στην κατεχόμενη Ελλάδα. Ο Νικήτας και ο γιος του Παναγιώτης βοηθούν μαζί με άλλα μέλη της Ρωμαίικης κοινότητας στην διαδικασία συγκομιδής και φόρτωσης του πλοίου που θα μεταφέρει το σωτήριο φορτίο. Ρωμιοί και Τούρκοι, ναι και Τούρκοι μιας και αυτοί έχουν ζήσει την πείνα και την φτώχεια που φέρνει ο κατακτητής (1920), σπεύδουν να προσφέρουν από το υστέρημα τους. Ανάμεσα τους είναι και η Φεράχ. Εκεί,λοιπόν, στο λιμάνι, ο Παναγιώτης και η Φεράχ θα ανταλλάξουν το πρώτο βλέμμα, τις πρώτες κουβέντες, τα πρώτα σκιρτήματα του έρωτα τους.
   Οι οικογένειες των δυο πλέον ερωτευμένων γνωρίζονται από παλιά, έχουν φιλικές σχέσεις και αλληλοβοηθιούνται στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν κατά καιρούς. Όμως αυτή είναι Τουρκάλα και εκείνος Ρωμιός. να το πρώτο εμπόδιο μαζί με την ηλικία της Φεράχ, μιας και εκείνη είναι μόλις δεκαεφτά χρονών, που κάνει αυτόν τον έρωτα πλατωνικό και ανεκπλήρωτο.
      Ο Παναγιώτης σκέφτεται ανελλιπώς την Φεράχ και η Φεράχ τον Παναγιώτη… και τα χρόνια περνούν και η Πόλη αλλάζει…. και ο εθνικισμός επιστρέφει και οι φιλικές σχέσεις αλλοιώνονται… και ο μόνος που αντέχει μέσα σ’ αυτό το κλίμα είναι ο Έρωτας…. Πως και αντέχει; Τι ερώτηση! Μα, και αυτός είναι Θεός! Μη το ξεχνάμε.... Και ως Θεός έχει να επιβάλει την δική του διδαχή στις καρδιές των ανθρώπων.
      Ο Ρωμιός και η Τουρκάλα, ο Παναγιώτης και η Φεράχ μετά από πολλά σκαμπανεβάσματα ζουν τελικά κρυφά τον έρωτα τους, γεύονται το πάθος και την ορμή του, χωρίς όμως να γνωρίζουν πως από πάνω τους στέκεται εμπόδιο, εκτός από τον Θεό του και τον Αλλάχ της, και η Ιστορία. Το Πογκρόμ και οι Απελάσεις του 1955 είναι εκεί για να πουν την δική τους Ιστορία και να διαμορφώσουν την ζωή των ηρώων μας…

     Στο «Σαν ταξιδιάρικα πουλιά» του Θοδωρή Παπαθεοδώρου υπήρχαν όλα εκείνα τα στοιχεία που με κάνουν να χαρακτηρίσω ένα κείμενο πραγματική Λογοτεχνία: περιγραφές άλλες γεμάτες λυρισμό και ευαισθησία και άλλες ρεαλισμό και ωμότητα, ήρωες άριστα σκιαγραφημένοι που σου δίνουν την δυνατότητα να τους νιώσεις, να τους αγγίξεις και να αφουγκραστείς την κάθε σκέψη και το κάθε συναίσθημα που αυτοί κουβαλούν, πλοκή ανατρεπτική και καταιγιστική, ροή γρήγορη και αφήγηση ατμοσφαιρική και γλαφυρή σε σημείο μάλιστα που να πιστεύεις πως ο συγγραφέας σε εντάσσει και εσένα στο χωροχρόνο του κειμένου ζώντας έτσι μαζί με τους ήρωες την κάθε στιγμή της δράσης τους καθώς και ιστορικό πλαίσιο που γεννά το ενδιαφέρον της ανάγνωσης!
     Για άλλη μια φορά ο αγαπημένος μου συγγραφέας με δίδαξε Ιστορία: έμαθα για την αιματηρή διαδήλωση των κατοίκων της κατεχόμενης από τους Συμμάχους Πόλη, τον οικονομικό αφανισμό των Ρωμιών με τις παράλογες και υπέρογκες απαιτήσεις του κράτους προς τις μειονότητες κατά της διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου καθώς και τις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν την νύχτα της 7ης Σεπτεμβρίου του 1955, την νύχτα που η παράνοια έδωσε την αφορμή για νέες απελάσεις.
     Διαβάστε το…. πρόκειται για ένα βιβλίο γεμάτο συναισθήματα, Ιστορία, και χιούμορ (οι στιχομυθίες της θείας Σουλτάνας είναι απολαυστικές!) που θα σας ταξιδέψει στην Πόλη και την Ιστορία της!

     Το γεγονός πως δεν υπάρχει η λέξη  Τέλος στην τελευταία σελίδα του κειμένου αλλά και πως οι ήρωες έμειναν σε ένα σημείο που μας υποσχέθηκαν πως θα επιστρέψουν με κάνει να πιστεύω πως μπορεί να υπάρξει και συνέχεια της ιστορίας σε ένα τρίτο βιβλίο. Εύχομαι να έρθει σύντομα! 

Βαθμολογία 5/5

Η ΒιβλιοΑναφορά του: Το αστρολούλουδο του Βοσπόρου



Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Σαν ταξιδιάρικα πουλιά
Συγγραφέας: Θοδωρής Παπαθεοδώρου
Εκδ.: Ψυχογιός
Ημερ.Εκδ.: 09/06/2008
Σελ.: 552














Δήμητρα Κωλέτη

4 σχόλια:

  1. Όπως σου είχα γράψει, το έχω διαβάσει και είναι από τα πιο συγκινητικά βιβλία, κάτι μεταξύ πραγματικότητας και λογοτεχνίας.. Στο ίδιο κλίμα κυλούν οι μέρες μας, εγώ διαβάζω τα "ματωμένα χώματα" αυτό τον καιρό και είναι εξίσου σπαρακτικά.. Καλό ξημέρωμα Δήμητρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι να πεις για τα Ματωμένα χώματα! Καλή ανάγνωση, σίγουρα θα σε γέμισει πολλά και διαφορετικά συναισθήματα! Όσο για το Σαν ταξιδιάρικα πουλιά ήταν εξαιρετικό βιβλίο και πολύ συγκινητικό,όπως με είχες προϊδεάσει! Μακάρι να ακολουθήσει και η συνέχεια του σύντομα! Κατά την γνώμη μου έχει περιθώρια συνέχειας! Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου! :) Καλό ξημέρωμα!!!

      Διαγραφή
    2. Είχα πει να μην ξαναδιαβάσω βιβλία για τον ξεριζωμό τών Ελλήνων, κάθε φορά κλαίω με μαύρο δάκρυ, ενόσω τα διαβάζω, αλλά κάθε φορά το επιχειρώ και πάλι... Δεν θυμάμαι αν έχεις γράψει για το "αγαπημένο μου Αϊβαλί", είναι όμως άλλο ένα βιββίο, που το διάβασα κλαίγοντας.. (μαζόχα! χαχα) Στο συστήνω πάντως..!

      Διαγραφή
    3. Όχι δεν το έχω διαβάσει. Σε ευχαριστώ για την πρόταση!!!! :)

      Διαγραφή