Η κόρη του φεγγαριού - Άννα-Νικόλ Μανιάτη

      «Η κόρη του φεγγαριού» είναι ένα ακόμη υπέροχο συγκινητικό βιβλίο, χαρισμένο από την πένα της αγαπημένης συγγραφέας Άννας-Νικόλ Μανιάτη, που το απόλαυσα με όλες μου τις αισθήσεις. Η πρωτότυπη υπόθεση, τα πολλά συναισθήματα που γεννιούνται, τα έντονα γεγονότα και οι γλαφυρές εικόνες του με κέρδισαν από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα του. Η ατμόσφαιρα και η απορία ποιο είναι αυτό το παιδάκι που κλαίει κουρνιασμένο στην ρίζα του πεύκου και κυρίως ποιος είναι ο λόγος των δακρύων του που συναντάμε ήδη από το πρώτο κεφάλαιο παρασύρουν τον αναγνώστη στην ιστορία της Λευκής, της κεντρικής ηρωίδας, και των υπόλοιπων προσώπων που συνθέτουν το βιβλίο, μια ιστορία γεμάτη  με αγωνία, απορίες, συναισθήματα αγάπης, συμπόνιας και μελαγχολίας αλλά και με την πολυπόθητη κάθαρση του επιλόγου. Μαζί με τους ήρωες βιώνει τα γεγονότα που ανέτρεψαν τις ζωές τους, νιώθει τα συναισθήματά τους και τον τρόπο σκέψης τους κατανοώντας έτσι τις ενέργειές τους, συμπάσχει τον πόνο τους και αγωνιά για την εξέλιξή τους. Η περηφάνια και η γλυκύτητα που απέπνεε η Γεωργία με έκανε να την θαυμάσω, η μεταμέλεια του Πέτρου, αν και είχα θυμώσει αρχικά μαζί του με συγκίνησε και με έκανε εν τέλει να κατανοήσω, όχι να δικαιολογήσω, τις σκληρές κινήσεις του, η αλτρουιστική αγάπη της Παναγιώτας, του Μπράιαν και της Μάργκαρετ με γέμισε ανθρωπιά ενώ οι σκέψεις και τα συναισθήματα της Λευκής με έκαναν να ταυτιστώ μαζί της. Το τέλος του βιβλίο θα το χαρακτήριζα έντονο, λυρικό αλλά και άκρως κινηματογραφικό, όπως και πολλές άλλες σκηνές του κειμένου.  Από  τα πιο ωραία βιβλία της Μανιάτη! Πολλά συγχαρητήρια στην συγγραφέα! 

Διαβάστε το, σας το προτείνω!

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

       Η Γεωργία και ο Πέτρος είναι ένα ζευγάρι αγαπημένο και ζηλευτό όπου μετά από τέσσερα ευτυχισμένα χρόνια γάμου περιμένει το 1971 τον ερχομό του παιδιού τους. Η κορούλα τους γεννιέται μια χειμωνιάτικη νύχτα με πανσέληνο γεμίζοντάς την Γεωργία απερίγραπτη χαρά και μητρική ευθύνη ενώ τον Πέτρο απορία, αγανάκτηση και θυμό. Το σπάνιο γονιδιακό χαρακτηριστικό που κληρονομεί η κόρη τους, ένα χαρακτηριστικό που ο Πέτρος αγνοεί πως προέρχεται απ’ τον δικό του γενεαλογικό δέντρο, γεννούν τις αμφιβολίες του αμφισβητώντας ανοιχτά την πατρότητα του μωρού.
           Εξοργισμένος διώχνει την γυναίκα του και το μόλις τριών ημερών παιδί τους από το σπίτι τους. Όταν η γιαγιά του Πέτρου τον πληροφορεί πως ο θυμός του είναι αδικαιολόγητος αναφέροντάς την κληρονομικότητα των προηγούμενων γενεών τους, τρέχει να διορθώσει το λάθος του. Ο Πέτρος μετά από τις επίμονες έρευνες του επιστέφει στο σπίτι του έχοντας στα χέρια του μόνο το μωρό τους καθώς το χιόνι που έπεφτε ασταμάτητο την νύχτα του διωγμού μάνας και κόρης μαζί με τις συμπτώσεις της ζωής χώρισε τις γυναίκες της ζωής του για πάντα. Η Λευκή, όπως ονομάζεται η κόρη τους, μέχρι τα δώδεκα της θα μεγαλώσει με την Παναγιώτα, την μητριά της, και τον Πέτρο μέσα στην μελαγχολία, την μοναξιά, την αδιαφορία και τον παράλογο θυμό του πατέρα προς το πρόσωπό της. Στα δώδεκα της οι αποκαλύψεις θα την σοκάρουν και θα την αναγκάσουν να εγκαταλείψει το σπίτι της αλλά και την Ελλάδα. Μετά από δεκατρία περίπου χρόνια ο δρόμος της θα την οδηγήσει στην γενέτηρά της αποκαλύπτοντάς της τα μυστήρια που κάλυπταν τις πρώτες μέρες της γέννησης της, τις πρώτες μέρες της γέννησης της κόρης του Πέτρου και της Γεωργίας, της κόρης του φεγγαριού …….

Βαθμολογία 5/5

Βιογραφία Συγγραφέως

Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: η κόρη του φεγγαριού

Συγγραφέας: Άννα-Νικόλ Μανιάτη

Εκδ.: Ωκεανίδα

Ημερ.Εκδ.:2007

Σελ.:397

Δήμητρα Κωλέτη